Sunday, October 20, 2019

නෙරපූ රජ සහ කතා


නෙරපූ රජ කියලා ගනනාථ ඔබේසේකර මහත්තයාගේ එල කිරි පොතක් තියෙනවා. ගනනාථ මහත්තයාගේ පොත ඇවිල්ලා මෙතෙක් අපි හිතාගෙන හිටිය ඉතිහාසේ කකුලේ දෙකෙන් අල්ලලා රිදෙන්න පොලවේ ගහලා තියෙනවා. රාජසිංහ රජතුමා හෙවත් අවසාන රජාව එලවීමෙ ක්‍රියාවලිය ගැන අමුතුම වීව් එකකින් පොත ලියලා තියෙනවා. වෙලාවකට ගනනාථ මහත්තයා පොත අස්සේන එයාගේ මතය සනාථ කරන්න ටිකක් බයස් වෙලා තියෙනවා. ඒත් ඉතින් ඒමය කියලා පොතේ ලොකු අඩුවක් නැහැ.

සුද්දාට යටත් කරගන්න ඕනි වුනේ ඇයි?

මේක නම් ටිකක් බොන්න ඕනි පස්නයක්.අ ැත්තටම ඉන්දියාවේ සමහර ප්‍රාන්ථවල මහාරාජාවරු යටතේ ගොඩක් කල් පාලනය වුනා. රාජස්ථාන ්වල රජවරුන්ගෙන් ඒ අදාල පලාත් ගත්ත් නිදහස ලැබෙන කාලයේ තරම් මෑත කාලේ.. ඇත්තටම ලංකාවේ හිටපු ලන්දේසි කාරයෝ රජු එක්ක යාළුවෙලා ෆිට් එකේ වැඩ කරගත්තා. ලන්දේසි කාරයො අතර ගැටුම් නැතිම වුනේ නැහැ. ඒත් සාර්තක ලෙස පාලනය ගෙනියන්න ලන්දේසි කාරයෝ සමත් වුනා. ඇත්තටම උඩරට රාජ්‍යය සුද්දාට යෑම කියන කාරණාවෙදි උඩරට හිටපු නිළමේ වරු සහ රදල පරම්පරාව සෑහෙන හේතුවක් වෙලාතියෙනවා. එක පැත්තකින් උඩරට හිටිය රදලයින්ට රජ වෙන්න සහ රජතුමා යටතේ තියෙන බලතල නැතිකරගන්න ඕනි කම තිබුනා. අනෙක් අතින් ඔවුන් ගිහින් සුද්දාට කේලම් කියලා සුද්දාටත් ඕනි නැති වුනු කදුකර පලාත යටත් කරගන්න ඕනි වුනා..

කදුකරය ලාබද ?

කදුකරය දැන ්ලාබයි. මොකද දැන් තේ වවලා කෝපි වවලා. එහෙ ම තියනෙවා. ඒත් සුද්දා අල්ලන කාලේ වෙනකොට කදුකරය කියන්නේ එච්චරම ලොකු ගින්නක් නෙමෙයි. කදුකරය නැතත් සාමාන්‍ය වෙලදාමක් කරගෙන උඩරට බඩු ටික කුනු කොල්ලයට අරගෙන සුද්දට රන් කරන්න තිබුනා. ඒත් සුද්දන්ටත් නිළමවරුනගේ කීමකත් එක්ක උූඩරට අල්ලන එකගැන ලොකු අයිඩියාර් එකක් එන්නට ඇති.හැරත් මුළු මහත් දේශයේම ආන්ඩුකාරයා වෙන්න සුද්දන්ට ආසාවක් තියෙන්නට ඇති.

