කබරගල Kabaragala

කබරගල ගමන

කබරගල කියන්නේ දොලොස්බාගේ කදු පන්තියේ තිබනෙ උසම කන්ද. කබරගල මහා උස එකක් නෙමෙයි මීඨර 1500ක් වගේ තමයි උස. ඒත් අවට තිබෙන අනෙකුත් කදු සහ අලංකාර භූමි දර්ශන නිසා කබරගල ඇසට ප්‍රියයි. කදු නගින්නන් කියන්නේ සුමුදු මුදු චාරිකා අත්දැකීමකට ලැදි පිරිස නෙමෙයි. ඊට වඩා යම් කටුක අත්දැකීම් වලට කැමති අය තමයි කදුනැගීම තෝරාගන්නේ. ඒ ලංකාවේ කදු නැගීමකදි තිබෙන ආතල් රැසක්ම කබරගල තරනයේදී අපිට ලැබෙනවා.

කබරගල පිහිටීම

කබරගල පිහිටීම මෙතැනයයි පැවසීඹට වඩා කබරගල යන්නේ කොහොමද කියන එක වැදගත් වෙයි. කබරගල යන්න පාරවල් කිහිපයක් තිබෙනවා.. නාවලපිටියට ඇවිල්ලා නාවලපිටියෙ ්සිට දොලොස්බාගේ බස් එකේ ගිහින් තමයි ඒ පාරවල් වලට ලගාවන්නේ.

අපි කන්ඩායම සුපුරුදු පරිදි කොළඹින් රෑ 12ට ගමන් ආරම්භ කලා. අපේ ගමන් රටාවේ තියෙන විශේෂත්වයක් තමයි රාත්‍රියේ කොළඹින් ගමන් ආරම්භ කිරීම. මෙය දැන් චාරිකා කිහිපයකදිම සාර්ථකව අපි ක්‍රියාත්මක කලා. රෑ බස් එකක යනවා නම් අපේ තුවාන් ස්මයිල් මිතුරාට වගේ මහ රෑය. මේ සිටි බී බස් එකක්ය. මේක ගැස්සෙනවාය කියලා නැතුව ඕනිම පසුබිමක නින්දයෑමේ හැකියාවක් තිබෙන්නට ඕනි. අපරාදේ කියන්න බහැ තුවානයට නම් ඒ හැකියාව ලෙසට තියෙනවා. මූ අපායේ යැවුවොත් කටු ගහ නගිද්දිත් ටිකක් නිදාගෙන නැගිටලා ආයෙම නගිවි.

නාවලපිටියේ නයිඩ් කඩෙන් උදේ ප්ලේන්ටිය. 

අපි නුවරට ලගාවෙද්දි තුන විතර වෙලා. පෑ තුනට නුවරට ආවේ රෑ නිසා සහ බස් එක විද්ද නිසා. ඒක විද්දා විදිල්ලක් වෙලාවක ගැස්සිලා ගිහින් තුනේ සිට් එකේ කෙළවර හිටිය මම ඇදගෙනත් වැටෙනවා. කොහොමින් හරි අපි නුවරට තුන වෙන කොට ආවා. අපි එන්න කලින් කාලසටහන් එහෙම බලලා ආව විදියට නුවරින් තියෙනවා බඩු දුම්රියක් නාවලපිටියට 3යි 30 අලුයම. අලුයම තුනහමාරට තිබෙන ඒ දුම්රියත් තිබුනා කියහං කෝ..තිබිලා ඒ විදියටම පිටත් වුනා.

නුවර දුම්රිය ස්ථානයේදී ස්මයිල් ගෙනාල්ල තිබුන කෙහෙල්ගෙඩි ටික කැවා. කෝචිචයට නැගලා යාලුවො දෙන්නා නම් සැපට නිදි.. මම ඉතිං අවධියෙන් ගියා. ගම්පොල පැන්නාම මම ටිකක් අවධානයේන උන්නා.. උදේ පහ වෙද්දි නාවලපිටියට එන්න හැකිවුනා ඒ බස් දුම්රිය මිස්ක්ස ගමන නිසා. කොහොමින් හරි අපි නාවලපිටිය බස් නැවතුමට ආවට බස් ගමන් වාර තවම පටන් ගත්තේ නැහැ. උදේ පාන්දරම නාවලපිටිය බස් නැවතුමෙ ේඇති එකම රෑ කඩය වෙන මුස්ලිම් කඩේකින් අපි සෝටිස් තේ පාරක් දාගත්තා.

නාවලපිටියට ඉහල අහසට ඉර පෑව්ව වෙලාව 

දොලොස්බාගේ බස් එක එන්නේ හය හමාරට. එතකල් ඉර පෑව්වා.. ඉර පැවුව එකත් හරි ලස්සසනට පෙන්නුවා. කොහොමින් හරි බස් එක ආවා අපි නැග්ගා නැගලා කබරගල නගින්න අපි ඉන්ටනෙට් එකේ තිබුන විදියට ගම්පොල පාරට හැරෙන පාරෙ සිට ටිකක් දුර යායුතු බවක් කිව්වා. ඒත් කබරගල දැන් යන්න වෙන අලුත්ම පාරක් තියෙනවා. මම දන්නේ නැහැ.ඇයි ඒ කියලා. ඒත් පාරව්ල දෙකක් තියෙනවා. නගිනවා නම ්නාවලපිටියෙන් දොලොස්බාගේ බස් එකක නැගලා කබරගල නගින තැනින් බස්සන්න කිව්වාම බස්සාවි. ඒ නගින තැන අපි ගිය තැන නම් නෙමෙයි.

අපි  ඉන්ටනෙට් එකේ කියල තිබුනා විදියට පරණ විදියටම යන්න ගියා. ඒත් අපි ගිය පාර නෙමෙයි ඔරිජිනල් එක. බස් එකෙන් බැස්සා විතරයි අපි ටිකක් කන්ෆියුස්..මොකද හරියටම නගින තැනක් දන්නේ නැහැ.. ඒ ගමන ඒ යමින් උන්නු කිහිප දෙනෙක් ගෙන් ඇහුවා. ඒත් සමහරු අපි ජෝක්ස් එකකට ගත්තාද මන්දා.. එයාල කිව්ව විදියට ඒ තිබෙන කන්ද කබරගල නෙමෙයි. සමහර අය කියපු විදියට ඒකට නගින පාරක් මේ අහල මානයක නැහැ. හේතුව මොකද්ද දන් නෑ, ඒත් ගොඩක් අය පාර කියනවාට වඩා හැදුවේ නොකියා ඉන්න කියලයි අපිට හිතුනේ.

බස් එකෙන් බැහැල =බැලුවා වට පිට. 

කොහොමින් හරි අපි ගියා විස්තරයේ තිබුන පංසලක් හොයාගෙන. ළග තිබුන ෆෑක්ටරියක ඉදපු අක්කලා දෙන්නෙක් අපිට පංසලට පාරක පෙන්නුවා. කෙලිය නේද කිලෝමීටර දෙකක් විතර ගිහින් පංසලක් ගාවට ආවත් ඒක අර විස්තරයෙ ේතිබුන මාදිලියේ පංසලක් නෙමෙයි.

