Friday, March 5, 2021

යාපන ගමන 2021 දෙක

 ඉතින් අපි බස් එකට නැග්ගම එතන තිබුන ආතල් එක කලින් කිව්වා. යාපනේ කියන්නේ කටුක ගමනක්. ඒකේ මිශ්‍රණයක් විදිහට ගත්තම සෙට් එකත් එක්ක ආතල් එකක් තිබුනට යාපනෙ ්කියනනේ එච්චරම ලල් අත්දැකීමක් නෙමෙයි. ඉතින් අපි යාපනේ ටවුමට ඇවිත් ආයෙත් නාග විහාරයට පයින ්ගිහින් වොෂ් එකක් දාගෙන රීෆ්‍රෙෂ් වුනා.ආ අපි  නාග විහාර නවාතනට එද්දි මගදි තිබ්බ මුස්ලිම් කඩේකින් බිත්තර රොටියයක් පරාටයක් අනුමත වුනා. ඔහු ගැන රටතොට ඊ්ස්ටර ඉරිදා වැරදිකාරයො ගැන පොඩි චැටක් දැම්මා. ඇත්තටම බුවාග් බිත්තර රොටි පරාට රසයි. ඒත් ඉතින් වෙනදා තරම් බිස්නස් නෑ විදිහක් තමයි පෙනුනේ. 

දඹකොළ පටුන සෑය
අපි නාග විහාරයට යද්දි එදා පූජාවක්. යාපනය විශ්ව විද්‍යාලයේ සිසු දරුවන් සහ පිරිසක් එදා පූජාවට සහභාගි වුනා. ඒකට ආමි එකේ නිළධාරි කට්ටියත් සහභාගි වෙලා හිටියා. අපිට ඊලගට තිබුන පස්නය ඊලග දවසට වාහනයක් හොයා ගැනීම. අපි 6ක් කාර් එකකට වැඩියි. වෑන් එකකට මදි. ඉතින් ඒ නිසා හරියන විදිහට වාහන හෙවිම ගැටළුවක්. ස්කූටි ඔප්ෂන් එකක් ආවා. ඒත් ස්කූටි පදිනන් බෑනේ අපි සම්පූර්ණ නොදන්න දිහාක ඇරත් අපිට ඊලග දවස විතරයි තියෙන්න් නාස්ත්ි කරන්න. ඉතින් අවසානේ යාපනේ තිබුන ගූගල් එකේ හැම රෙන්ට කාර් එකකටම කතා කලා. අපේ වැඩේ ගැන අපි නාග විහාරයේ නවාතැන ්බාර මහත්මයාට කියලා තිබුනා. ඔහු අපිට හොද වැනට් එකක් හොයාල දුන්නා ඊලග දවසට.අපි කිලෝමීටර 120ක් විතර ගිහින් තිබුනා ඊලග දවසේ ගාන පන්දාස් පන්සියක් විතර වුනේ. 

රෑ කෑම 


රෑ කෑමට අපි ගියේ යාපනේ හොස්පිටල් ස්ට්‍රිට් එකේ මැද හරියේ තියෙන ටිකක් ලොකු හෝටලයකට. එතැන කැම මරු. ඇත්තටම නම මතක නහැ පස්සේ යාලුවන්ගෙන් අහලා දාන්නම් මතක් වුනොත්. දැන් දහම් එව්ුවා තැන Jaffna Authentic Cuisine. එතැන පෙලක් මිතුරන් රෛස් ගත්තා. තව අය බුරියානි ඉදිආප්ප කොත්තු ගත්තා. මායි ලක්ෂානුයි මංජුයි පිට්ටු ගත්තා. මංජු වෙජි නිසා එයා වෙනම වෙජි ඩිෂ් එකක් ඇනවුම ්කලා. මායි ලක්ෂානුයි කකුලුවෝ කරියක් ඇනවුම් කලා. මෙතැන කියන්න ඕනි කෑමක රස කියන එක වචනයෙන් විස්තර කරනන් බැහැ. අපි ගත්ත පිට්ටු මාලු සහ කකුලුවෝ තුනම අමුතු ආවේණික රසක් තිබුනා. ඒවා ලාබෙට දාන රස කාරක රස වලට වඩා එහා ගිය කොලිටි රහක් වුනා. ඇත්තටම මම කලකින් කාපු රසවත් කෑම වේලක් තමයි ඒක. අපි 6 දෙනාට ඒ කෑමට රුපියල් අටදහක් විතර වියදම් වුනා. එත් ඒ කෑම වටිනවා ඉතින්. 


