ට්‍රාන්ග් දක්වා දුම්රියෙන්

බැංකාපි

උදේ 9ටත් කලින් ටවුමේ බැංකාපි පලාතේ සිටි මොල් එකට ආවා. වහල. උදේ 9 වෙද්දි ශොපින් මෝල් අරින් නැහැ නේ. ඒ ගමන මම වටේ කැරකි කැරකි ඉදලා ගියා බැංකාපි පියර් එකට. බැංකාපි කියන්නේ නගරයේ ස්වර්ණබූමි එයාපොට් තියෙන නැගෙනහිර පැත්තේ තියෙන පොඩි නගරයක්. බැංකොක් ස්වර්ණභූමි එයාපෝට් එකෙන් බැංකොක් යනවා නම් බැංකාපි කියන්නේ බොහොම හොද නවාතැන් පොලක්. බැංකාපි කිට්ටුව නවාතැන් වල මිල ගනන් අඩුයි. නිදහසත් තියේ. බඩු බාන්ඩ කෑම බීම ආදියත් තියේ. සුද්දෝ ඉන්න සංචාරක  තායි පැතිවලට වඩා රියල් තායි ලයිෆ් එකක් බැංකාපි වල තියේ කියල තමයි සුද්දෝම කියලා තියෙන්නේ.

ඇත්තටම මේක බැංකාපි කියල කිව්වට නියම නම බංකපි වෙන්න ඕනි. මේකේ ඉංගිරිසි නම Bangkapi මේ වචන ඉංගිරිසියෙන් තිබ්බාට මේවා කියවද්දි අපේ නම් ගම් වගේ කියවලා බැහැ. ඒ වදන් කියවන්න ඕනි විදි තියෙනවා. ඒවා ඉතින් එක්කෝ යූ ටියුබ් එකෙන් අල්ලගන්න ඕනි. නැත්තම් එයාලම කියන එකක් අහන් ඉදලා ඒ විදියට කියන්න ඕනා.

බැංකාපි වල බෝට්ටු

බැංකොක් කියන්නේ පරණ සිටි එකක්. මේ නගරයේ ට්‍රාන්ස්පෝට් ඒ කාලේ රාමා රජතුමාලගේ කාලේ සිද්ද වෙලා තියෙන්නේ ජල මාර්ග වලින්. නගරය තියෙන්නෙත් චායෝ ප්‍රායා රිවර් එක අසබඩ. නගරයේ මුලින්ම ජනපද ඇතිවන්නේ අද ජනාවාස වෙලා තියෙන පැත්තේ නෙමෙයි අනික් පැත්තේ තොන් බුරි පැත්තේ. අද සංචාරකයින් අතර ජනප්‍රිය වෙලා තියෙන චයින ස්ට්‍රිට්, ග්‍රෑනඩ් පැලස්, වට් පෝ වගේ තැන් ටික ඒ කාලේ ජනප්‍රිය සිද්ධස්ථාන වෙලා තිබුනාලු. කොහොම වුනත් යුරෝපියන් ඇවිත් අපි හොද මිනිස්සු කරන්න කලියෙන් ආසියාතිකයෝ එල ඩෑල් වෙලා බිස්නස් කරගෙන සරුවට ඉදිහා කියන්න බැංකොක් වල තියෙන වෝටර්වේස් ටිකම ඇති. දැනට අවුරුදු පන් හයසීයක ඉදන් බැංකොක් වල පාරවල් වලට කලියෙන් මේ ඇලමාර්ග වලින් ගමන් බිමන් යන්න ඇති මිනිස්සු. දැන් නම් බොහොමයක් ඇල වල් ඇහිරිලා. එත් ඇතැම් ඒවායේ තාමත් බෝට්ටු සේවාවන් යනවා. මාර්ග ඇතිවුනා, මිනිස්සු වැඩිවුනා, පාරවල් උදේට හවසට බ්ලොක් වුනා. ඒ නිසා මේ බැංකොක් වල ට්‍රැෆික් තියෙන වෙලාවක වුනත් ඉක්මනින් තැනකින් තැනකට යන්න මේ බෝට්ටු සේවාව ලොකු මෙහෙයක් කරනවා.

