පොතුවිල් සිට අම්පාරට

පොතුවිල් පාලමේ සිට ඉදිරිය බැලූවිට පේන දර්ශනය තමයි මේ..අපි නැවතිලා උන්නේ අරුගම්‍ේබ් වල. බුකින් වලින් කබානා එකක් බුක් කලා..අරුගමබේ බීච් එකට පොඩ්ඩක් විතර දුර වුනත් තැන ඩොලර් 10ට පට්ටම ලාබයි...අම්පාරට එන්නයි අපි පිටත් වුනේ..ඒ අතර තිබෙන පාරවල් බොහොම පැහැදිලියි. වාහන අඩුයි.. ගමනාගමනය ලේසියි..එලවන්නත් පහසුයි.. 

පොතුවිල් ඉදලා මුහුදු මහා විහාරයට එන අතරමැද මිනිස්සු පිරිසක් දැලක් අදිනවා දැක්කා.. මා දැල් මේ විදියට අදින එක සමුද්‍ර ජීවින්ට නම් ඒ තරම් හොද දෙයක් නෙමෙයි..කොරල් සහ තිබෙන සියලුම ජීවින් ටික දැලට ඇදිලා එනවා මා දැල් අදින කොට..ඒත් ඉතිං මිනිස්සුන්ගේ ජිවිකාව නිසා ඒ අයට ලොකු වැටහීමක් පරිසරය ගැන නැතුව ඇති. 

මුහුදු මහා විහාරය තිබෙන්නෙත් පොතුවිල් වල..පොතුවිල් වල මුහුදු මහා විහාරය වර්ථමාන සහ ඓතිහාසික ආගමික වැදගත්කමකින් යුතු ස්ථානයක්. මේ තැන පැරණි නටඹුන් රැසක් හමු වෙනවා. මෙම ස්ථානය සහ අවට ඇති සෑම කදු මුදුනකම පාහේ විහාර ආරාම වල පැරණි නටඹුන් ආදිය හමු වී තිබෙනවා. 

ඉපැරණි යුගයකට අයිති යැයි සැලකිය හැකි විශාල නටඹුන් රැසක් අතර මෙම පිළිම ගෙය වැදගත් ස්ථානයක් උසුලනවා..එය එකල තිබූ ස්වරූපයෙන්ම අදත් විරාජමානව පවතිනවා.. ඒ අසල පංසලේ බණ කියපු හාමුදුරුවෝ නම් මෙය දුටුගැමුණු රජතුමා කාවන්තිස්ස රජතුමා ගේ කාලයේ වුන දෙයක් විදියට දක්වන්න උත්සාහ කලා.. නමුත් එල්ලාවල මේධානන්ද හාමුදුරුවන්ගේ පොත හැරුන කොට මෙැතන අයිති වන්න‍ේ කාවන්තිස්ස රජුටයැ කියන්න වෙනත් සාධක උන් වහන්සේ සතුව තිබුනෙත් නැහැ කියලයි ඒ පොඩි බණ කෑල්ල අහං හිටියාම වැටහුනේ. 

මේ නවීණ විහාර කර්මාන්තය පිහිටුවලා තිබෙන්නෙත් මුහුද පේන තෙක් මානයේම තමයි.. මුහුද අසල තිබෙන නිසා හොදට හුලං කාරිය වදිනවා.. එකල බොහොම කදිම භික්ෂු විවේක ස්ථානයක් වන්නට ඇති මේ මුහුද මහා විහාරය. 

මේ පලාත් වල ජනයා සිංහල දෙමල මුස්ලිම් යන වර්ග තුනෙන්ම සමන්විත වෙනවා. සමන්තුරේ පැත්තේ බොහෝ ජනතාව ගොවිතැන් බත් වලින් තමයි ජීවිකාව සරිකරගන්නේ. ඔවුන් සිය අත් ටැක්ටරය බඩු ප්‍රවාහනය සහ ගමන් බිමන් සදහාද යොදාගන්නා වාහනයක්. ඈත පලාත්වල පාරවල් ආදිය ප්‍රධාන පාරින් දුරට යන විට හොදට නැහැ..තිබුනත් බස් නිතර දෙවේලේ නෑ..ඉතිං බයිසිකලේක බයික් එකක හෝ මේ වගේ නිතරම පාහේ යන අත් ට්‍රැක්ටරයක නැගලා ටික දුරක් යන එක පයින්ම යන කකුල් දෙකට ගෙන එන්නේ අමතර සනීපයක්. 