එලි වීම සහ වාහනය 


ඉතින රෑ වුනා සහ එලි වුනා. අපි හිතන් හිටියේ පාන්දර 6.30ට නැගිටිනන්. මොන කලින් දවසේ බස් වල හිටගෙන ගිහින් බෝට්ටුවල තෙරපිලා ගිහින් පයින ්ගිහින ්අමාරුවට නින්ද ගියා සරුවට. අපි ලෑස්තිවෙල එලියට එද්දි අපේ වැනට් එකේ අයියා ඇවිත් හරියට පැයක් වෙනවා. ඉතින් ගමන පිටත් වුනා.


දඹකොල පටුන. 


දඹකොල පටුන කියන්නේ සංඝමිත්තා තෙරණිය බෝධිය උස්සන් ආවා කියලා සැලකෙන තැන. එතැන බෞද්ධ ආරාම අංග තියෙනවා. හැබැයි ඒවා නවීන විදිහට තමයි තියෙන්නේ. පැරණි කාලයට අයිතිය කියන්න පුලුවන් මොකවත් තිබුන් නැහැ. 

 

රා හමුවීම 

අපිට යනකොට පාන්දරම වගේ රා හමුවුනා. මේ පැත්තේ තියෙන්නේ තල් රා. තල් රා බෝතලතල් ගහෙ ේමල් කීපයකම ගැටගහලා තියෙනවා අපි දැක්කා. අපි තල් රා වලටත් වඩා බිව්වේ තල් තෙලිජ්ජ කිව්වොත් නිවැරදියි. පොල් තෙලිජ්ජ වලට වඩා තල් එක පැණි රසයි. අපිට තව රා ඕනිද කියලා අහලා ඊලගට ගෙනත් දුන්නෙ ේනම් රා වෙන්න ඕනි. ඒක ගදයි සහ රසත් ටිකක් කටුකයි. ඒ නිසා කට්ටිය ඒක බිව්වේ නැහැ. බෝතල තුනක් ගත්තා මම විතරක් බෝතලයකට වැඩිය බිව්වා. 

රා සහ ගස

 කීරමලෙයි ලිද 

මේ ලිද බලන්න යන තැන ඉස්සරහින් තියෙනවා පරණ කෝවිල් නටඹුන් වගයක්. පෙනුන විදිහට නම් ඒවා සියවස් දෙකකට වඩා එහා යන ඒවා නෙමෙයි. ඒත් ඒවා පුරාවිද්‍යා එකට අයිති නිසාද මන්දා ඒවායේ පොටෝ ගන්න එපාය කියලා අපිට කිව්වා. අපිට ඵුකයැ. අපි ඉතින් පොටෝ ගත්තේ නැහැ. ලිද කොහෙන් කොහොම එන එකක්ද මන්දා. ඒකේ මූදු වතුරත් සෙට් වෙනවා. මිනිස්සුට නාන්න ඛනිජ ද්‍රව්‍ය මුසු වූ ජලය තියෙන පොකුණක් තියෙනවා. මේ පොකුණු ලග පොටෝ ෂූට් එකකට සෙට් වෙච්චි අපේ තරිදුට සහ කසුන්ට අපූරු රාජකාරියක් පැවරිලා තිබුනා. උන් දෙන්නා බොගක් බාන්න ඕනිය කියලා එහේ ටිකක් කැරකුනා. අපි ඒ වෙලේ හිටියේ හංදියේ අර පොඩ්ඩක් මහත රටකජු විකුනන යුවතියගේ කජු රස විදිමින්. 