ලංකා කොඩිය

අපේ වාරියොපොල සුමංගල හාමුදරුවෝ කොඩිය පැගුවය ඉංගිරිසි එක උස්සන් කලියෙන් කියලා අපි කියවලා තියෙනවා. ගනනාථ මහත්තයාගේ නෙරපු රජ කියන විදියට එහෙම කොඩියක් තිබිලා නැහැ සිංහල අයට. සංකේත ලෙස කොඩි එසවීම කියනනේ සුද්දා එක්ක ආපු දෙයක්. ඊට කලින් නුවර පලාතේ උස්සලා තියෙන්නේ සේසත්. ඒ වගේම මේ සිංහ කොඩිය කියලා කියන්නේ ඩච් එහෙම නැතිනම් ලන්දේසි කාරයින්ගේ කොඩියක්ලු. ඒ වගේම උඩරට ගිවිසුම් අස්සන් කලේ එක දිනකදී. ඉන් පසු ස්වාමින් වහන්සේලා හෙවත් හාමුදුරු ගොල්ලා හමුවන්නේ තවත් දවසකදි ඒ එක්ක බලද්දි මේ කොඩිය පාගපු කතාව ඇත්තට වඩා බොරු වෙන්න පුලුවන්කියලාතමයි පොතේ තියෙන්නේ. කොඩියක් එසවීමෙ ලොකු උවමනාවක් තිබුනේ නැත්ත ඉංගිරිසි චාරිත්‍රයට අනුව එවකට යටත්විජිත කොඩියක් ඉංගිරිසි කාරයෝ ඔසවලා තියෙනවා.

මද්දුම බණ්ඩාර නාටකය

ඇහැලේපොලගේ පවුල සහ දරුවන් ඝාතනය ගැන තියෙන කතාවත් බොරුවක් කියලා තමයි නෙරපූ රජ කියන්නේ. ඒම තමුනගේ දරුවන්ට සහ පවුලට හානියක් වුනාය කියලා ඇහැලේපොල පස්සේ කාලෙක ලියුමක වත් සදහන් කරලා නැහැ. ඇහැලේපොල ඉංගිරිසි ආන්ඩුකාරට යවපු ලියුම් වල එහෙම සදහනක් නැහැ. එසේම ඒ කාල් ලියවුනු ලේඛන වලත් ඒ වගක් ලියවිලා නැහැ. දරුවන් වංගෙඩිය දාල කොටන එක පෘතුගීසි දඩුවමක්. ඒක ඒ කාලේ ක්‍රස්තියානි පොත් වල තිබුන දඩුවමක්. ඉතින් ගනනාථ මහත්තයා කියන්නේ ඇහැලේපොල පවුලේ නාටකිය අවස්තා ඔක්කොම ඔත්තතුකරවන්ගේ ප්‍රලාපයක් කියලා තමයි.

හැරත් අපි දැන් හිතන් ඉන්න විදිහට මහනුවර දළදා මැලිගාව ඉදිරිපිට කිසිම කාලයක දඩුවම් දෙන්න පාවිච්චි කරලා නැහැ. ඇහැලේපොල කුමාරිහාමි ගිල්ලුවා නම් ඒ සදාහ ඒ වෙනවිට පාවිච්චියට ගත් නුවර වැව පාවිච්චි කරන එකක් නැහැ . ඒ සදහා මහවැලි ගග හෝ වෙනත් වැවක් යොදාගන්නට ඇති. එසේම ශ්‍රී විකුම රාජසිංහ විසින් හදාපු ලස්සන නිර්මාණ්‍යක් වුන පත්තිරිප්පුවේ ඉදන් පූජිනීය ස්ථානයේ ගෞරවයට හානි වෙන පරිදි එතන ඉදන් දඩුවම් දෙන්න රාජසිංහ කීයටවත් පෙළමෙන එකක් නැහැ.

රජා බෙබෙක්ද?

රාජ මාලිගය පිටිපසින් වයින් බෝතල හමුවුනාය. රට මැත්පැන් බෝතලත් හමුවුනාය කියලා ඩොයිලිගේ සටහන් වලතියෙනවා. ඒ වුනාට රජතුමා ලංකාවේ ඉදන් ඉන්දියාටව පිටුවහල් කරන කාලේ වත් ඉන් පස්සේ කාලේ වත් බීමතින් ගත කලා කියලා සටහනක් නැහැ. ඒ වගේම රජතුමා ගේ බෝතල සහ රජතුමාබීමතින් හිටියා කියන කතාන්දර හැර සමකාලීන වෙනත් ලේඛණ වලවත් රජතුමා ගේ බීමත ගැන සටහනක් නැහැ.

