Saturday, April 29, 2017

විචාරක මලා

අසමි දකිමි සොයමි ලියන විචාරක හෙවත්...           මහතා මිය පරලොව ගිහින්. තරමක් කලිං ගියා වගේ අමුතු ශොක් එකක් වැදුනා විචාරක ගියා කිව්ව කතාව අහලා. 


විචාරකගේ බ්ලොග් භූමිකාව 

මගේ බ්ලොග් එක හදන කාලෙ වෙද්දි ට්‍රෙන්ඩ් එකක් විදියට මගේ දිනපොත..මගේ අකුරු..මගේ ලයිෆ්ස්ටයිල් වගේ බ්ලෝග තිබුනා..ප්‍රධාන වශයෙන්  එදිනෙදා ජීවිතයේ රස කතා සහ වැදගත් සිදුවිම් බෙදාහදාගැනීම තමයි බහුතර බ්ලොග් වලින් සිදු වුනේ. ..විචාරක ගේ බ්ලොග් ස්ටයිල් එක තරමක් වෙනස්..ඔහු වර්ථමාන ලංකාවේ පවතින සාතිසය අති බහුතර ජන මාධ්‍ය වලටත් වඩා ඉදිරියෙන් සිට යමක් දෙස විද්‍යාත්මකව පැහැදිලි කිරීම් දෙන්න..දෙයක් පැහැදිලිව කියා දෙන්න ලොකු උත්සාහයක් ගත්තා.. 

මතක විදියට කටුනායක රොශේන් චානක ඝාතනයේදී හෝ එවන් පොලිස් වෙඩි ප්‍රහාරක් අවස්ථාවේ සියලුම මාධ්‍ය සිද්ධිය වාර්ථා කරද්දි විචාරක මහත්මයාගේ බ්ලෝග එකේ පමණක් එවන් අවස්ථාවකදී හමුදාවේ කාර්යභාරය ගැන ඉතාම සංයමයෙන් ලියූ දීර්ඝ විස්තරයක් තිබුනා..
එසේම පසුකලෙක සාලාව අනතුර අවස්ථාවේ එවැනි අවිගබඩාවක තිබිය යුතු තාක්ෂනික තත්වය ලංකාවේ තිබූ සහ තිබෙන අවිගබඩා ගැන යම් යම් ප්‍රමානික විස්තර ආදී අපි නොදන්නා තාක්ෂණික කරුනු ගනනාවක් ගෙනහැරපාන්න විචාරක මහත්මයා සමත්වුනා.. 
ඊට අමතරව බොහෝ දෙනා ආසාවෙන් කියවූ යුධ සහ ආයුධ ශිල්පීය ක්‍රම ගැන ලියවුනු අත්පොතක් වගේ සරල එහෙත් විස්තරාත්මක ලිපි විචාරක ගේ අසමි දකිමි සොයමි හරහා පල වුනා. . 

සරල බස සහ ඉදිරිපත් කිරීම 

විචාරක මහත්මයාගේ බ්ලොග් ලිවීම අද කාලේ ලොක්කට පඩයක් ගියත් ඒක ගැන මගේ මතය කියලා ෆේස්බුක් ස්ටේටස් දාන මම සහ පිරිසගේ ස්ටේටස් කලාවට වඩා බොහොම වෙනස්..ඇතැම් අවස්ථාවල විචාරක මහත්මයා ඔහුට අන්තර්ජාලයෙන් තිබෙන පිංතුර ග්‍රැෆික් මද අවස්ථාවල ඔහුම නිර්මාණය කරගත් රූ සටහන් වගු ආදිය භාවිතා කලේ ඒ සදහා විශාල කාලයක් මිඩංගු කරමින් වන්නට ඕනි. 

 හැකි සෑම විටම විචාරක යම් දෙයක් ගැන තිබෙන පුද්ගලික අදහසට වඩා තිබෙන තාක්ෂනික තොරතුරු ලබාදෙන්න  කටයුතු කලා. උදාහරණ විදියට ඔහු ටී 56 ගැන කියද්දී ඔහු ටී 56 පාවිච්චි කරපු අවස්ථා ගැන හැඩ දමමින් පුරාජේරු විස්තර ලියනවාට වඩා ටී 56 ගැන තිබෙන තාක්ෂණික සහ විද්‍යාත්මක කරුණු වඩාත් සරලව ඉදිරිපත් කරන්නට විචාරක සමත් වුනා. 