කීරමලේ ලිද

නාන ලිදේ බෝඩ් ගැසීම 

ඉතින තරිදු බිත්තියක තද අකුරින් මෙහි ෂැම්පු සහ සබන් ගාන්න එපා කියලා හෝ ඒ වගේ එකක් සිංහලෙන් ලියලා ඇවිත ්තිබුනා. අපි පසුව ඒ ගැන විශ්ලේෂනය කලේ ඇත්තටම "මෙහිදී නානවි පුක කහන්න එපා" වගේ වදනක් ලියලා ආවත් හරි. මොකද දෙමල අය සිංහල දන් නැහැ නේ. ලියන එක හරි ඇතිය කියලා පිලිගනීවි. කොහොම වුනත් මේ යාපනේ තැන්වල සිංහල නම් වල නම් පොඩි පොඩි අඩුපාඩුකම් තිබුනා. ඒකට මොකද ඉතින් අපේ පලාත්වල තියෙන දෙමල නම් වල තියනෙ වැරදි අපි දන් නැහැ නෙ. 

 

වෙරළ තීරයක් සහ ධීවර බෝට්ටුවක්
නිරාවලෙයි ලිද 

පතුලක් නැතියි සැලකෙන මේ නිරාවලෙයි ලිද ගාල්ල සමුද්‍ර පුරාවිද්‍යා ඒකකය විසින් ගවේශනය කරලා තියෙනවා. එයාල කියන විදිහට මේකේ පතුලක් තියෙනවා. පතුල හිරිගල් මිශ්‍ර පතුලක්. ජනප්‍රවාද වල කියන විදිහට මේකේ පතුලේ මුහුද හා සම්බන්ධ විය යුතු වුවත් එසේ නොවන බව සමුද්‍ර ගවේශකයින ්ෙසයාාගන තියනෙවා. එතැන සවිකර තිබෙන දැන්වීම් අනුව මෙහි ගවේශන අවසන් කර නැතිමුත් මේ පල වෙන 2020 දෙසැම්බර් මාසයේ වාර්තාව අනුව නම් මේ ලිදේ අභීිරහස සම්පූර්ණයෙන්ම සොයාගෙන අවසානයි. මෙහි පතුලේ ලවණ අධික ජලය තිබෙන බවටත් කලක් තිස්සේ එකතු වූ අපද්‍රව්‍ය පතුලේ ගොඩ ගැසී ඇති බවටත් මේ ලංකාදීප ලිපියෙන් කියා තිබෙනවා. 

නිරාවලෙයි පතුල නැති ලිද

කදුරුගොඩ පුරාවිද්‍යා ස්ථානය 

ඊලගට අපි ගියේ කදුරුගොඩට. කදුරුගොඩ තියෙන්නේ චුන්නාකම් ඉදලා කිලෝමීටර හය හතක් ඇතුලේ. ටිකක් තැන සොයාගන්නට අමාරුයි. ඒත් අමාරුවෙන් හරි හොයාගන යන්න වටින තැනක්. කදුරුෙගාඩ ගලින් සැදූ චෛත්‍ය රැසක් තියෙනවා. ඒවා කෝම්පිට්ටු තිව්වා වගේ ගලින් හදා තියෙනවා. වැඩිය උස නැහැ. හැම චෛත්‍යම මීටර දෙක තුනක් තමයි උස. ඒවායේ ඇති ස්වරූපය අනෙක් තැන්වල තිබෙන සාමාන්‍ය චෛත්‍ය වලට වඩා වෙනස්. මේ පලාතේ තිබෙන ගල් වලින් කරන්න ඇත කියා සිතුනත් චෛත්‍ය අඇතුලත පස් පුරවා තිබෙනවා. ජනප්‍රවාද විශ්වාසයන් අනුව රහතන් වහන්සේලා සෙට් එකක්ම මෙතැනදි අපවත් වෙලා තියෙනවා හතු ව්‍යාංජනයක් විශ වෙලා. ඔවුන් සිහිවෙන්න තමයි මේ පුදබිම ඉදිකරලා තියෙන්නේ. 