රජතුමා වඩුගයා දෙමලා

රජතුමා ඇත්තටම නායක්කර වංශිකයෙක්. ඔවුන් දෙමළ නෙමෙයි. ඔවුන් තෙලිගු හෝ අද මට්ටමින් සැලකූ විට අන්ද්‍රා පලාතේ උදවිය වෙන්න පුලුවන්. මේ ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ කියන්නේ ලංකාවේ ඉපදුන ලංකාවෙ ්හැදී වැඩුන අයෙක්. ඔහු ඔහුගේ නිජභූමිය ලෙස ඉන්දියාවට ගියත් බොහෝවිට රාජසිංහ පරම්පරා කිපයක් තිස්සේ ලංකාවේ ඉදපු අය විදිහට සලකන්නට පුලුවන්. මේ රජතුමා දෙමළ කරලා ඔහුට අපහාස කරපු සටහ්න තියෙනවා. ඒත් මේ රාජසිංහ රජතුමා නුවර දැන් පෙනුමට ගොඩක් දේවල් කරලා තියෙනවා. මාලිගාව ලස්සන කරලා මාර්ග හදලා නුවර වැව හදලා බෝගම්බර හදලා දේවාල හදලා පිලිවෙලක් කරේ ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජු කියන එක හැමේම වගේ අද අවිවාදයෙන් පිලිගත් දෙයක්. රජුට ඉහල පැලැන්තියෙ නිළමෙවරුන් පිටුපෑවත් පහල මට්ටමේ ජනතාව අතර ප්‍රසාදයක් තිබුනා.

ඩොයිලි මාර බුද්ධිමතා

ඇත්ත ඩොයිලි කියන්නේ ගේම් කාරයෙක් තමයි. ඒත් ඩොයිලි ලියපු කියපු ලේඛන දිහා බැලුවාම මිනිහාට හරියට සිංහල තියා ඉංගිරිසි වත් බැහැලු. අනික ඩොියිලි ට නුවර පාලනය 1815 දි ලැබෙනවා. ඉන් අවුරුදු 3ට පස්සේ ඉංගිරිසින්ට විරුද්ධව උඩරට පලාතෙන්ම කැරැල්ලක් ඇති වෙනවා. ඩොයිලි පාලනයේ දක්ශයෙක් වුනාන්ම ඔහු සිරා ඩෑල් එකක් වුනානම් ලොවෙත් එහෙම කැරැලි එන්න විදිහක් නැහැ. ඩොයිල් ඔත්තු කරුෙවක් විදිහට සංඝ්‍යා වහන්සේ මාර්ගයෙන් වෙලෙන්දන් මාර්ගයෙන් උඩරට තොරතුරු ලබා ගත්තා. ඉන් පසුව ඒ තොරතුරු ආශ්‍රයෙන් එකිනෙකා කොටවල උඩරට ඉංගිරිසින්ට පවරා ගත්තා. ඒ වැඩකොටස ඔහු හරියට කලා. ඒත් ඔහු කියන තරම් භාෂාව දන්න බෞද්ධ ආගමට ගරු කල පුද්ගලයෙක් කියන්න නම් එහෙමට සාධක හමු වෙලා නැහැ.

රජු කියන්නේ කෲරතර මිනිහෙක්

රාජද්‍රෝහීත්වය කියන්නේ දැන් ලෝකය තුලත් දැඩි දඩුවම් ලැබෙන වැඩක්. රජය පෙරලන්න කතාකරන්න ආයුධ අතට ගන්න කතාකරන්න පාර්ලිමේන්තුවේදි වත් අවස්තාවක්නැහැ. රජතුමා දඩුවම් දීපු අවස්තා බැලුවොත් ඒ හැම දඩුවමක්ම ඊට පෙර සිටපු රජවරු දීපු දඩුවම් වෙනවා. රජතුමා ඇත්තටම නිසි කාලේදී පලමු වැරදි වලටම පිළිමතලව්ේවට, ඇහැලේපොලට නිසි දඩුවම් නිසි පරිදි පදිරි වෙන් නැතුව දුන්න නම් ඇත්තටම රජතුමාට රජකම යහතින ගෙනිය්නන අවස්තාව තිබුනා. රජතුමා මුල් අවස්තාවල නිළමේවරුන්ට දඩුවම් දෙන්න ටිකක් අදිමදි කරපු එක පස්සෙ කාලෙක රජතුමාටම පාරා වලලක් වුනා.