වර්ථාමන පාසැල් පොලපොත් වල පවා තිබෙන කරුණු ඇතැම් විට එම විශයේ පරිචයක් තිබෙන අයකුට පවා කියවා තේරුම්ගන්න අපහසුයි.. විචාරක මහත්මයා ඔහුගේ බ්ලොග් එක තුල පල කරන ලද අධ්‍යාපන ලිපි කියවන්නට වඩාත් රුචි සරල නිවැරදි බසකින් ඉදිරිපත් කලා. ඇත්තටම සමහර අවි ආයුධ යුධ උපක්‍රම ගැන ඔහු ලියා ඇති ලියුම් සිංහල බසින් එම ක්ෂේත්‍රෙය් එදා මෙදාතුර ඉතිහාසයේ ඇති එකම සහ වටිනාම ලිපි පෙල වන්නට ඕනි. පුද්ගලික ලාභයක් නොමැති (විචාරක වැන්නෙක්ට නම් ලැබෙන කීර්ථියෙන්ද එතරම්ම වැදගත්කමක් නැතිව ඇති.  ) වටපිටාවකදී වුවත් විචාරක මහත්මයා තමුන්ගේ ලේඛන කලාව වෙනුවෙන්  වෘත්තීයමය ලේඛකයෙක් සේම දැඩි කැපකිරීමක් කරනු ලැබුවා. .. 

යුධමය තත්වයන් සහ අපේ ජනයා ගෙන්වා ගැනීම 

වර්ථමානයේදීත් ඇවිලි තිබෙන කොරියන් යුධ අවස්ථාවක් අනාගතයේ ඇති වූවොත් එව්න අවස්ථාවක අපේ රටෙන් ගොස් කොරියවේ සේවය කරන සේවකයින් ගලවාගැනීම සම්බන්ධ ලිපියක් මම රෝ අඩවියට සම්පාදනය කලා..එහි තොරතුරු ලබාගන්නට මට විචාරක මහත්මාය දුරකථනයෙන් අමතන්නට ලැබුනා. ඔහු මගේ නම කියූ සැනින් දැන සිටියා සහ තොරතුරු එවෙලේම ලබාදෙන්නටත් බොහොම නිහතමානීව කටයුතු කලා. 

යුද්ධයක් ඇතිවීමට නියමිත රටක අපගේ රටේ සේවකයින් සිටින විට ඒ සදහා විශේෂ සැලසුමක් අපේ රටේ රාජ්‍යතාන්ත්‍රික අංශ වලට අනිවාර්යෙයන් තිබෙන්නට ඕනි. මන්ද කොරියාවේ සිට නොයෙක් දුක් ගැහැට මැද අපේ රටට විදේශ විනිමය සපයන ශ්‍රමිකයා කියන්නේ අපිට වටිනා වස්තුවක්.. එසේ වටිනා හෝ නොවටිනා හෝ අපේ රටක පුරවැසියෙක්ට ලෝකයේ කවර තැනකදී වුව යම් අගතියක් සිදු වෙනවා නම් අපේ රටේ වගකීම්  වන්නේ ඒ වෙනුවෙන් පෙනී සිට පුද්ගලයින් ආරක්ෂා කිරීම.. 

ඒ වගේ යුධමය අවස්ථාවකදී රටවල් සාමාන්‍යෙයන් අනුගමනය කරන ක්‍රියාමාර්ග, එක්සත් ජාතින් විසින් විදේශිකයින් රටින් ඉවත් කිරීමට කරනු ලබන ක්‍රියාමාර්ග, ඇමරිකාව සහ දියුනු රටවල් එම තත්වයේදී සිය රටවල පුරවැසියන් වෙනුවෙන් ගන්නා ලබන ක්‍රියාමාර්ග, එවන් අවස්ථාවක් ඇතිවීමට නියමිත අවස්ථාවකදී  එහි සිටින විදේශිකයින්ගේ වගකීම.. වැනි මාතෘකා රැසකින් තොරතුරු රැසක් විචාරක මහත්මයා මට නිර්ලෝභීව ලබා දුන්නා.. 