ඒ ගමනඅ ාෙයම හැරිලා කැරකි කැරකි එද්දි ත්‍රිවිල් මල්ලියෙක් සෙට් වුනා . බුවා තමයි දෙයියා. පොර අපිව ඒ කන්ද නගින්නට යන හංදියෙන් දැම්මා. අපි ඒ හංදියත් පහුකරගෙන ගිහිනුයි තිබුනේ. ඒ ගමන මම කීවා මල්ලි ඔන්න ඔ පාරේ යන්න ඇහැක් ටික යමු කියලා. මල්ලි ඉතිං ලේස්ති වෙලා ගියා. පාර කැඩිලා..ඒත් පොඩි එකා හැකිපමණ අපි කිලෝමිටර දෙක තුනක් වත් කන්ද උඩට අරං ගියා. යන්නම බැරි තැනක නවත්වලා.. මෙතනින් උඩට යන්න කියලා මල්ලියා උපදෙස් දුන්නා.

තේ වතු මැදින් පේන ඈත ඉම 

එතනින් බැස්ස විතරයි එතන යනවා වතු සේවක මහත්මයෙක්. ඒ මහත්මයා හමු නොවෙන්න අපිට කබරගලක් දකින්න නොලැබෙන්නත් ඉඩ තිබෙනවා..මහත්මයා කිව්වේ ඒ තිබුන මහත්මා ගුණයට මිසක් වෙන මොක්කට වත් නෙමෙයි.. සරං කෙටියක් ගහගෙන ඇලවංගුවගුත් අතේ අරං ගිය ඒ මහත්මයා අපිට පාර කිවවේ බොහොම උනන්දුවෙන්. අපි ඔහුගේ පස්සේන් ගියා ගිහින් ඔහු නැවතුන තැන සිට කන්දට යන පාර ගැන පැහැදිලි ප්‍රබල විස්තරයක් අපිට දෙන්නට ඒ වතු සේවක මහත්මයා සමත් වුනා. ඇත්තටම ඒ වතු  සේවක මහතාට මුදලක් අපි දිය යුතුව තිබුනාද දන් නෑ..ඒත් මනුෂ්‍යත්වය පිණිස උදව් කරන්න ආපු කෙනෙක්ට මුදලක් දික් කිරීම ඒ මනුස්සකමට කරන යම් මදිපාඩුවක් විදියට ගැමියන් සලකන්නේ.. සරලවම මමත් ගමේ මනුස්සයා නිසා දන්නවා අපේ තාත්තා ලා හෙම එහෙම උදව්වක් කලාම සල්ලි ගන්න එක සලකන්නේ මහ මදිපංචි කමක් විදියට. ඒ නිසා අපි සල්ලි දුන්නේ නැහැ. ඒත් අපි ගාව තිබුන සුලු බිස්කට් කෙහෙල්ගෙඩි සංග්‍රහයක් අපි ඒ මහත්මයාටත් දීලා අපිත් භුක්ති වින්දා.

වතු සේවක මහතා 

එතැනින් පිවිසෙන්නේ පැරණි තේ වත්තකට යන මාර්ගයක්. අපි ඒ මගේ ගියා. චාරිකා සටහන් විස්තර අනුව එවැනි පාරක් තිබෙනවා. එහි ගියාට කොතනින් කන්ද මුදුනට ලගාවෙනවාද කියලා සදහනක් නැහැ. කන්දත් පේනවා..උඪ තියෙන ෆයින්ස් ගසුත් පේනවා..ඒත් නගින්න තමයි තැනක් නැත්තේ. තද බෑවුමක් එක්ක සෙට් වුනා ගල් තලාවක්. ඒගල් තලාව ට පොඩ්ඩක් එහයින් පාර සම්පූඍ්ණයෙන්ම පාහේ ඉවර වුනා. එතැනින් අපි ඉහලට නගින්න පටන් ගත්තා.

දැන් අපිට යන්න අඩිපාරක් වත් නැහැ.. කලින් තේ වවවලා දැන් බැද්දට යට වුනු මේ බිමේ ඇවිදීම ලෙහෙසි නෑ..පසෙකින් මහා කටු පදුරු. ඒ අසසේ තද ආනතිය. තැනක පදුරු වලට සැගවිලා තියෙනවා ප්‍රපාත වගේ බෑවුම්. ඔක්කොමත් හරි වැහිකාලේ නිසා කූඩැල්ලෝ. ඉහලට නැග්ගාට හරියටම පාරක් සොයාගන්න අපහසු වුනා. අපි පැය බාගයක් පැයක් වගේ ඇවිදිනකොට අපි ටිකක් හොද අඩි පාරකට සේන්දු වුනා. ඒ අඩිපාර තමයි මම හිතන්නේ දැන් ජනප්‍රිය වෙච්ච පාර. කොහොම හරි ඒ අඩිපාර අපිට පිහිට වුනා.

වතුර පුරවාගත් හැටි 

මේ අඩිපාර වුනත් ඇතැම් තැනක පදුරු වලින් වැහිලා.. පැගිරි තනකොල පිරිලා.. ඉතිං ඒවා ඈත් මෑථ් කරගෙන අපි ඉදිරියට නැග්ගා. ඒ උඩ තිබුන ලොකු ෆයිනස් ගස් ගොඩක් කපලා තියෙනවා. ඒ මක් නිසා කැපුවාද කියන්න දන්නේ නැහැ. ඒ වගේම ඒ හරියෙ ේතබෙන පැරණි තේ ගස් වලින් අපහසු වුවත් තේ දලු නෙලා තිබෙන ආකාරයක් දිස් වුනා. ගස් ටිකේ ලී ටිකට ආදරෙන් කවුරු හරි ෆයිනස් ගස් ටික කපලා තිබුන එක හොදයි. ඉදිරියේදී කුඩාවට හරි පොඩි වනාන්තර පද්ධතියක් කෙමෙන් කෙමෙන් ඒ පරිසයට උචිත විදියට ගොඩ නැගේවි.

මේ කැලෑවේ ඉහලට ගමන කූඩෑල්ලන් නිසා කිහිප වතාවක්ම බිද වැටුනා. ඉහලම තිබෙන තනකොල  තිබෙන හරියේ කූඩැල්ලන් නැහැ. ඒ නිසා ඒ සිමාවට ආවම කකුල් දෙකට පොඩි සහනයක් වගේ වුනා. අපි කූඩැල්ලන් එල්ලීඹ වලකාගන්න පැගිරි තෙල් පාවිච්චි කලා.

කොහොම හරි අපි කබර ගලේ දාරය දිගේ ඉහලට දැන් යනවා. ඇත්තටම මේ ගල ඇවිල්ලා පෙනුම අනුව කට ඇරං ඉන්න කබරයෙක් ගේ හරස්කඩක්වගේ.. දාරය දිගේ නැගගෙන යද්දි මුදුන හමු වෙනවා. මෙහි දී අපිට පොඩි වනයකුත් හමු වුනා. එය අතුලෙනුත් රිංග ගොසින් ඉහලටම ලගා වුනා.

ගල මුදුන හරියේ 

පසෙකින් පේනවා විශාල කොත්මලේ ජලාශය සහ සෑ්‍ය. අනෙක් පසින් ගම්පොල ඇති අම්බුලුවාව නම් දි මුගේ ගල. තව ජනාවාස පේනවා..කොහොම හරි හතර අතේ තිබෙන සෑඹ දෙයක්ම පේන , අංශක 360න් තුන්සී්‍යක් විතර කිසි ගේමක් නැතුව පේන තැනක් විදියට කබරගල උඩ හදුන්වන්න පුලුවනි.

කබරගල මුදුනේ පිරිසක් කෑඹ්ප් කරලා තිබුනා. අපි යන අව්ස්තාවේ තද හුලගක් තිබුනා. ඒ වගේම වර්ෂාවක ලකුනුත් එහෙන් මෙහෙන් පෙන්නුම ්කලා. ඒ ගමන අපි එන්නට පිටත් වුනා.