කදුරුගොඩ පෞරාණික චෛත්‍යය 


චුන්නාක්කම් කෑම 


චුන්නාකම් ටවුන් එකේ බස් ටෑන්ඩ් එක ලග තිබෙන තේ වතුර කඩෙන් තමයි අපි උදේට කෑවේ. ඒක පොඩි කඩයක්. කලින් දවසේ ලොකුටව පොශ්වට කෑවට අපිට හරියට වාඩිවෙල කන්නත් ඉඩ නැති මේ පොඩි ඉඩේ අපිට උදේට කන්න වුනා. සාමාන්‍යයෙන් අපේ ගම් පලාත් වල වුනත් කඩෙන් කෑම අඩුයි. කොවිඩ් නිසාද මන්දා චුන්නාකම් වලත් මිනිස්සු කඩෙන් කෑම කනවා අඩුයි. ඒ නිසා කෑම කඩ ගොඩක් අඩුයි. තිබුනත් කෑම අවේලාවට හෙම ඇත්තෙම නැහැත් වගේ. 


අවට දසුන්. 


ඉතින් මේ අවට යද්දි මිනිස්සු අමාරුවෙන් කරපු වගාවන් පේනවා. මේ පලාතේ තිබෙන්නේ හුනු ගල් තට්ටුවක් උඩ පසක වුනත් සමහර තැන්වල රතුපාට කදිම පසක් තියෙනවා. ඒ පසේ රටකජු, දුම්කොළ. ලූනු, අල  වගේ වගාවන් සරුවට වවාල තිබුනා. බලන්න ලස්සනනයි. 


අත් හරින ලද ගොඩනැගිලි 

 

අපි ඊලගට ගියේ කන්කසන්තුරේට.ඒ යන ගමන අපිට අත්හැරදමන ලද ගොඩනැගිලි ආදිය හමු වුනා. සමස්තයක් විදහිට මේ ආකාරයෙන් පාලු ගොඩනැගිලි යාපනේ බහුලයි. ඒ මින්සසු රට දාල ගිහින්ද? නැත්තං ඒ ඉඩම් වල හිටි උදවිය යුද්ද වලින් මැරිලද මොකද දන නහැ ගොඩක් පාලු ගෙවල් අපිට යාපනයේ අතන මෙතන කරක් ගහද්දි හමු වුනා. 


කේ කේ එස් 


කන්කසන්තුරය තල් සෙවනින් නාන්න තමයි අපේ අදහස වුනේ. එතැන කදිමයි. මූදට මුහුනලා ලස්සන කාමර තියෙනවා. එතැන අපි ගිය දවසේ පරාක්‍රම සමුද්දරය තරම් වත් රැල්ලක් තිබුන් නැහැ. පූල් එක වේග් සෞම්‍ය වතුර පාර. නාන්න මරු. අපි නෑවා. ඇත්තටම මේ දවස්වල කොවිඩ් නිසා නාන්න දෙන් නැහැ. ඒත් අපිට තල් සෙවන පැත්තෙන් ගිහින් නාන්නට අවසරයක් ලැබුනා. ඒකෙන් නාල අහක් වෙලා අපි බලාපොරොත්තු වුනේ එතැන තල් සෙවන රෙස්ටුරන්ට් එකෙන් කන්න. ්ත ්ඒකේ ෆුයිඩ් රයිසක් වෙනවා රුපියල් 800ක් විතර. ඒ ගමන වැඩේ අතෑරලා යාපනෙන්ම කනවා කියලා හිතුවා. 

