Friday, May 17, 2024

දැන්වත් ළමයෙක් හදමු නේත?




වසර 65000කට පෙර

කිරි නැන්දාත් පැණි මාමත් උන්ගේ පුතනුවන් වන පොල්කිරිඅප්පු සහ කිතුල්කප්වතී ද ගල්ගුහාවට පැමිණියාය. තවත් ඥාතිද පැමිණියාය. පැමිණ ආගිය තොරතුරු වැස්ස ගැන කට්ටිය කතා කලෝය. ඉන් පසු නව යුවල ගැන විස්තර කතාකරන්නට විය.

නැද්ද මොකවත් ආරංචියක්. පැණි මාමා පැන ඇසුවේය. අපි නම් ඉතින් කලින්ම බඩ වුනා නේද? කිරි නැන්දාද එයට අගුල්පත් තැබුවාය. ලැජ්ජාවීම පසෙකලා නව යුවල කාර්යයට සැරසුනාය.

මේ හාමිනේ. මෙයාලට කන්න බොන්න දෙන්න පස්සේ ඇහැකි.මුලින්ම අපි ළමයෙක් වදන්න හදමු. නව යුවලේ රංකිරා මහතා කිව්වේය.

අනේහ්.. ඉන්ට දෙන්ටකෝ අනේ.. මම තාම නාලත් නෑනේ. බෝලසබං මුකුලු වෙමින් කිව්වාය.

මොන නෑම්ද බන්. මෙන්න මෙහෙ වරෙන් කක්ක පැත්ත ටිකක් හෝදගෙන. ඕක ඉතින් මහ දෙයක් නෙමෙයි නේ. අනික මේ ඥාති ටික නොදන්න අයත් නෙමෙයි නේ. රංකිරා මහතා කිව්වේය.

සාලය මැදම කාර්යයට සූජානම් කලේය. කුඩාම වුන් සමනලයින්ගේ පුක බැලීමට පිටත් කර හරින ලදී. ඉතුුරු අන් චිත්‍රපටිය පටන් ගන්නට පෙර සාලාවේ රැදීසිටින පිරිස මෙන් දර්ශනය ඇරබෙන තුරු සිටී. කට්ටිය මැද ශිෂ්ණය වියරු කරගත නොහුනු රංකිරා ලැජ්ජාවෙනි.

අනේ කොල්ලො මොකටද බන් ලැජ්ජා බය වෙන්නේ මේ අපිම නේ.. කෙලී එකපාර කොටන්ඩ බෑ බන්..උඹල දාම පොඩි නේ..කෙලී මේක කටින් ටිකක් අල්ලපන්. ආන්න එහෙම සූප්පු කරපන් ටිකක්. කිරි නැන්දා නව යුවලේ සැක බිය නැති කලාය.

ආන්න එහෙම ආන්න එහෙම ඇතුලට දාපන්. හරි හරි..දැන් ගහපන් හරි හරි.. පැණි මමාද කාර්යයට දෙදෙනා දිරිමත් කලේය. පඩින් එහෙම නෑ..තොපි. අපිත් ඉන්නවා මෙතන. පැණි මාමාගේ ඒ කතාවට පිරිසම තදින් සිනාසුනාය.

ඒයි හයියෙන් ගහන්න හොදට. කට්ටිය බලාගෙන.. ගහනව තමයි හුප්තියේ.. දැනෙන් නැද්ද තොට.. දෙදනා අතර සුහද කතාබහකි.

ආනේ.. දැන් බලු අඩිය කරමු. ඒකෙන් ඉක්මනින් දරුවෝ පිලිසිද ගනියි නේද? එකෙක් කිව්වාය. අහ් එහෙනම් එය කරමු නේද? ක්‍රීඩා කරන යුවලද එයට අනුගත විය.

හම්මෝ යටිබඩ කෙලින්ඩ එපා බන් හයියෙන්.. බඩත් එක්ක උලුක්කු වෙනවා. බෝලසබන් සිය සැමියා වැරෙන් පහර දෙනවා යැයි ඇගෙන්නට සද්දයක් දැම්මාය.

ආ තව ටිකක් හැරෙන්ඩ..ආන්න එහම ගැඹුරටම ආන්න එහෙම.. යැයි අයෙක් පිට සිට කිව්වාය. එහෙත් යුවලට ඒ නොතේරුනි..

අයියාහ්.. මෙලෙසද? කෙලසෙද? කියා අසාගෙන යුවල නැවතත් ලිංගික කාර්යයට සැරසුනාය. නැවත ආරම්බ විය. අම්බෝ වැල්පෙනල ටිකක් ගහලම හිටිය නිසා හොදට ගියා. නැත්තං නගින එකකුත් නෑ බන්.. රංකිරා පවුලට එසේ කිව්වාය.

හම්මේ.. ඔන්න ගියා. ඕන්න ිගයා..රංකිරා කෑ ගහන්නට විය..

ඇතුලෙම යවාපිය කොල්ලා ඇතුලෙටම යවාපිය.. ආන්න එහෙම දාපිය ඇතුලටම..එතකොට තමයි ළමයි පිලිසිද ගන්නේ.. යැයි බලාසිටි අයෙක් කෑ ගැසුවාය.

කාර්යය නිමා විය.ඥාති ලොකුකම කතාකරන්නට විය. අර කෝංගහයට ගුහාවේ පොඩි උන් දෙන්නෙක් තමයි වැදිල්ලේ මංගල්ලේ ලෙසටම කරේ. වඩාගෙනත් ගැහුව බන්. කෙල්ලගේ චූව රත්වෙන්න දුන්නා මම හිතන්නේ පොඩි එකා. මටත් ටිකක් ඇනගන්නට හිතුනා ඒකෙන් නම්..ඇත්තමයි බන්.. ගැනියෙක් සිය ඥාතියෙකුගේ වැදුම් උත්සාහය ගැන එසේ කිව්වාය.

ඒ වුනාට නැන්දේ මහ පාරෙ හදිසි ගමනක් යද්දිත් සමහරු දැන් නම් ළමෙක් එන්න කාලේ හරි කියනකොට තමයි මලප්පයින්නේ.. ඒ ගමන් යද්දි ඇහැක බන් ඕවා කොරන්න.. රංකිරා දෝසයක් කිව්වාය.

එහෙම කියල බෑ කොල්ලෝ. පරම්පරාව ගෙනියන්න ඒනි. උඹලට නාකි වුනාම වතුර දෙන්න කෙනකේ ඔන. අපි රැකෙන්න ඕන. ඒ ගැන හිතලා පාර කියල නෑ ටිකක් අයිනට වෙලා බලු ක්‍රමේට හරි කමක් නෑ දාලෙ හොල්ලපල්ලා..ඥාති හිතවතුන් උඹලට කවදාවත් අවැඩක් කරන්නේ නෑනේ බන්. උන් හොදක් තමයි කරන්න හිතන්නේ. ඒ නිසා ළමෙක් නැද්ද කියන හැම වෙලාවෙම ජිගිය දාන එකයි තියෙන්නේ. සමහර උන්ගේ කටවහ ඇස්වහ වලටම ලඹයි හැදෙනවා.

වයසක නැන්දෙක් පුරාණ චාරිත්‍ර ගැන නව යුවල දැනුවත් කලාය.

අර දෙවනි පාර ඇතුලට දානකොට ටිකක් වමට බර කොරපන් කොල්ලො. ඒ ඉරියව්ව එහෙම තිබුනම තමිය ගෑනිට විනෝද.. කෙලින්ම ගහනකොට වැඩක් නෑ බන්.. තවත් නාකිච්චියෙක් ගෑනිට විනෝදය ලැබෙන ආකාරය දැනුවත් කලාය.


ඒක තමයි රංකිරා. මමත් හිතන්නේ අපි ඉක්මන්ටම ලමයෙක් ගන්න ඕනි. ඒ ළමයෙක් ගන්න මේ ඥාති ළමයෙක් නැද්ද? උඹළ තාම දෙන්නද? තාම සුබාරංචියක් නැද්ද අහන හැම වතාවෙම පිත්තම පලන්ඩ තියාගන්න ඕන. උඹලගේ ඔය ආයුදේ පණ නැති එකනේ බන් වින්නැහිය. ඒක පිකප් කොරාන්ඩමමගේ කටේ කෙල ඉවරයි. බෝලසබන් සිය සැමියාට කිව්වාය.

ඔවු ඥාති හිතමිතුරන් අපිට අවැඩක් කරන්නේ නැහැ නේ බන්. එයාල අපි ගැන හිතන්නේ. අපි පරම්පාරව ගැන හිතන්නේ.අපි නාකි වුනාම වතුර දෙන හැටි හිතන්නේ. අපිට හොදක් කරන්න තමයි උන් හදන්නේ. ඒ නිසා අපි උන් ඔය ළමයි පස්නේ අහන හැම වෙලාවම උත්සාහ කොරලාම බලමු. ඒක තමයි විය යුතු දේ.

Thursday, May 16, 2024

හේත්තු චාරිකාව


කෙළවර අසුනේ වූ මදක් මහත විසාල තනැති යුවතිය මා දෙස අමනාපයෙන් මෙන් බැලුවාය. ඒ තුනේ සීට් එකෙකි. මා මෙහා කෙළවර වාඩි වුනෙමි. බණ්ඩාරවෙලින් හරවා වෙන කොහේදෝ යන ඒ බසය කොටුවෙන් පිටත්වන්නට තිබු එකකි. අර මුලින් කී කෙල්ලා මට රැව්වේ පිටකොටුව බස් නැවතුමේදීය. බසය මහරගම පසුකර විජේරාම හන්දියට ආවාය. එවිට කෙට්ටු කෙල්ලෙක් නැග්ගාය. ඇයගේ ඇදුම් එතරම් පිරිසිදු නැත. යාබදව සිටි මට ඇගේ මනුස්ස ගද ලාවට දැනුනි. ඇය නව ඇදුමක් ලාගෙන ඇගපත හෝදාගෙන නාගෙන ආවානම් යහපති.


එහෙත් ඒකි බඩුවක් නෙමෙයි නේ. බස් එකේ යන්න ඒ ගැනි සල්ලි දෙනව මිස අපි සල්ලි දෙන එකක්යැ. ඒ වේෂිගේ විදිහට ඒ වේශි එන්න ඇති..මේ ඒශිගේ පුතාට මොකද ඒ වග.