මේ බෝට්ටු සේවාව බැංකාපි සහ ඒ ආසන්න පලාත් වල ජනප්‍රියයි. ඔන්න බෝට්ටුවක් එනවා දඩ බඩ ගාල මිනිස්සු පනහක් සීයක් ඒකට ගොඩවෙනවා සහ බහිනවා. ඉන් පස්සෙ ආයේ ඒක ස්ටාට් කරගෙන රූම් පට පට ගගා යනවා. මම ඒ සීන් එක ටික වෙලාවක් බලන් ඉදලා බැංකාපි ආපු රීසන් එක පොඩ්ඩක් බලාකියාගන්න කැරකුනා. ගෝ පෝ ඇක්සසරිස් කඩේ. වටේ පැය බාගයක් විත ර එහෙ මෙහෙ කැරකුනා ම්ම්හු. ප්ලේස් එකක් නැහැ. ඔහොම කාලේ ගත වෙලා පොඩි කඩේකට ගිහින් කෝපි එකක් ඉල්ලුවා.

කෝපි කිව්වම මම බලාපොරොත්තු වුනේ උනුසුම් කෝපි කෝප්පයක්. ඒත් අයිස් දාලා දාල උස ප්ලාස්ටික් වීදුරුවක කෝපි එකක් ගෙනාල්ල දුන්නා. ඕක ටිකෙන් ටිකයි බොන්න ඕනි. ඒක පොඩි කඩයක්. එතන කෝටුවල ගහපු බාබකිව් මස් පෙති බත් එහෙමත් තිබුනා. බත් කටවල් පහ හයක් විතර පොඩි පාර්සල් වල දාලත් තියෙනවා. කෝම දන් නැහැ කියලාඒ සුටි බත් මුලකුයි කෝටු ගහපු මස් කෑලියි ගත්තා. ඒක රස කෑමක්. හොදි මක්කාවත් නැති වුනාට ලොකුවට අවුලක් නැහැ ගසල අරිතැකි.

ෆිල්ම් සන්නිය

ඊගාවට පාරෙන් එහා පැත්තේ තිබුනා තඩි සොපින් මෝල් එකක්.ඒකේ ඔන්න ෆිලුම් පෙන්නවා. මරු අත්දැකීමක් වෙන්න ඇති කියලා ගියා බලන්න. ඇත්තටම මට තායි ෆිල්ම් එකක් බලන්න තිබුනේ. ඒත් කොහෙද ඉතින් ඒ ගිහින් බැලුවෙත් ඉංගිරිස එකක් නේ. ඒක ජේම්ස් කැමරන්ද මන්දා අධ්‍යක්ශණය කරපු අර ගෑනියෙක් ඉන්න කතාව ඇක්සන් ගොඩයි. බොරු ගොඩයි, ළග පයිට් ගොඩයි. මට එච්චර ඇල්ලුවේ නැහැ. ෆිල්ම් හොල් එකේ ටිකැට් මැසිනුත් වෙන්ඩින් මැෂින්. මම කෝකටත් කියලා අතින්ම ටිකට් ගත්තා. බාත් එකසිය විස්සක් ටිකට් එකට. වැඩිකල්ල ගත්තම ලංකාවේ ගානම වගේ තමයි නේද?

ශෝට් සොපින් සන්නිය

ෂෝට් සොපින් කිව්වේ සෝට් එකක් ගන්න සොපින් කලා. සොපින් මෝල් එක ටිකක් වැඩිය හිට් නැති එකක්. ඒ ළගම බැංකාපි මෝ්ල එක තියේ. ඒක තමයි හිට්ම එක . මේක එච්චරම හිට් නැහැ. ඒ ෂොපින් මෝල් සිරාවටම ලොකුයි. කන්න බොන්න අදින්න පලදින්න හැම දෙයක්ම තියේ. ෆිල්ම් හෝලුත් තියේ. මම හිතන්නේ ෆුල් නාගරික ලයිෆ් එක්ක එන්ජෝයි කරන්න එහෙම ෂොපින් මෝලුත් ඕනි. එකපාර ගියා පාක් කලා ගාන්ට බඩුටික ගත්තා ආවා. අනික තායි රට හරිම ගිරිස්මයි. ලංකාව වගේම රස්නෙයි. සමහර වෙලාවට හියුමිඩිටිය අඩු නිසා රස්නෙ ටිකක් අවුල් වැඩිද මන්දා. මිනිස්සු නිතරම අයිස් කකා ඉන්නේ වතුර බොන්නෙත් අයිස් එක්ක. ඒ නිසා සොපින් මෝල් ඇතුලේ ඒ සී එකේ ගාන්ට කූල් එකේ සොපින් කරන්න මිනිස්සු ආසැති.

