මනා ලෙසින් ඇඳ

මනා ලෙසින් ඇඳ කර මාල බන්දලා..
සලා උකුල් තල සිත නුරාවෙන් පෙලා
වලා වලින් බට සුරදූතියක් වෙලා
නොලා සිනා ඇයි යන්නේ ඉවත බලා...

.ෂීන වලට මගෙ ඔබ හොරෙන් එබෙනවා...
මාන බල බලා මා ඔබව සොයනවා
පාන සිනා කැන් ඉවතට මාව පෙලනවා...නුඹ
පේන මාන යේ ඇස් අැලිලාදෝ මන්දා...

නුඹ පේන මානයේ ඇසි ඇලිලාදෝ මන්දා...

තරුකැට වෙන පාටකි- නෑ එහි  ඔය ඇස් ඇත්තේ
ආවට හරි බෝමැති- සඳ නෑ ඔබ සම වන්නේ
සුර දූ....තිකාවන් වත් -නෑ ඔබ වන් සිත ගත්තේ
මා මාර පුත්‍රයෙක් දෝ ඔබ හට මා දිස්වන්නේ...