කෙට්ටු බඩුවක් නැතුව මහත එකක් එතනට වැටුනේ වී නම් අනිවාර්යයෙන්ම මගේ ඇගේද වදින්නේය. එහේත් ආවේ කෙට්ටු එකකි. දැන් වදින්නේ නැත. එහෙත් මදක් ගිය තැන කලාව හොද බව දැනුනි. අරකිට හොදටම නිදි මතය. හෝ ගා නිදිය. මම වනචර තැන වැලමිට ඒ පොට්ටු තනේට තබන්නට හදයි. පොට්ටු තනේ කියා කියන එකත් මොකක්ද වගේය. එය පොට්ටුවක් වූවාට කුඩාම එකකි. හොදටම පිකප් වී ඉදා දාගනින් ඕනි වැලමිටක් යැයි ඇය අත් පස්සටම කරගෙන සිටියත් මගේ අතේ වැදුනේ ඉතා කුඩා පලුවකි. එයද බෙසියරය මගින් උලුප්පා තිබූ ටිකකි.

කෙළවරේ වූ අමනාප එකිය තවත් පුදුම කරන සිදුවීමක්ද අතරමගදී වුනි. එනම් ටික දුරක් ගිය තැන මට අර කෙට්ටු ගෑල්ලමයාගේ අත අල්ලන්නට උවමනා විය. විඩක් අත පසකට ගත්තාය. ටිකකින් නැවත මගේ අත ලගින් ඇය අත තැබුවාය. ඔහොම කිහිප විඩක් කල පසු මම ඇගිලි වලින් ඒ චූටි ඇගිලි අල්ලාගතිමි. විරෝධයක් නැත. ඇයට ලාදුරු හැදී දැඩි නිදිමතක සිටියාය. නිදිමත නිසා නොදැනී ගියා වෙන්නට ඇත. එහෙත් නැවත ඇහැරී අත කිසිසේත් වෙනස් නොකර මා අල්වාගෙන සිටියදීම ඇය නැවත සැකසී නිදා ගත්තාය.

මීට වසර ගනනාවකට පෙර නම් මම ඇය ටෝල්ක් කරමි. නම්බර ඉල්ලමි. එහෙත් දැන් මා හට ඒ කම්මැලිය. කම්මැලිය කීවේ හුඛන්ඩ ඇති කම්මැලිකමක් නොවේ. ඒකාන්තයෙන්ම ඇයට කොල්ලෙක් සිටී. මා ඇයට කටුව ගසනවා නම් ඒ පගයා කිනම් හෝ බහුරූ විබ්බනයක් කරයි. බලු වුවද ගෑනු නම් එකවරම පිට උඩ නැගීමට ඉඩ නොදෙන හෙයින් මම ඒ පූර්ව ලිංගික ප්‍රතිවිරෝධතාද ඉවසා වදාරා සිටිය යුතුය. එසේම සිරිලංකාව වැනි රටවල යමක් පූජා කිරීමට පෙර ගාථා කියනවාක් වැනි කිඹි වන්දනාවට පෙරාතුව චාටු බස් කියා ඇය නලවා කෝල් මැසේජ් ගොඩක් ඇයට ගත යුතුය.

ඒ සමස්ත ක්‍රියාවලියේ අවසාන ප්‍රථිපලය දෙබෑලක් මෙන් වූ කකුල් දෙක අතර වූ කලුපාට යෝනිය කරා මුත්‍රා පොල්ල මෙහෙයවීමය. එය ආශ්වාදජනජනක කාර්යයකි. එහෙත් පෙර කල යුතු වන මහා වැඩකොටස ගැන සිතන විට දැනට දෙමින් සිටින එකකට තවත් වරක් කුමක් හෝ කියා ඒවා තලාගැනීම හැම අතින්ම වාසිදායකය. නැතිනම් මසා එකකට රිංගා දෙකක් ඇනගැනීමට උත්සාහ කිරීම ලේසිය.

ඉටිපන්දම් මෙන් පකවල්ද දේවාල මෙන් යෝනිද ඇති අය සමාජ ජාලාවල බහුලය. ඉටිපන්දම් පකාලා බස් එකේදී කෝච්චියේදී මග තොටදී ගෑනු පුකක් ඇගේ වැදුනද අහක බලාගෙන යති. ඒ දෙසට නොඇදේ.. එසේම දේවාල යෝනියෝ ඇති ගෑනු සියලු වතාවත් පඩුරා පාක්කුඩම් යාතිකා කියූ පසු දේවාල යෝනිය විවෘත කොට ඒ කාර්යය සිදුකිරීමට ඉඩ දෙති. මේ ඉටිපන්දම් පකාලාත් දේවාල යෝනියෝත් උනුනට ගැලපෙති. එහෙත් හුඛන්ඩ නම් මොකඩද බං ඔච්චර නහින්නේ.. යැයි සිතන අප වැනි උන්ට ඒවා ගෝචර නොවේ.

ඈද බලංගොඩින් බැස්සාය. මාද බැස්සාය. මගේ සමාන්තර වාසනාවන්ත මානවයෙක් "නංගි යන්ද කොහෙටහරි කතාකර කර ඉන්න ටිකක්" යැයි අසන්නට ඇත. ඇයද මුලදී බෑ කියා පසුව හා කියා යන්නට ඇත. එහෙත් මම එවැනි ඉල්ලීමක් නොකලේය. මා බලංගොඩින් බැස මගේ ගමන ගියෙමි. ඇය ඇගේ ගමන යන්නට ඇතිය.

මට ඇගේ අත ඇල්ලීම තනේට වැලමිටින් ඇනීම ඇගේ කකුල් අතගෑම අආදී සියලු දේටත් වඩා කෙළවර වූ සිල්වත් තඩිච්චියගේ සිත තැලීමට හැකි වීම මහත් වීරකමකි. අප දෙදෙනා අත් අල්ලාගෙන පෙම් කෙලිනු මෙන් සිටිනු දකින ඇගේ මූන කලු වලාවකින් වැසී ගියේ කුස්සියේ අලු ගොඩක් විසිකරන කල එය සුදු බල්ලාගේ ඇග මත වැටුනාක් මෙනි.

බහින්නට ලං වන විට ටිකක් විස්තර ඇසීමට මම පටන් ගත්තේය.ඇය ඉගෙනගන්නා තැන ආදිය අසා දැනගතිමි. කිසිම වදනකින් මා ගැන අය අමනාපයක් නොපෙන්වීය. ඉන්න තැන අසා අපේ කිරි අප්පගේ අල්ලපු ගෙදර බල්ලගේ මහ එකා හිටියේ ඔය හරියේ යැයි ලොකේෂන් මැප් කරන්නට මම උත්සාහ නොකලෙමි. ඉදින් ඒ සුන්දර ගමන එතැනින් නිමා විය.

Tuesday, May 7, 2024

සිරිපා ගමන 2024

සිරිපාදේ ගමන


සිරිපාදේ තමයි මගේ පොටෝ ඇල්බම වල වැඩියෙන්ම පොටෝ තියෙන්නේ සිරිපාදේ ගිහින් ඇති වාර ගානක් මතකත් නෑ. මම හිතන්නේ වාර දොලහත් පාලහත් අතර ගානක් මම නැගල ඇති.


ගමනාරම්බය

මේ පාර යන්න මුලින් ලොකු කට්ටියක් ලෑස්ති වුනත් අවසානේ ගමනට ඉතුරු වුනේ 5යි. අපි සැලසුම් කරල තිවුනේ කොළඹ කොටුවෙන් හවස 02.50ට පිටත්වෙන නල්ලතන්නිය බස් එකේ නල්ලතන්නි ගිහින් නගින්න. අපි ඉතින් ලාහට ගෙම්බො එකතු වෙනවා වගේ පිටකොටුව බස් නැවතුමට එකතු වුනා පස් දෙනා පස්ෙ වලාවකට. ඇවිත් බස් එකේ වාඩි වුනා.

මග හිරවුන හැටි

අහෝ කරුමෙක මහත. මරදානෙදි බස් එක කැඩුනා. පටන් අරගෙන කිලෝමීටර දෙකක් ගියේ නෑ බස් එක හබක්. ඒ ගමන ඉතින් ඒ බස් එක අයිති අවිස්සාවේල්ල ඩිපෝවට නිසා අපිට වෙන රත්නපුර බස් එකක අවිස්සාවේල්ලට යන්න වුනා. ඒ ගියායින් පස්සේ අපේ වෙලාවට අවිස්සාවේල්ල ඩිපෝවෙන් අපි ගිය බස් එක නවත්වන තැනටම අඇවිත් බස් එකේ හිටි නල්ලතන්නි යන සෙනග බස් එකට පටෝගත්තා.

සිද්දිය විස්තර කිරීම

ඒක නිකං ගමේ බස් එක වගේ. කොන්දොස්තර සහ රියදුරු තැන හමුවුන කට්ටිය 10කට වඩා එකම විස්තරය කිව්වා. අර බස් එක කැඩිල ටවුන් හෝල් හරියෙදි. ඩීසල් කේස් එකක්. ඉන් පස්සේ අපිට ලෝඩ් එක දුන්නා. මේ යන්න හිටිය ගමනක් නෙමෙයි කියල කීප දෙනෙකුටම ඒ විස්තරය විස්තර කරනකල් අපිත් අහගෙන හිටියා.

චෙක් පොයින්ට් එක

ආ කියන්න මතක නැතිවුනා අපිව චෙක් කලා මගදි පොලිස් බැරියල් එකක් දාලා. පොලිසිය හොදට අතගාල බැලුවා. අපේ බෑගුත් බැලුවා. යුද්ද කාලේ මට මතක් වුනා. ඒ වුනාට ඉතින් මොනාවත් හොයාගන්න බරි වුනා. රත්නපුර යන් බස් එක තමයි චෙක් කරන් සෙට් වුනා. මට හිතෙන්නේ එයාල කුඩු ාආදිය හොයනවා වෙන්න ඕනි. පෞ ඉතින් අහුවුන් නැතොත් මොනාහරි.

නල්ලතන්නියෙන් බහිනකොට 11 විතර වෙලා අපේ නඩේ කොල්ලො තුනයි කෙල්ලො දෙකයි. අපේ ප්‍රියා මේ වගේ කදුකර ගමන් ඒ තරම් හුරු නැහැ. එයා ටිකක් ඇගට පනමදි ලයින් එකක හිටියා. ඒත් එයා දක්ෂ විදිහට කන්ද නගින වැඩේ නම් කලා. කෑමට අපි නල්ලනත්නි හොටලෙකට ගියා. එතනදි අපි අරං ගිය පලතුරු ආදියත් හෝද ගත්තා. මිදි ගෙනිච්ච ඒවත් හේදුවා. හෝදනකොට පිගන් හෝදමින් හිටිය යුවතියක් මිදි දැක්කා. මම එයාටත් මිදි ගෙඩි කිහිපයක් දුන්නා. අපිත් මිදි කෑවා. දොඩම් එහෙමත් කෑවා.

