සමනාලී මනමාලී Samanaalii Manamaalii

සමනාලී මනමාලී

හිත ගැලෙයි  ඇලෙයි  සුකොමාලී

හිනා සෙයිදෝ   දන්නෙ නෑ

කට අතින් වසා ගෙන ඈ

ඇස්  උස්සා

හිස ගස්සා

අමනාප වෙලා හිටියා

ගියා තරහ දෝ නොකියා

මා ගල් ගැසී සිටියා..

සද්දෙට ගැස්සෙන කෝච්චියක්
 ඒකෙ පිරුන මහ ලොකු සෙනගක්

දොරවල එල්ලී ගෙන දවසක්
 යද්දී දැක්කා එක ඇණයක්

.ඒක ලස්සනයි මූන පිංබරයි..සිරියාවයි

ලග ඉන්න එකා ගැන ඉරිසියය්..

වැදුනා වැදුනා තදටම වැදුනා රිදුනා රිදුනා ගැඹුරට රිදුනා..

මේ කවි ටික කියෝන ආකාරය අහන්න මෙතනට යන්න. 
 
https://drive.google.com/file/d/0By36M5qMRJnDV0VoRFhSVzhTeVU/view?usp=sharing