ප්‍රීති වෙසක් ඕනි එකක්

වෙසක් ඉවර වුනා. සමාර අය වෙසක් බලන්න ගිහින් තිබුනා. සමාරු වෙසක් නිවාඩුවට නිවාඩු ගත කරන්න ගිහින් තිබුනා. වෙසක් වලට කරන ලද දේවල් ගැන විවේචන ආදියත් තැන් තැන් වල තිබුනා. දන්සැල් ගැන තිබුනා.. නලා ගැන තිබුනා. 

මේ නලා ජාතිය අපේ අයගේ කණට වදයක්. මේක අද ඊයෙ ආපු වදයක් නම් නෙමෙයි මම හිතන්නෙ. ඒ වගේම මේ නලා වල සද්දෙ බාධාවක් වෙච්චි එකම කොට්ඨාශය අපිත් නෙමෙයි. ඔය නලා ගැටළුව පාපන්දු ලෝක කුසලාන වලදි පවා ආපු ගැටළුවක්. සමාර අය හිතන විදියට මේ අපේ රටේ ඉන්න මෝඩයො විතරයි නලා එහෙම ගහගෙන මහ සද්දෙන් වැඩ කරන කරන්නෙ. දියුනු රටවල ඉන්න සෝක් මිනිස්සු එහෙම නැහැ. මම අන්තර්ජාලයේ දැක්ක විදියට නම් නලා කේස් එකට රටවල් දියුනුද නැද්ද කියලා බලපාන් නැහැ. ඒ නලා ආතල් එක ගන්න සෑහෙන පිරිසක් ලෝකෙ ඉන්නවා. 

නමුත් වැඩේ තියෙන්නෙ මේකෙන් කණට දැනෙන ආතල් එක ටික වෙලාවකින් පස්සෙ බෝරින් වෙන එකයි. නමුත් පිඹින අයට ඒකෙ බෝරින් එකක් දැනෙන් නැහැ. 

දික්වැල්ල පෙරහැරවල මූලික අංගයක් වන මහ බඹා.

දන්සැල්..
දන්සැල් හොදයි. කොළඹ දන්සැල් පටන් ගන්නෙ රෑට. නමුත් මාතරින් එහාට අපේ ගම දිහා දන්සැල් මුලු දවස පුරාම බොහෝ වෙලාවට තියෙනවා. කොළඹ ඉන්න ජනගහනෙත් කොළඹට වෙසක් වලට එන පිරිසත් එක්ක බැලුවම වැඩේ සාධාරනයි. මොකෝ දීල පිරිමහන්න පුලුවනෑ දවස තිස්සෙම. මම කෑම කන්න ගිය මරදානෙ කඩේක මිනිස්සු කතාවුනා කඩල කිලෝ 50ක ප්‍රමාණයක් තැම්බුවාම ඒක ඉවර වෙන්න විනාඩි 10ක්වත් ගියේ නැහැය කියලා. ඒ තරමට සෙනඟලු. 

අපි ගෙදර හිටියාම හිතනවා. අඩේ දැන් මිනිස්සු වෙසක්බලන් නැහැ. අපි විදියට ඔන්ලයින් හරි ටීවි වෙසක්හරි බලනවා ඇති කියලා. නමුත් පාරකට බැස්සම තමයි මිනිස්සු බලාගන් ඇහැක් වෙන්නෙ. 

පෙරහැර ආතල්..
වෙසක් වලට අපේ පැත්තෙ තියෙන ප්‍රධාන පෙරහැරවල් කිහිපයක්ම තියෙනවා. ඒ අතරින් දික්වැල්ලෙ තියෙන පෙරහැරවල් විශේසයි. ඇසල එකට පෙරහැරවල් තියෙන්නෙ බොහෝ වෙලාවට දේවාල වල. වෙසක් පෙරහැරවල් තියෙන්නෙ විහාර වල. වැවුරුකන්නල, බතීගම,කුඩාවැල්ල වගේ පැතිවල ලොකු පෙරහැරවල් යනවා. ඉතිං ඔය පෙරහැරක් පාර පුරා යද්දි ඒ ට්‍රැෆික් එකකට මාත් අහුවුනා. මම හිටියෙ බස් එකක. බස් එක පැය තුනක් එකතැන. මොකද පෙරහැර පාරම බදු අරන් යනවා. 

