පිණ්ඩපාත චාරිකාව

23

කලින් වතාවේ මේ පින්ඩපාත චාරිකාව ලියන්න තිබුනේ. ඒක මිස් වුනා. ලුවන් ප්‍රබාන් වල පිණ්ඩපාත චාරිකාව ොබහොම හිට් නම්බර් එකක්. ඒක ෆුල් කමර්ශලයිස් වෙලා. මිනිස්සු සල්ලි වලට අයිතම අරගෙන පිණ්ඩපාත වඩින හාමුදුරුවන්ගේ පාත්තර වලට දානවා. ටිකකින් පාත්තර වල තියෙන බඩු ආයෙම අර චූටි කඩවලට යනවා. හාමුදුරුවොත් දැන් ඒකට හුරු වෙලා. මට ඒ සීන් එක බලන්න බැරිවුනා. උදේපාන්දර මිතුරා නැගිටලා පින්ඩපාත බලන්න යමු කිව්ව. මම පෞකාරකමට හැරිලා නිදාගත්තා.

කුන්සී නෑම

කුන්සී වෝටෆෝලමේ උඩටම යන්න පුලුවන්. අපිල දෙන්නෙක් උඩට ගියා. එකෙක් පහලට යන්න කිව්වා. උඩට ගිය අපි උඩ බලලා අවා. උඩම තැනත් සුද්දියෝ නානවා. සුද්දෝ පෙරලෙනවා. පහල හිටිය අපේ මිතුරා පහලට බහින ගමන් ටැංකිය වගේ නිල්පාට වතුර තියෙන දිය ඇල්ලේ තඩි ස්වාභාවික බේසමක බැහැල නාල තිබුනා. අපි උඩට ගිය නිසා අපිලට ඒක මිස් වුනා.

එනකොට පෙට්‍රල් මදිවීම

මුවන් ක්සායි වලට යන්න කෝච්චිය තිබුනේ හවස. ඉතින් කෝච්චිය මිස් වෙයි කියල අපි කඩිමුඩියේ දිය ඇල්ල බලල ආවා. ඔන්න අපේ ලුවන් ප්‍රබාන් නවාතැනට කිලෝමීටරයක් වගෙ තියල අපේ බයික් එක හිට්ටා. පෙට්‍රල් ඉවර වෙලා. කලින් දවස්වල හැමදාම ෆුල් ටෑන්ක් කරලා ටැංකියෙන් බාගයක්ම ආයේ බාරදෙන නිසා මේ ාපර අපි ලීටර් දෙකක් විතර ගැහුවේ. දිය ඇල්ලට යන එන ගමනට කිලෝමීටර් 120ක් විතර. බයික් එකේ පෙට්‍රල් මීටරය වැඩත් නෑ. ඉතින් විය යුතු විදිහටම නැවතුනා. ටික දුරක් නිසා අපි බයික් එක තල්ලු කරගෙන අවා. ටවුන් එක මැද දාඩිය දාගෙන බයික් එක තල්ලු කරන එකත් සෑහෙන ආතල් එකක් වුනා. අපි කෝච්චිය පරක්කු වෙන නිසා ඉක්මනින්ම නවාතැනින් ආවා. බයික් එකෙ පෙට්‍රල් ඉවරයි කියලත් කියන්න බැරි වුනා. ඒක කෙලින්ම අපේ නවාතැනේ එකක් නෙමෙයි එයාලත් කොහෙන් හරි සෙට්කරගත් එකක්.

කඩිමුඩියේ ට්‍රේන් එකට යෑම

ට්‍රේන් එකට යන්න අපි ටැක්සි බුවෙක්ට අහුවුනා. අපි කෙලින්ම කිව්වා අපේ කෝච්චිය තියෙනවා කියලා බුවා ඇරලා දාලා ගියා. අපිට කෝච්චිය මිස් වුනේ නම් නැහැ.

කෝච්චියෙදි කෑල්ලක් සෙට් වීම

කෝච්චියෙ අපි ලගම ලස්සන ගෑල්ලමයෙක් ඉදගත්තා. ටික වෙලාවකින් මෙයා බෝයිපෙන්ට යවන්නද මන්දා මාත් එක්ක එකට ඉදලා සෙල්පියක් ගත්තා. එයත් මුවන් සායි වලට යන ගෑල්ලමෙයක්. ඉතින් මමත් එයය් එක්ක සෙල්පියක් ගනන් යද්දි ඒ ළමයා මූන වහගත්තා.

මොකක්ද මේ මුවන් සායි

ලාඕසයේ ජනප්‍රියම සංචාරක ස්ථාන තමයි ලුවන් ප්‍රබාන්, වන් වියන්, වියන්ටියෙන්.පක්සේ.. අපි ඒ හතරම මේ වෙද්දි බලලා. තව තැන් තියෙනවා පොන්සලි වල ප්ලෙන් ඔෆ්ද ජාස් වගේම ගෝත්‍රික කන්ඩායම් ඉන්න උතුරේ ලුවන් නම්තා වගේ පලාත් එහෙම තියෙනවා. කොයිහැටි වුනත් අපි ලාඕ ගමනේ එතෙක් බලාල තිබුනේ ඔක්කොම බොහොම ජනප්‍රිය සංචාරක ආකර්ශන ස්ථාන. ඒවගේ පිටරට සංචාරකොය් දස දාස් ගානක් කමින් බොමින් රෑට ආතල් ගනිමින් හිටියා.. ඒත් මුවන් සායි එහෙම තැනක් නෙමෙයි.