අපි කඩිමුඩියේ බැස්සේ වරුසාවක සේයාවන් හතර අතින්ම පෙනෙන්නට වූ නිසා. බහිනකොට සෑහෙන දුරට පාර තිබුනත් අපිට පහලට බහින තැනක් සොයාගන්නට ලැබුනේ නෑ.. අපි ඒ අඩිපාරට එන්ටර් වුනු ඒරියා එකත් පහුකරලා ගියත් කෙළවරක් තිබෙන පාරක් හමුවුනේ නැහැ. ඉතිං අපි නැවතත් කැලේ බිදගෙන පහලට බහින්න ගත්තා.

බඩගාගෙන බැස්ස ගල් තලාව 

ඒ ගමනේදී අපිට දිය සීරාව සහිත බෑවුම් ගල්තලාවක් හමු වුනා. එය මග අරින්නට ගියොත් තවත් කල් යන නිසා අපි ඒ බෑවුම් දිය සීරාව සහිත ගල්තලාව අවධානමක් තිබුනත් ඒ ගැන සලකනනෙ ්නැතුව පස්ස බිම තියලා බහින්නට ගත්තා.

කොහොම හරි අමාරුවෙන් අපි මුලින් අපි ගමන් ආරම්භ කරන්නට යෙදුන පාරට සේන්දු වුනා. ඉන් පස්සේ ආපු විදියට නෙමෙයි පාර තියන විදියට යං කියලා අපි ඔරිජිනල් පාරෙන් බැස්සා. බැහැගෙන යද්දි මගදී අපිට හිතෙනවා අඩේ පට්ට දුරක් නෙවද තියෙන්නේ කියලා. ඒ අතර අපිට හමුවුනා පොඩි ෂෙෘ්ට්කට් එකක්. එතනින් නුත් ගොඩක් පහලට එද්දි තමයි ඔන්න අපිට මනුස්ස පරානයක් මුන ගැහුනේ. මේ අර පැය තුන හතරකට විතර කලින් අපිට පාර කියපු අංකල් හමුවුනාට පස්සේ අපිට හමුවුන පලවෙනි මනුස්ස පරානේ..

බහින ගමනේදී 

මැදිවියේ යුවතියන් දෙදෙනෙක් තේ දලු කරතියං එනවා. මැදිවියේ වුනත් යුවතියන් නෙවද කියලා දෝ හෝ අපේ තුවාන් නම් ඒ අය සමග බොහොම උනන්දුවෙන් කතා කරනවා පෙනුනා. ඔවුන් කිව්ව විදියට මේ කාලේ බඹරු, කූඩැල්ලෝ, වැස්ස , පාර අතරමං වීම, කටු ආදී බොහෝ හේතු නිසා කන්ද නගින්න යනවා අඩුයි.. අපි චර්ම රෝගෙට ගිහින් තුන්දෙනාම නිරුපද්‍රිතව දවල් දොලහ විතර වෙනකොට දැකගන්න ලැබුන එක ගැන ඒ අය විමතියට පත් වුනා.

පහලට බහිද්දි අපි යක්සයෝ වගේ.. කටුවලට අත් හීරිලා..ඇුදුම් වල මඩ තැවරිලා.. ඒ නිසා නාගෙන ම යනෝ කියල හිතද්දි දෙවියනේ..අපි සබන් ගෙන්ල්ල නැහැ. ඒ ගමන සබන් ගේන්න කඩේට ගියා.. කඩෙන් ලොකු බනිස් ගෙඩියකුත් කෙහෙල්ගෙඩි එක්කල කාලා පාරට ඇවිත් ආයේ නාන්න යනන් හදද්දි මෙන්න නාවලපිටිය බස් එකක් එනවා.. ඒ පාර සෙනිකව තුන් දෙනා කතාකරලා නෑම කල්දාලා බ්ස එකට නැග්ගා සත්තු තුන්දෙනා වගේ.. හවස 3ට විතර නාවලපිටියෙන් අදින පොඩි මැනිකේ අල්ලාගත්ත නම් අපිට කෙලින්ම කොළඹට මහ රාත්තිරියට කලිං එන්න හැකි කියලයි අපි හිතුවේ.

අපි තුන තමයි ගියේ 

සබන් කෑල්ල ඉතුරු වුනා. අපි නාවලපිටිය ටවුමට බැහැල ඇවිදන් යද්දි මට තේරුනා මිනිස්සු අපේ දිහා අමුතු විදියට බලනවා..සිගාකන ගැහැනියකුත් මා දිහා අමුතු සතෙක් දිහා බැලුවා මතකයි. නාවලපිටිය කියන්නේ මහ විසාල ස්ටේශෙමක්. ඉස්සර කාලේ ගල් අගුරු එන්ජින් ධාවනාගාරයක් නාවලපිටියේ තිබුන කියල මම අහල තියෙනවා..නාවලපිටිය ස්ටේශමේ කැන්ටිම, වේදිකාව, ටොයිලට් හැමදේම වගේ විසාලෙට තියෙනවා. අපි ඒ විසාල ටොයිලට් වලට ගිහින් ඇදුම් මාරුකරගත්තා.

නාවලපිටියෙන් පොඩි මැනිකේ ඇල්ලුවට මොකද මැනිකෙ පිරෙන්න සෙනග. නුවරින් අඩු වුනා වාඩිවුනා. මෙන්න ඒ ගමන බඩදරු සහ කිරිදෙන මුස්ලිම් ගෑණු අම්මලා, ආච්චිලා, සීයලා, ආබාධිතයින් ආදී පෝලිමක් නුවරින් නගිනවා..කකුල් දෙක අමාරුයි. ඊටත් රෑ ඉදලා නිදි මරලා.. ඇත්තටම අපි හොද ලමයි නම් ඒ වෙලාවේ අසරණයින්ට සීට් එක දෙන්න තියෙනන්ට ඇති. ඒත් අපි හොද ලමයි උනේ නැහැ. දුකයි..එත් කරන්න දෙයක් නැහැ.

කබරගල අපි ගියපු ට්‍රැකින් වලින් අලුත් අත්දැකීමක්. ඒ වගේම මැතකදි ගිය ඒවයින් තනියම පාර හොයාගනගිය තරමක් පාර සොයාගන්නට අපහසු ගමනක්. පාර සොයාගැනීමේදි අපි තුන්දෙනාගේම දායකත්වය අදහස ්ඒකට වැදගත ්වුනා.  ඇත්තටම මේ කබරගල වගේ ඒවා විශාල වනාන්තර නෙමෙයි.. සුද්දා තේ හිටවන්න කලින් මේවා මහා විසාල වනාන්තර වෙන්නට ඇති. ඒත් තේ වලින් පස්සේ දැන් දැන් ඒවා නැවත වනයට යමින් තිබෙනවා. යම් කොටසක් හෝ එහෙම වනයටම යන්න දෙන එක සුදුසුයි. මොකද අපිට ජලය ලැබෙන්නේ මේ මධ්‍ය කදුකරයේ තිබෙන කුඩා කුඩා වනාන්තර ආදියෙන්.

කබරගල උඩ සිට. 

කබරගල ගමනේදී අපිට ඇත්තටම අන්තර්ජාලය පිටුවහල් වුනත් ඒ තොරතුරු නිවැරදිම කියන්න බැහැ. ඒ වගේම ගමේ මිනිස්සු වුනත් බොහෝ දෙනෙක්ගෙන් ඇහුවම පාර  සහ කන්ද ගැන විස්තර හරියටම කියන්නේ නැහැ. කොහොම හරි කබරගල නගිනවාය යන ධෛර්ය නිසා ම අපිට පාරහොයාගෙන නැගල බහින්න පුලුවන්වුනා.

