Thursday, March 14, 2024

රට ගිය හීනය


ජගත් අයියා ලෙඩවෙලා. කොල් එකෙන් කිව්වෙ එහෙම. ජගත මේ ලගපාත හිටියත් මම කාලෙකින් ජගතව බලන්න ගිහින් තිබුනෙ නැහැ. ඒ කාලේ ඉදන් ජගත් අයියට සරුයි. අයිය කිව්වට මම හිතන්නේ පොර මට වැඩිය අවුරුදු විස්සක් වත් වැඩිමල් ඇති. අපේ ගෙවල් ලග නේ ඉස්සරම හිටියේ ඒ නිසා අදුරනවා. පොරට අයිය කිව්වට අයිය සම්බන්ධයකට වඩා අපේ තාත්තාමාමා වගේ සම්බන්ධයක් පොර එක්ක තිබුනේ.


ගෙට ගොඩ වුනාම ජගතව දැක්කා. උගේ ඇගේ තිබුන ඉස්සර සොබාව දැන් නැහැ. ඇදිල ගිහින්. ලෙඩ වෙලා. මම ආවෙත් ලෙඩ ජගතා බලන්න නෙ. ඉතින් පොර ලෙඩ පෙනුමටම හිටිය. උගේ ගෙදර නොයන්න එක හේතුවක් ඌට හරි ගියා. අපිට එච්චර හරිගියේ නැහැ. එහෙම ලොකු කමක් පොර ගාව නැහැ. ඒත් කාලතේ එක්ක යද්දි පොරට හරිගියාම අපි ඌට ඉරිසියා කලා.

ඉස්සර ටවුමට ඇවිත් නවතින්න තැනක් නැතුව කරක් ගහනකොට ජගත හම්බෙලා කිව්වා නවතින්න තැනක් හොයා දියන් අයියේ කියල. ජගත කිව්වා කමක් නෑ බන් අපේ ගෙවල් ලොකුවට තාම හදල නැහැ. ඒත් මෙන්න මේ ඉස්සරහ කාබරේ නැවතියන් කියල. මම ඉස්සරහ කාබරේ නැවතුනා. ඉතින් ඒ අක්ක වැඩට යනවා. දවසක් මට ඒ අක්ක කිව්ව නේ කකුලේ තෙල් ගාන්න කියල. එතකොට මම ඒ ලෙවල් කරලා නැට්ටට කිරි එන වයස. කලවෙන් උඩ පලුවත් ටිකෙන් ටික සාය ඉස්සුවත් මේ හුත්තත් පෙනෙයිද මන්දා කියල සෑහෙන බයකින් තමයි මම තෙල් ගෑවේ. සමහර විට ටිකක් උනන්දුව තිබුන නම් දෙකක් ඇනගන්න තියෙන්න ඇති. එත් කියන්නත් බැහැ ගෑනු විස්වාස කරන්න බැහැ නෙ.


ඊට වැඩිය කරි වැඩේ තමයි ජගතගේ දුව පුතා එක්ක තිබුනේ මට. ජගතටත් කොහෙද වැඩක් සෙට් වෙලා. වයිෆ්ටත් කන්තෝරු යන්න තිබිලා මට සසමහර දවසට නයිට් ඩියුටි තියනවා. ශා මරු නේද වැල කතාවක් වගේ. දැන් ගෙදරට කෙල්ලෙක් එනවා.. නෑ බන් එහෙම වුනේ නැහැ. ඒ ගෙදර එතකොට හිටියේ පොඩි උන් දෙන්නා. ලොකු කෙල්ල එතකොට ලොකු ලමයක් වෙන්න ඔන්න මෙන්න . මුන් ඇවිත් ගෙදර නට නට ඉන්නවා නාන්නේ නැහැ. මම අල්ලලා නාවනන් ඕන.

ඒ කෙල්ල අල්ලලා නාවන එක හරි විනෝද. චූටි ගැට තන් කෑලි හැදීගෙන එන පුක් පලු මගේ අත්වල වදිනකොට අමුතු මෝලක් හැදෙනවා. දවසක් දෙකක් නෑව්වහම මේකි මට දවල් වැඩ තියෙන දවසටත් හැන්දෑවට ආවහම අයියා අපි නාමුද කියල අහනවා.. වැඩේ ටඑච්චර හොද නැහැ. ඒක මහ ආනන්තරිය පාපයක් කැතම වැඩක්.

ඉතින් ඒ වැරැදි හැගීම මට තිවුනා. ඒ අස්සේ අර චූටි කෙල්ල ඒකිව නෑව්වෙ නැති වුනාහම මට තර්ජනය කරනවා. අයියේ. ඔයා නාන ගමන් ඒවා මේවා කරනවා කියලා මම අම්මට කියනවාහරිත. කියල. ඒක ඊට වැඩිය බයානකයි. මම එතන ඉන්න බැහැ කියල වෙන තැනක් හොයාගත්තා.

කොල්ලො තුන ්හතර දෙනෙක් එක්ක යාලු වුනා. දැන් ඒ කෙල්ල දොස්තර කෙනෙක් බැදලා. නවසීලන්තේ. එයාට දරුවෙකුත් ඉන්නවා. ජගත් මේ මෙලව හසරක් දන් නැහැ.. මගේ නමත් වරද්දලා කිව්වේ රට ඉන්න අයට. මම කියල දැනගත්තම ඒ නංගි කෝල් කලා. ඉතින් කොහොමද? ඔයාට අපි ඉන්නකල් තමයි එන්න බැරි නේද? කියල පටන් ගත්තා.