අපි ගියේ සිකුරාදා රැයක වුනත් ඒ හැටි තදබල සෙනගක් ඒ වෙලාවේ හිටියේ නෑ. සෙනග හිටියා සැරට නැහැ. ඉතින් අපි පහලින් අයිස් කැප් ජැකට් ආදිය අරගෙන ගමන පටන් ගත්තා. මම නම් ජැකට දාගෙන ගියේ අපරාදේ කියල හිතුනා. මොකද හීතල දැනෙන්න වෙලාවක් ආවේ නැහැ.

සිරිපාදේ කුනු

සිරිපාදේ නල්ලතන්නිය පාරේ ඉදිකටුපාන හරිය ගන්න දෙයක් නෑ. කුනු දෙපැත්තේ දාලා. අස් පරස් කරන්න පරක්කු නිසා මැස්සොත් ඇහිරෙනවා. විදේශික සුද්දෝ වගේම කාම්බෝජ කාරයො ටිකකුත් ඇවිත් හිිටියා. ස්වදේශිකයෝ විදිහට අවුරුදු ගානක් ගිහුනුත් මේ කුණු ගැටුමට විසදුමක් හොයාගන්න බැරි වෙච්ච එක නම් කණගාටුදායකයි.

තාවකාලික කඩ

මේ තාවකාලික කඩ සිරිපාදේ හැම අවුරුද්දකම අලුතින් හදනවා. මේ හන්දි වල ස්ථිර ගොඩනැගිලි හදලා ඒවායේ හිමිකරුවන් විතරක් පසසේ මාරු කරනවා නම් හොදයි කියල මට හිතුනා. මොකද සමහර තැන්වල වැසිකිලි පහසුකම් එහෙම හරියට නැහැ. තිබුනත් පිරිසිදු නැහැ. ස්ථිරව හොද ගෘහ නිර්මාණශිල්පයකට අනුව පරිසරයට ගැලපෙන්න හදලා අවාරෙට වහාල වාරෙට ඇරියනම් පාරත් ඒ කඩත් ලස්සනට තියේයි කියල මට හිතුනා.

නඩ සහ සද්ද

දැන් ඉස්සර වගේ තුන් සරණ කියන අය නැහැ. ඒ වගේම පීකර් දාගෙන නගින අයත් නැහැ. සිරිපා මග දෙපැත්තේ සිගාකන්න බලාගෙන ඉන්න සෙට් නම් වෙනදා වගේම හිටියා. සිරිපාදේ කියන්නේ මූලික සිද්ධස්තානයක්. ඒ තැන යන පාර දෙපැත්තේ පිලිම තියාගෙන පන්සල් හදාගෙන මොන කෙහුරක් එයාල කරනවද කියලා මට හිතාගන්න බැහැ. කාගෙ කාගේත් බිස්නස් තමයි

අපේ නඩේ කවුරුත් සීත නිසා සහ කම්මැලි නිසා නෑවේ නැහැ. අලුතින්ම ගිය ඩබල මූණ කට හෝදගත්තා දෙහි ගාලා සීත ගගුල ගාවින්. ඉන් පස්සේ අපි නැවත නගින්න ගත්තා. කලින් වතාවේ ගිහින් හිටිය උදේශට මේ පාර ටිකක් විතර අප්සට වුනා. එයා ගොඩක් කාලෙකින් ඇවිදල කියල නැහැ නේ. කකුල අත පය ඇග හොර වෙලා ඇවිදින්න අමාරුයි.

උඩ ඉර සේවය

අපි මේ පාර දැක්ක වටිනම දෙයක් තමයි ඉර සේවය. එදා වලාකුලු නැති කදිම දවසක්. උදේ පහට විතර යාන්තම් එලිය වැටෙන්න ගත්තා. අපි ඒ එක්ක ඉක්මනටම ගිහින් සිරි පතුල ඩබල් එකේ වැදල ආවා. මොකද ඉර සේවය මිස් වෙයි කියන බයට. ඒ වැදල ඇවිත් හැටන් පාරේ බහින හරියේ ඉදගෙන ඉර සේවය බැලුවා. ඉර හීනියට ඇවිත් එකපාර ලොකු වෙනවා අවට එලිය වෙනවා. හරිම ගතියි ඒ සිද්දිය.

බැස්ම

මෙ ේපාර බහිනකොට මටත් ටිකක් අමාරු වුනා. මගදි සිරිපාදේ බහින පොඩි එකකුත් ටික දුරක් වඩාගෙන ආව නිසාද මන්දා කකුලේ දනිස්ස කේස් වුනා. ඒත් ඉතින් අමාරුවෙන් හරි බැස්සා. බැහැලා රතු අම්බලම ගාවට ඇවිත් වෙනදා වගේ ගෲප් පොටෝ එක ගත්තා. ඒ ගෲප් පොටේ ගැහුව නංගි ලස්සනයි. වටිනා කියන අයිපෝන් වස්තු නිසා ගෑල්ලමයිට දීල තමයි අපි පොටෝ ගහගත්තේ.

කාම්බෝජ නඩේ

කාම්බෝජෙන් ඇවිත් හිටියා එහේ හාමුදුරුවෝ සහ නඩයක්. ඒ උදවියට සල්ලි තියෙනවා කියල හිතුනා. එයාලගේ තරුණ හාමුදුරුවෝ නමකුත් දෝලාවෙන් බැස්සා. ඒ කියන්නේ හතර දෙනෙක් උස්සන් යන පෝර බෑග් එකක් වගේ එකක එයාල ආවා. ඒකෙත් ලේසි නෑ හැබැයි ගැස්සි ගැස්සි තමයි පහලට එන්න වෙන්නේ.

දන්සැල්

අපිට උඩදිම ඒ කියන්නේ ැඇහල කණුවටත් උඩදිද මන්දා හාමුදුරුවෝ දෙන දන්සැලක් සෙට් වුනා. පොල්සම්බලුයි පරිප්පුයි බතුයි. බත් චුට්ටයි. ඒත් ඒ තැන ඒ වෙලාවට ඒ ලැබුන කෑම එක දිවිය බෝජනයක් වගේ. අපේ ප්‍රියා වමනේ යයිය කියන බයේ නොකා හිටියා. මම එයයිටත් කෑම ටිකක් කන්න කියල කිව්වා. කෑම එක සරලයි ඒ තැනට කදිමයි. ඒ හාමුදුරුවන්ගේ කැපවීම නම් මැක්සා.

ඊට පසේස් දන්සැල සෙට් වුනා ජපන් සාම චෛථයය ගාව. එතන්ට වුනත් කෑඹ බීම ජාති මම හිතනනේ කරෙන් තමයි ගේන්න ඇත්තේ. කොහොම හරි එතන මහ විසාලෙට ඉව්වා. අපිත් පෝලිමේ ගිහින් කෑම බෙදාගෙන කෑවා. කාල ඉවර වෙද්දි ඊලග දවසේ දවල් 10-11ට වගේ.

නෑම

මකර තොරණ ගාව තියෙන වතුර බට ටිකෙන් මම කීප ගමනක්ම නාල තියෙනවා. දැන ්සිරිපාදේ යන උදවිය යන එනකොට නාන්න දක්වන කැමැත්ත අඩුයි. සමහර විට සීතල නිසා වෙන්න ඇති. ඒත් මම ඇරියේ නෑ. මම සහ ලක්ශාන් ඒ වතුර පාරේ බටවලට ඔලුව අල්ලලා නෑවා. අනෙක් අය නෑවේ නෑ. අපි වගේ ලක්ශණ කොල්ලෝ නාන දිහා බලාගෙන හිටියා.

බස් නැවතුමට

ඊට පස්සේ ගෙවල් වලට දොදොල් ගැනීමේ චාරිත්‍රය තිබුනා. පහලම බස් නැවතුමට ආසන්න තැනකින් මාත් බුන්දි දෙසිය පනහක් ගත්තා. දෙසිය පනහ නෙමෙයි කිලෝ ගනන් ගෙනිච්චිත් දෙන්න කට්ටිය ඉන්නවා. එඒත් ඉතින් මක්කටද මම කන්තෝරුවෙ කට්ටියට විතරක් බූන්දි ටිකක් ගත්තා. අනෙක් යාලුවොත් බූන්දි ගත්තා. දොදොල් ආදිය ගත්තා.

කොළඹට

මේ පාර එන ප්ලෑන ටිකක් විතර චොර වුනා. අපි එනකොට බස් එක පිරිලා හැටන් වලට යන.ඒ ගමන ඒකේ හිටගෙන ආවා කකුල් දෙක රිදෙනවා වුනත්. එක යාලුවෙක්ට නම් ටකික් අමාරු වෙලා සීට් එකක් හම්බුනා. ඉන් පස්සේ අපි හැටන් කෝචචි ස්ටේශන් එකට ඇවිත් කොළඹට එන්න ආවා.

අපි ගිය වීකෙන්ඩ් එකේ අර සිරිපාදෙන් පැනපු තරුණයා මැරිලා කියල කට්ටිය හිතාගෙන හිටියේ. ඒත් ඊට පස්සේ දවසක් දෙකක් ගියාහම පොර මරේ වත්තේ කොහෙන්ද හම්බෙල තිබුනා.














Friday, May 3, 2024

පුත්තලං ගමන

පහුගිය නිවාඩු දවසක උදේ කොෝච්චියේ පුත්තලං ගිහින් ආවා. තෙේරුමක් නැති අරමුණක් නැති ගමනක්. මේ දවස්වල බෝඩිමට වෙල ඉන්න බෑ රස්නේ. අනික ලොකු කෑමකට බීමකට යන්නබෑ වියදම දරන්න අමාරුයි. ඉතින් රුපියල් දාහකට දෙදාහකට කෝච්චියේ රවුමක් දාල එන එක හැම අතින්ම වාසියි.

උදේ ස්ටේශන් එකට එනකොට කෝච්චිය යන්න ඔන්න මෙන්න. ඒක යකඩ කෝච්චියක්. ලස්සන මදි . පරණ රතුපාට පෙට්ටි. එම් ටූ කියන පරණ එන්ජිමෙන් අදින්නේ. කිලෝමීටර් 135ක දුර යන්න පැය තුනහමාරක් විතර ගන්නවා. කොළම කොටුවෙන් පටන් ගත්තම පුත්තලම දක්වා හැම දුම්රිය නැවතුමකම නවත්වනවා.