ඒ ආසන්නයේ තිබෙන කිණිහිර කන්ද ත් මෑතකදීම නගින අදහසත් හිතේ දරාගෙන අපි කොළඹට ආවා. කූඩලු තුවාල වලට ගෙදර ඇවිත් යුනිවර්සල් ඩිප්‍රෙෂන් ඔයිල් එක නොහෛාත් සර්ව විශාදි තෛලය ආලේප කරගත්තා. ඒ තෙල කූඩැල්ලෝ දෂ්ඨ කිරීම් වලට නම් එලම කිරි බඩුවක්.

සිරිපා කුනු සහ නිඝන්ඨයෝ

සිරිපාදේ කුනු දාලා දැන් කැතවෙලා.. එතකොට පරිසරයට ආදරේ කරන අය රෙද්ද කරට ගන්නවා..බලාපල්ලා මෙන්න කුනු දාලා කැත කරලා..යසට තිබුන සිරිපාදේ කෙලලා නේද ? ඒකට තොපිට අහවල් අහවල් අහවල්.. කියලා ඉතිං බනින් පටන් ගන්නේ හරියට කසිප්පු ටිකක් බීගත්ත ගමේ මිනිහෙක් වගේ.. 

බුද්ධාගම තුල තියෙන ලස්සනම දෙයක් තමයි බුදු ධර්මය කියන්නේ බොහෝ විසිරුන දෙයක්. එය තුල එක කුඩා ගැටලුවක් වුනත් විසදගන්න එය කොටස් කරලා පියවරෙන් පියවර යෑම මගින්. දුක කියනදේ ගත්තා වුනත් එකපාර පානක් නිවුනා වගේ නිවන් දකින්න හැකි වුනාට දුක නැතිකිරීම කියන්නේ ලේසි දෙයක් නෙමෙයි. දුක දුකට හේතුව දුක නැතිකිරීම දුක නැතිකිරීමේ මාර්ගය වැනිව බුදුදහම කොටස් කරලා එය දක්වා තිබෙනවා. එහෙත් වර්ථමාන බෞද්ධයා තුල ප්‍රශ්න විසදිමට එවැනි කොටස් කර අධ්‍යනය කිරීමක් ගෑවිලාම නැහැ..හැමදේකටම ආවේගශීලි ප්‍රෙව්ශයකින් තමයි ප්‍රශ්න විසදන්න උත්සාහ කරන්නේ. 

සිරිපාදේ යන එකෙන් පරිසරය හානි වෙනවා ඇත්ත. ඒත් සිරිපාදේ තියෙන එකෙන් වාසියක් වෙන්නේ නැද්ද? කවුරුත් හිතුවේ නැති වුනාට ඒකෙත් වාසියක් වෙනවා.ඒ සිරිපාදේ යන එක කියන්නේ එක සංචාරක විදියක්..නොදන්නා දන්න හැම කැලේටම කන්දටම රිංගන්න යන්නේ නැතුව විසාල පිරිසක් සිරිපාදේ වගෙ එක ලොකේසන් එකකට ගාල් වෙන එක එක අතකින් වාසිදායක දෙයක්.. එය හරියට කළමනාකරනය කලොත් සිරිපාදය මීටත් වඩා  විදෙස් සංචාරකයින් වුව ආකර්ශනය කරගන්න පුලුවන් මාවතක්.. 

කුනු පස්නය 
කුනු ගැටලුවේදී පේන දෙයක් තමයි මිනිස්සු කුනු දානවා.. මේ කුනු මොනවද කියල කවුරුත් හොයලා බැලුවද? මම අයින් කරන්න ගියපු වෙලේ දැකපු විදියට මෙම කුනු වලින් ලොකු පංගුවක් අයිති වෙන්නේ ප්ලාස්ටික් බෝතල් වලට..බෝත්ල අරං යන්නේ මොකෝ මිනිස්සුන්ට උඩ වතුර නැති නිසා.. ඉතිං ජල නල පද්ධතියක් ගහන්නේ නැතුව බෝතල් ගෙනියන එක තහනම් කරනන පුලුවන්ද? බෑ.. ඒ වගේම මිනිස්සුන්ගේ ඇගට කාවදින පුරුද්දක් වෙන සිරිපාදේ නගින එක නවත්වන්න පුලුවන්ද ? බෑ.. අපි මුලින්ම ජල නල පද්ධතියක් හදලා ඉන් පසුව කියනවා නම් ඔන්න දැන් නම් වතුර බෝතල් එපා කියලා..ආන්න ඒක සාධාරනයි.. 

ගිනි පස්නය
මුල් කාලේ සිරිපාදේ ගින්දර පත්තු කලේ හෝටල වල හෙම දර වලින්. එත්  වනජීවි දෙපාර්ථමේන්තුව මැදිහත් වෙලා දැන් ඒ දර භාවිතය දැඩි ලෙස අවම කර තිබෙනවා..ඒ වගේම අවට තිබෙන කඩ ප්‍රමාණයත් අඩු කරන්න වනජිවි එකේන වැඩපිලිවෙල දියත් කරලා තිබෙනවා..එ කඩ වල දැන් බොහෝ තැන්වල උයන්නේ ගෑස් වලින්.. ඉතිං කිසිදෙයක් වෙනස් වෙලා නැැහැ අපේ මිනි්ස්සු නොදියුනුයි දියුනු රටවල එහෙම නෑ කියල කෑ ගහන්න කලිං පොඩ්ඩක් ඒ වගේ වෙනස් කරපු දේවල් ගැන සොයා බලන්න ඒ වෙනස් කල ආකාරය ගැන දැනුවත් වෙන්න..

මිනිස්සු කුනු දාන පස්නය 
මේ සිරිපාද රක්ෂිතයේ ඉන්නවා ආවේනික සතුන්..පෙලක්වා මුලු ලෝකෙටම..එකයි..අපි දන්නවද ? උන් කවුද කියලා නැහැ..එහෙම සතුන් ඉන්නවා නම් ගස් තියෙනවා නම් ඒ මොනාද? ඒවයි සෙත මෙනවද කියලා බොඩ් ලෑලි වත් අපි දැකල තියෙනවාද? නැහැ.. ඒ වගේ දැනුවත් කිරීමක් මේ වනවිට සිදු වනනේ නෑ.. 

ඒ වගේම කුනු පස්නයේදී කුනු බාල්දි තිබ්බත් ඒ බාල්දි අයින් කරන්න කන කට්ට අපිට පේනවද නැහැ.. ඒ බාල්දි වලට කුනු දැමිමත් මේ පස්නය උග්‍ර වෙන්න හේතුවක්.. නිසි ආකාර මාකටින් කැම්පේන් එකක් තුලින් අපිට හැකිවන්ටන ඕනි ජනතාවට අඩෝ ජනයා මේ බලාපිය කුනු ගේන්න තියෙන අමාරුව..මේ බලාපිය ජනයෝ මේ කුනු අස් කරන්න තියෙන අමාරුව කියලා පෙන්වන්න ඕනි.. ඒ වගේම එක එක පාර්ශව කුනු අස් කරන්න වියදම් කරන ගානත් මහජනයා අතරට යන්න ට ඕනි.. 

සිරිපාදේ මිනිස්සුන්ට තහනම් කිරීම 
මේක අන්තිම ෆැසිස්ට් තීරනයක්..ඒ කිව්ටව් හිට්ලර් මුත්තා අපේ සිරි වික්‍රම රාජසිංහයා වගේ අසාමාන්‍ය ඩෑල් කරන තීරණයක්..අපි ගනුදෙනු කරන්නේ මිනිස්සු එක්ක.මිනිස්සු වෙනස් කරන්නේ කොහොමද කියල අපි ගොඩක් අය දනනේ නෑ..ඒත් කිරි පිටි ඕනි වුනාම බහුතරය ඇන්කර්ම ගන්නේ ඇයි? සබන් ඕනි වුනාම රෙද්හෝදන්න සංලයිට් ම ගනනේ ඇයි? ඒවා මිනිස්සු උපදිනවිට අරං ආවේ නැහැ.. පසුකාලෙක මිනිස්සුන්ගේ මනසට ඇතුල් කලා මේ මේ ජාති ගැන අදහස.. 

