Trang වල මසා සහ තවත් කතා

මසා එක

මසා බලලා බලලා එකකට යන්තම් ගොඩ වුනා. ගූගලා කියලා තිබ්බ විදියට එතන රිවිව්ස් හොදයි. එ වගේම එතන එලියේ තිබ්බ සපත්තු සෙරප්පු බැලුවාම ඒවා ගොඩක් ගෑනු ඒවා. ගෑනුම වෙන්න ඇති කියලා ගියා ඇතුලට. බාත් 300යි ෆුල් බොඩි පෑ දෙකයි.

මසා එක කලේ මහත දෙහෙත ආන්ටි කෙනෙක්. සැපට මගේ ඇග පාගලා තලලා පොඩිකරලා දැම්මා. සොප් එකට යද්දි සොප් එකේ හිටි හැත්තට ඉංගිරිසි බැහැ. දිගැටි ඇස් තිබ්බ මූන දිගකෙල්ලෙක් මට මසා වල ගනන් කිව්වා. ඒකට පොඩි ඩවුට එකක් තිබ්බා මම හෙව්වේ හැපි එන්ඩින් මසාද කියලා. පසසේ ඒකත් ලාවට තේරුම් කලා.

ලංකාවේ හැපි එන්ඩින් මසා වල වගේ නෙමෙයි මේවයෙදි සම්පූර්ණ අපිව මසාජ් කරන අය අනික් මසා කරන අයට පේනවා. ඒ වගේම අනික් ගෑනු ලමයි මසා කරන ආකාරයත් අපට පේනවා. සුන්දර සරීරයක් උඩ නැගගෙන අක්කෙක් ඒකිව පාගනවා. පව් දෙය්යනේ..ඒ පෑගිමත් මසා එකේම කෑල්ලක්. ඒ කිනං අලි මාලු කාලද මන්දා කොච්චර පෙසර් දුන්නත් තව මිරිකන්න කියනවා.

තායි මසා කියන්නේ දාගන්න ඕනි එකක්. ඒත් අගේ පතේ මොනාහරි අවුලක් පේශි, අස්ථි වලසෙටින්ස් අවුල්ක තියේ නම් බුදු අයියේ තායි මසා යන්න එපා. තායි මසා හාඩ් එකක් ගත්තාම ඇත්තටම ඇගේ හැම තැනම මිරිකනවා වල්ලයි පොල්ලයි හැර.

පෑ දෙක ඉවර වුනා. රෑ බෝ වුනා. මම ඒ ආන්ටි පාරට බාත් සීයක ටිප් එකකුත් දාල එනවා ඕන්න පරණ ඇදුම් සපත්තු බල බල.

Massage Spot Trang 

රෑ කෑම කඩේ

එනකොට මගදි පේනවා එක කෑම කඩයක් තියෙනවා. එලියේ පුටු මේස දාලා තියෙන්නේ. මිනිස්සු මීමැහි පොදිය වගේ එතන. මිනිස්සු වැඩියි කියනනේ කෑම හොදයි කියන එක. ඒක යුනිවසර්සල් සත්‍යයක්. ලංකාවේ වුනත් මිනිස්සු වැඩි තැන්වල කෑම එක්තරා මට්ටමකින් හරි හොදයි. ඉතින් ගොඩ උනා පුරුදු පරිදි එතනත් ඉංගිරිසි මෙනු එකක් නැහැ. ඔලුව වහල හිටි සිගිති පෙනුමැති සිහින් මුස්ලිම් යුවතිය මට කඩේ ඇතුල පෙරලලා ඉංගිරිසි මෙනු එකක් ගෙනත් දුන්නා. කොෆි සහ කෙහෙල් ගෙඩි දාල හදන ශේක් එකක්, ඉරිගු සහ බිත්තර දාපු බිත්තර රොටියක්, රයිස් සහ මස් කරි එකක්. ගත්තා.

My dinner

ටික වෙලාවකින් තව දීසි ගොඩක් ලොකු ට්‍රේ එකක තියාගත් බුවෙක් කැරකෙනවා. මට සෙට් වුන වේටර කෙල්ල ඇවිත් කියනෝ ඒවාත් ගන්න පුලුවන්ලු. මට ලොකු අයිඩියාවක් නැහැ ඒකකුත් ගත්තා. ඒකේ තිබ්බේ මස් බෝල වගයක් බැදලා තෙල් දාලා එහෙම. බඩ පිරෙන්න කාලා මම හිතන්නේ උගුර හරියට එනකල් බීමත් බීලා වැනි වැනි වගේ ආවා නවාතැනට. ඇවිල්ලා ඇලවුනා ඇලවිල්ලක් ආයේ උදේ තමයි ඉතින් ඇහැරෙන්නේ.