උල තැබීම හිස ගසා දැමීම ගිල්වා මැරීම අද වෙනකොට නම් මහ කෘෘතර දඩුවම් විදිහට පේනවා. ඒත් මේ සිදුවූම සිදුවුන 1700-1800 කාලේදී යුරෝපා කරයේ පවා මේ ආකාරයේ කෲතර දඩුවම් දීලා තියෙනවා. මෙතැනදි රජතුමාට ටිකක් සදාචාර සම්පන්න වෙන් තිබුන තමයි.එත් රාජ විරෝධිත්වය, කේලම් කීම, ඔථ්තු බැලීම වගේදේවලට සරලව උත්තර දීලා රජකම වගේ ඒකාධිපති තාන්න මාන්න රැකගන්න බැහැ. රජකම කියන්නේ සියළු ජනතාව හේතු රහිතව රජතුමාට ගරුකරන්න ඕනි තත්වයක්. එහෙම තැනක් රැකගන්න කෲර දඩුවම් ඒදා සිට තියෙන්නට ඇති. ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ ගෙන් මේ ගැන ඇහුවාමත් ඔහු ඒ දඩුවම් පැරණි සිංහල දඩුවම් බවත් පැහැදිලිවම කියා තිබෙනවා.

රජතුමා ගියනිසයි අපිට පාරවල් කෝච්චි ලැබුනේ..

මේ ගැන නම් පොතේ විස්තර නැහැ. මේ මගේ පුද්ගලික අදහස් කියන්නේ. රජතුාම ගිය නිසා ආර්ථිකය දියුණු වුනා. ඒ එක්ක ගොම කොලපාටට තිබුන උඩරට පලාතේ කදු සුද්ද වෙලා තේ වැවුනා කෝපි වැවුනා. ඒකියන්නේ අපේ පරිසරයෙ සෑහෙන වෙනස් වුනා. සිංහල මිනිහාට කැරලි වලට සම්බන්ධ වුනු නිසා දඩුවම් නියම වුනා. 1818 සහ 48 දි සුද්දා බුරුතු පිටින්සිංහල මිනිහා ඝාතනය කලා.

වතු වගාව නිසා අපිට ාපරවල් ලැබුනා. ඒත් ඇත්තටම රජතුමා ම හිටියනම් අපිට රේල් පාරවල් හෙම ලැබෙන එකක් නැද්ද?

රජතුමා හිටියනම් කොහොම වෙයිද කියන එක ගැටළුවක්. රජතුමාටත් තමුනගේ රට පාතරට විදියට මිනිස්සුන්ට නිදහසේ ඉන්න පුලුවන් ආකාරයට හදන්නම වෙනවා. එහෙම නැත්නම් කාලයත් එක්ක රජතුමාට පැවැත්මක් නැති වෙනවා.එ ්ආකාරයට කාලයත් එක්ක රජතුමා නවීකරණය වෙලා රජතුමාට තමුනගේ රාජධානිය තුල පාරවල් සහ ආර්ථිකය දියුනු කරන්න වැඩපිලිවෙල එන්නට පුලුවන්.

තායි රටට කවදාවත් සුද්දෝ ආවේ නැහැ. ඇවිත ්යටත් කරගන්තේ නැැහැ. ඒත් තායි රටත් එක්දාස් අටසිය ගනන් වලදි රේල් පාරවල් හැදුවා..මාර්ග හැදුවා තායි රට දියුනු කරන්න රජතුමාල කටයුතු කලා. ඉන්දියාවෙත් සුද්දෝ සම්පූර්ණයෙන්ම යටත් කරගත් නැති මහාරාජ සහ රජවරු හිටි පලාත්වලත් සංවර්ධන කටයුතු සිදු වුනා. ඉතින් සුද්දා බිස්නස් කරන්න අපේ රටේ පාරවල් හැදුවා. ඒ වගේම ඒ පාරව්ල වලින් එයාල එයාලට ඕනි ගේම් එක ගැහුවා. ඒත් අපේ රජගොල්ල හිටියත ඇතැම් විට මේ ආකාරයට ආර්ථිකමය දියුණු කිරීම් කරන්නට උවමනාකම් ැතිවෙන්න පුුලුවන්කමක් තිබුනා.