මේ මුවන් සායි තෝරගත් එක හේතුවක් මේ පලාතේ ඉතාම අඩු මිලට ඉතාම ලක්ෂණ තරුණ ගෑනු ලමයි මෛථුන සේවාවට ඉන්නවාය ඒක හරිම දුර්ලබ අඅත්දැකීමක්ය කියන හෝඩුවාව නිසා. ඊට අමතරව අපි මෙතෙක් ගිහින් තිබුනේ හොදම පොපියුලර් තැන් ටිකකට. ඒවා ෆොරින් ටුවරිස්ලට ඕන විදිහට සේවා දෙන්න හැදිලා තියෙන තැන්. කෑම බීම සංචාරක සේවා මසාජ් ආදී හැම දෙයක්ම ටුවරිසම් වයිබ් එකකට හැදුන දේවල් තමයි අපි එතෙක් ගිය තැන්වල දැක්කේ. ලාඔස් රටේ සාමාන්‍ය ජනයා ජීවත්වෙන විදිහ සාමාන්‍ය ටවුමක් මොන වගේද කෑම බීම මොන වගේද කියල දැනගන්නත් මුවන් සායි යන එකේ අරමුණක් වුනා.

කොහොම වුනත් අපි අනෙක් සංචාරක කලාප වලදි වින්ද තරම් විචිත්‍රවත් වෛවර්ණ අත්දැකිම් අපිලට මුවන් සායි වලදි හමු වුනේ නැහැ. ටිකක් වෙනස්ම තාලේ අත්දැකීම් ටිකක් තමයි එහෙදි අත්දකින්නට ලැබුනේ. හැබැයි මට නන් ඒවත් ආතල්..

හොස්ටල් ලයිෆ් එක

22

අපිල ලුවන් ප්‍රබාන් වල හිටියේ හොස්ටල් එකක. රෑ ආවා ලක්ෂණ යුවතියන් දෙදෙනෙක්. යුරොපිය රටක දෙන්නෙක් වෙන්න ඕනා. ඒ දවස්වල වැඩිය කට්ටිය නැහැ. ඔක්කම 7-8ක් තමයි ඒ හොස්ටල් එකේ හිටියේ. ආපු දෙන්නා ලස්සනයි. හොස්ටල් වල ඉන්නවා කියන්නේ වෙනමම විනයක් තියාගන්න ඕනි. සාමාන්‍යයෙන් වෙන හොටල් කාමරයකට ගියාම බෑග් මලු ඔකකම අවුස්සලා දාලා සපත්තු විසික් කරලා සමහර වනචර හැත්ත අමු හෙලුවෙනුත් බාත්රූම් එකට දුවනවා. මොකද අපි අපි නෙව ඉන්නේ. රූම් එකේ තව අය නෑනේ. හොස්ටල් වල එහෙම බෑ. සද්දෙට පඩයක් යවන්නත් බෑ ඇහෙයිද කියන්න බෑනේ. අපිලටත් පොඩි ටයිම් එකක් ගියා හැඩගැහෙන්න. මුලදි වෙනදා වගේ බාගෙට ඇදගෙන කාමරයට එන අපි ඔක්කම ඇදුම් ඇදගෙන පිලිවෙලට රූම් එකට ආවා. වෙනදට හතර අතේ උන්ට කතා වෙවී බනින අපි වස්සැප් එකේ චැට් එකෙන් කමියුනිකෙට් කරන්න ගත්තා යාබද ඇදන් දෙකේ ඉදගෙන.

උදේ කෑම

ලුවන් ප්‍රබාන් හොස්ටලමේ හිටිය උයන එකා කොහෙද ගිහින්. එන්න ටික වෙලාවක් ගියා. අපි ටික වෙලාවක් හිටියා. ලොකුවට සාර නෑ. පාන්පෙති සහ බුල්සායි තමයි ලැබුනේ කෑමට.තව අලත් තිබුනා. ඒකත් ඇති ඉතින්.. ඒක කාලා අපි බයික් දෙකක් ගත්තා කුන් සී වෝටර් ෆොල් එක බලන්න යන්න.

කුන් සී වෝටෆෝල් එක

කලුපාට ගල් දෙකක් අස්සෙන් සුදු පාට පෙන තියෙන දියදහාරවක් ඇද හැලෙන එකක් තමයි අපිල ලංකාවෙදි දිය ඇල්ලක් විදිහට දකින්නේ.. මේ ලාඕසයේ කුන්සී වෝටෆෝල් එක වෙනස්. ඒකේ තියෙන්නේ සුදුපාට ගල් වර්ගයක්. දෙපැත්තෙන් මහ වනාන්තරයකුත් තියෙනවා. මේ හිරිගල් වගේ සුදුපාට ගල් අස්සෙන් කොටසින් කොටස තට්ටු වශයෙන් බිඳෙමින් එන කුන් සී දිය ඇල්ල සැබැවින්ම සොබාදහමේ අයස්කාන්ත නිර්මාණයක්. ඒක උඩටම ගියාම එක දර්ශනයකුත් මැදදි මහා ජල කදක් කඩාවැටෙන ඒ දර්ශනයත් තව ටිකක් පහලට ගියාම කුඩා කුඩා ජලාශ හැදිලා ඒවගෙන් වතුර ගලාගෙන හැලෙන දර්ශනත් බලන්න පුලුවන්. යට හරියේ සමහර වතුර තඩාග වල මිනිස්සු බැහැලා සස් සස් සර බරස් ක්‍රස් කියලා අතුල්ල අතුල්ලා නානවා.

යෑම සහ මගින් කෑම

ලාඕ රටේ කුඹුරු ඉඩම් සම්බන්ධ නීති රීති තදට නැහැ වගේ. සමහරතැන්වල කුඹුරු උඩ අට්ටාල ගහල රෙස්ටොරන්ට් තියෙනවා. ඒවාගේ වෙල් සිසිල විදගෙන කෑම කන්න පුලුවන්. අපි එහෙම තැනක් හෙව්වා. එත් අපිලට හමු වුනේ ගංගාවක් ලග ලස්සන තැනක්. විසාල ගගක් ලග තියෙන බොහොම හැඩකාර ප්ලේසමක් ඒක. අපි ඒකෙන් ලාඕ රටේ ජනප්‍රිය බනිසක් කෑවා. ඒක බර්ගර් එකක්. ප්‍රංසකාරයෝ මේ ලාඕ රටේ ඉදලා තියෙනවා නේ කාලයක්. ඉතින් ප්‍රංසකාරයොන්ගෙන් ආපු බේකරි කෑම ජාති සමහරක් තාමත් ලාඕ රටේ තියෙනවා.