මගින් නැග්ග කරච්චල්

ගෑනු මිනිසස්ු බඩු පොට්ටනි ගොඩක් අරං මීගමු දිහාවින් කාන්ඩයක් නැග්ගා. පොඩි උන් මහ උන් කෑම බීම ආදිය එක්ක ඒ නැග්ගේ මුස්ලිම් කාන්ඩයක්. ඇස් චූටි ලස්සන මුස්ලිම් ගෑල්ලමයි දෙන්නෙක් එහෙමත් උන්නා. අංකල් ටයිප් පැණියෙක් ඒ ගෑනුන්ට පැණි හැලුවද නැත්තං ඇත්තටම ජාති ආලෙන්ද මන්දා එල්ලි එල්ලි ඒ තම්බි එක්ක කතා කලා. මම ඒ හැටි කතාවට ගියේ නැහැ. ඒ සෙට් එක ටිකක් ඈථට ගියා පාලවිය කිට්ටුවෙන් බැහල ගියාම පෙට්ටියෙම හිටිය තම්බි මනුස්සයෙක් කිව්වා හම්බෝ වැස්සක් වැහැල පෑව්ව වගේ කියලා.

බලන්නේ මක්කද ඉතින්

මේකේ තේ වතු නැහැ. රබර් වතු නැහැ තියෙන්නේ පොල් වතු. හලාවත දිහා තියෙනවා සෝක් පොල් වතු. ඉන් පස්සේ වනාතවිල්ලුව වගේ තඩි විල්ලු තියෙනවා. ඒවායේ කුරුල්ලෝ ඇති ඒත් පේන්නේ අඩුවෙන්. රටින් බැහැපු පෙලිකන් වගේ කුරුල්ලෝ කාලෙකදි ඇති හැබැයි මම යන දවසේ හිටියේ නැහැ. කන්තෝරුවේ සතියක් විකාර බූත කොට කොට ඉදලා මෙහෙම ගමනක් බඩ ගාන එක සිතට සැනසීමක්. සිතට විතරක් නෙමෙයි ඇස් දෙකට සැනසීමක්. ඈත තෙරක් නොපෙනන අහස වියලි කාලගුණය එක්ක කෝච්චිය හිමිට පැද්දි පැද්දි ඉස්සරහට නගිනවා.

මිනිස්සු එක්ක අත්දැකීම්

රාගමදි ඇන්ටි කෙනෙක්ගේ සෙරප්පුව වැටුන නේ ඇතුලට. ඔන්න මේම මේ තියෙනවා ෆ්ලැට්ෆෝම් එක.. මේම මේම තියෙනවා මේම මේම තියෙනවා කෝච්චියේ ෆුට් බෝඩ් එක. කලබලේට නගින්න ගිය ඇන්ටි වට්ටගත්ත නේන්නං සෙරප්පුව ඇතුලට. හුකාපෝච්චි මල්පෝච්චි. මක්කරන්නදෝ.. මම ඉතින් ගිහින් බැලුවා කෝච්චිය බඩු පටවන්න නවත්තල තියෙනනේ. ඒ බව සැක හැර දැනගෙන පැනල අරං දුන්නා. එහෙම අරන් දුන්නම එතන පොඩි නිකං කිතියක් තියෙනවා. ඇන්ටි මාත් එක්ක ලාවට හිනාවෙනවා. ගහන්න හදනවද දන් නෑ කියල ඇන්ටි හිතයි කියල මම බයවෙලා මම හැරෙන්නෙවත් නැතුව ලාවට හිනා වෙනවා. ඔහොම ගියා. ඇන්ටි පැයක් හමාරක් ගිහින් බැස්සා. බැහැල බයික් එකට නැගල මහත්තයටත් පෙන්නුවා මාව. මම තමයි සෙරප්පුව අරං දුන්නේ කියලා.

තම්බි කෙල්ල

ඉතින් ටික දුරක් යද්දි මුස්ලිම් ආක්‍රමනය ආවා. ඒ කට්ටිය නැගල තැන තැන වාඩිවෙනවා. මා ලගිනුත් ඇච්චො බැච්චො ඇන්ටියො ගෑනු ටිකක් වාඩි වුනා. උන් ඉතින් ගිය තැන ක්ලැන් එක පිටින් නේ හැසිරීම. ලස්සන කෙල්ලත් මගේ දිහා බැලුවා. මම ආඩම්බර කමකට වගේ හිටියා. අවසාන රිසල් එක මට ඒ ගෑනිට ඇඩ්ඩස් එක හෝ ටැයිපෝන් නම්බර් එක දෙන්න බැරිනම් වැඩක් නැහැ නෙව නිකං පැණි හලල. එ ඒනිසා මම අතෑරල දැම්මා.

වතුර කෑම බීම

වඩේ කාරයෝ සමෝස කාරයෝ එහෙම නැග්ගා. පැටිස් 4ම සීයය් කියල මුත්තෙක් එහෙම කැරකුනා. වතුර බෝතල් එහෙමත.් විකිනුනා මේ දවස්වල තියෙන රස්නේ නිසා. මම වැඩිය කන්න බොන්න ගියේ නැහැ. මොකද බොග චාජ් වුනොත් දාන්න තැනක් නැහැ නෙව. ගමන සනීපයි. මීගමුව හලාවත පැන්නම ලොකු සෙනගක් නැහැ කෝච්චියේ ටික දෙනයි ඉතුරු වෙනනේ. ඒ අයත් පොඩි පැඩි වැඩවලට කෝච්චියේ යන අය.

පුත්තලම

මම ඊට කලින් පුත්තලම ගිහින් නෑ. නැවැත්තුව විතරයි ගොදුරක් එනකල් බලාගෙන ඉන්න ගිජු ලිහිණියෝ වගේ ත්‍රීවිල් කාරයෝ බහින මගීන් ටෝක් කරනවා දැක්කා. ඒ එක්ක පිරිසක් වේදිකාව දිගේ ඈතට ගිහින් එලියට බහිනවා. දැක්කා. පයින් යන උදවිය ඒ පාරෙන් වෙන්න ඇතිය යන්න ඇත්තේ කියල මමත් ඒ කට්ටිය එක්කම ගියා. පුදුම ගිරීස්මයක් තිබුනේ පරිසරයේ. මම හිමීට තොප්පියයි සංගාස් දෙකයි දාගත්තා. දාගෙන දැන් හිමීට පුත්තලං ටවුම පැත්තට යනවා.

බීම

සරුවත් කඩයක් තිබුනා සරුවත් එකක් දෙසීයක්ද කොහෙද කිව්වා. එතනින් බිව්වේ නැහැ. දෙසීයක් දීල සතරුවත් බොන්න පිස්සුවක් ඇතැයි. හොද වෙලාවට එතනින ්ගිහින් පුත්තලං පොලට ආවට පස්සේ මෙන්න තියෙනවා සරුවත් එක සීයට. ඒ අංකල් බුවාගෙන් සරුවත් අරගෙන බිව්වා. පුත්තලං පොලේ එදා බඩු ලාබයි. එලෝලු එහෙම ප්ලාස්ටික් තැටි වල දාගෙන කට්ටිය හිටියා.


පුත්තලං ටවුම.

ටවුමේ ඉදලා වැඩිය ලගපාතට බස් ආදිය අඩුයි. අනුරාධපුර පාරේ තියෙන්නේ තබ්බොවට යන බස් එක. ඒකත් සිං ගාල විදිනවා. ආයේ නෑ කෙටි දුර දාවනසූරී වගේ ඉක්මනින්ම යනවා. තව කල්පිටිය සහ උඩ වටේ පිටේ බස් තිබුනා. ටවුන් ඒකෙ ත්‍රීවිලර් ගොඩයි. මිනිස්සු මම හිතන්නේ ත්‍රිවීලර් වලින් තමයි වැඩියම යනු එනු ආදිය කරන්නේ.
 

ඉතින් පුත්තලමේ රවුමක් දාලා කලපුව තියෙන හරියට ගිහින් ඈතින් පේන හුලං පෙති සහ බලාගාරය ආදිය බලලා කියලා ආවා. ඒ වගේම හොද මුස්ලිම් කඩේකින් ගිහින් බිරියානියකුත් කෑවා. කාල බීලා ටිකක් ඇවිදලා බංකුවකට වෙලා ඉදලා හැන්දෑ වෙනකොට ආයෙම ස්ටේශන් එකට ආවා. මම ආපු කෝච්චියම තියෙනවා වේදිකාවේ ඒක කොළඹ යන්න පුත්තලමෙන් පිටත් වෙන්නේ හවස 4.45ට. ඒකේ ගොඩ වුනා.

සන් ඩවුන් එක.

එද්දි ඉර බහිනවා දැක්කා. වනාතවිල්ලුව හරියෙදි ඉර බහිනන් ගත්තා. බහිනකොට ඈතට ලස්සනට පේනවා. ගමන පෑ හතක් විතර හිටිය පෑ තුනක් හතරක් විතර. කොහොම හරි කොළඹ දිහාට එනකොට රෑ 9 විතර වෙලා. ඒ වුනාට ඒක ගති ගමන. කාලේ කන්න කියාපු ගමන. ඇත්තටම අරක්කු ටිකක් බියර් ටිකක් මල්ලක දාගෙන ගියානම් හලාවත පැන්නම ඒකත් ගගහ යන්න පුලුවන් එච්චරකට සෙනග අඩුයි කෝච්චිය.


ආතල් දවසක් ගත කරලා මම සුපුරුදු සුවයෙන් ඇවිත් බෝඩිමේ නිදාගත්තා.

පාලාවිය ස්ටේශම

පුත්තලං කලපුව

කාපු බිරියානිය

බීපු සරුවත් එක

ලස්සන මල්

පුත්තලං ස්ටේශම

පාලු දර්ශන

හලාවත ස්ටේශම

කලපු පරිසරය

පොල් වතු

සිග්නල් නැතුව නවත්තපු තැනක්

ගරාවැටුන කෝච්චි බිල්ඩිමක්

තනි කෙලින් පාර

කන්ටේනර් අදින ගැල්

සිමෙන්ති හදන්න බඩු අදින ගැල්

සිමෙන්ති අදින එන්ජිම

Thursday, March 14, 2024

රට ගිය හීනය


ජගත් අයියා ලෙඩවෙලා. කොල් එකෙන් කිව්වෙ එහෙම. ජගත මේ ලගපාත හිටියත් මම කාලෙකින් ජගතව බලන්න ගිහින් තිබුනෙ නැහැ. ඒ කාලේ ඉදන් ජගත් අයියට සරුයි. අයිය කිව්වට මම හිතන්නේ පොර මට වැඩිය අවුරුදු විස්සක් වත් වැඩිමල් ඇති. අපේ ගෙවල් ලග නේ ඉස්සරම හිටියේ ඒ නිසා අදුරනවා. පොරට අයිය කිව්වට අයිය සම්බන්ධයකට වඩා අපේ තාත්තාමාමා වගේ සම්බන්ධයක් පොර එක්ක තිබුනේ.