සල්ලි සල්ලි කියලා බලන් නැතුව මම බාත් 100කට ගත්තා ශෝටක්.ඇත්තටම ලොකු බැගේජ් දාගෙන රෙදි පෙරදි අරං එනවාට වඩා බැංකොක් වලින්ම ඒවා ගන්න එක ලාබද මන්දා. බැංකොක් වල බෑග් සහ සපත්තු නම් ලාබයි කෙලවෙන්නම.

නැවත හුවා ලම්පෝන් වෙත

බැංකාපි කියන්නේ බැංකොක් ඉන්ටනැෂනල් ගුවන්තොටුපල වෙන ස්වර්ණභූම් ගුවන්තොටුපලට කිට්ටු උපනගර පලාතක්. මේකත් අයිති බැංකොක් වලටම තමයි. ඒත් මොන ක්‍රෙම්ට ආවත් බැංකොක් සිටි සෙන්ටර් ඉදලා බැංකාපි එන්න යනවා පැයකට වඩා. ට්‍රැෆික් නිසා. මම බැංකාපි ගියේ ගෝ ප්‍රෝ ඇක්සසරිස් බලන්න උනත් ඒක ඕනි නැහැය කියලා හිතුනා. ඒ ගමන බැංකාපි පියර් එකට ඇවිත් ගොඩ වුනා බෝට්ටුවකට. ඒ බෝට්ටුව ඉස්ටේශමට යන්න තියෙන එකක්. මම දැන් දුම්රිය ටිකට් එකක් අරගෙන තියෙන්නේ ට්‍රාන්ග් වලට. ඒක පිටත්වෙන්නේ හවස. හවස කිව්වට හවස 5.30ට. ඉතින් දුම්රිය ස්ථානය වෙත යන්න ගූගල් මැප් කලාම ඇත්ත වසේන්ම මේ බෝට්ටු සේවිස් එකපෙන්වනවා හොරයි. ඒත් මම කලින් බලලා තිබුන නිසා බෝට්ටුවේම එන්න ඕනි කියලා හිතුනා.

බෝට්ටු සේවාව හොද වුනාට ඒ බැංකොක් ඇලවල වතුර නම් අජපල්. වතුර කලුපාටයි. බෝට්ටු දෙකක් එකිනෙක මාරුවෙද්දි රැලි ගහනවා සැරට. ඔන්න පැයක් විතර ගියාම මම ගිය බෝට්ටුව නැවැත්තුවා. ඒත් අදාල ගමනාන්තයට ඇවිල්ලා නැහැ ගූගල් මැප් අනුව. ඒ නිසා තව එහාට යන්න තව බෝට්ටුවකට නැග්ගා. හම්මේ ඒකේ හිටිය කොන්දොස්තර තැන නම් පට්ට කැබැල්ලක්. ලස්සන ගෑල්ලමෙක් බෝට්ටුවේ ඇන්දේ එල්ලිලා වටේ යමින් ටිකට් දෙනවා. ඒක බලාගෙන ටිකක් මම හීක් ගෑවිලා ඉදියා යාලුවෝ එක්ක පෝන් එකෙන් චැටකුත් දාගෙන. හුකා.. මට බහින තැන මිස් වෙලා. ඒ පාර ලැජ්ජාව පොඩ්ඩක් එහාට මෙහෙට කරගෙන ඊලග නැවතුමෙන් බැස්සා. එතන ඉදන් මේන් රේල් වේ ස්ටේශම මැප් කලාම ආයේ අලුත් පාරක් පෙන්වනවා. ඒ ගමන ඔන්න මේ පාර පයින්ම යනෝ කියලා පිටත් වුනා.