රෙදි වියපු ගෑනි

පාර අයිනේ කෑම කඩේට පාරේ එහාපැත්තේ යුවතියක් රෙදි වියමින් හිටියා. ඒ අත්යන්ත්‍රයෙන් රෙදි විය විය හිටියේ මැදිවියේ වගේ යුවතියක්. ඉතින් එතනින් අපේ මිතුරන් රෙදි ගත්තා. මම ගත්තේ නෑ. සලු වගේ ඒවා. මට මොකටද ඉතින් සලු කාට කියල දෙන්නෙයි. අරං ආවනම් ඔය හිතවත් ගෑනුට දෙන්න තිබුනා. මක්කටද ඉතින් යාලුවෝ නම් රුපියල් දෙදාහ දුන්දාහ වගේ ගානට සලු ලාබයි කිය කිය ගත්තා.

දිය ඇල්ල

ඒ දිය ඇල්ල බලන්න චීන්නු ඇතුලු සංචාරකයෝ දවසකට දස දාස් ගානක් එනවා. ඒ හැමෝටම පහසුකම් ගන්න පුලුවන් විදිහට තඩි වාහන පාක් එකක් තියෙනවා. ඒ වාහන පාක් එකේ ඉදලා දිය ඇල්ලට මිනිස්සු ගෙනියන්න වෙනම ඉලෙක්ට්‍රික් ටැක්සි සර්විස් එකක් තියෙනවා. දිය ඇල්ලට ටිකට් ගත්තම ඒ ටිකට් එකෙන් අර ටැක්සි එකේ යන්න පුලුවන්.

අතරමග වලස්සු ඉන්න සූ එකක් වගේ තැනකුත් තිබුනා. අපිල ඒකත් බලලා දිය ඇල්ලට ගියා. අපිට තිබුන වෙලාවත් එක්ක දිය ඇල්ල බලන්න තිබුනේ පොඩි වෙලාවක්. ඒත් දිය ඇල්ලට ගිහාම. මේ කදිම දිය ඇල්ල නොදකින දෑස කුමටද කියලා හිතෙන තරමට ඒක ලස්සන සුන්දර දිය ඇල්ලක් වුනා .

 

පන්සල් වන්දනාව

22
එදා මොකක් නමුත් විශේෂ උත්සවයක්. අපේ හොටලේ හිටිය මාන්නක්කාර ලස්සන රිසිප්ශනිස්ට් කෙල්ල කිව්ව විදිහට අපි නැවතුන දවසට දවස් දෙකකට පස්සේ තමයි උත්සවය ඉවර වෙන්නේ. ඒ ගෑල්ලමයා ලස්සනයි. ඒත් අපේ ඉන්දියන් පෙනුම නිසාද මන්දා අපේ පස්නවලට රෙස්පොන්ස් අඩුයි.

බුකින් එකෙන් බුක්කල නිසා අපි හිටිය තැන සිටි එකේ ටුවරිස් ඒරියල් එකට බොහොම කිට්ටුයි. ලංකාවේ වගේ නෙමෙයි මේ ලුවන් ප්‍රබාන් වල එකකට එකක් යාබද පන්සල් සෙට් එකක්ම තියෙනවා. උත්සව දවස නිසා ඒ හැම පන්සලකම පහන් පත්තුකරලා හැඩකරලා තිබුනා. බකට් ලාම්පු වගේ ඒවා බිම අතුරලා ලස්සනට හදලා තිබුනා.

සාම්ප්‍රදායික ඇදුමින් සැරසුන ලාඕ කෙල්ලෝ චීන කෙල්ලෝ ඒ පහන් අතට අරගෙන පෝන් මානමින් පොටෝ ගත්තා. සාම්ප්‍රදායික ඇදුම් ලගපාතකඩවල තියෙනවා. ඕන කෙනෙක්ට අරගෙන ඇදගන්න පුලුවන්. අපිල ඒ යුවතියන් දෙදෙනෙක්ට පොටෝ ගන්න උදව් කලා. අපේ එක යාලුවෙක් නම් තව ගෑල්ලමයි ගොඩවල් අස්සේ රිංගලා එයාල එක්ක සෙල්පි ගත්ා. මම එහෙම ලැජ්ජ බයට හැදුන කොල්ල වෙච්චි. රටේ නම්බුව තියන්නත් ඕනි වේචචි ඒ නිසා පැත්තකට වෙලා හිටියා.
පහන් වල එලිය දිගැටි කහපාට ලාඕ ගෑනු මූණු වලට වැටෙද්දි ලස්සනයි. පංසලේ තියෙන පහන් එලියට ඔවුන් ගේ මූණ අතපය ආලෝකමත් වෙලා පෙනුනා. කෙසග වුනත් සරීර හැඩයෙන් බොහෝ ලාඕ කෙල්ලෝ හැඩකාරයි.

උත්සවේ සැනකෙලිය
උත්සවය තිබුන එකින් එක පන්සල් අපි පහුකරගන ගියා. කෙළවරේ ගග ගාවට ගිහාම මෙන්න ගගට ටිකක් මෙහා ඉඩමක ස්ටේජ් එකක් ගහලා. අපි යනකොට ්ක ඉවර වෙන්න ලගයි. ඊට යාබද පන්සල් තියෙන්නේ. ඒක සංස්කෘතික උත්සවයක්. ඉතින් පොඩ්ඩෝ එහෙම ස්ටේජ් එකේ නැටුවා. මම එතනින් සී ෆුඩ් සැලඩ් එකක් ගත්තා. ඒක රසට තිබුනා. ඒ වගේම ලුවන් ප්‍රබාන් කියල බියර් වර්ගයක් තිබුනා ඒකත් ගසල ඇරියා.