බස් එකේ හිටිය සාමාන්‍ය මගී ජනතාවගේ පැත්තෙන් බැලුවොත් පට්ට අසාධාරනයි. නමුත් ඉතිං අති බහුතරයක් පෙරහැර බලන පිරිස එක්ක බැලුවම ඒ මුලු බස් හෝ වාහන වල ගිහිපු මිනිස්සු සාමාන්‍ය පිරිස පෙරහැර බලපු පිරිසට වඩා අඩුයි. වැඩි මතයට මුල් තැන නම් පාර වැහුවට කමක් නැහැ කියන එක තමයි අනුමත වෙන්නෙ. කෝම නමුත් මේ පාර වහන්නත් හේතුබූත වෙන කාරණාවක් තියෙනවා. ඒ තමයි පෙරහර බලන්න සෙට් වෙන අධික ජනතාව. මේ ජනතාව වැඩි නිසා පාරෙ එක පැත්තක් ඕපන් කරලා බැහැ. දෙපැත්තෙන්ම මිනිස්ස පෙරහැර බැලුවෙ නැත්තං මිනිස්සු ගොඩකට පෙරහැර මිස් වෙනවා. ඒතරං සෙනග..

ගෙදර ඉන්න ළමයි බමයි ආච්චිල සීයල විතරක් නෙමෙයි සමාර වෙලාවට ගැබිණි මව්වරු පවා විසාල බඩවල් එක්ක මේ සෙනග ගොඩවල් අස්සෙ තෙරපිල බඩේ ඉන්න දරුවටත් පෙරහැර පෙන්වන්න එනවා. මේක අපිට අවුල්. මොන වදයක්ද මේ කියලා හිතෙනවා.  ඒ විදියෙ ගැබිණි මාතාවන්ට හෙම හැමෝම ඉඩදෙනවා පෙරහැර බලන්න. කෝම නමුත් මං මේ කිව්වට මාත් බඩේ ඉන්න කොට එක පෙරහැරක් හරි බලන්න යන්න ඇති. 

අපේ අම්මත් ඉස්සර ඔය පෝය දවස් වල ලොකු පන්සල් වලට යන්න පෙරහැරවල් බලන්න යන්න කානිවල් බලන්න යන්න හරි කැමති. අපි පුංචි ලමයිය් කියල නැහැ බස් එකක නැගල ඔහේ යනවා කාන්ඩෙම වෙසක් බලන්න.වැවුරුකන්නල, වෙහෙරහේනෙ හෙම තියෙන අලී විසාල බුදු පිළිම පෝය දවසට වන්දනාමාන කරගන්න එක මහත් වාසනාවක් කියලා තමයි අපේ ගම් වල සමහර අය හිතන්නෙ. 

මේ පාරත් වෙසක් බලන්න අපේ ගම දිහා ආපු මිනිස්සු ගොඩක් ඇවිත් තිබුනෙ ඩිමෝ බට්ටා ටයිප් පොඩි වාහන වල. ඒවයි මොකක් හරි පුටු කැලි තුන හතරක් දාගෙන දහයක් දොලහක් නැගල එනවා පෙරහැර බලන්න.  වෙසක් බලන්න. ඔහොම ආවම ඉතිංගොඩක් වෙලාවට බුද්ධාලම්බන ප්‍රීතිය කිව්වට එතන තියෙන්නෙ වෙනමම ආතල් එකක්. ටැට්ටර් වලට වඩා ඩිමෝ බට්ටා ටයිප් එක ලේසියි. ඉක්මන්ට යනවත් එක්ක නේ. 

මේ පාර ආන්ඩුවෙන් දන්සැල් බලන්න මහජන සෞඛ්‍ය මහත්වරුන් යොදවලා තිබුනා.ඒක හොද වැඩක්. කවුරු කලත් හොද දේට හොදයි කියන්න එපාය.ඒ වගේම කෑම දන්සැල් ගැන කිව්වොත් ගොඩාරියක්මේ තැන්වල තිබුනෙ අයිස් කිරිං දංසැල්.කෑම බීම වලින් දන් නොදීපු දෙය්ක හොයාගන් අමාරුයි. එක එක ජාතියෙ විවිධාකාර දන්සැල්රට පුරාම තිබුනා.එටිසලට් සමාගමෙන් ගාල්ලෙ කණ්නාඩි දන්සලකුත් දෙනව දැක්ක. ආච්චිල සීයල පෝලිමෙ හිටියා වෙසක් මහා කණ්නාඩි ගන්න. 

අපේ කන්තෝරුවල ඉන්න ලොකු මහත්වරු සහ ගොඩක් සල්ලි තියෙන මිනිස්සු මේ වගේ දිග නිවාඩු ආවම කරන්නෙ විනෝද ගමන් නිවාඩු සවාරි යන එක. ගමේ අය අවුරුද්ද සමරද්දි නුවර එළියෙ සුව විඳින්න කොළඹ ඉන්න මුදල් තියෙන අය යනවා. ඒ මුදල් හදල් තියෙන අයට සාමාන්‍ය දවස් හරිම පීඩනයක් විදියට පේනවා. ඉතිං නිවාඩු දවස් වල පීඩනය අඩුකරගන්න මොකක් හරි නිවාඩුවක් නිවාඩු ගතකරන තැනකට වෙලා ගතකරන්න ඕනි කියලා හිතනවා. 