ඔහු ඔහුගේ පුද්ගලික මතය වෙනමත්.. පොදු සහ ජාත්‍යන්තර නීති තත්වය වෙනමත් මනාව විග්‍රහ කරන්නට සමත් වුනා.. 


විචාරක සහ හිදැස. 

බ්ලොග් පමණක් නොව සමස්ථ ලාංකික මාධ්‍ය ක්ෂේත්‍රෙය්ම ගවේශනාත්මක මාධ්‍යෙව්දින් ඉන්නේ අතලොස්සයි. හැමෝම ඉන්නේ කාගෙන් හරි අහගෙන හෝ විකිපීඩියා කොපි කරගෙන එහෙම්ම කරුනු ඉදිරිපත් කරල කොහොමහරි මොනවහරි දෙන්න බලාගෙන.. .. ඒ අතරින් විචාරක ගේ බ්ලොග් ලිවීම විශිෂ්ඨ තැනක තිබුනා.. ඔහු ගේ විශය පථයට අදාලව පැවති කැරලි මර්ධණය, ආරක්ෂාව, ආරක්ෂක විධිවිධාන සැලසීම, අවි ආයුධ, යුධ ශිල්පය ගැන විශාල කරුනු රැසක් තාක්ෂණානුකූලව ඉදිරිපත් කරන්නට විචාරක සමත් වුනා. 

ඔහු සහ මත ගැටුම් 

සාමාන්‍යෙයන් මාධ්‍යෙව්දින් කියන්නේම යම් කිසි මතයක් තිබෙන අය.. සිද්ධියක් ප්‍රවාත්ති වාර්ථාවක් බවට පත් වන්නේ එකිනෙකා ගේ මතවාද සහ ඒ ගැන ඇති විග්‍රහයන් එකිනෙක පෙලගැස්වීමෙන්.. එහිදී මාධ්‍යෙව්දීයාටද යම් කිසි මතයක් කුමක් හෝ තිබෙන්නට ඕනි.. උදාහරණ විදියට දේශපාලන ලෝකයේ සිදුවන සියලු දේම සිදු විය යුතු පරිදි සිදුවෙනවාය..ඒවා කිසි දෙයක් වෙනස් කරන්නට බැරිය.. දේසපාලුවෝ කාල ඇදල උන්ගේ පාඩුවෙ ඉදීවිය..අපි අපි පාඩුවේ ඉදිමුය..කියලා හිතන ඉතාම උදාසීන දේශපාලනික මතයක් තිබෙන අයෙකුට කවදාවත් සාර්ථක දේශපාලන ලියවිල්ලක් ඉදිරිපත් කරන්නට බැහැ..මන්ද ඔහුගේ කෝණයෙන් ලොව සියලු දේ සිදු වන්නේ සිදු විය යුතු විදියට..කිසිවක් වෙන්ස් කරන්නට හෝ නැවත සකස් කරන්නට බැහැ.. ඉතිං ඒ වගේ ඇල්වතුර වැනි ඇල්මැරුනු චරිත තුලින් කවදාවත් සාර්ථක ලේඛන ශිල්පියෙක් හොයාගන්න අමාරුයි.. 

විචාරකත් මතවාදීව ටිකක් කුකුල් කේන්තිකාරයෙක්..ඔහුගේ මතයට නොගැලපෙන තැන්වලදී ඔහු සෘජුවම ඒ ගැන අදහස් ප්‍රකාශ කලා. සරලම උදාහරණයට මගෙ බ්ලොග් ලියමන් තුල ඇති අටෝරාශියක් වියරණ සහ අක්ෂර වැරදි ගැන විචාරක කවදත් දැරුවේ විරෝධ මතයක්. ඔහුට අනුව බස කියන්නේ පොදු ටූල් එකක්..ඒකෙදි අපි හරියට බස පාවිච්චි නොකරනවා නම් අපිට අදහස් නිවැරදිව සන්නිවේදනය කරන්නට අමාරුයි. මගේ මතය විචාරක මතයට වඩා වෙනස් එකක්..ඔහු නිතරම කියූ නිසා පරිඝනකය වැනි වදන් පරිගණකය කියලා සැකසුනත් කිසිම දිනක වියරණ සහ අක්ෂර ගැන දැඩි ලෙස හිතන්නට මා පෙළඹුනේ නෑ.. 