වීදි
ඒ අපි හිටිය ලුවන් ප්‍රබාන් ඒරියල් එකේ වෛවර්ණ බෝඩ් නෑ. කෝක් බෝඩ්, පෙප්සි බෝඩ්, බ්‍රා දැන්වීම්, ආදී ලොකු දැන්වීම් නෑ. කඩ සාප්පු තිබුන්ත ඒවයේ නම ගහල තිබුනේ ලී කැටයම් වලින් නැත්නම් සිමෙන්ති එම්බෝස් කරලා. පාට අතිනුත් මැච් කරලා පැරණි ගොඩනැගිලි ගානට සංරක්ෂණය කරලා තිබුනා. අපිලැ රටේ කොටුවෙත් ලස්සන බිල්ඩින් ිතයෙනවා. එත්් බිල්ඩින් අයිතිකාරයෝ උන්ට හිතු හිතු හැටියට තින්ත ගාලා බෝඩ් එල්ලලා කැත කරගන්නවා. ඒත් ලාඕ රටේ එහෙම නෑ. අවුරුදු සීය දෙසීය පරණ බිල්ඩින් ක්‍රමාණුකූලව අලුත්වැඩියා කරලා ඇස් වලට ප්‍රියමනාප විදිහට තිබුනා.

මසාජ් හෙවිල්ල
ටුවරිස් ඒරියා එකේ මසාජ් සම්මා මසාජ් වෙන්න පුලුවන් නිසා අපි ටිකක් වෙන තැනකට යන්ද කියලා ත්‍රිවිල් කාරයෙක් ටොක් කලා. බුවට ඉංගිරිසි බැහැ. අපිලට ඕනි හැපියෙන්ඩින් මසාජ් එකක් කියල ටයිප් කරලා පෙන්නුවා. ටිකකින් මූ ගග ගාවට අපිව අරං ගියා වීල් එකේ දාගෙන. ඒ ගිහින් බුවා දන්න අදුරන වේටර් කොල්ලෙක් එක්කරගෙන ආවා. ආවට පස්සේ අපි ආයෙත් හැපියෙන්ඩින් මසාජ් එහෙම නැද්ද කියල ඇහුවා. ඒ දෙන්න කතා වෙල ඉන් පස්සේ තීරණයකට ආවා. අපි දෙන්නත් අරගෙන දැන් ත්‍රිවිලර් එක ඉගිලෙනවා. කොහෙ යනවද දන් නෑ. අපි හිටිය සංචාරක කලාපයේම ටිකක් දුර සයිඩ් එකකට අපිලව කුදලගෙන ගියා.

මතක විදිහට මිනිහා අපෙන් ටිකක් සැර ගානක් ඇද්දා ත්‍රීවිල් කුලිය විදිහට. ඉතින් එතන ගිහින් පැයක් විතර තදබල මසාජ් එකකට අපි මුහුන දුන්නා. එතන අපි යනකොට තෙරපිස්ට්ල දෙන්නෙක් හිටියෙත් නෑ. තව කෙනෙක් කෝල් කරලා තමයි ගෙන්න ගත්තේ. එකලග බිම තියෙන මෙට්ට දෙකක දිගා වුන අපිලව දාගෙන තලල තලලා පැයක් තිස්සේ ගුටි ගහල වගේ තලල එලියට දැම්මා. මසාජ් එක වැඩි ගානක් නෑ. ඒත් ඒක පුදුම හැපියෙන්ඩින් එකක්. අපි ඉතින් ආයේ විල් වලට සල්ලි දෙන්නේ මොකට කියලා පයින්ම එන්න ආවා.

එද්දි තව පන්සල් දෙක තුනක් දැක්කා සේම් උත්සවය තියෙන. එකක කෙලින්ම පන්සල් වත්තේ විහාර ගේ ආසන්නයේම කඩ වල බියර් විකුනන්න තියෙනවා.මස් මාංශ තියෙනවා. කට්ටිය මස්ජාති අරගෙන බියර් අරගෙන පන්සල් වත්තෙම පුටු මේස උඩ වාඩිවෙලා කනවා බොනවා. සංස්කෘතික නැටුම් ආදිය තියෙනවා, ඒවත් විදිනවා. #amila2r

ලුවන් ප්‍රබාන් වල ලක්ෂණ

21

ලුවන් ප්‍රබාන් කියන්නේ පරණ දේවල් ඒ විදිහටම පේන්න තියෙන නගරයක්. ඒ කාලේ තිබුන ලාඕ පන්සල් සහ ඒවායේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පය අපිලට ඇස් දෙකෙන්ම බලාගන්න පුලුවන්. ඒ වගේම ප්‍රංශකාරයෝ ලාඕ රට යටත් කරගෙන ඉද්දි ඒ හදාපු වීදි ගොඩනැගිලි ආදියත් ලුවන් ප්‍රබාන් වල එහෝමම දකින්නට තියෙනවා. මීකොන් ගගත් තව ගගකුත් වශයෙන් මහ ගංගා දෙකක් ලුවන් ප්‍රබාන් වලට තියෙනවා. ලුවන් ප්‍රබාන් වල මේන් ටුවරිස් ඒරියල් එක කියන්නේ ගංගා දෙකක් මැද තියෙන ඩෙල්ටාවක් වගේ තැනක්. සිටි එකක් විදිහට ගත්තම මිනිස්සු සහ එයාලගේ ආතල් වගේම ආකිටෙක්චර සොබා සෞන්දර්ය වගේෙ දේවල් අතිනුත් ලුවන් ප්‍රබාන් හරිම පොහොසත් නගරයක්. ආ කෑම බීම සහ සංචාරක කර්මාන්තය විසින්ම ඇතිකපු වෙනමම ටුවරිස් වයිබ් එකකුත් ලුවන් ප්‍රබාන් සිටි එකේ බලන්න තියෙනවා.