නමුත් ඉතිං ගම්වල ඉන්න මිනිස්සුන්ට ජීවිතේ මේන්න මේ කෑල්ල පීඩනේය. මේන්න මේ කෑල්ල සතුටය කියලා ලොකු වෙනසක් නැහැ. වැඩ කරන ගමන්ම විනෝදයත් ගන්නවා.ඒ වගේම පෝයට අවුරුද්දට නිවාඩු ලැබුනාම එයාල සැනකෙලි උත්සව සංවිධානය කරලා තව ටිකක් බිසී වෙනවා. නැත්තං ඒවා බලන්න පෝලිම් වල යනවා. ඒක වෙනමම විනෝදය විඳින විදිහක්. 

මං ට්‍රැෆික් එකට අහුවුනේ බතීගම වෙසක් පෙරහැරට. ඒ වෙසක් පෙරහැරට නැටුං කන්ඩායම් ගන්න මුස්ලිම් ව්‍යාපාරිකයිනුත් උදව් කරලා තිබුනා. ඉතිං නිවේදකයෙක් ලයිට් කණු ගානෙ බැදලා තිබුන ලවුඩ්ස් පීකර් වලිං පෙරහැරට උදව් කරපු ව්‍යාපාරිකයින්ට, දේශපාලකයින්ට, ප්‍රභූවරයින්ට පිං දෙනවා, නිවන් සැප පතනවා. දිව්ය ලෝකෙ සම්පත්තිය පතනවා ආදී දේවල් කරනවා. ඔහොම කරලා එනවා මුස්ලිම් ව්‍යාපාරිකයින් ආධාර කරපු තැනට. එතන්ට ආවම නිවේදකයා හිර වෙනවා. මොකද මුස්ලිම් අයට කරන්න වෙන්නෙ ස්තූතිය විතරයි නේ. එයාල ගේ ආගම වෙනස් නේ..නෝ නිවන්, නෝ දිව්ය සැප, නෝ පින්..

මොනවා නමුත් උගත් බුද්ධිමත් පිරිස සාමාන්‍ය සමාජයට වඩා වැඩි සයිබර් අවකාශයට වඩා ඒ මිනිස්සු ආකල්ප වලින් උසස්. පංසල් වල හිටපු ඇත්තොත් අපි තන්බින් ගෙන් ආධාර ගන්නෙ නැහැය කියලා මහා උඩගු කමකින් ඉන්නෙ නැතුවඒ මුස්ලිම් පිරිසත් ගමේ පෙරහැරට දායක කරගෙන තිබුනා.ඒ වගේම මුස්ලිම් අයත් අපේ ජාතිය වෙනස්ය. අපේ පල්ලිය වෙනස්ය කියලා හිතන්නෙ නැතුව ආධාර දීල තිබුනා. කවුරු මොන විදියට දැක්කත් සාමාන්‍ය ජීවිතයේදි අපිට මුස්ලිම්ය, දෙමලය, ක්‍රිස්තියානිය කියලා හැමදාම වෙන්වෙලා වෛරක්කාරයො වෙන්න බැහැ.ඒ මිනිස්සු ඒ විිදියට එකතු විම ගැන නම් මට ඇති වුනේ සතුටක්. 

කෝම නමුත් මම මේ ලිපිය ලියන්න හේතු වුනේ. සයිබර් වාසී සමාර කුහක ජනතාවට අනුව මේ විදියට විකාර පෙරහැර, තොරන්, දන්සැල්, කූඩු ආදිය එක්ක වෙසක් සමරන එක වැරදියි. නමුත් මම කියන්නෙ මේ අපි අයිති අද දවසේ සංස්කෘතිය. අපිට ඒක දිරවන්නෙ නැහැ කියලා අපි ඒ විනෝද වෙන මිනිසුන්ගේ විනෝදය දිහා පහත් විදියට බලන එක වැරදියි. අපිට පොඩ්ඩක් වාහනේ පරක්කු වුනා කියලා එහෙම නැත්තං කණ පල්ලෙන් නලා සද්දෙ ඇහුුනා කියලා රටට ජාතියට සහ මිනිස්සුන්ට වෛර බැඳගන්න එකත් වැරදියි. 

ජාතියක් විදියට හෝ මොකක් හරි විදියට අපි ඉ්සසරහට යන්න නම් එකිනෙකාගේ විනෝදය ඉවසන්න හැකියාවක් අපිට තියෙන්නට ඕනි කියලයි මම නම් හිතන්නෙ.