මේ කඩේ පිහිටලා තියෙන්නේ කෝමරි වල..අපි ආපු බයික් එක තමයි ඔය කඩේ ඉස්සරහ නවත්තල තියෙන්නේ. මේ කඩෙන් තමයි අපි උදේට කෑවේ. උදේ කෑමට ඇඩ්වාන්ස්ඩ් පොල් සම්බෝලයක් එක්ක හොද චිකන් හොද්දක් ලැබුනා.. ආ කියන්න අමතක වුනා කන්න ලැබුනේ පරාටා..පරාට චිකන් හොදි සහ පොල් සම්බෝල අමුතුම රසවත් ආරකට හදලා තිබුනා.. බඩ උල් වෙන්නම කාල අපි ප්ලේන්ටියකුත් බඩට දාගත්තා.. කඩේ නම් දෙමල එකක්..අයියට සිංහල පුලුවනි..එ් කඩේ උන්නු අක්කට නම් සිංහල වැඩියම බැහැ වගේ.. අපිට ගාන කිව්වෙත් කැලිකියුලේටරයේ ගහලා.. 

ලංකාවේ එහා කොණ ඒ කිව්වේ සංගමන් කන්ද තුඩුව තියෙනවා කියල තිබුනේ මේ යන එන පාරේ.. පොතුවිල් අක්කරෙයි පත්තු පාරේ අතරමග යනකොට අපි දැක්කා සංගමන් කන්ද කියල ගමක් තියෙනවා..නමුත් හැරිල මුහුද දිහාට යන්නට පාරක් තොටක් නෑ.. කොයික වුනත් පහුකරගෙන ගිහින් එහෙම තැනක් නැතිකොට කස්ටිය ගෙන් අහල කියල ආයිම ඇවිත් හරෝල ආවා සංගමන් කන්ද තුඩුව බලන්න..එතන ලයිට් හවුස් එකක් තියේලු.. 

මේ තියෙන්නේ ලයිට් හවුස් එක.. අපි හිතුව තරම් ලොකු නෑ..දැන්නං වැඩත් නෑ,.අපිට කයියට සෙට් වුන සුද්දෙකුත් කිව්වේ ඌත් හිතාන උන්නේ මෙතන පට්ට ලොක‍ේසම කියලාලු..ලොකු ලයිට් හවුස් එකක් තියෙන..ඒත් ආවම කිව්ව දන්නේ මෙහෙම තැනක් කියලා.. ආරුගම්බේ මාර සෙනග.. ප්‍රධාන බීච ්එකේ නම් බිසි විකන්ඩ් එකක් නිසා පුදුමාකාර විදියට සෙනග පිරිල උන්නා.. ඒ නිසාමදෝ අරුගමබේ ප්‍රධාන බීච් එකේ සර්ෆ් කරන්න අමාරු නිසා සුද්දොෝ පොඩි පොඩි තැන්වලට ඇවිත් තිබුනා..මෙතනත් 15-20ක සුද්දෝ කන්ඩායමක් සර්ෆ් කරමින් සිටියා..මේ පිංතුරුවේ ඉන්න බුවා නම් කින්ඩ්ල් එකක් තියාගෙන හෝ ගාල කියෝනවා..වැල කතාවක්ද දන් නෑ..ඒ තරං උනන්දුවෙන් කියවන්නේ.. 

ප්ලේවීමේ හැකියාව නම් කොහොමද දන් නෑ..මේ බීච් එකේ දි ගතපු වීඩියෝ කෑල්ලක්.. පොඩි එකෙක් හිටියා මෙහෙ 6-7 වසර විතර..ඌ අර සර්ෆ් තටුව දිගා කරගෙන රැල්ල එනකොටම නැගිටලා පදිනවා පැදිල්ලක් සමහර සුද්දියන්ට වත් බෑ ඌත් එක්ක පදින්න සර්ෆ් බොඩ් එක.. 

තොපි ඉස්කෝලෙ ඇරිය ගමන් හරක් වගේ..කිසිම පිලිවෙලක් නැතුව ගොන් නාම්බො යනහැටි ..බලාපිය අර ගරල් ස්කූල් එකේ කෙල්ල‍ො යන ලස්සන..‍ඒකට මේ මීහරක්.. ඉස්සර අපි ඉස්කෝල යනකාලේ එහෙම බැනුං අහල තියෙනවා..ඒ වුනාට කිසිම පින්සිපල් කෙනෙක් නැතුව මේ සංගමන් පැත්තේ මී හරක් හරි ලස්සනට පෝලිමට යනවා නෙව.. මේ පැත්ත ටිකක් ලංකාව නෙමෙයි ත් වගේ..වැලි පසක් තියෙන්නේ ..පෑවුමට ගොඩක් තැන් වේලිලා ගිහින්.. මේ පැත්තේ පවා ගල් උඩ පොඩි ගඩොල් ගොඩවල්.. නටඹුන් කෑලි තියනෙවා අපි ඈතට දැක්කා.. 