ලුවන් ප්‍රබාන් යන හැටි.

ලුවන් ප්‍රබාන් කියන්නේ ලාඕසයේ ජනප්‍රියම ටුවරිස් ඩෙස්ටිනේශන් එක. එහෙට කෙලින්ම ගුවන් යානයෙන් යන්නත් පුලුවන්. වියට්නාමයේ සිට සහ තායිලන්තයේ බැංකොක් ඉදලා කෙලින්ම ගුවන් ගමන් තියෙනවා ලුවන් ප්‍රබාන් වලට. එහෙම නැ්තතං දැන් ඉතින් චින ලාඕ කෝච්චි පාර දිගේ ලාඕ අගනගරය වියන්ටියෙන් සහ චීන පැත්තෙන් ලුවන් ප්‍රබාන් වලට කෝච්චියෙන්ම එන්නත් පුලුවන්. පරණ විදිහට බස් එකේ ශෙයාඩ් ටැක්සි ආදියෙනුත් ලාඕ කැපිටල් සිටි එක වෙන වියන්ටියෙන් ඉදලා ලුවන් ප්‍රබාන් එන්න පුලුවන්.

නවාතැන් කෑම බීමාදිය

අපිට සමීපතම ලංකාවේ ඇත්තටම ඒ වගේ ටුවරිස් සිටි එකක් නැති තරම්. හොටල් පහසුකම් රෙස්ටොරන්ට් මසාජ්, කන බොන ක්ලබ් ආදිය වගේම ටුවරිස්ලා වෙනුවෙන්ම සකස් වුන ආතල් ගොඩක් ලුවන් ප්‍රබාන් වල තියෙනවා. දේවල් බලන්න පොරකන අයට වගේම රෙස්ට් එකක් ගන්න යන අයටත් ලුවන් ප්‍රබාන් කදිම ඩෙස්ටිනේශන් එකක්.

කන්ද උඩ පන්සල

කන්ද උඩ පන්සල ලස්සන විව් පොයින්ට් එකක්. එතනට නැග්ගම එක පැත්තකින් මිකොං ගගයි අනෙක් පැත්තෙන් සිටි එකයි තව පැත්තකින් තව ගගකුයි ආදි වශයෙන් හතර වටේටම පේනවා. ඒකට ටිකැට් එකක් ගන්න ඕනා සුලු ගනනක් දිලා. අපි ගියේ හැන්දැ ජාමේ. ඒ වෙලාවේ වැහි පොදක් තිබුනට සංචාරකයෝ ඇවිත් තිබුනා ගොඩක්. ඉර බහින නගින වෙලාවට මේ තැනට ඒ Sundown,Sunrise අසිරිමත් දර්සනය බලන්න සංචාරකයෝ පිරෙනවා.

පංසලක් නේ

පන්සලක් වුනාට සෙරෙප්පු ගලවලා යන්න හෝ දිගට ඇදන් යන්න ඕන කියල නිතියක් සැරටම නැහැ. විහාර ගෙවල් ඇතුලට යන්න වගේ නම් සෙරප්පු ගලවලා යන්න ඕනි. ඒත් පන්සල් බූමියට යන්න සෙරප්පු අවුලක් නෑ. ඒ වගේම සුද්දෝ සුද්දියෝ කොට කලිසන් එහෙමත් ඇදගෙන එතන්ට ඇවිත් තිබුනා.


බෞද්ධ වුනත් එක එක රටවල එක එක සම්ප්‍රදායන් නේ තියෙන්නේ. සමානකන් තිබුනට යම් යම් අසමානකමුත් තියෙනවා. කොයිහැටි වුනත් අපිත් උපතින් බෞද්ධයෝ වශයෙන් එතනට ගිහින් වැදලා කියලා සාදු කියලා ආවා.

ලුවන් ප්‍රබාන්

20

ලාඕස් වල ඉස්සර අගනුවර ලුවන් ප්‍රබාන්. එහේ රජෙක් එහෙමත් ඉදලා තියෙනවා. පස්සේ කාලෙක තමයි වියන්ටියෙන් වලට අගනුවර මාරු වෙල තියෙන්නේ. මම හිතන්නේ අපේ මහනුවර වගේ සීන් එකක් තමයි ලුවන් ප්‍රබාන් වල තියෙන්නේ. සංචාරකයින් අතර වඩාත් ජනප්‍රිය ප්ලෙසම තමයි ලුවන් ප්‍රබාන්.

ඉස්ටේසම සහ නවාතැන
අපි ඉතින් ලුවන් ප්‍රබාන් වලින් බැහැලා සිටි එකට යන්න කලියෙන් මොනාහරි බීලා ඉමුය කියලා කඩේකට ගොඩ වුනා. කුරුම්බා ගෙඩියක් ඇහුවා ලංකාවේ සල්ලි වලින් රුපියල් හත් අටසියක් වෙනවා. එච්චර දීලා කුරුම්බා බොන්න මොකක්ද වගේ ඒ ගමන රැන්ඩම් ජූස් එකක් සිලෙක්ට් කරලා බිව්වා.
ඒක හැබැයි රසයි.

ස්ටේශන් එකට එලියේ තියෙන කඩපේලියෙන් යමක් බීලා අපි ආයෙම ස්ටේශන් එක දිහාවට ගියා ටැක්සියක් ගන්න. මට ලාවට කණට ඇහුනාට බජට් ටැක්සි සර්විස් එකක්. එයාල සාධාරන ගානකට අපිලව ගෙනහින් දැම්මා. ඒක ලුවන් ප්‍රබාන් ස්ටේශන් එකේම තියෙන හයිරූෆ් ඩොල්ෆින් ටැක්සි සර්විස් එකක්. ගනන් සාධාරණයි. ඒ වගේම ඇතුල ඒසී නිසා එලියෙන් එන දූවිල්ල ආදිය වැටෙන්නෙත් නෑ.