පොත

නෙරපූ රජ කියන්නේ ඇත්තටම අපි හැමදාම දකින ඉතිහාස පොත් වලට වඩා හොද පොතක්. ඉතිහාසය කියන්නේ තිබෙන සාධක මත දියුනු විදිහට ලෝක ඉතිහාසය අවට ඉතිහාසය එක්ක පෙලගස්සවාගන්න ඕනි දෙයක්. ඒත් ලංකාවේ ඉතිහාසය කියන්නේ අපේ වර්ථමාන යම් යම් මතිමතාන්තර වලට හරියන්න අතීතය දිහා බලන්න පුරුදු කරන දෙයක් වෙලා ඉවරයි. විකල්ප ඉතිහාස මතවාද ගැනත් ඇතැම් අය බලන්නේ වපර ඇහින්. ඉතින් සම්පූර්ණයෙන්ම ගනනාථ ඔබේසේකර කියනේන් ඇත්තම ඇත්තද කියන්න හදිසි වෙන්න ඕනා නැහැ. ඒත් ඒ නෙරපූ රජ එකේ කාරණා ටික කියවලා බලන්නම වටින කාරනා ටිකක්.

Tuesday, October 15, 2019

ඉස්පිරිතාල ගමන

ජාතික රෝහල තියෙන්නේ වෝඩ්පෙදෙසේ. මම 170 බස් එකේ ගිහින් වෝඩ් ප්ලේස් එකෙන් බැස්සා. බැහැලා දත් වාට්ටුව පැත්තෙන් මහරෝහලට පිවිසෙන්න හැදුවත් ඒ පැත්තෙන් එන එන්ටරන්ස් වල සිකුරිටි කට්ටිය දාලා. මට ගේට්ටු අංක 5න් යන්න කිව්වා. මම ඒ ගමන නොරිස් ඇල පැත්තෙන් ඕ පී ඩී එකට ආවා. ඕ පී ඩී එක තියෙන්නේ හැංගිලා. කාගෙන් හරි ඇහුවොත් ඇර ඕ පී ඩී එක හෙවත්බාහිර රෝගී අංශය එක එල්ලේම හොයාගන්න බැහැ. 

තුන්ඩු ගැනීම 

ඉස්සර ඉස්පිරිතාලේ ගියාම අපි වයස කියනවා නම කියනවා තුන්ඩුව ලියනවා. දැන් දියුනු වෙලා. මුලින්ම මට නොම්බරයක් දුන්නා. මට ලැබුනේ නොම්බරේ 739 හප්පා මම හිතුවා වරුවක් යාවිය කියලා එත් එච්චර වෙලා ගියේ නම් නැහැ. ඉතින් නොම්බර ගත්තයින් පස්සේ මෙන් බොලේ කොම්පියුටර් එකක් ඉස්සරහ ඉන්නව කෙල්ලො වගයක්. ඒ ඇටෙන්ඩන් කෙල්ලෙක් මගෙන් අයිඩි එක ඉල්ලුවා. කලින් උධවිය අයි ඩී අරන් යන නිසා මමත් අයිඩන්ටි කාඩ් එක පෝස් එකෙන් එලියට අරගෙනයි තිබුනේ. ඉතින් අයිඩී එක දුන්නාම ටිකකින් ප්‍රින්ට් කරපු කාඩ් කෑල්ලක් ලැබුනා. ඒ කාඩ් කෑල්ල සහ නොම්බරේ අරගෙන මම ඒ ආසන්නයේ තියෙන පුටුවල වාඩි වුනා. 

වාඩිවෙලා වෙයිටින් ලැයිස්තුවේ 
බොරැල්ලේ මල් ශාලාවල මිනි බලන්න ගියාම පුටු පේලි තියා තියෙනවා. ආන්න ඒ වගේ පේලි පේලි පුටු තියෙලා තියෙනවා. ලෙඩ්ඩු ඒවෑ වාඩිවොල තමුනගේ වාරය එනකල් ඉන්නවා. මේක 10 සෙට්ස් වලින් නොම්බර යන සිස්ටම් එකක් තියෙන්නේ ඒ කියන්නේ 720-730 අතර නොම්බර ටිකට එකපාර ඇතුලට එන්නය කියනවා..ඉන් ප්සසෙ ඇතුලට ගියාම දොස්තර ගොල්ල පාලහක් විතර කොමිප්යුටරත් මේසුඩ තියාගෙන ලෙඩ බලන්න ලෑස්ති වෙල ඉන්නවා. සාමාන්‍යෙයන් ඒ අවකාශය ටිකක් හිස්වෙද්දි එකපාර දහයක් ඇතුලට ගන්නවා. එ ්ගන්න අය ලෙඩ්ඩු නැති දොස්තරයෙක් ගාවට ගිහින් පුටුවෙන් වාඩි වෙනවා. හරිම සරල මෙව්වා එකක්. 