ආයේ නෑම

ඒ ඇලේ ඉදන් දුම්රිය පොලට පාර හරියට පෙටා වල පාරක් වගේ. තොග කඩ හැමතැනම. පාර අයිනේ කෑම කඩ ඕසෙට. හෙමෙන් හෙමෙන් ඉස්සරහට ආවා. ගූගල් මැප් තමයි ඉතින් අපිට මේ වගේ පාරවල් හොයාගන්න උපකාර වෙන්නේ. මේ වගේ පොඩි දුරකට උවමනා නම් මෝටර්සයිකල් ටැක්සියක් ගන්න ඉඩකඩ තියෙනවා. මෝටර්සයිකල් ටැක්සි කියල මිල ලොකු අඩුවක් නැහැ. අනික සමහර වෙලාවට උන් ගාන කපනවා. ඒත් ඉතින් ට්‍රැෆික් තිබුනද ඒවා කපාගෙන යනවා සං සං ගාලා. මට එද්දි පොඩි ටවල් එකක් ගන්න ඕනි වෙලා බැලුවා. කඩේකට ගොඩ වෙලා. ඒවා තොග කඩ. එකක් දෙන්න අදි මදි කරනවා. සහ මට ඕනි සයිසෙක තිබුනේ නැහැ.

එන ගමන මගදි ආයේම බැදලා කූරුවල ගහල තියෙන බාබකිවු මස් සහ බත් එකක් අරගෙන කෑවා. කාලා ආවා ස්ටේශමට. ඒ ඇවිල්ලා ස්ටේශමට ඇවිත් ආයේ ගියා උදේ ගිය නාන කාමරයට. බාත් 10ක් නේ. නාගෙන යන එක හොදයි නේ. බාත් 10ක් දිලා ආයෙත් නාගත්තා. ඒ නාන තැන සල්ලි ගන්න ඉන්නේ කෙල්ලෙක්. බාත්රුම් එක ඇතුලටම ගිහින් රෙදි ඉවර කරනවා මිස එලියේ ගලවලා දත් මදින්නවත් බැහැ අර වහේට පේනවා. කොහොම වුනත් ඒ නාගන්න තියෙන එක නම් බොහොම වටිනවා. මම හිතන්නේ මේ පහසුව ඒ රටේ සල්ලි නැති මිනිස්සුත් පාවිච්චි කරනවා ඇති.

එලියට ඇවිත් අයෙත් මොනාහරි දෙයක් කාලා ඔන්න ගියා කෝච්චිය ගාවට.

කෝච්චි ගමන

කෝච්චි ගමනට ලෑස්ති වෙලා ගියාට මම ගියා කලින් වැඩියි. පෙට්ටි සුද්ද කරනවා එවෙලේ. මේ තායි ලන්තේ රේල්ලු ටිකට් කලින් ගන්න පුලුවන්. උතුරින් චියන් මායි දක්වා, නැගෙනහිර දිහාවෙන් නොන්කායි දක්වා දකුණු දිගින් මැලේසියානු කෙළවර හට්යායි දක්වාත් දුම්රිය ගමන් කරනවා. ඒ ගමන් මගේ ට්‍රාන්ග් කියන්නේ දකුණුදිග වෙරළබඩ කෙළවරක්. මේ තායි දුම්රිය සේවාව අඩුමිලට සවාරි ගහන අය ට කියාපු එකක්. හැබැයි ඉතින් අඩුය කිව්වාට මේවෑ වායුසමන කරපු බර්ත් එකක් ගන්නෝට වඩා ලාබයි ෆ්ලයි කරන එක.

ගුවන් තොට විස්තර

මම ගොඩබැහැපු බැංකොක් දොන් මුවාන් වලින් තමයි තායිලන්තේ ගොඩක් රට ඇතුලේ ඉන්ටර්නල් ෆ්ලයිට් යන්නේ. සරලවම බැංකොක් ලාබ ඩොමෙස්ටික් අදින්නේ දොන් මුවන් වලින්. එයා ඒෂියා, තායි ලයන් එයා, නොක් එයා, වගේ ඒවා ටච් කරන්නේ දොන් මුවන් එයා පෝට් එක. ඉතින් ඕ ගොල්ලා ලංකාවෙන් තායි යන්නේ ලයන් එයා හෝ එයා ඒසියා නම් අනිවා ඩෙෆා සෙට් වෙන්නෙ මේ ඩොන්මුවන්  ගුවන්තොටුපල. යන්නේ ශ්‍රී ලංකන්, තායි එයාවේස්, බැංකොක් එයාවේස් වගේ එකක නම් සෙට් වෙන්නෙ මේන් එයාපෝට් එක. ඒ කිව්වේ ස්වර්ණභූමි එයාපෝට් එක.