ඒ වගේ කුනු ටිකක් පාර දෙපැත්තට වීසි කරන්න කලිං මිනිසුන්ගේ මනසට අඩේ මේ රක්ෂිතයක් නෙවද? මේ ගහකොල සතා සීපාවා නෙවද? මේ අපේ සොබාව සෞන්දර්ය නෙවද? මෙ අපි වදින පුදන අඩවිය නෙවද? මේ බුදුන්ගේ තැන නොවෙද කියලා හිතන්න හැකියාවක් එනව නම් අන්න එදාට කුනු පස්නය විසදන්න හැකි වේවි. 

සුද්දා එනකොට අමුඩ කෙටිය ගහගෙන බයාදු වෙලා ලොකු එකාට යටත් වෙලා හෙමිජ්ජෝ වගේ උන්නු බහුතර ජනතාවක් සුද්දා යද්දි කලිසම් කමිස අදින තමුන් ගැන අභිමානයෙන් හිතන ටිකක් ශිෂ්ඨාචාරයට කිට්ටු මිනිස්සු පිරිසක් බවට පත් කරන්න සුද්දට හැකි වුනා.. එහෙම දෙයක් වුනා කියල සැකනම් ඒ සුද්දට කලින් කාලේ  මිනිහෙක් විදියට හිතලා බලන්න .. උඩට අදින්න නහැ..ගෙයක් දොරක් හදාගන්න නැහැ..යන්න පාරක් තොටක් නැහැ..කැමති රස්සාවක් කරන්න නැහැ.. වෙනත් දේශයකට යන්න නැහැ.. හරියට නීත ිපද්ධතියක් නැහැ.. ආර්ථිකමය හැකියාවක් නැහැ.. ඒ බොහෝ නැති දේවල් සුද්දා අපේ මිනිස්සුන්ට ඇතිකලා.. කොටින්ම නිදහස කියන වචනයම ඇවිල්ලා සුද්දාගෙ.... 

එහෙම මිනිස්සු වෙනස් කරන්න සුද්දා ගාව තිබුනේ නැහැ ඉන්ද්‍රජාලික බලයක්..ඒ ඇතැම් දේ කාලාන්තරයක් තිස්සේ ආකල්පමය වෙනස මගින ඇතිකල දේවල්..ඔතන සිරිපාදේ කුනු කියන්නෙත් අපි වෙනස් කරගත යුතු යමක්.. කුනු දානවිට හැකැස් ගාල ආයේ ඒ කුනුටික අරං ආපු මල්ලට සාක්කුවට යන විදියට වෙනස් කරගන්න ඕනි දෙයක්.. එය කල හැකි දෙයක්.. 

ස්කෝලේ පංසලට ගෙන යෑම

ආනන්දේ නාලන්දේ උන් කියනවා ඒක පංසලක් වගේ දෙයක්ලු..ඒක අස්සේ තියෙන්නෙ ආගමික මෙව්වා එකක්ලු..උරුමයක්ලු.  මේක පොඩ්ඩක් වාඩිවෙලා හිනාවෙන්නත් අමාරු සීන් එකක්..මොකද පුකෙන් නෙව හිනා යන්නේ.. 

මුලින්ම ස්කෝල ඇතිවෙන්නේ ආගමික නැඹුරුවක් එක්ක. එංගලන්තේ උනත් ප්‍රකට විස්ස විජ්ජාල ඇරඹෙන්නේ ඓ්ම..මම හිතන්නේ යුරෝපේ අනික් රටෝලත් එහෙම වෙන්න ඇති. ඒත් කාලයක් ඉද්දි මිනිස්සු දියුනු වෙද්දි උන් පල්ලියෙන් ස්කෝලේ ගලවනවා..ගලවලා ඒ දෙක වෙන වෙනම පවත්වාගෙන යනවා. දැන් ඇතැම් දියුනු විශ්ව විද්‍යාල ගාව පල්ලියක් තිබුනත් ඒක සිම්බොල් එකක් විතරයි.. ඉන් එහා ලොකු බැදිමක් ඒ එක්ක නැහැ..ස්කෝල වුනත් එහෙමයි.. 

සැකිල්ලක් විදියට ගතහොත් අපේ ස්කෝල ඔක්කෝම දුව්නනේ වික්ටෝරියානු ආත්තගේ කාලේ තිබුන ක්‍රමයට..ආනන්දේ රෝයල් සහ ගොංකටුආර මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයෙත් උගන්වන ක්‍රමය එකයි.. එක පන්තිකාමරයකට ලමයි හතලිහක් පනහක් ගාල් කරලා.. ගුරුවරයා දෙවියෙක්ට ආරූඩ කරලා,  පාඩම් පොත් දීලා, තද එක්සෑම් තියලා ඇත්තටම හොදටම මේක ගැලපෙනනේ පරණ වික්ටොර්යි ආච්චිගේ කාලේ අධයාපනයටම තමයි.. මේකේ ස්කෝල අතර සැකිල්ලේ  වෙනසක් නෑ..තිබෙන සම්පත් වල වෙනස සහ තෝරාගන්නා ලමුන් නියැදිය අනුව ඉතිං ස්කෝල වෙනස් වෙනවා. 

කොහොම වුනත් අධ්‍යාපනය කියන්නේ ආගමක් නෙමෙයි.. එය ඇවිල්ලා දැනුම් පද්ධතියක් ළමා මනසට අවශෝෂනය කරගැනීමක් ..එතනදී ආගම ඉගැන්වීම කියන්නේ තනිකර ගෝත්‍රික දෙයක්..ආගම අවශ්‍ය නම්  ඔවුන් පසුකාලීනව බදා ගැනීවි.. මේ ආගම ඉගැන්වීම කාලාන්තරය්ක තිස්සේ විද්වතුන් අතර මතබේධයට තුඩුදුන් කාරණාවක් වුනා. 

අපි දැන් සෛ්බුක් දානවා ආගම ජාතිය, ගෑනු පිරිමි, පොශ් ගොඩේ කියලා පාසැල් වර්ග කරන්න එපාය කියලා..නිකමට කල්පනා කරල බලන්න මේ සටන්පාඨ කොච්චර පරණද? මේ විදියට ස්කෝල බෙදන්න එපා කියා ආයේ ඉල්ලන්න දෙයක් තියනවද? නෑ.. මේව ඇවිල්ලා යුරෝපයේ 1950ටත් කලින් තිබුන දේවල්.. අපි 2017 වෙද්දි තාමත් ස්කෝල ටික ආගම් වලින් ගලෝගන්න බැරුව, ජාිත ආගම් බෙදීම් වලින් ගලෝගන්න බැරුව තටමනවා. 

ළමයා ගෝත්‍රිකයෙක්  නෙමෙයි ජාත්‍යන්තරයට ගැලපෙන පොශ් බඩුවක් කරන්න උත්සාහ ගන්න. උන් අර පරණ කාලේ කියපු විදියට ලොව පිලිගත් වියතුන් සබා මැද ඉස්ට ඉදිරිව සිල්ප දෙන්න. එහෙම නැතුව අහවල් තැන අහවල් විදියට ඒ ජාතියට ඒ ආගමට සලකන බයිලා පුරවලා ලමයින්ගේ ඔලු කන්න එපා.. 