හැබැයි ඉතින් තෙල් කරත්තේ වගේ. ඒ යන වෙලාව ආවා. ටවුමට යන කාන්ඩ හතරක් නැග්ගා අපි වගේ. කාන්ඩ හතර හතර තැනකින් බැස්සේ. අපිල අවසානයට බැස්සේ. මේ චීන ලාඕ දුම්රිය පාරේ තියෙන එක ලල් එකක් තමයි හැම තැනම සිටි සෙන්ටර් එකට ටිකක් දුරයි ස්ටේශන් එකේ ඉදලා. මේ ලුවන් ප්‍රබාන් වල කිලෝමීටර් පාලහක් විතර තිබුනා ස්ටේශන් එකේ ඉදලා සිටි සෙන්ටර් එකට.

හොස්ටල් නවාතැන
මේ පාර අපි බුක්කරගෙනතිබුනේ හොස්ටල් එකක්. ඒවත් පුරුදු වෙන්න එපැයි. අපි යනකොට උීදේ වැඩියි. ඒ ගමන බෑග් දාලා අපි රවුමක් දාන්න ගියා. මුලින්ම අපි තැන හොයල බලලා සල්ලි ටිකක් මාරු කරගෙන මොනාහරි කොටාබාන්න තැනක් හෙව්වා. හම්බුනා ගග අයිනෙම තැනක්. ගග දිහා බලාගෙන කන්න හැකි නිසා අපි එතන නැවතුනා. ඒ ගග ඇවිල්ල මිකොන් ගගම තමයි. අපි දකුණු ලාඕසයේ පක්සේ දැක්කෙත් මීකොං..දැන් දකින්නෙත් මීකොන් හැබැයි ඔය තැන් දෙක අතර කිලෝමිටර් අටසියකට වඩා දුර වෙනසක් තියෙනවා. පෙලක්දා ඊටත් වැඩි ඇති. ගග ගලන්නෙ ේෙකලින් නෙමෙයි නේ.

සර්ප වයින් සහ කෑම
කෑමත් ඕඩර්ු කරල ටිකකින් දෙන්නෙක් ඇවිත් විසාල බෝතල දෙකක් සෙට් කලා කඩෙන්. හපොයි ඒවා සර්පොය් කටුස්සෝ දාල පල්කරපු විස්කි වර්ගයක්. අපි ඒවා දැක්කා පොටොගත්තා විතරයි අපි ඒවා බොන්න ගියේ නම් නෑ. ඒත් අපේ මිතුරන්ට ඒ බිම දැකලා පොඩි අප්පිරියාවක් ආවා.

ඊලගට අපි බෝට්ටු බලන්න ගියා මිකොං ගගේ. බෝට්ටු ගමනට පැයට ලක්ෂ 4ක් ඉල්ලුවා. අතන මෙතන පෙන්වනවාය ආතල් රවුමක් දානවාය කියලා අභිනයෙන් සහ යන්තං කඩ්ඩෙන් බෝට්ටුකාරයා අපිට විස්තර කරා. ආයේ හෙට්ටු කරලා 3ට බැස්සුවා. ඒත් අපේ මිතුරන් එච්චර කැමත් නැහැ වගේ බෝට්ටු ගමනට. ජොකියෙක් ඇවිත් චුට්ටි බෝට්ටුවක් යං ලක්ස දෙකක් දෙන්න කියල ඉල්ලුවා. මම නම් එක පයින් කැමති වුනා. ඒත් චූටි ඔරුවේ සැඩ පාරේ ජැකටුත් නැතුව යන්න අපේ යාලුවෝ ටිකක් බය වුනා. ඒ ගමන ඒ වැඩේ අල්ලලා දැම්මා.

ආයේ නවාතැනට ඇවිදගෙන එනකොට දැක්කා පන්සලක්. අපි ලංකාවේ කියල දැනගෙන පන්සලේ ටිකට් කඩන අය සතුටු වුනා. ඒක කෞතුකාරය හෙවත් ඉස්සර රජ මාලිගාව ලගම තියෙන පරණ පන්සලක් ඒකට යන්න ටිකට් කඩනවා හැබැයි. ඉතින් එතෙන්ට ගිහින් බලනකොට හද්දෙයියනේ මගේ කන්නාඩි දෙකයි තොප්පියයි නෑ. ඒ දෙක අමතක කරලා ඇවිත්. ආයේ මම දඩි බිඩි ගාල ගිහින් ඒ දෙක අරගෙන ආවා කලින් කාපු සර්ප විස්කි තිබුන තැන ඒ දෙක අමතක කරලා ඇවිත් තිබුනා.

ආයේ ඇවිත් බලනකොට අපි නවාතැන වෙන්කරගෙන තිබුන මහ පාරේ නයිට් මාකට් එකකට කට්ටිය ලහි ලහියේ සූදානම් වෙනවා. ටිකක් ඉර අවුව තුරං වේගෙන එද්දිම කට්ටිය ලොකු පෙට්ටි කූඩාරම් ලෑස්ති කරගෙන ඒවා පාරේ සෙට් කරගෙන නයිට් මාකට් එකට ලැස්ති වෙනවා. #amila2r 

 

තවත් උදෑසනක් තවත් දුම්රිය ගමනක්

19

උදේට කෑම

උදේට හොටලෙන් කන එක ආතල් වැඩක්. රස කෑම වගේම රස දර්ශනත් තියෙනවා. හොටලේ නැවතිලා ඉන්න නිදිමත සුද්දියෝ කොට කලිසන් පිටින් රෑ ඇදුන් පිටිනුත් කන්න එනවා. අවට බූමි දර්ශන විතරක් නෙමෙයි ඒවත් උදේට කද්දි අපිලට පේනවා. ඒ වගේම බෆේ එක තියෙන නිසා ඇතිපදන් බුරිය උල්වෙන්න කන්නත් අපිලට අවස්තාව ලැබෙනවා. ඉතින් අපිත් වෙනද වගේම එදත් කෑවා.