මේ යාලුවයි මායි බයිකකේ යද්දි..කලිසම ඔලුවේ දාං ඉන්නේ ඒක වේලගන්න..මුහුදේ නාල නටල මූදු වතුරෙන් තෙමිල තිබුන කලිසම ඔලුවේ දාං විනාඩි 15ක් ඉතර යද්දි ඒක සෝක් එකට වේලිල ආවා ගාන්ට.. 

විශාල උක් වතු ආදිය තමයි මේ පේන්නේ..උක් නම් පේන්නේ නෑ..ඒත් ඔ්‍ය තණ ගස් වගේ යායට හැදිල තියේන්නේ උක්..ඒවා කපන්නේත් දැන් සුනාමි මැසින් වගේ අලි විසාල මැසින් වලින්.. 

සොලොස්මස්ථාන වලින් එකක් ලෙස සැලකෙන දීඝවාපී චෛත්‍යය. මෙය තවමත් හොදින් ප්‍රතිසංස්කරණය කොට නැහැ.. මම නම් වැඩිමනක් ආස මේ විදියට නැවත කඩා වැටෙන්නේ නැති ගාන්ට පුරාණ විදියටම චෛථ්‍ය තිබෙනවා නම්.. මේ අවට තවත් පුරාවිද්‍යා ස්ථාන කිහිපයක්ම තිබෙනවා..නමුත් බොහෝ අය වැදපුදාගන්න යන්නේ දීඝවාපී මහා සෑය පමණයි.

බුද්ධංගල ආරණ්‍ය සේනාසනයක වෙත අපි පැය කිහිපයක් ගෙවා සැපත් වුනා.. බුද්ධංගල දැන් පරණ පෙනුම නැහැ..නවීණ විහාර කර්මාන්ත රැසක් පිළිම රැසක් අපිලිවෙලට ඉදිකරලා එතන පංසලකට වඩා විසිතුරු තොරන් මඩුවක් වගේ පෙනුනේ.. පැරණි ආරන්‍ය සේනාසනයක තිබිය යුතු නිස්කලංක බව තැන තැන කරපු කොන්ක්‍රිට් සිමෙන්ති නිර්මාන නිසා නැතිවෙල ගිහින්..ඒ වගේම මේ පුරාවස්තු ත් දැන් ටිකක් ඈතට වෙලා නවීණ විහාර කර්මාන්ත වලට ඉඩදෙන්න ඕනි නිසා වෙන්න ඇති. 

බුද්ධංගලට පස්සේ රජගලතැන්න පුරාවිද්‍යා ස්මාරක බලන්නට යන්නට නියමිත වුනත් රජගල කියන්නේ පැරණි නටඹුන් ස්ථාන 700කට වඩා තිබෙන හවස 3-4ට ගිහින් සුටුස් ගාල බලල එන්න පුලුවන් තැනක් නෙමෙයි.. ඉන් පසුව සමන්ගල යන්න පැමිණියත් එතනත් ටිකක් කන්ද නගින්නට තිබෙනවා.අපි රජගලත් සමන්ගලත් පසුව බලන්න හිතාගෙන අම්පාර නවාතැනට එන්නට ආවා.. 

අම්පාර පොතුවිල් අක්කරෙයිපත්තු කියන්නේ එතරම් මිනිස් වාසය අඩු පලාතවල්..කුඩා ‍කඩමන්ඩි ටවුන් එහෙම තිබුනාට විශාල භූමියක ගොවිතැන් සහ වනාන්තර තිබෙනවා.. නිවාඩුවක් නිස්කලංකව ගත කරන්න සුදුසු පලාතක් තමයි අම්පාර සහ පොතුවිල් පැත්ත.. අපේ රටේ උදවියට නම් බලාකියාගන්න සිද්ධස්තාන වගේම හොදට නාල සතුටුවෙන්න පුලුවන් වැව් අමුණු සහ මුහුදු වෙරළ කිහිපයක්ම මේ පොතුවිල් අම්පාර දිහා තියෙනවා..