ඝෑනු තනියම යවන එක ගැන විවිධ කතා තියනෙවා. මෑතකදි මුස්ලිම් ගෑනු ළමයි දෙන්නෙක් ගෙදරින් පැනල ගියා. ඒ අය දවස් දෙකකට පස්සේ ටිකක් වටයක් ගහලා ආයෙම ගෙදරට ආවා. මගදි හමුවුන අය එයාලට හදි කරලා තිබුනේ නැහැ. ලගදි තව සීනක් ගියා. ඒ තමයි කුරුවිට එරත්න පාරෙන් කෙල්ලෙක් තනියම සිරිපාදේ නැගලා. එයා තනියමම මද නැග්ගේ කියන එක ගැන පොඩි සැකයක් තියෙනවා. කොහොම වුනත් එයා ඒ නැගීම ගැන හෙම සෑහෙන අප්සට් එකක් ෆේස්බුක් එකේ ඇතිවෙලා තිබුනා.
ගෑනු කොටුකලාම කාටද පාඩු
පොඩි ාෙල් ඉදලා ගෑනු වෙනමම විදිහකට නිදහස සීමා කරලා හදන එක මෙහෙ තියෙන අවුලක්. මේ අවුල නිසා පසුකාලීනව කරදර වෙන්නෙත් පිරිමි අයටමයි. ගෑනු හැමවිටම අර කූඩු කරලා හදන බල්ලා වගේ ඉරිසියාවෙන් පුප්ප ගත්ත ගමන්මයි. එයාලට ජීවිතය එන්ජෝයි කරනව ාකියන එකට තියෙන්නේ සීමිත අවස්තා ගානක්. ඒකත් එයාගේ ලෝකයේ ජයග්රහන වලට සහකාරයා නැතිනම් සැමියා හෝ පෙම්වතා කොන්දේසි විරහිතව සහාය දෙන්නත් ඕනි. සමහර දේවල් ගෑනු කම කියන ගිණුමට බැර වෙනවා ඇති. ඒත් බොහෝවිට මේ ගෑනු ළමයි කොටු කරලා ඇතිකරලා ලොකු වුනාම එයින් පිරිමිට වෙන හානිය ගැන නම් කතාවල නිමක් නැහැ.
තනියම යන්න දුන්න නම්
අපි චාරිකාවක් ගියා කියලා හිතමු. එතකොට බැදපු පිරිමි නම් යන්නෙ ්ඒකට ගෑනිට බොරු කියන්නට වෙනවා. එක්කෝ ඒ හිලව්වට ගෑනි ෂොපින් එක්කරං යන්න ඕනි. නැතිනම් ගෑනිත් එක්කත් චාරිකා යන්න ඕනි. මම දුර ට්රිප් එකක් යනවා කිව්වම එහෙනම් මම වෙන ආතල් එකක් ගන්නම් කියලා සැමිය නැති විදිහට එන්ජෝයි කරන්න හිතන අය සෑහෙන අඩුයි. ඉතින් තනියම හොද ශක්තිමත් විදිහට හැදුන කෙනෙක් නම් සැමවිටම සැමියාට බාධා කිරීම එයා එක්ක පැටලීම විනෝදය කරගත්ත ඉරිසියාව නිතරම තියෙන අප්සැට් ගෑනු බිහිවෙන්නේ නැහැ.
පිරිමිට ගෑනු තනියම ගියාම තියෙන ඇරියස් එක..
තනියම සිරිපාදේ කුරුවිටින් ගිය එකට විරුද්ධ කට්ටිය එක එක හේතු දාල තිබුනා. ඒවා ඇත්තටම මිනිස්සු හිතලා දාපු ඒවා. සර්පයෝ ඉදී. මගදි අනතුරක් වෙයි, සීත ගගුල ගැලුවා නම් යන්නේ කොහොමද/ කන්නේ කොහොමද? මොනාහරි වුනානම් කොහාමද ආදී දේවල් ගොඩක් තිබුනා. හැැබයි මේ හැම එකකම යටින් යන්නේ ගෑනු තනියම යෑම ගැන තියෙන විරෝධය. සරලවම අපි නිතරම කූඩු කරලා කොටු කරලා ඇතිදැඩි කරන ගෑනු පරපුරේ වෙන එකිෙයක් හරි තනියම ඇවිදලා තනියම ආතල් ගන්නහුරු වෙන්න තියෙන විරෝධය.
