සාරි ඉස්සීමත් වැරදි නෙ කොහාමද ඉතිං රට නගින්නේ

සාරියක් ඉස්සීම ඔච්චර ලොකුද? 

පාසැලක් කියද්දේ පොඩ්ඩක් ඒක පොදු තැනක් රාජ්‍ය ආයතනයක් කියන එක අපේ ඔලුවට වැටෙනවා.අපි ඕක නිකමට හිතමු ටියුෂන් පන්තියක්. ලමයි යවනවා ඉගෙනගන්න ඔබ විසින් ඔබේ දරුවාගේ අධ්‍යාපනයට රුපියල් දෙතුන් සීයක් ගෙවනවා පැයකට..ඒ පන්තියේ උගන්වන එකාගේ නෑයෙක්ට ඕනි වෙනවා ලෝක වාර්ථාවක් තියන්න සාරියක් ඇදලා..ඉතිං එතනදි ඔබේ අර පැයකට සියේ කොල දෙක තුනක් ගෙවලා යවන දරුවාව අරගන්නවා ටියුෂන් එකේ සර් කාරයා..අරගෙන සාරිය උස්සලා ලෝක වාර්ථාව තියෙනවා? දැන් කොහෙමද ආතල් එක? 

ළමයි ස්කෝලෙදි කොහොමත්  අවුවේ ඉන්නවා.. විවිධ ක්‍රියාකාරකම් වල නිරත වෙනවා..දියුනු රටවල නම් දරුවන්ට ලොකු මහත්වෙද්දි තනියම බස් කෝච්චි වල යන්න විතරක්ම නෙමෙ  උයන පිහින ඒවත් හුරු කරවනවා.. කැත්තේ උදැල්ලේ වත්තේ පිටියේ වැඩ දරුවන්ට කියා දීම අද වෙද්දි අපිට අලුත් වුනාට දියුනු අධ්‍යාපන ක්‍රමවලදි දරුවන්ට අත් වල හුරුව, නිර්මාණශිලිත්වයත් හුරු කරන්න ක්‍රියාකාරකම් තිබෙනවා.. එතැනදි අවශ්‍ය නම් සාරියක් ැවඩ දැමීම..සාරියක් ඇදීම වගේ පාඩමක් වුනත් දරුවන්ට යෝග්‍යයයි. මොකද ගැහැනු වගේම පිරිමිත් සාරියක් ඇදගන්න අන්දවන්න ටිකක් දැනගෙන ඉ්නන එක හොදයි.. ඒක හොද කුසලතාවයක්..

ඒත් මෙතනදි වෙන්නෙ ඒකනායක සහ ඒ හිතවත් වූ සැලොන් කාරියකගේ දන්නා අදුරන ගෑනියෙක්ගේ සාරියක් කරගහන්න දරුවන් යොදවනවා.. ස්පෝට් මීට් එකක් හෝ නාට්‍යය්ක වීදි නාටකයක් වගේ දෙයක් නෙමෙයි..එය තනිකරම දරුවන් අයථා ක්‍රියාවක නිරත කිරීමක්.. ඉකොනොමැට්ටා මහතා වරක් ගනන් හදා කියා තිබූ පරිදි නිකම් දුන්නාට අපේ අධයාපනයට..අපේ දරුවාගේ අධ්‍යාපනයට රජය මුදල් අයකරගන්නේ අපෙන්..එවිට එය අපි කොල වලින් මාසෙ අන්තිමට නොගෙවුවත් දරුවා ඉගෙනගන්නේ අපේ සල්ලි වලින්..එහෙම දරුවා ඉගෙනන්න තැනකට යැව්වාම එතන එක එකාගේ පක්කිලි වැඩ කරන්න සාරි උස්සන්න යෑම සාධාරනිිකරනය කරන්න පුලුවන් කියන්නේ..මම හිතන්න් ඒම කෙනෙක් නම් මේක තවත් කියවන්න එපා පහල කමෙන්ට් තීරුවේ මට පරුෂ වචනෙන් බැනල යන එක හොදයි.. ඉගෙනගන්නා දරුවන් වෙනත් පුද්ගලික වැඩකටයුතු පිණිෂ යෙදීම වැරැද්දක් ලෙස දකින්නේ නැත්තං මෙතනින් එහාට මේක කියවනවාට වඩා හොදයි ඇරියස් ටික යන්න කොමෙන්ට් එකකින් බැනල යන එක.. 

