තැන හොයාගත් හැටි

24

මේ මුවන් සායි වල සෙස් සර්විස් ලාබෙට දෙනවා කියල කිසිම ගූගල් වලවත් ඒ අයි වලවත් කිසිම තොරතුරක් ලේසියෙන් හොයාගන්න බෑ. චීන අය අතර ඒකත් චීන ප්‍රයිවෙට් ගෲප් අස්සේ කතාවෙන තොරතුරු වලින් තමයි මේ ගැන විස්තර සෙයා වෙන්නේ. චීනු ලාඕ රටට රේල් පාර හැදුවා. චීන රටේ ගෑනු අඩුයි. ඒ නිසා චීනු ඉන්නේ මෝලෙන්. ඒ මෝල සහ ලාඕ රටේ දුප්පත්කම මැච් වෙලා චීන සංචාරකයින්ට ලාබෙට සෙස් සර්විස් දෙන වැඩේ නැගලම ගියා. ඔතන දිග කතාවේ තියෙනවා චීනුන් ලාඕ රටට ඇවිත් කාලයක් ලාඕ රටේ ගෑනු පැහැරගෙන කසාද බදින්න බලෙන් කුදලාගෙන යෑම රටවල් දෙකටම ලොකු පස්නයක් වුනාලු. ඉන් පස්සේ ඒක පාතාල බිස්නස් එකක් වෙලා ලොකු විනාසයක් වගේ වෙන්න ගියාට පස්සේ චීන රටයි ලාඕ රටයි ඒව නවත්වන්න දැඩි චෙක් කිරීම් සහ ක්‍රියාමාර්ග ගත්තාලු. හැබැයි දැනටත් ඩොකියුමන්ට් වැඩිකරලා ටිකක් වැඩේ සීරියස් කරලා තිබුනාට ලඕ රටෙන් චීන රටට මනමාලියෝ අරං යෑම යටින් සිද්ද වෙනවා කියල තමයි ආරංචිය තියෙන්නේ.

අනෙක් කාරණය තමයි තායිලන්තය චීනය වියට්නාමයට වඩා ලඕ රටේ මිනිස්සු තරුණයි. ගෑනුත් තරුණයි. කඩේකට කන්න ගියත් තරුණ පෙනුම තියෙන යං ගෑල්ලමයි වේටර් වැඩට උයන පිහන වැඩට හෝල්සේල් ඉන්නවා ලාඕසයේ. තායිලනත්යේ එහෙම නෑ. තායි රටේ මසාජ් වල ඉන්නෙත් ඇන්ටි පාරවල් වගේ වයසක ගෑල්ලමයි. සංඛ්‍යාමය දත්ත ගත්තත් ජනගහනයේ මැද මධ්‍ය වයස තායිලන්තයේ 39යි.. චීනේ 40යි.. ලාඕ රටේ 24යි. ඉතින් ලාඕ රටේ යං ජනගහනය හැම තැනම වැඩිවීම මේ දත්ත වලින්ම පෙන්නුම් කරනවා. චීනු ලඕ රටට කසාද සහ සෙස් සේවාවන් හොයාගෙන ඒමට ඒකත් එක හේතුවක් වෙන්න ඇති.

අපිට හරියට කෙලින්ම නොපෙනුනාට ලාඕ චීන රේල් පාරේ තියෙන හැම ස්ටේශන් එකක් ලග ටවුමකම සෙස් සර්විස් දෙන තැන් ොබහොම ලාබෙට තිබුනා කියල තමයි වංසකතා වල සදහන් වෙන්නේ. මමත් විවිධ චීන අඩවි හරහා කරක් ගහලා මුවන් සායි වල තැනක් හොයාගත්තා හරියටම යන්න ඕනා