මුස්ලිම් නාට්ටිය 

හරියට කියන්නොකො උපන්දිනේ.. කියල මහ ගෝසාවක් ඇහුනා මම වාඩිවෙල ඉද්දි. බැලින්නම් තම්බි ගෑනියෙක්. ටිකක් වයසක අම්මා කෙනෙක්. කළුවට ඇදලා ඔලුව විතරක් වහලා තිබුනා. ඉතින් මේ ඇටෙන්ඩන්වරිය අර රෙජිස්ටර කරන තැනයි උන්නේ. එයා අහනවා මුස්ලිම් ගෑනු කෙනාගෙන් උපන් දිනය. එයා ආලෝ නීලෝ වෙලා උපන්දිනය ඇහුවම වයස කියනවා. ඉතින් කොහොමින් හරි මේ තැනදි “අයිඩන්ටිය ගේන්නෙත් නැහැ, අපි කියන දෙයක්තේරෙන්නෙත් නැැහැ“ ආදී වශයෙන් ඇටෙන්ඩන් ගෑනි අර මුස්ලිම් අම්මාට බැන්නා. ඒ උස් හඩින් බැනවැදීම ගැන අනෙක් ලෙඩ්ඩු කතාකලේ අප්‍රසාදයෙන්. ඒ උදවියට සිංහල අපහසුයි. ඉතින් ඒ වගේ වෙලාවක බොරුවට බැන අඩගහන් නැතුව දෙමල දන්න කෙනෙක්ගෙන් උදව් ගත්තනම් ලේසියි කියලයි මට හිතුනේ. අනෙක් පසින් ජාතික රෝහලේ බාහිර රෝගී අංශය වගේ තැනක අනිවාර්යෙන් දෙමල දන්න කෙනෙක් ඉන්න එපැයි. අනෙක් පැත්තෙන් ඉතින් මෙච්චර බෝම්බ කේස් තියෙද්දි අයිඩන්ටි කාඩ් එක යන තැනක අරන් යන්න මුස්ලිම් අම්මලා වුනත් හිතට ගන්න ඕනි. 

මම ජාතිවාදී වෙන්න ඇති. එත් මේ මුස්ලිම් ගෑනු අය ගොඩක් වෙලාවට හැසිරීමෙන් ටිකක් අවුල්. ඔවුන් ගිය තැන ආක්‍රමණශිලි ස්වභාවයක් හදාගෙන එතැන වරප්‍රසාද ඔක්කොම ටික ගන්න හදන ලයින් එකක් තියෙනවා. පෝලිම් පැනීම, සදාචාරයක් නැතුව කියවීම, අනෙක් මිනිස්සු ගැන සැලකිල්ලක් නැතිවීම අතින් මුස්ලිම් ගෑනු අනෙක් ජාති වලට වඩා ඉස්සරහින් ඉන්නවා. මේක මම විහාරමහාදේවී උයන, ගෝල්ෆේස් වගේ මුස්ලිම් අය එකතු වෙන තැන් වලත් දැකලා තියෙනවා. 

කොම්පියුටර ක්‍රමය 

අපි වාඩිවෙලා ඉද්දි ඔන්නසෙට් යනවා. සාමාන්‍යෙයන් ඒ ජාතික රෝහලේ මම ගිය වෙලාවේ විනාඩි පහකට ලෙඩ්ඩු 10ක ලොට් එක්ක බැලෙනවා. මම යද්දි උදේ 11 විතර වෙලා. එතකොට 739 නොම්බර් කියන්නේ නොම්බර දීලා තිබුනේ 1 ඉදලා නම් ලෙඩ්ඩු ඒ තරම් ප්‍රමාණයක් බේත් අරගෙන තියෙන්න ඇති. 