එහෙත් ඒ ගැටුම තිබුනේ ඒ ඒ තැන්වල පමණයි..ඔහු හමු වී ඇති අවස්ථා දෙක තුනේදී සහ ඔහු සමග දුරකථනයෙන් අදහස් හුවමාරු කල අවස්ථා දෙක තුන තුලදී විචාරක මහත්මයාට ඒ මතගැටුම් යාන්තම් වත් මතකයේ තිබුනේ නෑ.. 
මා දන්නා පරිදි විචාරක මහත්මයා ට ඒ වගෙ මත ගැටුම් දැඩිව තිබුන අවස්ථා තිබුනා.. ඔහු ඒවා සමග නිතරම සක්‍රියව දායක වුනා..  

අවසානය 

අපි හැමෝම ආවනම් යන්නට ඕනි.. බොහෝම තරුණ වයසෙදි ගියා වගේ සොවක් ඇතිවන්නේ විචාරක මහතා අපි සමග එකතු වූයේ බොහෝ පසුකාලීනව නිසා වන්නට ඕනි.. හමුදා නිළදාරියෙක් ලෙස සිය රටට සමාජයට විශාල සේවයක් කල එතුමා පසුකාලීනව ඒ කරුණු වඩාත් පැහැදිලිව මහජනයාට ඉදිරිපත් කරන්නට වඩා දියුනු සහ තියුනු මාධ්‍යයක් තොරාගත්තා. ඉපදුනු නිසාම ලාංකික අපි හැමෝම ලක්ෂ තුන හතරක ණයක් අරං ආවට..විචාරක මහත්මයා නම් රටට සමාජයට තමුන්ගේ මතයට සාධාරනයක් කරපු වැදගත් ලෙස සමාජයෙන් නික්ම ගිය,  රටට ණය නැති මහත්මයෙක්..මරණයෙන් මතු විචාරක මහත්මයා යම් දෙයක් පැතුවේද? ඒ අරමුණ සාක්ශාත් කරගන්නට එතුමාට අවකාශ ලැබේවා!! 

මැයි දිනයට ඉරිසියා නොකරමු


දරුවට රස්සාව පාරට ලයිට් එක..
පොඩි කොන්තරක් ඉදහිටවත් ලැබෙන එක..
කාලක් ක්‍රියා කොට බත් ගිල පයින් යන..
ආතල් දන්නේ නෑ මැයි දින නොයන අය..

පදමට සූර්වී ඔල්වරසන් දීලා..
යන එන ගමන් හොදහැටි උඩ පැන නටලා..
ලග දුර ඇතොත් පංසල් දේවල වැදලා..
අපිනම් යන්නේ මැයි දිනයට පිං පතලා..

යන්නෙප කියන උන් රස්සාවල් දෙයිද?
පාරට තාර ටිකවත් දාලා දෙයිද?
කටින් බතල ඇර උන් කොරලා ඇතිද?
අපෙ නෙව කකුල් උන්ටැති මොන රුදාවද?

මැයිදින ගියෙ නැතොත් මහජන සැවොම..
සිංගප්පූරුවක් වේවිද මේ ලබු කැවුම..
කන බොන යන උන්ට ඉරිසිය නොකර හැම..
වැඩියෙන් ලැබෙන තැනකට යමු පෝලිමට..

Wednesday, April 19, 2017

ඔන්න යාලුවනේ කුනු කන්ද පෙරලුනා ඈ..