එතකොට පස්නයක් එනවා ඇයි මේ ඉහල නිවුස් එකේ විදියට මව්පියෝ ඉල්ලගෙන මුට්ටිය දාගනනේ කියලා.. ඔයාලට මතක ඇති ඇමතිතුමා ඒකිවේව ඒකනායක මහ ඇමති උන්නැහේ ඕක ඉවර වුන ගමන් චැලෙන්ජ් එකක් කලා දෙමාපියෝ පැමිණිල්ලක් දැම්මෝත එයා ඒ ගැන පරික්ෂණයක් කරනවා කියලා..එයාගේ තරම එතනින්ම යම්තාක් දුරට හිතාගන්න පුලුවනි. 

ළමයෙක් ඉස්කෝලෙකට දාගැනිම අමාරුයි. ඊටත් මහ ඇමති වගේ ලොකු තැනකින් ස්කෝලෙකට ලමයෙක් ඇතුලට දාන්න වගේම ඉන් පස්සෙ ලමයෙක් බාර නොගෙන ඉන්නත් හැකියාව තිබෙනවා..සරලවම මේ දරුවන්ගේ දෙමාපියන් අද දවසේ තමුනගේ දරුවන් මේ පාසැලෙන් අයින් කරගත්තොත් ඊලගට තිබෙනා පාසැලත් බොහෝවිට පලාත් සබාවට අයිති පාසැලක්..ඒකට ලිපියකින් දැනුම් දෙන්නට බැරි වුනත් ඇමතිතුමාට බලපෑමක් කරන්න පුලුවනි ඔය අර ඉස්කෝලෙන් ගත්ත ලමයා ඔහෙලයි පාසැල් වලට ගන්න එපා කියලා.. ඒ වගේ මහ ඇමති කෙනෙක් කතා කරලා ඕඩර් එකක් දුන්නාම ඒක නොසලකා ඉන්න පුලුවන් මම වගේ තනිකඩ සැහැල්ලු මිනිහෙක්ට නම්..ඒත් ළමයි ඉන්න පවුල් බර එක්ක ජීවිතේ ගෙනියන විදුහල්පති වරුන්ට ගුරුවන්ට කරගන්න හැකියාවක් නැහැ‍ෙ ඒ තනතුරු වලට ඇතුලින් එබිල බැලුවොත් ඒ ඉන්නෙත් අහිංසක මිනි්සසු.. ඉහලින් එන වාචික ඕඩර් එකක් මිස් කරනවා කියන්නේ එතනින් එහාට ඒ මනුස්සයාට විදින්න වෙන කරදර නිමක් නැහැ. 

මේ නිවුස් එකේම තිබෙන විදියට පාසැලට ලොකු සේවයක් කරන්න විදුහල්පති සමත් වෙලා තියෙනවා..ඒ සේවය සෘජුවම පලාත් සබාවේ බලපෑම් මත සිදුවන්නට බොහෝවිට හැකියාවක් තිබෙනවා..

මේ වගේ තැනකදි මහ ඇමතිතුමා වගේ තැනකට එරෙහිව ගිහින් තමුන්ට යම්කිසි බලපෑමක් කල හැකි වුවත් තමුන්ගේ දරුවා..දරුවාගේ අනාගතය, දරුවාටගේ අධ්‍යාපනය ගැන හිතද්දි ඒ අහිංසක මවුපියන් සැබැවටම අසරණයි.. අපි කොළඹ ඉදගෙන ලැට්ටප් එක ඉස්සරහා හෝ ෆෝන් එකෙන් මේ නිවුස් එක දකිද්දි එන්නේ අනේ මෙහෙම්ත මෝඩ මිනිස්සු ය කියලා..ඒත් ඇත්තම සිද්දිය ඊට වඩා සිරියස්.. වැඩිය ඕනි නෑ කොළඹ ස්කෝලෙක වුනත් විදුහල්පතිට ඇමතිට එරෙහිව ගියොත් වෙන්නේ ළමයා ඉස්කොලෙන් අයින් කරගන්න..අයින් කරගත්තාම තව පාසැලක් හොයාගන්න ඕනි..ඒක ලේසි පහසු වැඩක් නෙමෙයි. 