අනික ස්කෝල ගිහින් ඉවරනං කරුනාකර ඉස්කෝලෙන් අයින් වෙන්න. ඒවා කරගෙන යන අයට කරගෙන යන්නට ඉඩදෙන්න.. ආය කල්පනා කරල බලන්න. අපි තාම දරුවාගේ අධ්‍යාපනය, ජාති ආගම් අනුව වෙන් කරන්න එපා කියලා කතා වෙනවා. ..අපි කොතනද? සිරාවටම අපි කොතනද? මේ ගෙවෙන්නේ 2017 

සිරි (සේන+පාල) සහ කෝච්චි

දුම්රිය සේවය අයිති ප්‍රවාහන ඇමති සිරිපාල. උන්නැහේ බදුල්ලේ නේ. කොච්චිය ගියාද නැද්ද මගීන්ට මක්ක වුනාද කියල අදාල නෑ. ඊලග ඡන්දේ ආවම සිරිපාල දිනිනවා. මොකද බදුල්ලේ ඉස්පිරිතාල පුරවලා ඒ ලගපාත තියෙන හැම පලාතකම ඉස්පිරිතාල උතුරන්න මයිනර් ස්ටාෆ් වලට සිරිපාල රස්සා දුන්නා. ඒ නැතත් ඉතිං වටේ පිටේ කිහිප දෙනෙක්ට සිරිපාලලා සැලකුවාම උන් ඇවිත් අනික් උන්ට ඡන්දෙ දෙන්න කියලා ආයාචනා කරලා හරි දිනවනවා..ඒ නිසා මාසයක් දෙකක් නෙමෙයි සදාකාලෙටම මේ සිරිපාල ඇමති යටතේ කෝච්චි දිව්වේ නැතුව තව ඕන්නං බස් දිව්වේ නැතත් සිරිපාලට පාඩුවක් වෙනවද පිංවතුනි.. නෑ මේ රටේ හීනෙකින්වත් හිංසාවක් ඔවුන්ට වෙන්නේ නෑ. 

දැන් සිරිපාල සේන බලන්නේ මේ කෑල්ලත් පුලුවන් නම් යූ ඇන්පියට දාන්න. යූ ඇන්පිය පොඩි එකාට ගස් ලබු කැව්වා වගේ හැමතැනම මේ වෙද්දි ගාගෙන රීගෙන ඉවරයි.. ඉතිං මේකත් පුලුවන් විදියට යූ ඇන්පියට තල්ලු කරන්නයි නිදහස් පස්සේ තටමනවා ඇත්තේ. එහෙම නෙව ඉතිං මෙහෙ වැඩ..කොමිස් නම් මට .. පස්න නම් උන්ට.. 

ඔන්න මම ඊයේ හැන්දෑවේ කොටුවට ගියාම ස්ට්‍රයික් එකක් පටන් අරං..කිසිම පූර්ව දැනුම ්දීමකින් තොරව තමයි ඒක පටන් අරං තියෙන්නේ.. වෙනදාස්ට්‍රයික් වෙලාවට කෝචචියක් දෙකක් ඔය විශ්‍රාමික ආතලා ලව්වා දිව්වත් මෙවර එහෙම එකක් නැහැ.. උදේ මුහුදුබඩ පැත්තෙන් නම් එකක් ගියේම නැහැ කියලයි ආරංචිය.. ඒ අස්සේ ආංඩුව නිකං උන්නේ නෑ අතීසාරෙට අමුඩ ගහන්න වගේ කෝච්චි සීසන් එකට සිටිබි බස් වල නිකං යන් ඇහැකිය කියලත් කියලා තිබුනා. සී ටී බී බස් වල නිකං යෑමෙන් කෝච්චි අවශ්‍යතාවය කොපමන පිරිමැහෙනවද කියලා කියන එක ආයේ ඉතිං හිතන්න දේකුත් නැති දෙයක් නේ. 

මේ අවස්ථාවක මම ඇතුලු සයිබර් විවේචකයින් හුරු වෙලා ඉන්න සිරිතක් තිබෙනවා. ඒ තමයි දේස දේසාන්තර වල දුම්රිය සේවාවන් අධ්‍යනය කරලා අපේ සේවේ අඩු පාඩු හොයලා අපේ එකත් නැවත ප්‍රතිව්‍යුහ කරන්න ඕනි.මේ ස්ට්‍රක්චර වෙනස් කරන්න ඕනි කියාල ප්‍රතිසංස්කරන ඉදිරිපත් කරන එක. ඒත් මේ පාර ටිකක් වෙනස් විදියට හිතමු..

දැන් ඔන්න ඕක ප්‍රතිවියුහ කරලා වෙනස් කලා කියමු. ඒ කරලා ඉවර වෙලා ඒත් මුන් රෑ හතට ස්ට්‍රයික් කෝල් කරලා හත හමාරෙ ඉදලාෙ කා්චචි නැවැත්තුවොත්..ඒම කරන්න බෑ නේ.. එහෙම වල් බූරු නිදහසක් කිසිම වෘත්තිය සමිතියකටවත් කිසිම සංගමයකටවත් තියෙන්නට බැහැ.. හදිසියේ භූමිකම්පාවක් වගේ එකක් ආවොත් ඇර අනික් සෑඹ අවස්ථාවකදීම පොදු සේවාවල වැඩවර්ජනයකට කලින් මිනිස්සුන්ට දැනුම් දෙන්නට ඕනි.. නැතිනම් එහෙම හිතුමනාපේ සේවාව නවත්වන යූනියන් වලට සංගම් වලට ගෙදරම ඉන්න කියන්නට ඕනි.. 

බැලූබැල්මටම පේනවා මෙතන යූනියන් වැරදියි.. මහජන සේවාවක් ගැන තියෙන තැන වැරදියි.. ඉතිං මේ වගේ වරදක් වුනාම ප්‍රතිව්‍යුහකරන වගේ බොහෝ බරසාර දේවල් කතාකරනවාට වඩා මීළග වතාවක වත් මෙහෙම අමුතිරිසන් විදියට දඩස් ගාල ස්ට්‍රයික් කරන එක නවත්වන්න ඕනි. මම හිතන්නේ මේක අත්‍යාවශ්‍ය සේවාවක් නොකර වුනත් මේ කරපු දේට යූනියන් වලට එරෙහිව සහ ඒ ස්ට්‍රයික් වල නිරත සේවකයින්ට විරුද්දව ක්‍රියාමාර්ග ගන්න පුලුවනි. 

දුම්රිය කියන්නේ ලංකාවෙ ්විතරක් තියෙන මලෙන් උපන් සේවාවක් නෙමෙයි. වැඩිම උනොත් මාස තුනක් යයි ඉන්දියාවෙන් ලංකාවේ කොල්ලො ්ටිකක් ට්‍රෙින්නි කරලා දුම්රිය සේවය නැවත ස්ථාපනය කරන්න..ඒත් එහෙම කලා වුනත් මම නම් අකමැති නැහැ..මොකද ඔ්‍ය දුම්රිය සේවය පාඩුයි. ඕක දුවන්නේ මහජනයාගේ මුදලින්. උපයන ලාබයකුත ්නෑ..එහෙම තියාගෙනත් කිසිම වග විබාගයක් නැතුව එයාලට හැකිනම් මිනිස්සුන්ව රස්තියාදු කරන්න..එයාල දිගටම ගෙදර හිටියට කිසිම පාඩුවක් නැහැ. 