කෝච්චි ස්ටේශන් එකට..

ඒක ගිය හැටිනන් මතක නැහැ. ඒත් එක කෝච්චි ස්ටේශන් එකක දැක්ක සින් එකක් මට මතකයි. අපිල පෝලිමේ හිටියා ස්ටේශන් එක ඇතුලට යන්න. ඇතුලට යන්න කලින් ටිකැට් එකයි අපේ පාස්පෝට් එකයි චෙක් කරනවා. ලාඕ අයට නම් අයිඩෙන්ටි කාඩ් එක පෙන්නුවත් ඇති. ඉතින් එහෙම චෙක් කරන තැන තමයි පිට කෙනෙක්ට ස්ටේශන් එකට ඇතුල්වෙන කෙනෙක් දකින්න තියෙන අවස්තාව. මේක පැය දෙකේ තුන ගමන් වුනාට රේල් පාර හදන්න ඉස්සර පැය හත අට ගිය ගමන් සමහරක් ඒවා. කෝච්චි පාරේ වුනත් පැය පහේ හයේ ගමනුත් තියෙනවා ලාඕස ඇතුලේ.

සංවේදි දර්සනය

අපේ ගෙදර තාත්තා වත්තේ වැඩට දාන සෙරප්පු කටු දෙකක් තියෙනවා. මඩ ගෑවිලා සමහර වෙලාවට තාත්තම ඒක මහල එහෙම හදාගෙන ඉන්න රබර් ලැට් සිපර්ස් කෑලි දෙකක්. ආන්න ඒ වගේ සෙරප්පු දෙකක් දාගත්ත රෙද්ද හැට්ටේ වගේ සරල ඇදුමක් ඇදගත්ත අම්ම කෙනෙක් හිටියා ස්ටේශන් එක ඇතුලට එන්න. පොඩි මල්ලකුත් අරගෙන. ඒ අම්මගේම මූණුවර තියෙන දුව බොහොම සෝබර මූනෙන් අම්මගේ අත් අල්ලගෙන හිටියා. ඊට ටිකක් එහායින් ඒ අම්මගේ බෑනා කියල සැක කරන්න පුලුවන් කොල්ලෙක් හිටියා.

ඉතින් අර අම්මා තමන්ගේ දුවට සමුදෙන අවස්තාව වෙන්න ඕනා ඒක. ටිකක් ලිහලා බැලුවොත් ලෝකේ කොයියම්ම කෙලවරක වුනත් අම්මා දුව අතර හොද බැදීමක් තියෙනවා. ඒ තිබිලා දුව ලොකුමහත් වෙල වෙන්වෙලා ගිහින් එයාගේම තැනක සෙට්ල් වුනාට පස්සේ අම්මට පුලුවන් ඒ විදිහට ඇවිත් බලලා යන්න විතරයි. දුවටත් ආයේ ඉස්සර වගේ අම්මගේ අතේ එල්ලිලා ආයේ යන්න ලැබෙන් නැ. ඒ දෙන්නම ටිකකින් බදාගෙන අඩන්න වුනා. බෑනත් ඇවිත් දුවගේ සිත සැනසුවා.

අලුතින් හදපු මහා කොන්කිරිට් තට්ටු, නිර්මාණ කොච්චර ලොකු වුනත් ඒ හැමටම වඩා ඒ වගේ මනුස්ස දර්ශන හිතට කාවදිනවා.

ස්ටේශන් එකට ඇතුල් වෙන පෝලිමත් සරණාගත පෝලිමක් වගේ. ලොකු කුඩා මලු අතින් කටින් එල්ලගෙන එක ටුවරිස් ඩෙස්ටිනේශමකින් තව එකකට යන බටහිර සංචාරකයෝ, කෝච්චියෙන්ම ආයෙම මව් රටට යන්න ආපු චින්නු, තමන්ගේ රටේ නගරෙකින් නගරෙකට යන්න ආපු ලාඕ මින්සසු ආදි විවිදාකර මුහුනු ගොඩක් ස්ටේශන් පෝලිමේදි දකින්නට ලැබුනා. #amila2r

එදා හවස

18

වැඩිය කට්ටිය නැති පොඩි රෙස්ටොරන්ට් එකකට ගියා. ඒකේ කැමවල ලෙමන්ග්‍රාස් සහ ඉගුරු රස වැඩියි කැම වල. මොනා කරන්නද ඉතින් අමතක කරලා කාලා දැම්මා. කෑම හොදයි තමයි ඒත් හැමදාම හැම රෙස්ටුරන්ට් එකේම කෑම රසට සෙට් වෙන්නේ නෑ. අපි වගේ බැක්පැකින් මොඩල් සවාරි වලදි කොලටි නැති චොරමය ෆුඩ්ස් වගේම ඉක්මනින් බඩේ අමාරු හැදෙන කෑමත් සෙට් වෙන්න පුලුවන්.

නයිට් මාර්කට් එක.

ලාඕසයේ අපි ගිය තැනක් ඇත්ද ඒ හැම සිටි එකේම වගේ නයිට් මාකට් කියන ඔප්ෂම තිබුනා. මේ වන්වියන් වල නයිට් මාකට් එකේ තිබුන ඇදුම් පැලදුම් සපත්තු ආදිය ලාබයි. මම ඉතින් ඔය මාකට් සහ බඩු ගැන ඒ හැටි උනන්දුවක් නෑනේ. අපේ මිත්‍රයින් නම් එයින් අයිතම මිලදිගන්නා බව පෙනුනා.