ගෙට ගොඩ වුනාම ජගතව දැක්කා. උගේ ඇගේ තිබුන ඉස්සර සොබාව දැන් නැහැ. ඇදිල ගිහින්. ලෙඩ වෙලා. මම ආවෙත් ලෙඩ ජගතා බලන්න නෙ. ඉතින් පොර ලෙඩ පෙනුමටම හිටිය. උගේ ගෙදර නොයන්න එක හේතුවක් ඌට හරි ගියා. අපිට එච්චර හරිගියේ නැහැ. එහෙම ලොකු කමක් පොර ගාව නැහැ. ඒත් කාලතේ එක්ක යද්දි පොරට හරිගියාම අපි ඌට ඉරිසියා කලා.

ඉස්සර ටවුමට ඇවිත් නවතින්න තැනක් නැතුව කරක් ගහනකොට ජගත හම්බෙලා කිව්වා නවතින්න තැනක් හොයා දියන් අයියේ කියල. ජගත කිව්වා කමක් නෑ බන් අපේ ගෙවල් ලොකුවට තාම හදල නැහැ. ඒත් මෙන්න මේ ඉස්සරහ කාබරේ නැවතියන් කියල. මම ඉස්සරහ කාබරේ නැවතුනා. ඉතින් ඒ අක්ක වැඩට යනවා. දවසක් මට ඒ අක්ක කිව්ව නේ කකුලේ තෙල් ගාන්න කියල. එතකොට මම ඒ ලෙවල් කරලා නැට්ටට කිරි එන වයස. කලවෙන් උඩ පලුවත් ටිකෙන් ටික සාය ඉස්සුවත් මේ හුත්තත් පෙනෙයිද මන්දා කියල සෑහෙන බයකින් තමයි මම තෙල් ගෑවේ. සමහර විට ටිකක් උනන්දුව තිබුන නම් දෙකක් ඇනගන්න තියෙන්න ඇති. එත් කියන්නත් බැහැ ගෑනු විස්වාස කරන්න බැහැ නෙ.


ඊට වැඩිය කරි වැඩේ තමයි ජගතගේ දුව පුතා එක්ක තිබුනේ මට. ජගතටත් කොහෙද වැඩක් සෙට් වෙලා. වයිෆ්ටත් කන්තෝරු යන්න තිබිලා මට සසමහර දවසට නයිට් ඩියුටි තියනවා. ශා මරු නේද වැල කතාවක් වගේ. දැන් ගෙදරට කෙල්ලෙක් එනවා.. නෑ බන් එහෙම වුනේ නැහැ. ඒ ගෙදර එතකොට හිටියේ පොඩි උන් දෙන්නා. ලොකු කෙල්ල එතකොට ලොකු ලමයක් වෙන්න ඔන්න මෙන්න . මුන් ඇවිත් ගෙදර නට නට ඉන්නවා නාන්නේ නැහැ. මම අල්ලලා නාවනන් ඕන.

ඒ කෙල්ල අල්ලලා නාවන එක හරි විනෝද. චූටි ගැට තන් කෑලි හැදීගෙන එන පුක් පලු මගේ අත්වල වදිනකොට අමුතු මෝලක් හැදෙනවා. දවසක් දෙකක් නෑව්වහම මේකි මට දවල් වැඩ තියෙන දවසටත් හැන්දෑවට ආවහම අයියා අපි නාමුද කියල අහනවා.. වැඩේ ටඑච්චර හොද නැහැ. ඒක මහ ආනන්තරිය පාපයක් කැතම වැඩක්.

ඉතින් ඒ වැරැදි හැගීම මට තිවුනා. ඒ අස්සේ අර චූටි කෙල්ල ඒකිව නෑව්වෙ නැති වුනාහම මට තර්ජනය කරනවා. අයියේ. ඔයා නාන ගමන් ඒවා මේවා කරනවා කියලා මම අම්මට කියනවාහරිත. කියල. ඒක ඊට වැඩිය බයානකයි. මම එතන ඉන්න බැහැ කියල වෙන තැනක් හොයාගත්තා.

කොල්ලො තුන ්හතර දෙනෙක් එක්ක යාලු වුනා. දැන් ඒ කෙල්ල දොස්තර කෙනෙක් බැදලා. නවසීලන්තේ. එයාට දරුවෙකුත් ඉන්නවා. ජගත් මේ මෙලව හසරක් දන් නැහැ.. මගේ නමත් වරද්දලා කිව්වේ රට ඉන්න අයට. මම කියල දැනගත්තම ඒ නංගි කෝල් කලා. ඉතින් කොහොමද? ඔයාට අපි ඉන්නකල් තමයි එන්න බැරි නේද? කියල පටන් ගත්තා.

ඒ සිද්දියට අවුරුදු විස්සක් විතර ඇති. ඒකිගේ ෆේස්බුක් එකේ කොල්ලො තුන්දෙනෙක් එක්ක විටින ්විට පොටෝ දැම්මා. ඕව ගෙවෙනවැ. ඒත් මට ඉරිසියා හිතුනා ඒව දැකල.. වයස් පරතරය පන්ති බේදය අනන් මනන් නිසා ඕකි මට සෙට් වෙන් නෑ ලොවෙත්. ඔය අතරමැද කාලේ දවසක මම ගියාම මේකි ගෙදර එන්නේ රෑ 9ට විතර යන්නේ පාන්දර. මම මූන දැකකේ පාන්දර..මගෙ හිතේ පාන්දරත් ඒකිට වෙරි ගතිය තිබුනා රෑ ගිය පාර්ටි එකේ ඉතුරු වෙලා.

හොද කෙලේලක් නෙමෙයි. හැබැයි ඒ ගෙදර තිබුනේ ඒ කෙල්ලගේ ජීවය. උදේ නැගිටපු ඩිංගට දුවල පැනල වැඩ. අම්මට කෑ ගහනවා. උපදෙස් දෙනන් එන ජගත් අයියට බනිනවා. මල්ලිට කියනවා එයා ගිහින් දාන්න ලෑස්ත වෙන්න කියලා.

මරණ ගෙදරක වගේ එකිගේ මගුල් පොටෝ ලොකුවට ගෙදර තියෙනවා. ජගත් අයියට අසනීපයි. අක්කත් කොහෙද ගිහින්. වන්දනා ගමනක් ගිහින් ලු පන්සලෙන්. අනෙක් කොල්ලා ඉන්නවා. ඌ කොහොමත් වැඩි කතාබහක් නැති එකෙක්. දැන් ඉතින් මේ කෙල්ල වත් ඒකිගේ ලමයිවත් නවසීලන්තේ දාල ලංකාවට එන්නේ නැහැ. ජගත් අයියලගේ ගෙදර තිබුන ඒ ඉස්සර මුරන්ඩු කෙල්ලගේ කටේ සද්දේ ආයේ ඇහෙන් නෑ.

කෙල්ලගේ නඩු ජගත් අය්යට ඇහෙන් නෑ. දැන් උන් පුංචි එවුන් නෙමෙයි ඒත් දැන් උන්ගේ හුලගවත් මේ ගෙවලට නැහැ. මම දුකින් බලාගෙන ඉද්දි ජගත් ආවා.

මොකො බන්. උඹට සල්ලි උවමනාවක්වත්ද? මම එකපාරම නැහැයි කිව්වා. මම ඇත්තම කිව්වා ජගත්ට.. ගෙවල් හරි පාලුයි ජගත් අයියේ. නංගි එහෙම නැතුව.

ඒකි හිටිය කාලෙත් බන් උදේ යනවා හැන්දැවේ එනවා. හැබැයි කෙල්ල එන්නේ රෑ 10ද මම බලාගෙන ඉන්නවා. අපි එක්ක කතා බහ අඩුයි නෙ ලමයි ලොකු වෙද්දි. ඒත් උන් මේව ඇතුලේ හිටියා. අපි උන්ට හදපු දේවල් විදිමින් හිටියා. අපි උන්ට රම්‍ය සුරමෟ්‍ය හදල දුන් නැහැ බන්. එත් මම මෙහෙ ඉද්දිත් කාර් කටුවක් අරං දුන්නා. හොදට බාත්රූම් හදලා කාමරේ ඕන හැටියට හදලා දුන්නා. ඔය රස්සාවල් කලාට අවසාන සතිය දුවන්නෙ ේමම දෙන සල්ලි වලින්. උන් නටල හැදිල එහෙ ගියා. අපි තනිවුනා බන්.

ගෑනි නම් ඔය පන්සල් ගානේ හරි යනවා. මටත් වෙලාවකට හිතෙනවා බන් මේව ඔක්කම විකුනල දාල යන්න. කොල්ලත් දැන් එතන ලොක්කෙක්. ඌට මේ දේවල් පාලම යටින් යන පොල්ලෙල්ලක් තරම වටින් නැහැ.

අපි සල්ලි හොයනකොට ජීවිතේ මැද කාලේ. අපේ ළමයි දෙන්නට විසි ගනන් වලම මලයා හරිගියා. සතුටු නැතුව නෙමෙයි. උන් අපි වෙන් වුනා. උඹ තාම මෙහෙද? කලබලේට නැතුව වරෙන් කෝල් එකක් දීලා.

මට එච්චර බොන්න බැහැ. ඒත් බියර් එකක් වත් ගහමු ඉතින්. ඔය රටගිය උන් ගැන හිතල වැඩක් නැහැ බන්. උන්ට නිවාඩු ලැබුනම උන් එහේ රවුන් දානවා. අපි ඉන්නේ ඉදලා හිටල කෝල් කරන්න විතරයි . තේරුමක් නැහැ. ඒව රටින චුත වුනා වගේ අපේ හිතෙනුත් චුත කරලා දාන්න ඕන.

ජගත් අයියා කිව්වා.


Tuesday, November 14, 2023

චූටි මැණිකාගේ උකුල

 


චූටි මැණිකාගේ උකුල ඉක්මනින්ම පලල් වෙමින් පපුව ඉදිරියට ඒමින් සති කිපිහක් ඇතුලත මහත් වෙනසක් පෙනෙන්නට විය. මෙයින් චූටි මැනිකාගේ බාරකාර නාකි මැණිකා කලබල විය. චූටි.. මේ.. උඹ පුංචි හාමුමුහත්තයගේ කාමරේට යනු ඒනු වැඩියි. දෙන්න අතර හුරතලෙත් වැඩියි. උඹ දැන් ටික දවසක ඉදන් හරි වේගෙන් මහත්වෙනවාත් ඒක්ක. මට සැකයි උඹල ගැන. හාම්මහත්තල නම් කොහොම හරි බේරෙයි. තොට මේ දාසයයි මාස දෙකට බඩකුත් උස්සන් ඉන්න ගියොත් ගමේ වසල හමාරයි. ඇරත් තෝ තියාගන්න ඒකකුත් නැහැ. ඒලෝල දාවි. 