ඒ සිද්දියට අවුරුදු විස්සක් විතර ඇති. ඒකිගේ ෆේස්බුක් එකේ කොල්ලො තුන්දෙනෙක් එක්ක විටින ්විට පොටෝ දැම්මා. ඕව ගෙවෙනවැ. ඒත් මට ඉරිසියා හිතුනා ඒව දැකල.. වයස් පරතරය පන්ති බේදය අනන් මනන් නිසා ඕකි මට සෙට් වෙන් නෑ ලොවෙත්. ඔය අතරමැද කාලේ දවසක මම ගියාම මේකි ගෙදර එන්නේ රෑ 9ට විතර යන්නේ පාන්දර. මම මූන දැකකේ පාන්දර..මගෙ හිතේ පාන්දරත් ඒකිට වෙරි ගතිය තිබුනා රෑ ගිය පාර්ටි එකේ ඉතුරු වෙලා.

හොද කෙලේලක් නෙමෙයි. හැබැයි ඒ ගෙදර තිබුනේ ඒ කෙල්ලගේ ජීවය. උදේ නැගිටපු ඩිංගට දුවල පැනල වැඩ. අම්මට කෑ ගහනවා. උපදෙස් දෙනන් එන ජගත් අයියට බනිනවා. මල්ලිට කියනවා එයා ගිහින් දාන්න ලෑස්ත වෙන්න කියලා.

මරණ ගෙදරක වගේ එකිගේ මගුල් පොටෝ ලොකුවට ගෙදර තියෙනවා. ජගත් අයියට අසනීපයි. අක්කත් කොහෙද ගිහින්. වන්දනා ගමනක් ගිහින් ලු පන්සලෙන්. අනෙක් කොල්ලා ඉන්නවා. ඌ කොහොමත් වැඩි කතාබහක් නැති එකෙක්. දැන් ඉතින් මේ කෙල්ල වත් ඒකිගේ ලමයිවත් නවසීලන්තේ දාල ලංකාවට එන්නේ නැහැ. ජගත් අයියලගේ ගෙදර තිබුන ඒ ඉස්සර මුරන්ඩු කෙල්ලගේ කටේ සද්දේ ආයේ ඇහෙන් නෑ.

කෙල්ලගේ නඩු ජගත් අය්යට ඇහෙන් නෑ. දැන් උන් පුංචි එවුන් නෙමෙයි ඒත් දැන් උන්ගේ හුලගවත් මේ ගෙවලට නැහැ. මම දුකින් බලාගෙන ඉද්දි ජගත් ආවා.

මොකො බන්. උඹට සල්ලි උවමනාවක්වත්ද? මම එකපාරම නැහැයි කිව්වා. මම ඇත්තම කිව්වා ජගත්ට.. ගෙවල් හරි පාලුයි ජගත් අයියේ. නංගි එහෙම නැතුව.

ඒකි හිටිය කාලෙත් බන් උදේ යනවා හැන්දැවේ එනවා. හැබැයි කෙල්ල එන්නේ රෑ 10ද මම බලාගෙන ඉන්නවා. අපි එක්ක කතා බහ අඩුයි නෙ ලමයි ලොකු වෙද්දි. ඒත් උන් මේව ඇතුලේ හිටියා. අපි උන්ට හදපු දේවල් විදිමින් හිටියා. අපි උන්ට රම්‍ය සුරමෟ්‍ය හදල දුන් නැහැ බන්. එත් මම මෙහෙ ඉද්දිත් කාර් කටුවක් අරං දුන්නා. හොදට බාත්රූම් හදලා කාමරේ ඕන හැටියට හදලා දුන්නා. ඔය රස්සාවල් කලාට අවසාන සතිය දුවන්නෙ ේමම දෙන සල්ලි වලින්. උන් නටල හැදිල එහෙ ගියා. අපි තනිවුනා බන්.

ගෑනි නම් ඔය පන්සල් ගානේ හරි යනවා. මටත් වෙලාවකට හිතෙනවා බන් මේව ඔක්කම විකුනල දාල යන්න. කොල්ලත් දැන් එතන ලොක්කෙක්. ඌට මේ දේවල් පාලම යටින් යන පොල්ලෙල්ලක් තරම වටින් නැහැ.

අපි සල්ලි හොයනකොට ජීවිතේ මැද කාලේ. අපේ ළමයි දෙන්නට විසි ගනන් වලම මලයා හරිගියා. සතුටු නැතුව නෙමෙයි. උන් අපි වෙන් වුනා. උඹ තාම මෙහෙද? කලබලේට නැතුව වරෙන් කෝල් එකක් දීලා.

මට එච්චර බොන්න බැහැ. ඒත් බියර් එකක් වත් ගහමු ඉතින්. ඔය රටගිය උන් ගැන හිතල වැඩක් නැහැ බන්. උන්ට නිවාඩු ලැබුනම උන් එහේ රවුන් දානවා. අපි ඉන්නේ ඉදලා හිටල කෝල් කරන්න විතරයි . තේරුමක් නැහැ. ඒව රටින චුත වුනා වගේ අපේ හිතෙනුත් චුත කරලා දාන්න ඕන.

ජගත් අයියා කිව්වා.