ගයමු (Gayamu with Ranwala)

සහන් රන්වල ගේ රංවල බලකාය හැම මාසෙම අවසාන සතියෙ බන්ඩාරණායක ශාලාව පිටිපස්සෙ කමතෙ අමුතු ජාතියෙ සංගීත සංදර්ශනයක් පවත්වනවා. මේ පාර තිබුන එකට මාත් ගියා. මේකෙදි අපිට හොඳ සිංදු අහන්න ලැබෙනවා වගේම ඒවා ගායනා කරන්නත් අවස්ථාව ලැබෙනවා. ඒ ගයමු එකට සහභාගි වෙන හැමොෝටම කුඩා සිංදු පොත් පිංචක් ලැබෙනවා. ඒකෙ තියෙනවා පද. අපිට තියෙන්නෙ ගයන්න. ඒ අතර යම් යම් ප්‍රාසාංගික අත්දැකීම් කිහිපයකුත් අපිට ලැබෙනවා. 

කාලගෝලයයි දික්තලායි තමයි මේ ඉන්න.මේ කියන ජවනිකාවට අදාල ගීතයක් බොහොම යසට අනෙක් පිරිස විසින් ගායනා කලා. අපි කලේ ඉතිං බලං හිටපු එක තමයි. කාලගෝලයනම් සිරාවටම කාලගෝලයා වගේම තමයි. කිසිම වෙනසක් නැහැ. දික්තලා නම් ටිකක් දික් වුනානං හොදයි කියලත් හිතුනා. 

සහන් සිංදු දෙකකට එක වතාවක් ඒ සිංදුවල පසුබිම මේ පිංතූරුවෙ ඉන්න අයියත් එක්ක එකතුවෙලා අපිට කියාදෙනවා. මේ අයියත් ඇවිල්ල ටිකක් පොරක්.මට නම මතක නැහැ. ඒත් ගීතවල ඉතිහාසය ගැනත් හොඳ අවබෝධයක් තියෙන අයිය කෙනෙක්. සහනුත් ඉතිං වෘත්තිය නිවේදකයෙක් නිසා සමහර වෙලාවට අපිට හිනාවෙන්න දේවලුත් කියමින් ලස්සනට වැඩේ ඇදං යනවා. 

මේ බී ඇම් අයි සී ඇච් එකේ කමතෙ ගව ගාලකුත් තියෙනවා. ඒකෙ හරකුනුත් සිංදු අහන්න ඇති. මේ තැන නිර්මාණාත්මක විදියට නිර්මාණය කරලා තියෙනවා. ලයිට් ආදිය වුනත් ගාන්ට අඩු වැඩි නොවන විදියට තියෙනවා. සාමාන්‍ය කමතක රෑට හඳපානෙ කරන තොවිලයක් බලියක් වගේ එකක් බලනවා වගේ ආතල් එකක් මේකෙන් ලැබෙනවා. ෙ තොවිල් බලි යාග ඉස්සර තිව්වෙ පැට්‍රල් මැක්ස් ලාම්පු පන්දම් එළි පාවිච්චි කරලා. ඒ වින්දනයම ලබාදෙන්න දෝ මේ කමතේ සාමාන්‍ය රාත්‍රි එලිය තැඹිලි පාටක් ගන්නවා. මේ කියනකොට තමයි මතක් වුනේ. මෙතන දහ අට සන්නියක් හෙම නටන්න කියාපු තැන. යකාට ඕන හැටියෙ නටත හැකි. ඒ වගෙ එකක් තිබුනොත් යන්න ඕන බලන්න. වාඩි වෙලා බලන්නත් ඇහැක් නිසා කකුල් වලට නිවනක් ඇතුව දහාට සන්නිය බලාගත හැකි වෙයි. 

මේ කුඹුරු ලියදි කෑලි දෙක තුන මැද තමයි කමත තියෙන්නෙ. වටේ තියෙන පඩිපේලි වල තමයි මනුස්සයො වාඩිවෙල ඉන්නෙ. අකමැත්තෙන් වුනත් කියන්න ඕනි මෙතන තිබුන කුඹුරට වල් මැරෙන්නද මන්ද ග්‍රැෙමාක්සෝන් හෝ ඒ ආසන්න වල් නාශකයක් ඉහල තිබුනා. කෘමිනාශක,කෘතිම වල් නාශක ඉහින්නෙ නැතුව වතුර ටික බස්සල වල් ටික ඇහැල දැම්ම නම් තමයි මම කැමති. ඒත් ඉතිං එහෙම කරන්න උවමනාවක් එතන අයට තියෙන්නෙ නැතුව ඇති. 

සහන්ගේ සෙට් එකත් සහන් වගේම ක්‍රියාශීලියි. ටිකක් හැඩකාර කටකාර ගෑනු ලමයි හතර පස් දෙනෙකුත් ඉන්නවා. ඒ ඉන්න සෙට් එක ගායනයට,වාදනයට, වගේම ප්‍රාසංගික ඉදිරිපත් කිරීම්වලටත් උපන් හපන් කම් තියෙන සැබෑ දක්ෂයො ටිකක්.  අද කාලෙ අපිට දකින්න ලැබෙන වේදිකා නාට්‍ය වල ජවනිකා වලටත් වඩා සහන් මෙතනදි අපිට පෙන්වන ජවනිකා වල නළු නිළි කැලගේ ඉදිරිපත් කිරීම් වෘත්තිය මට්ටමක තියෙනවා. විශාල ගනන් දීල අපි ගිහින් බලන සමහර ඉවන්ට් වල තියෙන අමු ගතිය සහන්ගේ නිකං තියෙන “ගයමු“ එකේ නැහැ. සිංදු වුනත් මේ අය බොහෝදුරට නිවැරදි තාල වලට ගන්න උත්සාහ ගන්නවා. මෙ ්පාර සෝ එකේ සුනිලා අබේසේකර ලියපු “හිමිං සැරේ පියා විදා“ කියන ගීතය ගැහුවා. පස්ට ඈ..සහන් සිංදුව කියන්න කලින් කිව්ව මේක කියන්න අමාරු සිංදුවක්. ඔයාලට පුලුවන් තැන් වලදි අපි එක්ක කියන්න කියලා. එත් මේ ගෑනු ළමයි සෙට් එක සිංදුව ගායිකාව කියන ආකාරයෙන්ම ගායනා කලා. 