මේ කොම්පියුටර ක්‍රමය නිසා හරි ලේසියි. කඩදාසි පාවිච්චිය අඩුයි. වැරදිම් වෙනෝ අඩුයි. ඉතින් අපි දොස්තර මහත්තයට ලෙඩ කිව්වාම දොස්තර මහත්තයා කොම්පියුටර එකේ අපිට තියෙන ලෙඩේ සිලෙක්ට් කරලා ඉන් පසසේ ඒකට බෙහෙත් නියම කරනවා.ඒ බේත් ඉස්සර වගේ ලියන් නැහැ. ඉන් පස්සේ අපි ඉස්පිරිතාල පාමසියට ගිහින් අර බාර් කේත තියෙන අපේ ඉස්පිරිතාල අයිඩන්ටිය පෙන්වලා බෙහෙත් ටික අරගන්නවා. 

දොස්තර මහත්තයාගේ දේසපාලන කතාව 

බෙහෙත් නියම කරන අවස්තාවේදි අවශ්‍ය හොද බෙහෙත් ජාති අඩු බව දොස්තර මහත්තයා කිව්වා. ඊට අමතරව මේ ආන්ඩුව බේත් ටිකවත් හරියට ගෙන්වන්නේ නැහැය කියලත්දොස්තර මහත්තයා කිව්වා. වැඩිදුරටත් අදහස් දක්වමින් මිනිස්සුන්ගේ ලෙඩට දුකට දෙන බේත් ටිකවත් හරියට දෙන්න බැරි මේ ආණ්ඩුව ගෙදර යවන්න ලබන 16 වෙනිදා කටයුතු කරන්න කියලාත් දොස්තර මහත්තයා මගෙන් ඉල්ලීමක් කලා. 

මේ ජාතික රෝහලේ බෙහෙත් ගන්න එන උදවිය බොහෝවිට වයසක අය. නැතිනම් දුප්පත් අය. මම පෝසතෙකු ත්නෙමෙයි යොවුන් තරණුයෙකුත් නෙමෙයි තමයි. ඒත් දොස්තර මහත්තයාට වචනයක් දෙක්ක කතාකරන්න වත් හරිහමන් කෙනෙක් සෙට් වෙන් නැතුව ඇති. ඒ නිසා එතුමා බෙහෙත් නැතිවීම සහ ඔහුගේ දේශපාලන මතය මාත් එක්ක බෙදාහදාගන්න ඇති. මම රෝගියා ලෙස මගේ ගෞරව ආරක්ශා වන පරිද්දෙන් කට වහගෙන හිටියා. ඒ එක්ක බෙහෙත් නියම කරද්දි ජේ වී පී අය ගැනත් පොඩ්ඩක් කතා වුන නිසා මම ජෙ වි පි අයට ඕනි දෙයක් කියන්න පුලුවන් එයාලට බලය එන් නැති නිසා කියලත් මගේ අදහසකුත් කියලා දැම්මා. දොස්තර මහත්මයා ඒ අදහස ගැනත් සතුටු වුනා. 

නැති බෙහෙතක් පිටින් ගන්න ලියන්නද කියලා දොස්තර මහත්තයා මගෙන් ඇහුවා. මම හා කියලා කිව්වා. ඒ ගමන පිටින් ගන්න ගාන බෙහෙතකුයි බොන බේතකුයි දුන්නා.ඒ බේත් දෙකට රුපියල් 700ක් ගියා. ඒ වුනාට දොස්තර මහත්තයාට මම හිතන්නේ ඒ බේත් තුන්ඩුවේ සීල් එක හෙවත් නිල මුද්‍රාව ගහන්නත් මතක නැතිවුනා. 