ඉන්ටර්නල් ෆ්ලයිට් එකක් ගත්ත නම් මේ ට්‍රාන්ග් කියන බැංකොක් සිට කිලෝමීටර 837ක් දුර සිටි එකට යන්න ගත වෙන්නේ පැයකුත් විනාඩි 25ක් විතරයි.

මං කෝච්චියට ගොඩ වෙන්න හැදු වෙලේ හිටියා හාමුදුරු නමක්. හාමුදුරුවෝ මාත් එක්ක කයියට සෙට් වෙන්න ගියත් මට තායි බැරි නිසා වැඩේ දෙල් වුනා. කෝච්චිය ස්ටෑට් කරලා යන්නත් පටන් අරන් ටිකකින් ඕන්න කෝචිචයේ මම හිටපු පෙට්ටියේ සීට් පිරුනා. මගින් සෙනග නැග්ගා. පිරුනා කිව්වට ලංකාවේ වගේ ඇගිල්ල ගහන්න බැරිවෙන්න නම් කිසිම වෙලාවක පොදු ප්‍රවාහනේ මිනිස්සු පිරුන් නැහැ. මම වෙන් කරන් ගියේ වෙන් කල ආසන සීන් එකක් නිසා සෙනග වැඩි වුනත් මේවාට නම් කට්ටිය එන එකක් නැහැ. ආවෙත් නැහැ.

බල්ලා සහ කොල්ලා

ස්ටේශන් 4-5ක් ගියායින් පස්සේ නැග්ගා බල්ලෙක් එක්ක කොල්ලෙක්. ඒ බල්ලා කැටුය ගිය කොල්ලා බොහොම දුර ගියා. බල්ලටත් එක්කම ටිකට් වෙන් කරගෙන තිබුනේ. ඌට කන්න බොන්න වගේම ඌට නිදාගන්න පහසුකම් ඕකකෝම ලැස්ති කරන් ඇවිල්ල තිබුනා. කෝච්චිය සිග්නල් නැතුව හරි ස්ටේශමක හරි නැවැත්තුවාම කොල්ලා බල්ල එක්ක යනවා පාරට. මම හිතන්නේ බල්ලට චූ කරන්න ආදී වැඩකටයුතු වලට වෙන්න ඕනි. බල්ලා එක්ක ගියා කියලා කොල්ලට වැඩිපුර ගානක් ගෙවන්න වුනාද කියලා හරියටම දන් නැහැ. කොහොම වුනත් පෙට්ටියේ ගිය අනික් අය බල්ලා එක්ක ගිය මෙයාට ලොකු අවුලක් දැක්වුයේ නැහැ. පෙලක් අය එතැනින් යද්දි බල්ලාව සුරතල් කරලා හෙම යනවා.

ඔන්න විඩක් බල්ලයි කොල්ලයි දෙන්නම නිදි. කොල්ලා කෑම එක අරිද්දි බල්ලා පනිනවා ඒකත් කන්න. බල්ලා වෙලාවක ටිකක් සැරට බිරුවත් එක්ක. දුම්රිය කාර්ය මණ්ඩල කට්ටියත් බල්ලාව ටිකක් සුරතල් කරලා හෙම යනවා.

සංඤචාරක වෙලෙන්දෝ

ලංකාවේ වගේම තමයි කෝච්චියේ සංචාරක වෙලෙන්දෝ එනවා. තේ වතුර, කෝපි පලතුරු, සෝටීස්, කෑම විකුනනවා. ඒ අය යන එක වාසියි. හැමතිස්සේම කරදරයක් වගේ යන්නෙත් නැහැ. ඔන්න පැයකට තුන හතර වතාවක් යනවා. සමහර ජාම වලට යන්නේම නැහැ. කෝච්චියේ මගේ මුලු ගමන කිලෝමීටර අටසීයකට වැඩියි. සම්පූර්ණ රැයක් කෝච්චියේ. එතකාට රෑ මිනිස්සු හොදට සැපට නිදාගන්න ජාමේට කෝච්චි පෙට්ටියෙ දොරවල් වැහුවා ගාඩ් තුමා ඇවිත්. ඒ ජාමෙට සංචාරක වෙලෙන්දොත් නැහැ.