ටිකක් කලුවර වුනායින් පස්සෙ තිබුනා රියලිටි බක් මහ කුමරිය කියන විරිදුව සහ ඒ ඉදිරිපත් කිරීම. ඊට කලින් ගැහැනු ළමයි කිහිප දෙනෙක් නටන එකකුත් තිබුන. ගවුම් ඇඳල සිනාපපා කෙල්ලො ටික නැටුව නැටුං ටික පන්කාදුයි. ඒ නැටුං වලිං බලං හිටපු පොඩි උන් කුල්මත් වුනාද මන්ද අපිනං ටිකක් පිකප් වුනා ඒ නැටුං කෑල්ලෙන්.  ඒ සිංදුව මට මතක නැහැ නෙව(සිංදුවක් මතක තියෙන්නෙ කොහෙද කට ඇරං නැටුං බලං හිටිය නෙව) . රියලිටි බක් මහ කුමරිය කියන අවස්ථාවත් විනෝදමත් එකක් වුනා. විරිදු ලියපු කෙනා එලටම ඒවා ලියල තියෙනවා. 

මේ ඉබ්බා නම් ගයමු එකට කිසිම අදාලත්වයක් නැහැ. මට මේ ඉබ්බව දැක්කම අපේ රටේ කලාකාරයො මතක් වුනා. හැමෝම හැමතැනම බනිනවා. නමුත් විකල්ප නැහැ. ඒ අතින් සහන් උඩින් ඉන්නවා. අනේ අපිට මේ මාධ්‍ය වලිං හොඳ සිංදු ඇහෙන් නැහැ කියන මන්තරේම හැමදාම මතුරන්නෙ නැතුව ඒක වෙනස් කරන්න මේ වගේ පොඩි උත්සාහයන් හරි ගන්න සහන් ඉදිරිපත් වුනා. දැනට මේ සහන්ගේ “ගයමු“ තියෙන්නෙ ප්‍රජා සත්කාරයක් විදියට. බණ්ඩාරණායක ශාලාවෙ අය සහ වෙනත් පුද්ගලික මැදිහත් වීමත් නිසා සංගීතයට සහ පොත් මුද්‍රනයට යන මුදල ලබාගන්න හැකිවෙලා තියනවා. නමුත් මම නම් පුද්ගලිකව මේ අවස්ථාව රුපියල් පනහක් සීයක් මිල වෙන්න ඕනි කියල හිතනවා. මොකද අපිට අද කිසිම දෙයක් නිකං කරන්න බැහැ. අඩුතරමෙ සහන්ගේ කන්ඩායමට යන්න එන්න යන ගමන් වියදම හරි එයාලට ලැබෙන්න විදියක් තියෙන්න ඕනි.  අද නාට්ටියක් හෝ මොනයම්ම කලා අවස්ථාවකට රුපියල් සීයකින් අඩුව ටිකට් එකක් ප්‍රින්ට් වෙන්නෙ නැහැ. 

සහන් සහ පිරිස කියන්නෙ තවත් රංවල සෙට් එකක්ම නෙමෙයි. සහන් කියන්නෙ රංවල කියන නමේ තිබුන වෙළඳ වටිනාකම සම්පූර්ණයෙන් විකුනපු කෙනෙකුත් නෙමෙයි. කොහොම වුනත් අපිට අපේ සංගීතෙ අපේ කලාව කියලා මොනයම්ම හෝ ජන සංගීතයක්,ජන නැටුම් ආදිය තියෙනවා. ඒවා ටික අපේ පොඩි දරුවන් වෙත අරං යන්න රංවල බලකාය ගන්න උත්සාහය විශිෂ්ඨයි. දරුවන් මේ වගේ අවස්ථාවලට සහභාගි කරවීම තුල දරුවන්ගේ තිබෙන සබකෝලය නැතිවෙනවා. දරුවෙක් කොයි තරම් වැදගතෙක් උගතෙක් කලත් සබයක් ඉදිරියේ හැසිරෙන්න, ඉදිරිපත් කිරීමක් කරන්න දන්නෙ නැති අයෙක් නම් ඔහුට විශිෂ්ඨයෙක් වෙන්න ලැබෙන් නැහැ. පුංචි කාලෙ ඉඳලාම දරුවන් කලාත්මක දේට මේ වගේ අපේ රටේ දේවල් වලට හුරුකරන්න දෙමාපියන් උත්සාහ ගන්නවා. ඒ වගේ අයට රංවල බලකායෙ තියෙන වැඩසටහන් ලොකු උදව්වක් වෙනවා. 

“ගයමු“ සහ රංවල බලකායට ඒ ව්‍යායාමය ඉදිරියටත් නිර්මාණශීලිත්වයෙන් කරගෙන යන්නට ජවය ශක්තිය ලැබේවා. ගයමු බලන්න ගහින් ආපු අපේ මූලික ප්‍රාර්ථනාව වුනේ ඒක.