පුංචි පැංචි කියල කිඩ්ස් පෝගැම් එකක් ඉස්සර ගියා..ඒකෙ හැමදේම වගේ කියන්නේ එක ස්ටයිල් එකකට.. ඔන්න යාලුවනේ අපි අද බලමු මාලතී නැන්දා අපිට මොනවද ගෙනාවේ කියලා..ආ..මාලති නැන්දට අද මාසෙ මාරුවෙනවා..එයා මුකුත්ම ගෙනැල්ල නෑ.. අපි එයාට විස්පර් පැකට් එකක් යවලා සනීපෙන් ඉන්න කියල පැනඩෝල් දෙකකුත් යවමු.. ඔය වගේ ස්ටයිල් එකකට තමයි ඒක යන්නේ..ඒ කිවවේ ඔය වගේ වරත්තු වල් කතා කියන්නේ නෑ..ඒත් ඒකෙ කතා ස්ටයිල් එක හරිම සුබවාදියි..හරිම කන්කලුයි.. 

මේ නූතන සමාජයේ අපි හැසිරෙන කන බොන විදිය පාලනේ කරනවා.. අපිට හොද මිනිහෙක් වෙන හැටි කියා දෙනවා.. ඉතිං මේ ක්‍රමය තුල අපි හැමෝම හොද මිනිස්සු වෙන්න හදනවා. 

ආයෙම වටේකින් හිතුවොත් බොරුවට ෆේස්බුක් එකේ රට ගැන කෑගැහුවට අපි හැමෝටම ඕනි මක්කද? , හොද කාර් එකක්, ලස්සන පැමිලි ජිවිතයක්..ටිකක් සැප ගෙයක්.. හොද පඩියක් ඉන්කම් එකක් වගේ පුද්ගලික අවශ්‍යතා ටිකක් විතරයි.. ඒවා හොයද්දි නිකං ආතල් එකට වගේ අපිට ලස්සන රටක්..අභිමානවත් දේශයක්.. හොද ආගම හැදියාව සහිත රටක් වගේ එකක් ඕනි වෙනවා.. 

අවුරුදු 20-30 අතර තරුණයෙක් ගේ මුලු ජීවිතේම ෆෝකස් වෙන්නේ අනාගත යේ නියම කරන ලද ටාගට් එකකට ගමන් කරන්න ඕනි රොබෝ කෙනෙක් වගේ.. වටපිටාව ගැන මෙලෝ ලබ්බක් ඕනි නෑ..මිනිස්සු ගැන සමාජේ ගැන ඕනි නෑ.. තමුන්ට පස්නයක් තියෙවා නම් ඒක ටිකක් ඕනි..ඒ ඇර සංවේදිකමක කියන එක අතීතයට අයිති දෙයක්.. 

මං පහුගිය කාලේ සංචාරය කරද්දි මට ප්‍රංශ ජර්මන්, ඇමරිකන්, තරුණ තරුණියෝ කිහිප දෙනෙක්ම හමුවුනා..ඔවුන් ජීවිතේ එක් කාලයක් හම්බකරන්නේ අනික් සීසන් එකේ නැත්තං අවුරුද්දේ ඒ සල්ලි වියදම් කරන්න බලාගෙන.. ඔවුන්ගේ ජීවිත කාලය කැඩෙන්නේ අවුරුද 10-15-20 වගේ ලොකු ප්‍රාන්තර වලින් නෙමෙයි.. මාස 3-අවුරුද්ද දෙක වගේ පොඩි කාල වලින්..ටාගට් බොහොම සරලයි.. 