ලෝකේ දෙවිවරුන්ට වගේ වෘත්තිකයන්ට සලකන උන් , එහෙම නැත්තං උන් නැතිනම් ලෝකේ දුව්න් නැති මට්ටමට හිතාගෙන සහ උන්ව උඩතියාගෙන හිටපු කාලේ දැන් යල්පැන ගිහින්..එකෙක් නැතිවෙද්දි තව දෙන්නෙක්ටත් වඩා ඉන්නවා රස්සාවල් වලට එන්න..මහා ලොකුවටහිතාගෙන හිටපු රස්සා වුනත් අලුත් අය බොහොම ලේසියෙන් අල්ලා ගන්නවා.. 

මේකම දැන් පෙලක් අයකියය් මම වැඩකරන තැන මගේ වෘත්තිය අයිති වාසිකම ්ෙවනුවෙන් අරගල කරද්දි එතනදි ඒ විදියට සේවය අත්හිටෙව්වොත් වැඩවර්ජකයින්ගේ? 

ඔවු එතනදී වුනත් පාලකයින් නිවැරදිව නීතිරෙගුලාසි අනුව ආයතනයේ සේවාව සහ ආයතනය ගැන හිතලා යම්කිසි දැඩි තීන්දුවක් ගන්නවා නම් අපේ ඉල්ලීම ්වලට වඩා ආයතනයේ පැවැත්ම වැදගත් කියලා.. මම එහි වරදක් දකින්නේ නෑ.. මොකද ආයතන විනාස කරගෙන තිබෙන සේවාවන් වල පල්ලට යන ගමන් වෘත්තිය සටන් කරලා ඒවා දිනලා වැඩක් නැහැ.ඒකෙන් සිද්ද වෙන්නේ තව ටිකක් සුදු අලිබිහිවෙන එක විතරයි.. 

සමහර විට දැන් ස්ට්‍රයික් ඉවරත් ඇති.ඒත් එකපාර ස්ට්‍රයික් කරලා මිනිස්සු දාස් ගානක් අතරමග නතර කරපු එකේ වැරද්ද නැතිවෙන් නෑ. උන් වෘත්තිය සමිති නෙමෙයි ඇත්තටම මිනිස්සු තලා පෙලලා වෘත්තිය අයිතිවාසිකම් ඉල්ලන වහල් හිමියෝ වගේ ජාතියක්. 

ඉගෙනගන්න ගෙව්ව සල්ලි අයියෝ

ඉගෙනගන්න වියදම් කරන එක දරුවන්ට කරන ලොකු උපකාරයක්. දරුවෝ කසාද බන්දවන්න, උන්ට ගෙවල් හදන්න, දරුවන්ට ඉඩම් කඩම් දායාද කරන්න, දරුවන්ට කාර් බාර් අරන් දෙන්න, දරුවන්ගේ දරුවන්ට සලකන්න ආදී බොහෝ දේට වඩා ළමයෙක්ට උගන්වන එක බොහෝ ඉදිරියෙන් තිබෙන දෙයක්. 

වෙන රටවලදී දරුවන්ට රැකියාවක් කරලා ඉගෙනගන්න හැකියාව තිබෙනවා. ඒත් අපේ රටේ පැතිරුනු කර්මාන්ත වටපිටාවක් නැත ිනිසා එහෙම කරල ඉගෙනගන්න අමාරුයි. ඒත් සමාජය ගැන තේරුම් ගන්න දැනුමක් ගන්න යම්කිසි සුලු කාලයක් හෝ දරුවෙකු කුඩා රැකියාවකට යැවීම හොද දෙයක්..අඩුමගානේ ෆුඩ්සිටියක හිටගෙන ඉන්න හරි ටික කාලෙකට දරුවෙක් යවනවා නම් සල්ලි කොලයක් හම්බකරගන්න කොච්චර අමාරුද කියන කාරණය දරුවන්ට වැටහෙනවා. 

ගාන වැඩිවුන පලියට හැමතැනම හොද නැහැ. 

ඉගෙනගන්න තිබෙන ආකාර ගොඩයි. ඩිප්ලෝමා උපාධිපශ්චාත් උපාදී ආදී විවිධ ආකාරයේ කෝස් සහ උපාධි වෙළදපොලේ තිබෙනවා. ඒවායේ මිල ගනනුත් ලේසි නැහැ..අද කාලේ කැම්පස් සිලෙක්ට් වෙලා කරන්න තියෙන කෝස් බැලුවාම මෙලොව වශයෛන් වඩකට ඇති කෝස් තියෙන්නේ අතලොස්සයි. ඇරත් සමස්ථයක් විදිහට ගත්තාම අපේ කැම්පස් වලින් අවුට් වෙන අය ඒ කියන වෘත්තියේ ජාත්‍යන්තර මට්ටමටම ලගාවෙනවාද කියලාත් පොඩි ගැටළුවක් තිබෙනවා. 

ඒ නිසා සහ දරුවන්ට පහසුව නිසා ගොඩක් දෙමාපියන් අද වෙද්දි පුද්ගලික අධ්‍යාපනය ගැන ඇස ගහැගෙන ඉදලා පුද්ගලිකව යමක් කමක් වියදම් කරලා දරුවන්ට උගන්වන්න තීරණය කරනවා. 

පිලිගැනීම 

ජාත්‍යන්තරව පිලිගත් විශ්ව විද්‍යාල මොනවාද ඒවායේ කෝස් මොනවාද කියලා හොයාගන්න අන්තර්ජාලයේ තියෙනවා ලැයිස්තු. මේවට ගිහින් බලලා ජාත්‍යන්තරව පිළීගත් උපාධී මොනවද කියලා හොයාගන්න පුලුවනි. ඒ ජාත්‍යන්තරව ඉහල මටටමේ තිබෙන විශ්ව විද්‍යාලවල අධ්‍යාපනය ලෙහෙසි නැහැ.මුදලින් වගේම ඒවායේ කරන්න ඕනි වැඩරාජකාරිත් වැඩියි. ඒත් ඒවගේ තැනකින් උපාධීයක් ගන්නෝය කියන්නේ මුලු ලෝකේ බොහෝ තැන්වල වැඩකරන්න හැකියාව ලැබෙනවා. ඒවගේම පිලිගැනීමත් ලැබෙනවා.. 

අපේ උපාධී අරගෙනත් හදට යන රොකට් එකේ අහවල් කෑල්ලත් හැදුවේ

ලංකාවේ කැම්පස් වලින් උපාධි ගන්න අයත්පිටරට ගිහින් අහම කලා මෙහෙම කලා.. අච්චරතැන්වල මෙච්චර තැන්වලඉන්නවාය කියලා රාජ පොයි ටිකක් අපේ කැම්පස් වලත් විරාජමාන වෙලා තියෙනවා..ඇතැම් ඒවා කාලයක් තිස්සේ පට්ට ගහන ඒවා.. ඒත් මුලුමහත් බැජ් වශයෙන් අවුට්වෙන පිරිස අතරින් සුපිරි තැන්වල ඉන්නේ කීයෙන් කීදෙනාද? ඒ ෆීල්ඩ් එකේ උපරිම වැඩ්ඩෝ බිහිවෙන්නේ කීයෙන් කීදෙනාද? ව්‍යවසායකයින් මට්ටමට දියුනු වෙලා අලුත්ම දෙයක් ලෝකෙට දෙන්නේ කීයෙන් කීදෙනාද? 