තනියම යෑමේ සංස්කෘතිය
තනියම ඇවිදීම කියන්නේ අවධානමක්. ඒකේ අවධාමත් ඒකේ යෙදෙන මනුස්සයාට සංතෝශයක්. එහෙම නැතිව ඉතාම හොදට තියෙන පාරක තනියම ගියට ඒකේ ලල් එකක් ලැබන් නැහැ. ඉතින් තනියම ඇවිදිනකොට පිරිමි අයට මුහුනදෙන්න වෙන සෑම සියලු ආන්තරාවක්ම වගේ ගෑනු අයට තියෙනවා. සිරිපාදේ යෑමේ කතාව ගත්තෙතා් කුරුවිට පාර වුනත් හොයාගෙන අතරමං වෙන්න තරම් දරුනු ත්තවයක් නැහැ. පාර හොදට තියෙනවා. යම් විදිහකින් සීතගගුල ගැලුවා වුනත් රැයක් එතන ඉදලා ඊලග දවසේ යන්නට පුලුවන්. ඉතින් කොහොමවුනත් මේ ගැන තියෙන විරෝධතා වලට යම් පදනමක් තියනෙවා. ඒත් අනතුරු තිබුන පලියට තනියම සංචාර තහනම් කරන්නට යන එකනම් හොද වැඩක් නෙමෙයි.
කාන්තා නිදහස කාන්තාවන්ට විතරයිද?
ගොඩක් ගෙවල් වල බැදලා ටික කාලයක් ගියාට පස්සේ ඉතුරු වෙන්නේ නිතරම පැමිණිලි කරන සැමියාට පෙම්වතාට වාත වෙන කරුම ලෙඩක් වගේ ගෑනු කෙනෙක්. ඉතින් ඒ ඉන්න කරුම ගෑනි එක නැතිව වෙන ඉදිිරිගාමී ස්වාධීන ගෑනු කෙනෙක් අපිට හදාගන්නට ඉඩ තිබුනා කාන්තාව්නට නිදහස මීට වඩා තිබුනා නම්. දැන් ටිකක් තරුණ වයසේ කැම්පස් ළමයි ගමු. ඒ වයසේ කැම්පස් වෙග් තැනක ඉන්න ගෑනු ලමෙයක්ට පවා තනියම නෙමෙයි කාන්ඩයක් එක්ක හරි රැයක් දෙකක් නැවතිලා යන්න තියෙන ට්රිප් වලට සහභාගි වෙන්නට අමාරුයි. ඒවාට අම්මල තාත්තලා පෙම්වතුන් කැමති නැහැ.
බැන්දට පස්සේ සවාරි යන්න පුලුවන්
කියාල කියනවා. සමහර විට යනවත් එක්ක. ඒත් ට්රැවලින ්කරන්න වයසක් හෝ කාලසීමාවක් දාන්න බැහැ. අැරත් දැන් තියෙන විදිහට ටිකක් වයස පහුවෙල බැන්දට පස්සේ ළමයි බිහිකරන්න උවමනා වෙනවා. ඉන් පස්සේ ළමයි හැදීම අවුරුදු ගනන් ඇදුනට පස්සේ අර බැදලා ඇවිදින්න හිටපු ගමනුත් ඉබේම අමතක වෙනවා. ඉන් පස්සේ ඉතින් ඔය හදිසියේ යන අනුරාධපුර ගමන, කාලෙකට පසසේ යන නුවර එලිය ගමන ආදි කිහිපයක් හැර වෙන ගමන් වලට අවස්තාක් නැති වෙනවා. බිසී වෙනවා.
තනියම එන්ජෝයි කරන්න හුරු කරන්න
ගෑනු ළමයි හදන හැටි ගැන අපේ තියෙන්න් යල්පැනගිය මතවාදයක්. ඔවුන් කෑම බීම ණෑම යනු එනු ආදී බොහේ දේ තවමත් ඔවුන්ගේ ස්වාමියා හෝ අදාල අංශ තමයි තීරණය කරන්නේ. ඉතින් තනියම සතුටුවෙන්න තනියම සමාජයට මූන දෙන්නහුරු කරන එක හැම අතින්ම හොදයි. පිරමි අයට වුනත් එහෙම විවෘතව හිතන්න පුලුවන් නම් හැම දේට ඔයා එනකල් බලාගෙන ඉන්න, ඔයාගේ ැහම ආතල් එකටම බාල්දිය දාන නිතර කෑ ගහන බනින රුදරු වයිෆ් කෙනෙක් හමුවෙන එක නවතීවි.