නාකි මැණිකා කලබල වී දින කිහිපයක් යන විට රහස ඒළි විය. ලොකු නෝනා චූටි මැණිකා පුංචි හාමුමහත්තයාගේ කාමරයට යනු දැක තිබුනි. ගිහින් තේ වතුර ඒකක් නෙවෙ කිහිපයක් තියා නැවත පැමිණිමට වේලාව වුවත් චූටි මැණිකා නාවේය. හොර බැලලියක පරිද්දෙන් ලොකු නෝනා කාමරයට ගියාය. දොර සෙමෙන් මෑත්කරන විට දොරට ඒල්ලා තිබූ රෙදි වැල හුකැස් ගා කඩා වැටුනි. චූටි මැනිකාගේ මුඛයේ තිබූ පුංචි හාම්මහත්තයාගේ රහසගඒලියට වැටුනි. දරදඩු වූ රහසග චූටි හාම් මහත්තයා විගසින් ඔසවා ගත් කලිසමෙන් වසාගත්තේය. 


තොට තොට තොට.. පරට්ටි තොට මේ ගෙදරින් කන්න බොන්න දුන්නේ මගුල් නට නට අවලමේ යන්න නෙවෙයෙි බොල. තෝ කිව්වේ මොකක්ද පුංචි හාම් මහත්තයගෙන් පාඩන් අහන්න යනවයි කියල. තෝ අහගත්ත පාඩන්ද මේ. පුංචි හාම්මහත්තයා කොම්පියුටරේ ඒල්ලුනොත් ඒ්කෙමයි. උඹ තමයි ඒ් රන්කදක් වගේ මහත්තයාත් නරක් කරන්න ඇත්තේ. පරට්ටි. තෝ මගේ මූනෙත් දැලි ගෑවා. නාකි මැනිකා චූටි මැණිකාට ගහන්නට පැන්නේය. 


විගස ඉවතට පැන්න චූටි මැණිකා. මොන විකාරයක්ද මේ. ලමයි හම්බෙන් නැහැ. පුංචි හාම් මහත්තයා මුල දවසෙම ඒ්වට වැඩ කලා. අර මහ ගෑනියි මහ ඒකයි මට ගහන්න ආවොත් මම යනව යන්න. ගාමට් ඒකක හරි වැඩට. මට බැහැ මෙතන ගුටි කකා ඒක ඒකාගේ බිජ්ජවල් හුරතල් කරලා තව ගුටිත් කන්න. 


ඉතින් හුප්තියේ තෝ මට කියන්න ඒපැයි. ඒහෙනම් මම ඔ්ක මහ ජෝඩුවට කොහොම හරි කියල දාල උඹව ආරක්සා කොරගන්නවා නේ. නාකි මැණිකා කිව්වාය. 


නාකි මැණිකා මගේ අම්ම නෙමෙයි. නැන්දත් නෙමෙයි. මොකෙක්වත් නෙමෙයි. ඔහේ ඔහේගේ පාඩුවේ ඉන්න. මෙතන මහ ඒවුන් ඇහුවොත් මාව පෙන්වන්න. මට පුංචි හාමු කිව්වෙත් උඹ හැංගෙන්න ඔ්න නැහැ කියල. පුංචි මැණිකා ලැජ්ජාව උඩට නිර්භීත කම දාගෙන සැරෙන් දෙසන්නීය. 


අනේ චූටි කෙල්ලේ. ඔය හාමුලා ඒහෙම තමයි. ඔන්න බලහං ඔ්ක හෙට අනිද්ද තොටත් නොකියා කොහෙ හරි දීපංකරේකට ඇතුරුදන් වෙන් නැද්ද කියල. උන්ගේ හැටි ඒහෙමයි. යටිබඩේ සෙල්ලමට කියයි කතා සීයක් විතර. ඉන් පස්සේ පලාත‌ේ නැහැ. 


කියපිය මූසලය. තොට අවුරුදු කීයද කියපන්. 15යි. අර කෙල්ලට 16යි. තොගේ අක්ක වගේ. තෝ මොකක්ද කලේ ඒ්කිට හදි කලා. ඒ්කත් මේ යන්තන් නෙමෙ. කාමරේට ගෙන්නලා ඔක්කොම කොරගෙන. තොට මම. චටාස් පටාස් ගා සද්ද ඒන්නට විය. ලොකු නෝනා කිපුන හාම්මහත්තයා සනසන්නට විය. කොල්ලන්ට ඔය වයසට ඔහොම තමයි. අනික ගෙවල් වල හිටි උනුත් දැනගන්න ඒපැයි. අපෙත් වැරැද්ද උන් දෙන්න ඒකට තිව්වම ඇවිලෙනව නෙ. මොකද සහෝදරයො යැ. නැහැ නෙ. 


අනෙ මේ. තවුසේ ඉන්නවා කට වහගෙන. මුං පොඩි උන් නෙවෙ. ඇටෙන් පොත්තෙන් බේරෙන තැනම ඔහොම නම් පස්සට.. කියා තවත් ඒකක් කොල්ලාට ගහන්නට හාම් මහත්තයා අත ඉස්සුවේය. 


හාම්මහත්තය පුංචි හාමුමහත්තයා විතරක් කොල දෙයක් නැහැ. ඒයැයි කතා කල තමයි. මාත් හිටිය නෙ. මටත් ගහන්න ගහනව නම්. චූටි මැණිකා පැන්නාය. 


ඈ බොල චූටි මැණිකා. තෝ දන්නව මම ගෑනුන්ට ගහන් නැහැ. තෝ මේ ගෙදර වැඩ කාර කමට ආවට මොකද ළමයෙක්ට වගේ සැලකුවේ. උඹත් මේකගේ ඇගේ අමාරුවට හේත්තු වෙන්න ගියා ඒහෙනම්.. 


ලොකු හාමුමහත්තයාට තරහ නම් තරහ යනකන් මට ගහන්න. නාකි මැණික නැන්ද කියල තියෙන්නෙ මං දැන් මහත් වෙලාලු. පිපිල වැඩිවුන මලක් වගේ වෙලලු. මට ගුටිකන්න ඇහැකි හොදට. පුංචි හාම්මහත්තයට ගහන්න ඒපා. ඒයාට රිදෙයි. චූටි මැණිකා පැන්නාය. 


ඈ බොල කෙල්ලේ. මගේ කොල්ලට ගහන්න ඔ්න ඒක තොට ගහල හරියනවැ. ලොකු නෝන

 ඔහෙත් මෙතන නාට්ටිය වගේ බලන් ඉන්නේ මක්කහරි කියනවකො. මුන්ගේ මගුල් පලහිලව් කොහොමද ඉවර කරන්නේ. දැන් තව ටික දවසකින් ගමම දැනගනීවි. ඉන් පස්සේ වලව්වේ අපි පාර බැහැල ගිහින් ඉවරයි. හාම්මහත්තයා කියන්නට විය. 


අනේ මේ.. ගින්දර සමහර වෙලාවට ඒකපාර පත්තු වුනාට නිමෙන‌ේන් හිමින්.. දුම ගිහින් දර ඉතුරු වෙලා ආයේ ඇවිලිලා ඒහෙම.. ඒ් වගේ මේවත් හිමීඨ නිවිල යන්න දෙන්න. අනික මේ වලව්වල වලත්ත කම් ඉතින් මම ඔහෙට ආයේ මතක් කරල දෙන්න ඔ්න නහැ නෙ. නාකි මැනිකා ඒහෙම දන්නවා ඇති තාතත්ල පුතාල බාප්පල කොහොමද මේවයි ගෑනු ඒක්ක හිටියෙ කියල. දැන් පුතා කෝටුමස් කරන්න ගිහින් මහන්සි ඇති නෙ. ගිහින් වොශ් ඒකක් දාල වෙනද විදිහට ගිහින් පත්තරෙ ්දිග ඇරගෙන බලාගෙන ඉන්නවා.. මොකක් හරි වුනාම මහ ඒකාල වගේ රගපාන්න හදනවා මෙතන. නෝනා අවසාන කොටස කීවේ හෙමෙන්ය. 


අම්මා. මම චූටි මැණික කොළඹ ඒක්ක යනවා. මට මේ කොම්පියුටර ඒකෙන් ගානක් හොයාගන්න පුලුවන්. මට ඒයා නැතුව ඉන්න බැහැ. තාත්තා නැති අතර පුංචි හාමුමහත්තයා අම්මා අසලට කිට්ටු වී ඒසේ කිව්වාය.


කොල්ලෝ.. උඹ ඔය ගන්න තුට්ටු දෙක තොට බොන්නත් මදි නේද? මං අහගෙන උඹ කෝල් ඒකක කාටද කියනවා මේ පාර නම් බෝතල් අඩු වෙන් ගමු තාත්තගෙන් සල්ලි ඉල්ලන්න බැහැ කියල. ඉතින් කොහොමද කියපන් මේ ගෑනයෙක් ඒක්කං ගිහින් කරනනේ. අම්මා කිව්වාය. 


ඒ් වුනාට අම්මා. අම්මල හැමදාම අක්කයි චූටි මැණික අක්කයි සෑහෙන වෙනස් විදිහට හැදුවේ. චූටි මැණිකා හැමදාම හිටියේ කුස්සිය පැත්තේ. ක්ලාස් ඒකක වුනත් අක්කා ඉස්සරහ පේලියේ චූටි මැණිකා පස්සේ. වාහනේ ගියත් ඒහෙම. ලස්සන ඇදුමක් ඇදපු කාලයක් මතක නැහැ. හැමදාම කොහෙන් හරි වැඩි ඒකක් නැත්නම් හිර ඒකක්. මට අම්මට දොස් කියන්න බැහැ. ඒ්ත් ඒයා මේ ගෙදර ඉන්න විදිහට මට ඉන්න දෙන්න බැහැ. ඒයාටත් ආදරේ ඔ්න. කවුරුහරි ලගින් ඉදගෙන කතා කරන්න ඔ්නා. ඒයාටත් ගෑනියෙක් විදිහට මිනිහෙක්ට හරි කතාකරන්න ඔ්නා. පුංචි හාමු කියාගෙන ගියාය. 