දඹකොළ පටුන වෙරළ තීරය
සක්කෝටයා සහ පේදුරු තුඩුව. 

 

තව ටිකෙන් මේක අමතක වෙනවා. ඇත්තටම අපිඋදේ ට කෑවට පස්සේ ගියේ පේදුරු තුඩුවට. ඒකෙදි පේදුරු තුඩුව ලයිට් හවුස් එක බැලුවා. පේදුරු තුඩුව හරියේ තියෙන මූද හිරිගල් ගොඩක්. ඒ හිරිගල් අතර හරියට බෝට්ටුවක් නවත්වන්න වත් වැල්ලක් නැහැ. සක්කෝටයි තුඩුව කියන තැන තමයි ලංකාවේ ඉහලම කෙළවර අපි සුපුරුදු විදිහට එතැනදී සෙල්ෆි සහ පිංතුර ගැනීමේ වතාවත් ඉටු කලා. ආන්න එයින් මනත තමයි අපි පැය බාගයක විතර ගමනකින් පස්සේ කන්කසන්තුරේ ආවේ. කන්කසන්තුරය දුම්රිය ස්ථානයේ ඒ වනවිටත් අපි රාත්‍රියේ යන්නට නියමිත දුම්රියත් තවත් ඉන්දියානු ඇස් 13 සැට් එකකුත් නවත්වා තිබුනා. 

සක්කොට්ටායි තුඩුව ලග

නව සෙල්වා හෝටලය 

යාපනයට කිට්ටුව තිබුනා නිව් සෙල්වා හෝටලය කියලා එකක්. අපි ඒක අස්සට ගිහින් කෑවා. මිතරන් රයිස් මම බත් කෑවා. ඒකෙන් ගත්ත දැල්ලෝ එක නම් එච්චර රසක් නැහැ. ඒත් බැදපු බත් කෑ මිතුරන් ඒ බත් කදිමය් කියා කිව්වා. ඉන් පසු අපි සුපුරුදු විදිහට රියෝ ගියා. රියෝ අයිස්කිම් ඇතිපදන් කාපු අිප ඊලගට යාපන ටවුමට ආවා. අපේ රියදුරු අයියාට හදිසි වැඩක් යෙදීම නිසා ඔහු අපිව දාලා පහට විතර කැපුනා. අපේ කෝචචිය 18.45 තිබුනේ. ඉතින් අපි යාපනේ මාර්කැට් ටුවෙන් ගෙවල් වලට බඩු අරගෙන ස්ටේශන් එකට ඇවිත් කෝච්චිය නැගලා ගෙදර ආවා. 

මග හමු වූ පෙරහැරක්
 

එතකොට අපි යාපනේ ගියෙත් නයට් මේල් එකේ. ආවෙත් නයිට් මේල් එකේ. එද්දි නම් පාන්දර 4 වෙද්දි හරියටම කියපු වෙලාවටම වගේ නයිට් මේල් කන්කසන්තුරය දුම්රිය කොටුවට ලගා වුනා. අපි යාපනයෙන් ගත්ත කොට්ට කිලංගු කෑවා. තව අර චිප්ස් වගේ තූනි වඩේ එකක් ගත්තා ඒකත් ලෙසට තිබුනා. ලඩ්ඩු යැව්ව අය ඒවා රසයි කියලා එවා තිබුනා. මිදි කෝඩියල් එක නම් මිදි ගෑවිලාවත් නැහැ. ඒක අමුවෙන්ම නෙක්ටෝ රසයි. ගෙදර ගිහින් ඒක හදලා ෆ්‍රිජ් එකේ දැම්මහම පාට රසය ඔක්කම නෙක්ටෝ ..