පාමසිය

ජාතික රෝහල පිලිවෙලයි. ඒත් බාහිර රෝගී අංශය සහ බේත් ගන්න තියෙන ෆාමසි තියෙන්නේ හෙනම හොයාගන්න බැරි අමාරු තැන්වල. ඒ විදියට ඒ තැන් පිලියෙල කරන්න මොනාහරි හේතුවක් තියෙනවාද දන් නැහැ. කොහොම නමුත් එතැන පාමසිය හොයාගෙන ගියාම එතැන පෝලිම් තුනක්.පෝලිම් තුනේම සෙනග. මාත් එක පෝලිමකට එකතු වුනා. හොද වෙලාවට මට තිබුන ලෙඩේ අනුව හිටගෙන ඉන්න බාදාවක් නැහැ. මම හිටගෙන ඉදලා පැය බාගයක් විතර ගිහින් බෙහත් ටික අරගන එලියේ පාමසියකින් ඒ බේතුත් අරගෙන මගේ අනෙක් වැඩ වලට පිටත් වුනා. 

කාල වෙලාව සැලකීම 

ටිකක් හොයාගන්න අමාරුයි. ඒ වගේම පැයක විතර කාලයක් ගියා සම්පූර්ණ වැඩේට. ඒ වුනා ටදොස්තර මහත්තයත් හොදට ලෙඩ ටික බැලුවා. බේත් වලිනුත් බාගයක්ම නිකන් ලැබුනා. ඊට අමතරව ඉතින් දැන් අර සිස්ටම් එක නිසා මගේ ලෙඩ සහ බේත් මම හිතන්නේ රැකොඩ් වෙනවා. ඒ රැකොඩ් වෙන ක්‍රමය නිසා ඊලග පාරමට තියෙන ලෙඩේ හොද නොවෙුනොත් දොස්තර මහත්වරුන්ට ඒක බලාගන්න හැකියාව ලැබෙනවා. 

ඉස්සර තරම් දැන් ඉස්පිරිතලේ නරක තැනක්නෙමෙයි. අලුත් කාර්යමණ්ඩල ඉස්සර තරම් රලු නැහැ. ඒ වගේම බේත් ගන්න එන උදවියත් දැන් ටිකක් උසස් මට්ටමක විනයක් තියාගනෙ ඉන්නවා. බේත් ගන්න වෙයිටින් ඉද්දි එතැන හිගන්නෙක් ඇවිත් හිමිහිට හිගාකන්න ගත්තා. වහාම ඇටෙන්ඩන් වරයෙක් බැහැලා ඒ හිගන්නා එලෝලම දැම්මා. ඇත්තටම මේ බෙහෙත් ගන්න එන පහල මට්ටමේ අය අතර ටිකක් මුරන්ඩු කියන දේ නාහන අයත් ඉන්නවා. ඒ නිසාම ඉස්පිරිතාල වල කාර්යමණ්ඩල ටිකක් සැර මෝඩ් එකකින් තමයි හැමතිස්සේම ඉන්නේ. එත් ටිකක් වැදගත් විදිහට ඇදලා පැලදලා ඒ අයට වැඩිය වාත නොවී ඉන්නවා නම් අපිට අර කනෙක්සන් මේ කනෙක්සන් දැන හැදිනුම්කම් නැතිව වුනත් ඉස්පරිතාලේ වගේ තැනකදි යම් ප්‍රමුඛතාවයක් හදාගන් පුලුවන් කම ලැබෙනවා. 

චැනල් සහ ඉස්පිරිතාල ඕ පීඩී 

හොද දොස්තර මහත්තයෙක්ට චැනල් එකක් දාපු කෙනෙක් දන්නවා රස්තියාදුව කොහොමද කියන එක. ඒ උදවිය වෙලාවට එන්නෙැහැ. අපි ඉතින් වැඩ පාඩු කරගෙන ඒ තැන්වල රස්තියාදු වෙනවා. අනික ඒ තැන්වල මෙහෙම පරිගණක සිස්ටනුත් නැහැ. මට අනුව මම හොද පුද්ගලික ඩිස්පැන්සරියකට ගියත් චැනල් පොලකට ගියත් පැයක් වගේ කාලයක් කොහෙමත් ඔය බේත් ගන්න වැඩේට වැයවෙනවා. රජේ තැනට ටිකක් හුරුවෙන්න අමාරුයි. පුද්ගලික තැන් වගේ හොද පාරිබෝගික සේවාවක් නැහැ. ඒත් කාලෙත් එක්ක පුද්ගලික අංශයටත් වඩා වැඩියෙ න්මේ මහ ඉස්පිරිතාලෙ බේත් දෙන ක්‍රම නවීකරණය වෙලා කියලා මට හිතුනා.