ඒ නයිට් මාකට් වල බඩු දාන කට්ටිය අපේ සති පොලවල් වල බඩු දාන කට්ටිය වගේ. හැන්දෑ වෙනකොට එයාලගෙම බේසික් කරත්තයක බඩු පෙට්ටිය පටෝගෙන හීන්තාලේ තල්ලු කරගෙන එනවා. ඇවිත් කූඩාරාම අටවලා බඩු මුට්ටු ටික දාගෙන ඉන්නවා. සංචාරක කලාපයක් වුනාට ගනන් වැඩි නැහැ. අපි හිතේ තියාගෙන ඉන්න සමහර මතවාද හැමතිස්සේම හරි නැහැ. උදාහරණ විදිහට සංචාරක කලාපවල බඩු ගනන් කියන එක පවා සමහර වෙලාවට වැරදි වෙනවා. මේ වන්වියන් සංචාරක රෑ පොලේ බඩු ඇත්තටම ලාබයි. හපොයි ඔයිට අඩුවට බැංකොක් ඇති කියල හිතපු මට වැරදුනා. බැංකොක් බඩු ලාඕ වලට වඩා ගනන්.

සැකකටයුතු මසාජ් සෙවිම

මේකත් හෙන ආතල් විනෝදාංශයක්. මොකක් නමුත් හේතුවක් නිසා ලාඕ වල සමහර වෙලාවට වැඩිපුර ලිංගිකමය ආතල් දෙන මසාජ් හොයාගන්න ටිකක් අමාරුයි. හැම මසාජ් එකම එකම වගේ. අපි ඉතින් මසාජ් බලලා හිතින් කිරලා මැනලා බලනවා. ඒක ඉස්සරහා කොටට ඇදපු තරුණ ගෑනු හිටියද? මසාජ් කරන්නේ එලියට පේනන්ද? ඒ කෙල්ලෝ අපිලට ඉගි දිදි කතා කරනවද ආදි වශයෙන් අමතර ආතල් දෙන මසාජ් හොයාගන්නත් අපි විවිධාකාර ගණිත කර්ම පාවිච්චි කලා. සමහර වෙලාවට සාර්තක වුනා. අපිල මේවා කරන්නේ අසහනේට මෝලට හෝ වෙන දේකට වෙන්නත් පුලුවන්. ඒත් අපි වගේ අසහකාරොය් ගොඩක් ඉන්නවා. ඒ නිසා නෙව ඒ සංචාරක කලාප වල ඔය වගේ තැන් තියෙන්නේ.

කොහොමහරි ඒක ආතල් වැඩක්. පිටින් බලලා හොදටම වනචරයි කියල හිතලා ඇතුලට ගිය සමහර මසාජ් වල මෙලව ආතල් එකක් නෑ ඇග තඩිස්සි වෙනකල් දෙන මසාජ් එක විතරයි. " ආවුස් මේකනම් හොද එකක් වගේ සෑහෙන ට්‍රැඩිසනල් ලුක් එකක් තියේ දාගන්න ඕන හොද මසාජ් එකක් " කියල ගිහිපුවගේ ගිහින් ඒ ටිකකින් තෙරපිනිය පිඹින රක්ෂාවට මෙච්චරයි, අත් රක්ෂාවට මෙච්චරයි, සම්පූර්ණ සේවාවට මෙච්චරයි කියල ගනන් හිලවු කියන්න ගන්නවා..

සකුරා සමාජ ශාලාව

සමාජ ශාලාව නිකං අර ඉස්සර සිංහල ෆිල්ම් වල තියෙන මොඩල් සමාජ ශාලාවක්. බොන්න ගන්න පුලුවන්. තව බැලුන් වගයක් තිබුනා ඒවගෙත් මත්වෙන ගැස් එකක් වෙන්න ඕනා තියෙන්නේ. ඒවත් බිබී හිටියා කට්ටිය. බියර් අරක්කු කොක්ටේල් මිල ගොඩක් වැඩි නැහැ. මාකට් ප්‍රයිස් එකට වඩා සියයට විස්සක් විතර තමයි වැඩි.

කෙල්ලෙක් මාව ටොක් කලා කියහං කො

මෙහෙදි නම් ජිවිතේට වෙන්න ඉඩ අඩු සින් එකක්. මම බියර් එකක් අරගෙන තනියම හිටගෙන ඒ ටේබල් එකේ බිබී හිටියා. ඊලග ටේබලට ආවා කෙල්ලෝ හතර දෙනෙකුයි කොල්ලෙකුයි. එයාලගෙන් එක ගර්ල් කෙනෙක් මාත් එක්ක හිනා වෙවි හිටියා. ටික වෙලාවක් ගිහින් ඒ ගෑල්ලමයා බිබි හිටිය සමර්ස්බි එක දික් කලා මගේ බෝතලේට අපි දෙන්නා බෝතල් තට්ටුවක් දාගත්තා. ඒ ක්ලබ් එක ඇතුලේ මර සද්දේ. ඒ නිසා ටෝක් කරන්න නම් අවස්තාවක් ලැබුන් නෑ. ඇරත් ඉතින් අපි ලැජ්ජ බයට හැදිච්ච කොල්ලෝ නෙව. එහෙම ගෑල්ලමයි ටෝක් කරන්න තවම ඒ හැටි තේරුමක් නෑ. කෙසේ වෙතත් ඒ ක්ලබ් වලට ලෝකල් සෙට් එකකුත් බහිනවා. ඒක දැනුවත්ව හෝ නොදැනුවත්ව අපිට ටිකක් විතර ටෝක් කලානම් මොනාහරි කරගන්නත් චාන්ස් තියෙන්න ඇති.

#amila2r