ලාබෙට කරන පිංකම් සහ සංවිධානාත්මක පින්කම්

 

නිවාඩු දවසක කරවල කටු ටිකක් දාල බත් ඒකක් උයාගන්නවා. ඉන් පස්සේ කපුටු කාක් කාක් කියාගෙන යනවා. බල්ලෝ ඉදි කියල සැක කරන තැන්වල සහ බල්ලො ඉන්න තැන්වල කැන්ද කොල පත්තර කොල සහ වෙනයම් කොලයක් දාල බත් දාගෙන යනවා. ඉතින් සමහර වෙලාවට නිවාඩු දවසට ඔය ආතල් ඒක ගන් කැමති ටිම් දෙක තුනක් ඒනවා. ඒතකොට ඒ් අදාල පාරේ තැන් තැන්වල බත් ගොඩවල් පිරෙනවා. බල්ලො නැහැ කපුටො නැහැ කියල අපේ අදවිය ආතල් ඒක මග ඇරගන‌ේන් නැහැ. ඒ් නිසා බත් ගොඩවල් තැන් ැන් වල විසිරෙනවා. ඉතින් ඒ් කාලේ වැහි කාලයක් වුනොත් බත් උඩින් වැස්ස වැටිලා චොර වෙලා ගලාගෙිහින් ඒකම චොර විකාරයක් වෙනවා.


ඊට අමතරව ඉතින් බල්ලෝ මිනිස්සු වගේ කන්නේ නැහැ නෙව. උන් ටිකක් කනවා දොර වහනවා ආයේ වෙන ඒකකට යනවා නැත්නම් මාලු කටු කරවල කටු තෝරගෙන කනවා. ඒතනින් උන්ගේ ආතල් ඒක ඉවරයි. හැබැයි ඔයා බල්ලෙකුට දහ වතාවක් කෑම දාලා 11 වෙනි වතාවේ පිගානක් අරගෙන ආවත් ඌ නැට්ට වනනවා බත් ඇටයක් කල්පෙකට දැක්කේනැහැ වගේ. ඒ්ක තමයි බලු ගතිය ඒ්ක අපිලට වෙනස් කරන්න බැහැ නෙව.


ඔ්ක කොහොමද සංවිධානාත්මකව පිලිවෙලට කරන්නේ කියන ඒක ඒ් වචන ටිකවත් අපේ හාන්නැහේලට තේරුමක් නැහැ. අපේ රට විතරක් නෙමෙයි විදි බලු කරදරය තියෙන්නේ. ඒතකොට ඒ් බලු ලෝලි අය කරන්න‌ෙ බල්ලෝ පාරේ ඉන්න අය වෙනම තැන්වලට ගෙනිහින් කන්න බොන්න දිලා නඩත්තු කරන ඒක. අපෙ ්ඉතින් ඒ්කත් ආන්ඩුවට පලාත් පාලන ආයතන වලට දාලා තව අමතර බරක් ඒකතු කරන්න තමයි අපේ බලු ලෝලීන් කැමති. ඒ් කියන්නේ පාරේ ඉන්න බල්ලෝ නඩත්තු කරන්න ඔ්නි ආන්ඩුව නැත්නම් පලාත් පාලන ආයතන.


ඉතින් බලු හිතවතුන්ට ඒචච්ර කැක්කමක් තියෙනවා නම් මහලු නිවාස ලමා නිවාස වගේ බලු නිවාස හදාගෙන ඒ්වායෙ ්ගාල් කරගෙන ක්‍රමවත්ව මේ වැඩේ කරන්න පුලුවන්. ඔ්ක විතරක් නෙමෙයි අපේ ඉතින් ක්ෂනික මෝචන පිං ආතල් ගොඩක් තියෙනවා. කෝච්චියට ගොඩ වෙන ඔ්නිම‌ෙ බාරු කාරයෙක්ට අත පිරෙන්න සල්ලි ගන්න පුලුව්න හොද කරුණාබර හදවතක් තියෙන මිනිස්සු මෙහෙ ඉන්නවා. කෝච්චියේ යන ඒකෙක්ට රුපයිල් සියක් දුන්නහම වටේ උන් බලනවා. ලකුනු ලැබෙනවා හිතටත් සනීපයි. ඒ්ත් ඔ්ක පිලිවෙලට කරන්න දායක වෙනඒක අමාරුයි..


උදාහරණ විදිහට මහලු නිවාසයක් ළමා නිවාසයක් අනාථ නිවාසයක් සංවිධානය වෙලා හදලා ඒ්වට දාන මාන දීලා ආධාර උපකාර කරන ඒක ලේසි වැඩක් නමෙයි. ඉතින් මිනිස්සු අර ලේසියෙන් කරන පිංකම් සහ දෙන කියන වැඩ වලට කැමතියි. ඒ් කරලා ඔන්න ඒ්වැයෙ වැරැද්දක් කිව්වොත් දෙන‌ේනත් නැහැ දෙන අයටත් ගරහනවා කියල කෑ ගහනවා.


ලංකාවේ මිනිස්සු හිතන් ඉන්න‌ෙ ්පාර කියන්නේ බල්ලගේ ටොයිලට් ඒක කියලා. පාරේ පෝස්ටර ගහන්න පුලුවන්. බල්ලන්ට කෑම දානන් පුලුවන්. ඔ්න විදිහක කෑ ගහගෙන හූ කියාගෙන‌ෙ පෙරහැර යන්න පුලුවන්.ඒ්ත් පාර කියන්නේ ඒහෙම වල්බූරු නිදහසක් තියෙන තැනක් නෙමෙයි. ඒ් මාර්ගය භාවිතා කරන අයගේ සුවපහසුව කියල දයෙකුත් තියෙනවා. ඒ්ක ආරක්ෂා කරන්නත් පාරේ වැඩ දාන බත් දාන අය වගබලාගන්න ඔ්නි.


පාරේ ඉන්න බල්ලො කියන්නේ ලංකාවට පස්නයක්. ලංකාවේ ඔ්නිම නගරයක ගමක රෑට වැදගත් ගමනක් මනුස්සයෙක්ට පයින් යන්න නැහැ ැමේ බලු හැත්ත නිසා. ඒ් වගේම පාරේ සිදුවෙන රිය අනතුරු ආදියටත් මේ බලු සතුන් වැඩි දායකත්වයක් දක්වනවා. ඔ්නවට වඩා වැඩි ඒක අපේ හැමදේකම තියෙනවා. බල්ලොත් ඒහෙම. බලු හිතවාදීන්ට නඩත්තු කරන්න පුලුවන් බල්ලෝ ටිකතියාගෙන ඉතුරු ටිකට ශෝට් ඒක දෙන්න ්නි. ඒ්ත් දැන් කාලේ ඒ්ක කරන්න ආමරු. ඒහෙම නම් කට්ටිය සංවිධානය වෙලා බල්ලන්ට මොකක්ද කරන්න ඔ්නි කියල කතා කරන්න ඇක්ෂන් ගන්න ඔ්නි.


නිවාඩු දවසට බත් ඒකක් උයාගෙන ඒ්ක හල හල ගියා කියල බල්ලන්ටවත් මිනිස්සුන්ටවත් ඇති සෙතක් නැහැ. ඔය බල්ලො නැට්ට වන වන ආවට ගොඩක් බල්ලන්ට කෑම බීම නිතර ලැබෙනවා.