නේපාලෙදි ලග කඩේට කන්නාපු ජර්මන් බුවෙක් ගාව ගෝ පෝ කැමක්.ඌට ඒක තෑගි ලැබිලා..ඉතිං පොඩි එකා වගේ ඒක අතගගා ඉගෙන ගන්නවා.. .ඉතිං කඩේ ඉන්න එකා උගේ පස්න කියනවා..ඌ නේපාලේ ග්‍රැජුවෙට් බුවෙක්.. ඌට ගෙයක් නෑ..කෙල්ලෙක් නෑ.. රස්සාවක් හරියට නෑ.. ඉතිං ජර්මන් කාරයා උගේ විස්තර අහං උන්නා..පස්සේ නේපලි කොල්ලා අහපි ඔයාට ජර්මන් වල ෆැමිලි එකක් ඉන්නවද ගෙයක් තියෙනවද  කියලා.. පස්සේ ජර්මන් කාරයා මහ හයියෙන් හිනාවෙලා..තොට පිස්සුද යකෝ.. මං අහ බැලුවම තොට පේන් නැද්ද මං හිගන්නෙක් කියලා..අපි වගේ උන්ට ජර්මන් වල ගෙවල් ගන්න බෑ ඕයි.. මගේ ගනියි ලමයයි අමාරුවන් ඇති.. තමයි ඒත් උන් සතුටින් ඇති කියලා බොහොම සැැහැල්ලුවෙන් කියලා දැම්මා.. (කිව්වේ සරලම ඉංගිරිසියෙන්..මං ටාන්ස්ලේට් කරලයි දැම්මේ) 

ඉතිං මේ අපි වගේ පුද්ගලික ටාගට් ගොඩක් මැද ජීවත් වෙන අපේ රටවල තරුණයෝ ඉහල ගිය ගමන් කරන්නේ තමුන්ගේ පුද්ගලික ජීවිතේ වටිනාකම් එකතුකරගන්න එක.. ලොකු කාර් , ෆෝන්, ගෙවල්, වස්තුව එකතු කරන්නේ ආයේ ඒවා විදින්න නෙමෙයි.. ඒවා මගින් නිරූපනය වන සමාජ තත්වය ආරෝපනය කරගන්න.. කියලා මට හිතෙනවා.. 

ඉතිං මම තරුණයෙක් වෙලා උන්නු කාලේ මට ඔ්‍ය කොළඹ කුනු පස්නේ ආවනම්..මට කුනු පස්නේ විසදන්න මැදිහත් වෙන හැම අවස්ථාවකදීම..කුනු වලට අධිපති කුනු වලින් සල්ලි හම්බකරන මිනිස්සුන්ගේන් ලොකු සල්ලියක් අතට ලැබෙයි.. සමහර විට කුනු පස්නේ විසදන්න යන මුලු වියදමට වඩා කොමිස් එකක් මට සාක්කුවට වැටෙයි.. තවදුරටත් ඕක විසදන්න හැදුවොත් කුනු ටැට්ටරේකින් ලොකු කුට්ටියක් බැගින් මගේ විදේස ගිනුම් වලට බැරවෙයි.. ඒත් බැරිවුනොත් මරණ තර්ජන එයි..ගෑනිට ලමයිට හෝ පවුලේ උන්ට තර්ජනත් එයි එතනින් එහා යන්න ගියොත්.. නම්.. 

කුනු කියනනේ ඒ මීතොටමුල්ලේ පෙරලිලා මැරුනු මාරයා නෙමෙයි..කුනු සිස්ටම් එක කියන්නේ තනි මාෆියාවක්..ඕක අස්සේ මිලියන බිලියන ගනන් සල්ලි වියදම් වෙනවා..හොද පාතාල නායකයෝ ලොකු කෙරුමෝ හැකියාවෙන් හෝ බලෙන් සිය මඩිය තරකරගන්නවා.. කුනුදාන්න ඉඩමක් තිබුනු පලියට ලංකාවේ නගර සබාවලට ඒකට නිකංම කුනු දාන්න බෑ..යම් මුදලක් එහෙ මෙහෙ වෙනවා ..ඒ මුදල කුනු දැමීමට තැනක් නැතිවීමත් එක්ක තවත් ඉහල යනවා.. 

ඉතිං මං වීරයා කුනු පස්නේ විසදන්න හදලා හදලා අවසානේ මට සල්ලිත් එපා කිව්වත්.ඉන් පස්සේ මට එනවා පවුල් බලපෑම්..යාලුවන්ගේ බලපෑම්..දේසපාලන බලපෑම්..සමාජ බලපෑම්.. අවසානේ මම කියන්නේ තවත් එක මිනිහෙක් විතරයි.. 