දෙමාපියන් ට  වුවත් දරුවන්ට නොමනා දෙයකට අනුබල දෙන්න බැහැ. පාසැලට පැමිණි දරුවන්ගේ වගකීම පැහැදිලිවම විදුහල්පතිට පැවරෙනවා..ඔහු යම්කිසි අදාල නොවන ජවුසමක් නටනවා නම් එහි වගකීම ආයේ ඒ ජවුසම නැටුමට අපිත් මනාපයි කියලා දෙමාපියන් ලියලා දුන්නට වෙනස් කරන්න බැහැ..එහි වගකීම විදුහල්පතිවරයා ට ම පැවරෙනවා.  

අපේ පැරණි ක්‍රමය

අපි තවමත් පාසැල් පවත්වාගෙන යන්නේ පැරණි වික්ටෝරියා මතිමතාන්තර එක්ක.. තවමත් අපේ පාසැල් වල සැකැස්ම පූර්ව වික්ටෝරියා ගති වලින් ගහනයි. කුඩා පන්තිකාමරයක් තුල සිසුන් විසාල ප්‍රමාණයක් ගාල් කරගැනීම, විශය දැනුමට ප්‍රමුඛතා ලබාදීම, විභාග සදහා දරුවන් මෙහෙයවීම, දැඩි විනයක් පවත්වාගැනීම, දරුවාට මිත්‍රශිලි වටපිටාවක් වෙනුවට දරුවා ඵීඩාවට පත්වන වටපිටාවක් පවත්වා ගැනීම. සහ පාසැල් වල ගුරුවරුන්ට සහ විදුහල්පති වරුන්ට ඇති අධිකාරි බලය එක්ක බැලුවාම තවමත් අපි ඉන්නේ වික්ටෝරියානු අධ්‍යාපන සැකිල්ලක. 

මෙම ක්‍රමය ඇතුලේ තවත් ජනප්‍රිය පාසැල් වගේ සංකල්ප නිසා තවත් දරුවන් සහ දෙමාපියන් හිර කරලා තිබෙනවා.. 

දියුනු රටවල අධ්‍යාපනය ඇත්තෙන්ම කෙබඳුද? සැබැවින්ම එය කෙබඳු නැහැ.එය එබඳුයි.. එහි සම්පූර්ණ අධ්‍යාපන රටාවම මෙහෙට වඩා වෙනස්.. අධ්‍යාපනයෙන් විශය දැනුමට අමතරව විශාල පරාසයක හැකියාවන් ගෙන් දරුවන් සවිමත් කරන්නට ඒ ක්‍රමවේද සමත්.. ඒ තත්වයට යන්න තියා ඒ මොනවාද ඒ කොහොම ද ඒ දියුනු රටවල ස්කෝල සිස්ටම් තියෙන්නෙ කියලා ටික්ක හොයාල බලන්න හරි පුලුවන් නම්.. හොදයි. 

අපිට සර්ල ගහල හැදුවා..අපේ දරුවන්ටත් එහෙම ගහල හදන්න ඕනි.. 
සර්ලට ගුරුවරුන්ට ගරුත්වේ තියෙන්න ඕනි.. ( ටිකක් නෙමෙයි අතිවිසාල ලෙස..කොටින්ම ගුරුවරයා උගන්වන දේ පස්න නොකරන මට්ටමටට) 
ස්කෝලේ කරන්න ඕනි විබාග පාස්කරන්න උගන්වන එක.. (විබාගේ පේල් නම් ඉස්කෝල වැඩක්යැ) 
වගේ පැරණි මතිමතාන්තර ටික්ක ඈත් වේවි..

 ඉගනගන්නවා කියන්නේ සර් කෙනෙක ්වේ,වැලක් පන්තිකාමරයක්, හුනුකොට්ටයක්, කලුලැල්ලක්, ඩෙස් එකක් එක්කම විතරක් කල හැකි දෙයෙක් නෙමෙයි..දියුනු අධ්‍යාපන ක්‍රම ගැන ඉගැනගැනිමත් එක්තරා ඉගැනිමක්ම තමයි. ඉතිං ඕගොල්ලත් වෙන දියුනු රටවල කොහොමද බොලේ පොඩිඋන් ඉගෙනගන්නේ. කියල හොයාල බලන්න.