අමුතු තැනට යෑම

මුවන් සායි ස්ටේශමෙන් බැහැලා ඒ මම ගෲප් හරහා හොයාගත් තැන පෙන්නුවා ස්ටේශන් එකේ එලියේ හිටපු ටැක්සි කාරයින්ට. උන් ටික සෙට් වෙලා හිනා පලනවා. ඒ තැන දැකලා. ඒ මදිවට තව උන්ටත් පෙන්න පෙන්නා හිනා වෙනවා. මටත් අවුල් වැඩේට. ඒත් ඉතින් එතන මම පෝන් එකේ පෙන්නපු එකේ තිබුනේ නම්මාඕ ගෙස්ට් හවුස් කියන බෝඩ් එක විතරයි. ඉතින් කෝකත් නවාතැනක් නේ කියල ගියා එතන්ට. වීල් එකට හැබැය ලඕ කිප් ලක්ෂයක් ඉල්ලුවා. ලක්ෂෙ නම් ගාන බොහොම වැඩියි. ඒත් ගියා. ගිහින් බැලින්නන් එතන ඇවිල්ලා ගෑනු ලමයි ටිකක් අපිලිවෙලට ගැවසෙන නවාතැනක් කියල හරියට නොපෙනෙන බිස්නස් නැති කඩයක් වගේ පොට් එකක්. අපේ මිතුරන් බය වුනා. මෙතන නවතින්න බැහැය කියල කිව්වා. “කොහෙද යකෝ මේ ඇවිත් තියෙන්නේ අරහෙ තමයි ටවුම, මෙතන මේ වෙන කසඩ තැනක් නේ. යමු එහෙට" කියල මිතුරන් ගූගල් මැප් එක බලලා කිව්වා. මමත් වැඩේ සවුත්තු වුන නිසා ආ එහෙනන් අපි එහෙට යමු කියල සෙට් වුනා. එතන ඉදලා ආයේ ටවුමටත් ත්‍රීවිල් එකට තව ලක්ෂයක් ගියා.

අලුත් නවාතැන

එතැන ටවුන් එකේ තැනක්. අපි මෙතෙක් ලාඕ ගමනෙදි නැවතිලා තිබුනේ ලක්ෂ 5-4 වගේ ගනන් වලට. මෙතන හොට්ටෝටර්, ලොකු කාමරයක් වායුසමන පහසුව ඔක්කොම එක්ක ලක්ෂ දෙකයි නයිට් එකට කාමරේ. මාරම ලාබයි. ලංකාවේ සල්ලි වලින් 2200ක් විතර. එදාත් හවස නරක වැස්සක් පටන් ගත්තා. අපිලට කඩේකට කන්න යන්න බැරිවෙන්න වැස්සා. ඒත් ඉතින් යන්තං වැස්සේම අපි ලග කඩේකට ගිහින් කෑවා. කෑමත් ලාබෙටම සෙට් වුනේ මුවන් සායි වලට. තුන්දෙනාටම කාල බීල ඔක්කටම කිප් ලක්ෂ එකහමාරක් වගේ තමයි ගියේ. නගරයේම තව බලන්න නයිට් මාකට්, පන්සලක් ආදිය තිබුනා. ඒත් වැස්ස සහ අපේ මිතුරන්ගේ බිය නිසා ඒවා බලන්න වුනේ නෑ. එක මිතුරෙක් නම් ලග තිබුන නයිට් මාකට් එකකට විසිට් එකක් දාන්න ගියා.

රෑ නැවත ගිය හැටි

අර ලිංගික සේවාවන් සපයන බඩුපොට් ආදී තැන්වල සේවාව සපයනනේ රෑට විතරයි ඒවා අරින්නේ රෑට කියන ඉන්ෆොමේෂන් එක මට මතක තිබුනා.( දවල් ඒ තැන් බලන්න ගිහින් මිතුරන්ගේ බය වැඩිවුනා විතරයි නෙ කියලත් හිතුනා) මම හුදෙක් ලිංගික සේවාවටත් වඩා ඒතැන්වල මොකද වෙන්නේ මේ ලෝකේ මෙහෙමත් දේවල් වෙනෝද කියල බලාගන්නත් තියෙන උන්නදුව නිසා ඒ පැත්තට ගියා. ටවුන් එකේ ඉදලා කිලෝමීට් තුනක් තියෙනවා. ඒත් ටැක්සි කාරයෝ ඕකට ඕවචාජ් කරලා ලක්ෂයක් ඉල්ලනවා. ඒ නිසා මම පයින්ම හිමින් හිමින් ගමන පටන් ගත්තා. එතකොට වැස්ස තුරල් වුනා. ලගපාත මසාජ් තියෙනවාය ඔහෙ යන එක තේරුමක් නැහැය කියලා අපේ සද්ගුණවත් මිතුරන් නැවතුනා. කලින් දවසක හැපියෙන්ඩින් මසාජ් ගිහින් නිකං අස්ති පඤ්ජරය තලාගත් නිසා ආයේම මසාජ් අස්සේ රිංගන්න මට බෑ කියල හිතුනා. මම අර පැරණි විස්තර හොයාගෙන යන්න ගියා. ඒ විස්තරය ඊලග කොටසින් බලමු.
#amila2r