නල්ලූර් හි රියෝ හිම කිරම 
 

අපිට යාපන ටවුමේ කොටුව බලන්න බැරි වුනා. තව ඉතින් අර ලස්සන කසුරිනා වෙරළ බලන්න බැරි වුනා. අපි යාපනේ ගියා තැන් බැලුවා හොද හොටල වලින් කෑවා. ඉතින් සතුටු වෙලා අපි ආයෙම එන්නට ආවා. වීකෙන්ඩ් එක සැපටම ආතල් ගන්න අපිට ඒ ට්‍රිප් එක නිසා පුලුවන් වුනා. 

 

4 comments:

  1. උඩින් පල්ලෙන් කියෙව්වේ මචෝ අමිල. මොකද යාපනේ සංචාරේ කියන්නේ දැන් දැන් නගදිපේ, පොනියෝ, ජැටිය, ලිඳ, විහාරේ, අයිස්ක්‍රීම්, වාහන සෙවීම..

    කොහොම බැලුවත් ඔච්චර තමයි. යාපනේ දෙමල කෙල්ලෙක්ට ටෝක් කරලා පුකේවත් ඇරලා ආපු එකෙක් නැද්ද? මොන හුත්තේ බ්ලොග් ලිවිල්ලක්ද ඔයි මේ. ඩේටා අපරාදේ. වැල කතාවක් බලලා බුදියා ගත්තා නං හොදයි.

    ReplyDelete
    Replies
    1. යකෝ ට්‍රැවල් බ්ලොග් කියන්නේ ඒක තමයි. දැන් අනුරාධපුරේ ගනින් ඕක ඒ කාලේ ඉදලා මිනිස්සු වදිනවා..වදින උන් ඒ ගැන ලියනවා.. ඒත් මිනිස්සු කිෙයා්නවා.. වැල කතාවක් කියල මහ ලබ්බක් නහැ නෙ.. පලල් කරා ඇතුල් කරලා ඌහ් ඌහ් ගෑව බඩු ගියා..ඉවරයි.

      Delete
  2. ලිපි දෙකම කියෙව්වා. හොඳයි

    ReplyDelete
  3. අපට හොද කෑම ගන්න සල්ලි නැති නිසා වෙනින් උදවිය රස කෑම කන අයුරු වීඩියෝ ඔස්සේ බලමු. එම උදවිය විවිද රටවල ඉහල පෙලේ රසවත් පීසා වැනි ආහාර ගනිමින් කෝකාකෝලා බොමින් ප්‍රීති වෙන අයුරු බලමින් අපි සම්බෝල එක්ක බත් කමු. එම උදවිය ගන්නා ආහාර කොතරම් රසවත් ඇතිදැයි කියා සිතින් මවා ගමු.

    රට රට වල ඇවිදින්න සල්ලි මුදල් නැති නිසා සල්ලි ඇති උදවිය රට රට වල ඇවිදින අයුරු බලා එම රටවල් එසේ වෙන්නට ඇති කියා සිතමු.

    චිත්‍රපට ඔස්සේ වෙන මිනිසුන් රස කෑම කන අයුරු, ප්‍රීති වෙන අයුරු නරඹමු.
    අපිට හොද ලස්සන කෑල්ලක් එක්ක හුකන්න සල්ලි නැති නිසා වෙනින් උදවිය ලස්සන කෑලි එක්ක සතුටින් හුකන අයුරු බලා විනෝද වෙමු.

    අපට හොද හෝටල් වල නැවතී නිවාඩු ගෙවන්න සල්ලි නැති නිසා අනික් අය ඒවායේ ගොස් දමනා වීඩියෝ බලමු.

    විදේස රටවල ධනවතුන් සැප සම්පත් සහිත ගෙවල් වාහන නැව් ගුවන් යානා ආදිය තියාගෙන සැප විදිනා අයුරු බලමු.

    අනික් අය එසේ ජීවිතය ගෙවනා ආකාරය බලා අපි ඒවා අපේ හිතේ මවගෙන එම ලෝකේ ජිවත් වෙමු.

    ReplyDelete