වලාකුල් මත තැනූ මාලිග.. ඔහේ තැන තැන විසිරිලා..
බලා ඉමි මා ඔබේ සුසුමන් කෙදින හෝ යලි එයි කියා...
මලානික රැස් කෙමෙන් ගිලිමින් ක්ෂිතිජ ඉමකට පාවෙලා..
වලාමත ලූ මගේ මතකය කෙසේ ඔබ අමත කලා....
අරා දෙනයන වරා මලකට ඈතයන හැටි පාවෙලා..
සිරාවට නෑ ඇවිත් තටු මට ඈත යන්නට ඉවතලා..
මරා මස්කර උරා ලේබී මාගෙ කුනුකය ඉවතලා...
ඉරාගත හැකිනම් ඔබේ පෙම අරන් යනු මැණ පැමිණිලා...
ඇත්තටම හරිම ලස්සනයි මේ පද පෙල.
ReplyDeleteස්තූතියි නංග මාව දිරිමත් කලාට.....
ReplyDeleteයම් කෙනෙකුට මෙක තාලයක් සෙට් උනොත් හොඳා....