ස්ටෝබෙරි වෙලෙන්දා

මේ සීසන් එකේ ස්ට්‍රෝෙබරි ලාබයිද කොහෙද. ස්ටෝබෙරි ගෙඩි 20ක් විතර බාත් 30කට තිබුනා. ස්ටෝබෙරි ගත්තා.ලොකු ඇපල් කෑලි වගේ රතුපාටට තියෙන සින් එකක් තිබුනා. ඒකත් අරන් කෑවා. බැලින්නම් ඒ ඇපල් නෙවෙ ජම්බු. ජම්බු විසාල කෑලි කපලා පාර්සල් කරලා අරන් යනවා. ඒවා කන්න ලුනු මිරිස් සහ වෙන මොනාද මික්ස් එකකුත් දෙනවා. ජම්බු එකත් එල  කෑම. ඊට අමතරව කෑම වේල් අරන් යනවා. හැමතැනම වගේ නැවැත්තුවම බාබකිව් මස් කූරු සහ බත් එහෙමත් සෙට් වෙනවා. ගමන මැද සාගින්දරේ මැරෙයි කියල නම් කිසිම වෙලාවක බයවෙන්නට දෙයක් නැහැ.

ඉතින් එදා දවස ඉවරයි කෝච්චියටම.

එයා ටිකැට් වෙන් කරගත් හැටි

තායිලන්තයට ලංකාවෙන් අලුත් ප්ලයිට් දෙකක් දැම්මා මේ අවුරුද්ද මුල. එකක් එයා ඒසියා අනික තායි ලයන් එයා. එ දෙකෙන් තායි එයා ඒසියා සිරාවටම ගාස්තුව අඩුයි. ඉතින් තායි එයා ඒසියා රුපියල් තිස්දාහකට යන්න එන්න ටිකට් තියෙන කාලේ තමයි මම ටිකට් වෙන් කරගත්තේ. ගුවන් ගමන් වෙන්කරගනිද්දි තායිලන්තය වගෙ ලොකු රටකදි අපිට යන්න තියෙන අවසාන ලොකේසන් එකටම ඩොමෙස්ටික් එකකුත් දාගන්න පුලුවන් න්ම හොදයි. මොකද බැංකොක් වලින් චුත වෙලා ආයේ බස් කෝච්චි වල යනවාට වඩා ප්ලේන් එකේම යන එක  ලේසියි. දකුණු පලාතේ නම් ක්‍රාබි, හට්යායි, පුකට්, ට්‍රාන්ග්, සුරත් තානි වගේ එයා පෝට් වලට බැංකොක් ඉදන් ගුවන් යානා තියෙනවා. ඊස්ටර්න් සයිඩ් එකේ උදොන් තානි, උබොන් රත්නචානි, කොන් කේන් වගේ මේන් සිටි වලට ගුවන් ගමන් තියෙනවා බැංකොක් ඉදලා. උඩහ පලාතේ නම් චියං මායි, චියන් රායි, පිට්සනෝලුක් වගේ තැන්වලටත් කෙලින්ම ගුවන් ගමන් යෙදෙනවා බොහොම සාධාරන මිල ගනන් වලට. ගුවන් ගමන් කලින් වෙන්කරගත්තොත් කාලේ ඉතුරු වෙනවා. ඒ වගේම බජට් එකටත් ලේසියි.

ඕව නයිට් යන එකෙත් හොදක් තියෙනවා. ඕවනයිට් ටේන් හෝ බස් එකක යනවා කියන්නේ බැංකොක් වලින් නැග්ගාම හැන්දෑවේ ඊලග දවසේ පාන්දර හෝ උදේ අපි ඒ ඩෙස්ටිනේශන් එකට යන්න පුලුවන් කම තියෙනවා. එතකොට සිංගල් නයිට් එකක් හෝටල් වල නවතින්න අපිට වියදම් වෙන ගාන අඩු වෙනවා. ඒත් ඒක වෙහෙසකර අත්දැකීම්ක තමයි ඉතින්.

මේ මම යන්නේ ට්‍රාන්ග් පලාත. ට්‍රාන්ග් වල විස්තරය අපි ඊලග කොටසින් ම බලමු. පහල වීඩියෝවේ තියේ මගේ බැංකොක් බෝට්ටු සහ දුම්රිය ගමන් වල වීඩියෝ කෑල්ලක්.