කොල්ලෝ. උඹල ඔහොම තමයි. ඒවා සිද්ද වෙන කාලෙදි සිද්ද වෙයි. උඹ කලබල වෙන්න ඔ්න නැහැ. ඇරත් මේකි උඹ හිතන විදිහට කොන් කරල නැහැ. අපේ ගෙදර ඒකියෙක් ඉද්දි වැඩකාර ඒකීව ඒ් තැන තියන්න බැහැ. උඹ ඒ්වා තේරුන් ගනීවි නිසි කාලේ ආවම. ඔය ඒකී මම මැහුං ඉස්කෝලට දැම්ම. ඒ්කි ඒ්කේ දක්ස නිසා ඉංගිරිසි පන්තියකට දාලා දැන් ෆැසන් ඩිසයින් කොරන්න යවනවා. සමහර විට උඹට ඒ්වා ආරංචි වෙන්න නැතුව ඇති. අවසාන කෝස් ඒකට ලක්ෂ හතරක්. මම තාත්තට කියල මගේ ලගත් තියෙන කීයක් හරි දාල ඒ් ළමයට ඒ්ක කරල දෙන්න කියල හැදුවේ. 


උඹලා ඔ්වා කටවල් ඇතුලේ දාගන්න කලියෙන් මම ඔ්වා දන්නවා. මට හිතාගන්න බැහැ මොනව කරන්නද කියල. අක්කට මම කෝල් කලා. අක්ක කියන්නේ මල්ලිගේ තියෙන ඇගේ අමාරුවත් තියෙන නිසා චූටි මැනිකව ගෙදරින් යවන්න ඒපාලු. ඇරත් තාත්තා කැමතිත් නැහැ අක්කත් රට ගිය ඒකේ කෙල්ලව යැව්වොත් මේවා පාලු අම්බලන් වෙයි කියල ඊයෙත් රෑ කිව්ව. උඹලගේ ලවක් මම දන්න නැහැ. ඒ්ත් ඒ් කෙල්ල උඹට ගහන්න දුන්න නැති ඒක ගැනත් තාත්තගේ හිත ටිකක් පැහැදිල තියෙන‌ේන්. උන් අපෙ කාලේ වගේ‌ෙ නමෙ බන්. කොල දෙයක් කොලා කියල පිලිගන්නව. ඒ්කත් මැදැයි. කියලත් කිව්ව. 


හැබැයි තොපි මෙතන ළමා විවාහ මෙතන කොරන්න බැහැ. ඒහෙමයි කියල උඹ ඒ්කිව උස්සගෙන කොළම යන්නත් බැහැ. තාත්තගෙනුත් අහල බලහන් යැයි නෝනා පුතාට  කිව්වාය. 




***************

ඒහෙම නෙමෙයි නාකි මැණික අක්කේ. අපි දෙන්න ඒහෙම ලව් නැහැ. ඒ්ත් මට චූටි මැණික අක්කව හම්බෙන්න ඔ්න. ආයේ මොකවත් නෙමෙි කතා කරන්න. ඔ්න නම් ඔයා මෙතන්ට වෙලා බලන් ඉන්න අපි එඅතන දොර ලගට වෙලා වගේ කතා කරන්නම්. නාකි මැණිකා අසලට ගිය පුංචි හාමු මහත්තයා නාකි මැණිකාට පෙරැත්ත කරන්නට විය. 


දැන් පුංචි හාම්මහත්තයා කී ගමනක් ආවද ඔ්ක මගෙන් අහන්න. අනෙ ්මන්ද. ඒ් කෙල්ලත් බලාගත් අතේ බලාගෙන. යාලුවොත් අහනවලු මොකද කියල. උඹල අතර ඒහෙම ආදර කතාවක් නම් තියෙන්න හැටියක් නැහැ තමයි. මොකද කාමරේ ඇතුලේ විතරයි නෙ. ඒහෙම ආදර කතා තියෙන්න හැකියැ. ගස් වටේ ඇවිදින්න ඔ්න කුඹුරේ දුවන්න ඔ්න ඒකට අත් අල්ලන් ඉන්න ඔ්න. චිත්‍රපටි වල ආදර කතා කියන්නෙ ඒහෙම නෙ. උඹ කියල කිව්වට තරහ ගන් ඒපා පුංචි හාම්මහත්තයා. ඔහෙ දෙන්නම මගේ දරුවො වගේ නෙ හැදුනෙ. අර ඒක්කෙනෙක් නම් මට බැන්න පහුගිය දවසේ ඔයා මගේ අම්ම නෙමෙයි මට ඒක ඒක ඒ්ව කියන්න ඒන්න ඒපා කියල. ඒ්ත් ඒ්කත් මගෙත් ඒක්කම නෙ ඔය පුක ලොකු වෙලා පපු ලොකු වෙල හැදිල ඇවිත් තියෙන්නේ. ඒහෙම නේද? නාකි මැණිකා අසන්නට විය. 


හරි හරි දැන් මට නාකි මැණික නැන්ද කියන්න මට ඒයාව බලන්න පුලුවන්ද? ඒයාට ඒන්න කියන්නකො. මේ දැන් මම අම්මාත් කොහෙද ගියා. පුංචි හාමු කියන්නට විය. 


ඒකවරම කඩාවැදුන චූටි මැණිකා.. ඇයි මොකටද ඒන්න කියනනේ. කලින් දවස්වල වගේ අඩ අඩා මේක චුට්ටක් කරන්න අරක චුට්ටක් කරන්න කියන්නද? දැන් ඒ්ව බැහැ. ලොකු නෝනා මට ලගට කරගෙන අඩ අඩ කිව්වා. ගෑනු ලමයෙක් කොල්ලෙක් පත්තුවෙන හැම වෙලාවෙම පත්තු වෙන්න ඔ්න නැහැය කියල. ඇරත් මං ඒහෙම කෙල්ලෙක් නෙමෙයි. මට බෑ තවත් කාමර අස්සේ ඒන්න. ඇවිත් අහම මෙහෙම කරන්න. චූටි මැණිකා සද්දෙන් කෑ ගහන්නට විය. 


හරි හරි.. අම්මෝ මැණික අක්කට තරහ ගියාම තියෙන සද්දේ.. පුංචි හාමු කියන්නට විය. 


ඔහෙ විතරක් නෙමෙයි මල්ලි මාත් දන්නවා දැන් නාකි ඩබල ගෙදර නෑ මෙන්න මේ නාකි මැණික විතරයි ඉන්නේ කියල. ඇය සිනාසෙන්නට විය. 


දෙදෙනාම සිනා සුනේය. 





Tuesday, September 19, 2023

මාලිගයේ චිත්‍ර පෙල



 

රාජ්‍යය තුල වැසියන්ට වඩා රජතුමාගේ සුවය පිණිස කෙරෙන කාර්යයෝ වැඩි විය. ඒසේම රජතුමා අනවශය කලකෝලහාල අමුනා ගැනීම නිසා රට වෙනුවෙන් දිවි පිදිය යුතු විරුවන් ප්‍රමාණයද වැඩි විය. රජතුමාත් ඉහල පැලැන්තියේ අයත් රටට සතුරෙක් තනාගත්තේ මීට පරම්පරා දෙකකට පෙරදීය. දැන් ඒ් සතුරා හරි ලොකුය. ඒබැවින් රට බේරාගැනීමට දැන් රට වටෙන් සෙනග පැමිණ යුද කල යුතුය. ඒවිට රට බේරෙයි මැරෙන මිනිහා වීරයෙක් වෙයි.

ම්මගේ රෙද්දේ රට රැකීම. දැන් කොල්ලෝ කීයක් නම් මැරිල ගියාද? කෝ රැකිලද? තොපි ඔ්වා රැකල ඉවර වෙද්දි මේකේ කොල්ලේ කෙල්ලෝ ඔක්කම මැරිල ගිහින් තියෙයි. යැයි මහ සෙනවි පාරේ යනවිට කෑ ගැසූ බේබද්දෙක් විය. ඔහු ඊලග දිනයේ ගසක් යට ඇද වැටී ඒලොව ගොස් සිටියේය. රාජ පුරුෂයෝ ඔහු ගසකින් ඇද වැටී මලයි කීහ. රාජ පුවත් වලද ඒසේ පැතිර ගියේය. රාජ සභාවට පක්ස ආරාමයේ ලොකු හාමදුරුවෝද වැටුන ඒකා බීමතින ්ගස උඩට නැග නිදාගන්නට ගොස් මරී ගොස් ඇති යැයි කීවේය. ඒහෙත් ගස යට සිටි හිගන්නෙකු රාජපුරුෂයෝ පහල අත්තකට මැරුන බේබද්දා ගෙනගොස් පහලට තල්ලු කර දමනු දැක තිබුනි. හිගන්නා ඒ් බැව් සිය ඇඹේනියට කිව්වේ හිත සනහා ගනු පිණිසය. ඉන් පිටතට ඒ් තොරතුර ගියේ නැත. රාජපුරුෂයෝ ඒදින වැඩිපුර ලැබුන මදුවිත තොලගාමින්.. හහ් හහ් අද ගේම නම් මරු .. පගය ආවා අපේ මහ සෙනවිට සද්දේ දාන්න. ඒහෙම කොහොමද කරන්නේ.. යැයි වහසි බස් කීවේය.


රාජ සේවයේ සිටි සේවිකාවන‌ේග් දීමනා කපාහැරිනි. සේවකයෝ නම් අමනාප වුවොත් රජතුමාටත් කුමාර කුමරියන්ටත් බිසෝවරුන්ටත් ජීවිත හානි ඇතිවිය හැකි මුත් රාජ සේවිකාවන් ඒසේ නොවේ. ඔවුනගේ දිවි පෙවතින් වැඩි කොටහක් රාජ සේවයට කැප වුනි. ඔවුන‌ගේ දරු සිගිත්තන් පවුල් නඩත්තු වන්නේ ඒ් ලැබෙන කහවනුවකිනි දෙකකිනි. ඒයින්ද කොටහක් කපා යුද වියදම් සදහා යෙදවෙන්නට විය. ඒහෙත් රාජ මාලිගයේ සැප ඒක බලු මයිල් ගසකින්වත් අඩු වූයේ නොවේ. පසුගිය දිනෙක වදුරු නාම්බෙකු රාජ උයනේ බිසෝ මාලිගයේ බිසෝවරු නාන තඩාගයක අසලින් ගොස් ඒහි වතුර බී තිබුනි. දැන් ඒතැන වදුරන් ඒලවීමට වෙනම කන්ඩායමකි. වදුරා දැක ඊව් නදින ්කෑ ගැසූ බිසෝවරුන්ගේ නාන තඩාගය ආසන්නයටවත් ඒන්නට දැන් වදුරන්ට නොහැකිය. ඒ් වදුරන් ඒලවන පුරුෂයෙක් රාජ ලේ ඇති අංගනාවකගේ දෙකකුල් දෙක මනාව දැක ඔහුගේ රහස් ඉන්ද්‍රිය පිබිදෙන්නට විය.