ඉතිං පුද්ගලික බැඳිම් ගොඩක් තියාගෙන..ඒවා නිතර ම දැඩි අවධානයකින් ආරක්ෂා කරගෙන...පුද්ගලික වාසිය ධනය බලය පිටුපසම එලවන අපේ සමාජේ මොන වීරයාට කුනු පස්නේ ලැබුනත් අවසාන ප්‍රතිඵලය එකයි.. මෙරිගෝ රවුන් එකක් මාර්ක ලිදක් වගේ එක සෙන්ටර් එකක් වටේ කැරකෙන අතිසය කුඩා අවකාශයක ජීවත් වෙන අපි වගේ මිනිස්සුන්ට ඔය වගේ පස්න විසදගන්න බෑ.. හැමෝම කරන්නේ ජොබ් එකක්..ඒ ජොබ් එක කරන්නේ ජොබ් එකට ඕනි නිසා නෙමෙයි අපිට ජීවත්වෙන්න සල්ලි ඕනි නිසා..අපේ ලමයට ගෑනිට හොදට සලකන්න ඕන ිනිසා..ගේ හදාගන්න ඕනි නිසා..කාර් එකේ ලිස් එක ගෙවාගන්න ඕනි නිසා.. සහ මිනිහෙක් විදියට සමාජේ පේන්න ඕන ිනිසා.. 

ආශාවන් රැසක් එක්ක දිවා රෑ ආසාවන් වලට හීන දකින අපිට මොන සමාජ පස්නද? අපේ කුනුටික අපි දැම්මා ආන්ඩුව කුනුදාන් තැනක් හොයයි..ආන්න ලොරියක් අපේ දිහාට එනවා..ඒ කුනුත්නි මීතොටමුල්සාල වගේ පෙරලිලා ගෙදර කඩන් වැටෙන්න පුලුවන් නිසා ඒකට විරුද්ධ වෙන්න ඕනි..නැත්තං අපේ පවුල කුනුවලට යට වෙල මැරෙයි..

බල්ලො පෙරකන්න වගේ තමුන් ගැනම හිතන මිනිස්සු බහුතරයක් ඉන්න සමාජයක් වෙනස් කරන්න ටිකක් අමාරුයි.. එහෙම වෙනස් කරන්න නම් විසේස පුකේ අමාරු තියෙන නායකයෝ ඉන්නට ඕනි.. එහෙම උන් හිටියත් උන්ටත් වැඩක් කරගන්න හැකියාවක් තියෙන්නට ඕනි..

 ඒ කිව්වේ මේ ක්‍රමය තුල ඉදගෙන ක්‍රමය වෙනස් කරන්න තරම් සූර හැකියාවක් උන්ට තියෙන්නට ඕනි.. එහෙම උන් කිහිපයක් අපේ ඉතිහාසයේ උන්නා..උන් මැරිලා දැන්.. දැන් ඉන්නේ අපි වගේම නායකයෝ ටිකක්.. උන්ට උන්ගෙ ෆැමිලි ස්පේස් එකෙන් සෝසල් ස්පේස් එකෙන් පිට ලෝකයක් නෑ.. උන් කියන්නේ අපි බස් වල යන පාරෙම මොන්ටේරෝ වලින් අපි එක්කම ට්‍රැෆික් එකේ ගාටන ගොබ්බයො ටිකක්..

ලංකාවේ ගොඩක් දේසපාලකයෝ නායකයෝ ලෝකය අදුනන්නේ උන්ගේ ඇමතිකම හෝ පට්ටම නිසාම විතරයි.. වෙන කිසිම විශාල පරාසයක හැකියාවක් උන්ට නෑ.ලෝ පතල නමක් නෑ.. මිනිස්ටරොෆ්... සම්තින් සම්තින් විතරයි.. කරපු වැඩක් හදපු සිස්ටම් එකක් තියා පෙලක් උන් කරපු හරිහමන් සමාජ වැඩක්වත් නෑ.. අපි අතර ඉන්න අපේම එකෙක් අපේම මලගෙවල් වල රිංගල අපි එක්ක කන බොන හිවලෙක්..ඔන්න ඔහොම එකෙක්ට ඇහැකිද බං මේ අපිට වඩා ඉස්සරහින් යන්න..බෑ නෙව..