ඔන්න ඔයවගේ අලුත් අලුත් දේ තැනීම, අත්හදා බැලීම, නව අදහස් මල්පලගැන්වීම කියන්නේ විශ්වවිද්‍යෘලවලින් දිරිමත් කල යුතු දේවල්..අපේ කැම්ප්ස වල ආර් ඇන් ඩී අඩුයි.. සබ්ජෙක්ට් නොලේජ් එක තියෙනවා.. ඉතිං යමෙක්ට ඇත්තටම ටිකක් සල්ලිය බාගේ තියෙනවා නම් අඩුම තරමේ වාහනයක් ඉඩමක් කඩමක් විකුනලා හරි පුලුවන් නම් ටිකක් පිලිගත් ජාත්‍යන්තර මට්ටමේ සරසවියකට ළමයා යවන එක වඩාත් හොදයි..එතන ඉදලා ඔහු විවෘථ වෙන්නේ ලෝකයටමිසක් මේ පුංචි දූපතෙ ්තිබෙන පුංචි කඩකාමර වගේ ඉන්ඩස්ට්‍රි එකට නෙමෙයි.. (මෙතනදි අයි ටී අයින් කරන්න ඕනි අයි ටි වලින් යමක් කමක් අපේ අයට තිබෙනවා.. ) 

අපේ පුතා ඉගෙනගන්නේ එංගලන්තේ ඔසීඅහවල් එකේ නේ.. 

එංගලන්තේ ඔසී ඉන්නේ මතුබුදුවෙන්න ඉන්න මෛත්‍රි බෝසත්තු වගේ බුවාල නෙමෙයි. උනුත් පුලුවන් තැන ගරන්න බලන්නේ. සමහර යුනි තියෙනවා ඒ රටවල ඇත්තටම ඉන්න මිනිස්සු පලාත පත්තුවෙ ්යන්නේ නෑ.. ඒවයේ ඉගෙනගන්නේ දකුනු ආසියාව ඉන්දුනෂියාව, පිලිපීනය වගේ රටවලින් යන අපි වගේ වෙන්ඩ පොෂ් මැදපන්තියේ සිසුන් විතරයි. 

රට හොද වුනු පලියට හැම කොලේජ් එකම හැම යුනියම හොදත් නෑ..ඒ වගේම ඒවයින් ලැබෙන ස්කිල් එකත් ඒමයි. 

තමුසේ ඉගෙනත්තේ නෑනේ ඇයි තමුසේ බණ කියන්නේ අපිට.
. 
මේක ඇනෝ කමෙන්ට් එකක්. ඇත්තටම අප වගේ වැද්දන්ට බණ කියන්න හිතෙන්නේ නැද්ද දැන් තියෙන මේ සයිටම් කෝලම දිහා බැලුවම. පිටරට උපාධීයක් අරං එන්න පුලුවන් ගාන වගේ දෙගුණයක් ගානක් ගෙවලා ලමයිව සයිටම් එකට දැම්මා..ඒක තනිකර අලුත්ම යුනි එකක්. පිලිගැනීම කියන එකක් තිබෙනවා කියලා හිතන්නත් කාලේ මදි. ඒ වගේ ටෙස්ටින් පීරියඩ්එකක් ගියත් ගාන අඩු වුනේ නෑ..ඒත් අපේ හරක් අතෑරියෙත් නෑ.. මොකක් හරි එකක් ලැබෙයි කියාල කෝටියටත් වැඩියෙන් දීලා ලමයි දැම්මා.. 

සාමාන්‍යයෙන් විඥානය කියන එකේ තේ හැන්දක් වත් තියෙනවා නම් ඔය වගේ ලොකු ගානක් දෙන්න නම් බැජ් එකක් අවුට් වෙනකල් වත් ඉන්න ඕනි..නැත්නම් පටන් ගන්න අලුත නිසා ලොකු ඩිස්කවුන්ට් එකකට මෙඩිකල් ඩිග්රිය දෙන්න ඕනි..කිසි දෙයක් නෑ..මුල සිට සරලව අගසිට විදිමත්ව බෙල්ල කැපුවා.කස්ටිය සෙට් වෙලා ගියා.. 

සර්චින් සර්ච්න් ඩීප්ලි සර්චින්

අද බොහෝ දේ සර්ච් කරලා ඉගෙනගන්න පුලුවන්.. මොනවද පිටරට වාහෙල හොයන්නේ යුනියක් බලද්දි.. මොනවද ඔය සුදු බුවාලා බලන්නේ අලුතින් කෝස් එක්ක තෝරද්දි.. ඒවගෛ් ආටිකල් ඕනි තරම් ඉන්ටනෙට් එකේ තියෙනවා.. ලක්ෂ විස්ස තිහ හතලිහ ගෙව්ව පලියට හැම එකම හොද නෑ. ෆලෝ කරන්න ඩිග්රියක් සුදුසුකමක් (කොලිෆිකේසන් එකක්)  සොයාගැනීම කසාද බදින්න ගෑනු හොයනවාට වඩා අමාරු දෙයක්..ඒත් අමාරුය කියලා මග ඇරල බෑ.. ඉන්ඩස්ටි එකේ ඉන්න කෙරුමෝ ඉන්නවා නම් උන්ගෙන් අහලා.. තව පිටරට ඉන්න බුවාලා කියලා තියෙන ඒවා බලලා..

ළමයා කියන ලොකු එකා.. (අවුරදු විස්සක් කියන්නේ ඌ ලොකුයි..ඌ ඉගෙනගන්න ඕනි උ කැමති දේ..) කැමති මොනාද? ඌඨ ඒ අලුතින් තියෙන කෝස් එක ඩිග දරාගන්න පුලුවනිද කියලා ත් හිතන්නට ඕනි.. කොල්ලාට ගනන් බැරිනං ඌඨ ආයේ ඉංජිනේරු වගේ එකක් වක්කරාල පෙව්වුත් ටිකක් අමාරුයි ගොඩ යන්න.. ඒ වගේම කොල්ලා දක්සයා නම් කෑලි ගලවන ඒවට ෆික්ස් කරන ඒවාට..ඌඨ ඉන්ටනැෂනල් පිලිගත් ටෙක් කෝස් එක්ක කරවන එකතමයි යුතු. 

ඇටෙන් පොත්තෙන් එලියට එද්දිම කෙල්ල හෛයාඩෙසින් ෆැෂන් ඩිසයින් වලට පට්ට ස්කිල් එක්ක පේනවනවා නම් කෙල්ලත් ඒකට කැමති නම් ආයේ දර්ශනය ආගම උගන්වන්න යවල තේරුමක් නෑ..ඒවගේ අංශ වලින් ඉදිරියට යන්නදරුවාට ඉඩ දෙන්නට ඕනි.. 

අවසානේ.. 

ඉගනගැනීම කියන්නේ හොදට හොයාල බලල කරන්න ඕනි දෙයක්.. සමාජයෙ ්බැලුවම කෝස් කරල ජොබ් නැති ගොඩක් අය ඉන්නවා.. ඒ වගේම ජොබ් තියෙනවා කෝස් කරපු උන් හොයාගන්න ැති ෆීල්ඩ්ස් තුත් තියෙනවා..ඉගෙනගන්නව කියන්නේ අනාගත ආදායම ම නෙමෙයි. ඒත් අපේ රටේ ක්‍රමයට අනුව ඉගෙනගැනීම අනාගතය හා බද්ධ වෙන්න ම ඕනි වගේ ආතල් එක්ක තියෙනවා.. 

කොහොම උනත් ඔ්‍ය හතු පිපෙන්නා වගේ අධයාපන ක ඩ වල ඉන්න ටයි පොලු කාරයින්ගේ ගල් කෙබරවලටම වැදපුදාගෙන අහගෙන ඉන්න නැතුව ටිකක් එලියෙනේ හිතලා කෝස් එක්ක හොයාගන්න බලන එක ගොඩක් හොද වෙයි අනාගතය සම්බන්ධයේන හිතුවොත්.