නමෝතස්ස බගවතෝ ඉසිපිතෝ බගවා අරහං සම්මා සම්බු්ද්ද යැයි බුදු බණ මෙනෙහි කල ඒ් රජපුරුසයෝ රහස් ඉන්ද්‍රිය පිබිදිමෙන් වලක්වා ගන්නට සිත මෙහෙය වීය. යම් ලෙසකින් රාජ කුමාරිකාවක දැක ඉදුරන් පිබිදුන බව රාජ පුරුෂයින්ට ආරංචි වුවහොත් යලි පිබිදුන වල්ල පමනක් නොව බෙල්ලද අහිමි වන බව ඒ් වදුරන් ඒලවීමට බාරව සිටි කොල්ලා දනි.. ඔහු ඒදින රෑ නින්ද අතර පන්දමක් දල්වා තමුන්ගේ ගෑනිගේ කලවා බැලීය. මේ මොන කෙහුරක්ද බන්. ඒ් පාර කකුල් පුච්චන්න යනවද උඹ යැයි ගෑනි ඇගට ගොඩ විය. නෑ වහේ. උඹල කොච්චර කීම් ගාවත් රාජකුමාරිගේ වගේ සුදු නැහැ. අද කුමාරි නාන අතර ඒ් පැත්තට වදුරෙක් ආව. මම බැලුවා බලනකොට කුමාරි කකුලේ උඩම හරියේ ආලේප ගානවා..

ආ හා.. මගේ සැමියා වදුරන් බලන අතර කුමාරිය ආලේප ගල්වන විට ඇරත් කකුලේ ඉහල ආලේප ගල්වන විට.. වදුරෙක් ඇවිත් නේද? හරි පව් නේද? මේ මිනිහෝ මම තමුසේ ඒක්ක ඉන්නේ අද ඊයේ නෙමෙයි නේ.. කාටද ඔය බොරු. දැක්ක නම් දැක්ක කියනවා. ඒ්ත් නග්ග ගෙන වරිගේ නහගන්නවා නෙමෙයි. දරුවෙක්ටවත් කියන්න පුලුවන්ද තාත්ත මලේ කුමාරිකාවගේ දැකල අහුවෙල කියලා.. ඒ් මදිවට පන්දම් අල්ලලා බලලා මගේ කැතයිත් ලු.,.ඊය තමුසේ වගේ ඒකෙක්..


ඒ් පුරුෂයාගේ බිරිය කීවාය..


මේ ඒ්ක නෙවෙයි.

අපේ රාජ සේවයේ සේවිකාවෝ දිරිමත් කර්නන වැඩසටහනක් යනවා. ඒ්කට කට්ටිය තෝරනවා. ලස්සනම තන් තියෙන කට්ටියගේ චිත්‍ර අදිනවාලු බිත්ති වල. මගේ නම් ඒ් හැටි කැමැත්තක් නැහැ. ඒ්ත් අපේ මාලිගාවල කට්ටියම මේ දවස්වල කීම් උලනවා. ඇටිකෙහෙල් ඉස්ම දෙහි ඇඹුලෙන් උරච්චි කරලා තන පුඩුවල ගෑවහම ඒ්වා උල් වෙලා තියෙලු. ඉතින් මේ දවස්වල ඇටිකෙහෙල් ඉස්ම හොයනවා රාජ මාලිගේ ඔක්කොම සේවිකාවෝ. ඔහෙට බැරිද මට ඇටිකෙහෙල් ඉස්ම ටිකක් ගෙනත් දෙන්න ඔය ගිහින් ඒන ගමන්. මගේ නම් ඒ් හැටි ආසාවක් නැහැ. ඒ්ත් ඉතින් වැඩ කරන තැන කොන් වෙන්න බැහැ නේ. ඇරත් මගේ ඒ්වා කැතත් නැහැ නේ. යාලුවොත් කියනවා පලයන් නිකං තියෙන තන් නේ කිල. මාත් යන්න ඔ්න. ඒකියක් සිය සැමියාට රාත්‍රියේ ඒසේ වාර්තා කලාය.


රාජ සේවිකාවන් වැටුප් ලැභීම් අඩු වීම මත අසතුටෙන් සිටිනු දුටු රාජ පුරෝහිතයෙක් රජතුමාට මේ යෝජනවා කලේය. තෝරාගත් චිත්‍ර කිහිපයක් රාජ මාලිගයේ කොටසක බිත්තිවල ඇදීමට තීරණය කර ඇති බවත් හොදම ඒ්වායේ උඩුකය පිළිම ලෙස අඹා නගරයේ තැන තැන තැබිමටත් තීරණය වය. රාජ සෙවකාවන් ලෙස තෝරාගන්නා කාන්තාවෝ නිතැතින්ම රූබර අය වෙති. ඒවුන් අතර රූපයට තරගයක් තිබූනත් නැතත් ඒකියෝ රූප‌ෙ ශා්බාව ඇතින් ශෝබාපන්නය. ඒසේ නැතත් ගොවි ගෙදරක රළු ධාන්‍ය සමග ගිනි අව්වේ ඔට්ටු වන ඒකියකගේ රූ සම්පත්තියට වඩා රාජ මාලිගය තුල කෙළවරකට වී කුමක් හෝ කරන ඒකියගේ සම පැහැපත්ය රූ බරය.


ඒහෙත් දරුවන් සහ පවුල වෙනුවෙන් ආහාර කිස මිලදී ගන්නටද අපහසු කලෙක තවත් දීමනා කප්පාදු කිරීම රාජ සේවිකාවන් අතර තුඩ තුඩ රැව්දුන් දුක්බර පුවතක් විය. ඒහෙත් රාජසේවයේදී රාජ අණ අනම වෙන හෙයින්ද සෑම අයම තරගයට සූදානම් වෙන හෙයින්ද රාජ සේවිකාවන් හොදම තන් දෙක හිමි යුවතියක් වී සිය මුහුන දක්ෂ සිත්තරාගේ අතින් බිත්තයට ඒකතු කරගැනීමට මහන්සි විය.


සිත්තරු නිලමේවරුන් තෝරාදෙන තන් කට්ටල සහ මුහුණ සිය බිත්ති කොටසේ අදියි. මුලින් රළු සටහනක වේගයේන ඇදගන්නා ඔවුහු පසුව ඒය බිත්තිය මත ආලේප කරයි.. මේ සියුම් කටයුත්තේදී සිත්තරුන්ටද පියයුරු පෙන්වීමට සිදු වේ. ඒහෙත් පියයුරු දැකීම මහත් මැජිකක් යැයි ඒකල නොසැලකුනි.


මොක වුනත් මම කැමති නැහැ බන් රාජ සිත්තරුන්ටයි ඒකඒක නිලමෙලටයි බොගේ තන් දෙක පෙන්වනවට.. ඒක් සේවිකාවකගේ සැමියා රාත්‍රියේදී බිරියට ඒසේ කීය. ඒහෙත් ඒ් සේවිකාව.. “ආ යකෝ මේ ළමයිට කිරි දීපු දෙක.. උඹත් රෑට රෑට ඒල්ලුන දෙක.. මේව ඒ්හැටි වටින දේවල් නෙමෙ බන්. ඇරත් කවුරුත් ඔ්වට අත තියන්නේ වත් ගලවගෙන යන්නෙත් නැහැ බන්. සිත්තරු ඇන්දට පස්සෙත් උඹට ඔ්ව ඒක්ක සෙල්ලං කරන්න පුලුවන් මිනිහෝ” යැයි උතත්ර දුනි.


රාජ සේවිකාවන් සදහා තන් තරගයක් පැවැත්වීමත් ඒහි හොදම තන් බිත්තියේ ඇදිමත් යෝජනා වීමට ප්‍රථමයෙන් රාජ සේවිකාවන්ගේ වැටුප් දීමනා වැඩිකිරීමට යෝජනා කිහිපයක් ආවේය. අපි මොනවද මේ රාජ සේවිකාවන්ගේ තෘප්තිය වැඩි කරන්න කරන්නේ? මම රාජ සේවාස්ථාන වලට ගියාම දාහට අරං සීයට දීල වගේ රාජ සේවිකාවන් ඉන්නේ. මගේ බිසෝවරුත් කියනවා ඔවුන් සතුටින් නෙමෙයි ඉන්නේ කියලා.. රජතුමා රාජ සබාවට දැන්වීය. ඒහිදි ගැමි ජන හද හදුනන වියත් පුරෝහිතයෙක් විසින්.. රජ තුමනි රාජ සේවිකාවන්ට නොව අපිටත් මේ ලැබෙන වැටුපෙන් දිවි ගෙවීම මහත් ගැටුමකි. සෑම දෙයකම මිල අහස උසට ගොසිනි. යුද්ධය නිසා දිවි අමාරුවීම නිසා අපි සියල්ලෝම සිටින්නේ දුකිනි. ඒබැවින් රාජ සේවිකාවන්ගේ දීමනා තව ටිකක් වැඩි වුනොත් ඔවුන් සතුටින් ඉදීවි යැයි කීවේය..


සල්ලි තියාගෙන නොදි ඉන්නවා නෙමෙයේ නේ පුරෝහිත. සල්ලි නෑ. උඹලට මේ යුද්දේ දිනලා ඉන්ප්සසේ රට නගින කොට මේක දිවියලෝකේ වගේ වෙයි. ඒතකල් ඉවසපන්..ඒ් කතා ඔ්න නෑ දැන් කියපියව් මට රාජ සේවිකාවන් කොහොමද සතුටු කරන්නේ කියලා.. යැයි ඒ් පුරෝහිතගේ යෝජනාව ප්‍රතික්ශේප විය.


ඇතැම් බිසෝවරුන් මෙයට අකමැති විය.. ඔවු ඉතින් මහරජතුමා අපේ නිලමේවරු ටිකකට ගෑනුන්ව බලන්න දෙනවා මේ පාර.. උන්ට හොදට සරු ඇති. ලිංගික අල්ලස් දීලා වැඩි කරවගන්න එක අපේ රාජ්ජ වලට අලුත් දෙයක් නෙමෙයි නේ. තන් නැති ඒවුනුත් යටිබඩ දීල හරි ඔ්කෙන් දිනයි අපි බලමුකෝ.

ඇරත් තරග නැතුවටද මේ තන් මැනලා චිත්‍ර අදිනන් යන්නේ. වෙන කොපමණ වැඩ තියෙනවාද? සේවිකාවන් දිරිමත් කරන්න. රජතුමාටත් ඉතින් කවුරු හරි මෝලෙක් මොනාහරි කිව්වම ඒ්ක කරන්න ඔ්න වුනා. ඔන්න බලපන් අපි කොච්චර හිටියත් ඒයා තන් තෝරන්න නම් යාවි මොන යුද්දේ තිබුනත්.. රජතුමාගේ බිරියන් රහසින් ඒසෙ ්කතා කලෝය.