My Room

ඊලග දවස

බැංකොක් වලට බස් එකෙන්

උදේ ඔප්ෂන් දෙකක් තියේ. එකක් තමයි දවස තිස්සේම ඇවිදලා හැන්දෑව කෝච්චියට නගින එක. අනික උදේ බස් එකක් තියේ එකේ බැංකොක් යන එක. මගේ ඊලග ඩෙස්ටිනේශන් එක උදොන් තානි. එහෙම නැතිනම් සරලව කිව්වොත් දැන් ඉන්නේ දකුනේ නේ. ඊලග තැන බැංකොක් සිට ඊසාන දිහාවේ තියෙන කෙලෝර. ඒ පැත්ත ලස්සනයි කියලා ඉන්ටනේට් එකේ දැක්කා. ඒගමන එහේ යන්න හිතාගත්තා.

Bus Station Trang

මම මනෝමෙන් ගනන් හැදුවා. දැන් මම උදේ 9.30 බස් එකේ ගිහින් රෑ 9.30ට බැංකොක් වල. එතනින් ගන්නවා බස් එක උදොන් තානි වලට නයිට් බස් එක. එතකොට ඊලග දවසේ උදේ 9.30ට ඊසාන් වල අගනගරයක් වෙන උදොන් තානි වල. ඒක ඒ විදියටම වුනේ නැහැ. ඒත් ආසන්නව සක්සස් වුනා.

ට්‍රාන්ග් බස් නැවතුමට ගියා. ගිහින් ආයේ ඉතින් කන්න ලැබේද දන් නැහැ නේ. බස් නැවතුම ගාව හොටලෙන් බඩ පිරෙන්න කෑවා බත් එකක් සහ තව මොන මොනාද කරිදෙකක්. කාලා ඉවර වෙලා බස් එකට ටිකැට් එකකුත් ගත්තා බාත් 400ක් විතර දීලා. බස් එක ප්‍රමාදයි. ඔන්න 10ට විතර ආවා බස් එක.

Plate near Trang Bus Station

බස් වරුණාව

මේවා සැප බස් හරිය. තට්ටු දෙක. බ්‍රෑන්ඩ් එක බෙන්ස්. මට ලැබුනේ උඩ තට්ටුවේ වීදුරුව කිට්ටු සීට් එකක්. ඒකේ වාඩි වෙලා පොඩ්ඩක් නිදාගන්නත් හැකියාව තියේ. බස් එකට නැග්ගාම පෙරවන සීට් එකයි, තේ වතුර බොන්න කුකි එකයි, තේ වතුර කෝපි හදාගන්න ඕනි කලමනා පැකට් ගොඩකුයි, කෝපපෙකුයි ආදී දේවල් ලැබුනා. ඒ වගේම කන්න නැවැත්තු තැනදි තව කිරි පැකට් එකකුයි තව මොනාහරි බිස්ක්ට් එකකුයිත් ලැබුනා.

ට්‍රාන්ග් ඉදන් බැංකොක් එද්දි එනගමනට දෙපාරක් පෝන් එක චාජ් කරගන්න උනා.හොද වෙලාවට මගේ බැටරි බැංකුව දෙයියෙක් වගේ පිහිට වුනා. දුර කිලෝමීටර 800ට එකම එක වතාවක් විතරයි මොබයිල් සිග්නල් නැති වුනේ. බැක්පැකින් යන්න හොද රටවල්ගොඩක් ඇති. ඒත් පහසුකම් එක්ක බැක්පැකින් නම් තායි තමයි ඉතින්. මම දැක්ක විදියට සවුතිස්ට් ඒෂියා වල අනික් රටවල්හොදයි. ඒත් ටුවරිස්ට්ලාට තියෙන පහසුව අතින් නම් තායිලන්තය ඉස්සරහ තැනකින් ඉන්නවා. ඒ කියන්නේ කෑම බීමද? යාන වාහනද? කාබරද ඕනි දෙයක් පහසුවෙන් ලාබෙට හොයාගන්න හැකියාව තායි වලදි ලෙසට තියෙනවා.

Trang to Bangkok Daytime Bus 

බස් එකේ යද්දි අවට දර්ශන නම් ලංකාවේ වගේමයි. සදර්න් හයි වේ කේ කොළඹ ඉදන් ගාලු යද්දි පෙන්නුම් කරන දර්ශන ටික වගේම ටිකක් ද මන්දා ට්‍රාන්ග් සිට බැංකොක් යද්දි පෙනුනේ. කදු වැටි කෑලි, පාම් ඔයිල් වගාවන්, රබර් වගාවන් වගේ වගා කටයුතු ගොඩක් තිබුනා. තායිලන්තය ජනගහන ඝනත්වය සිරාවටම අඩු රටක්. අපේ රටේ වර්ග කිලෝමීටරයට මිනිස්සු 325ක් ඉන්නවා. තායිලන්තයේ ඉන්නේ වර්ග කිලෝමීටරයට මිනිස්සු 135ක් විතරයි. සාපේක්ශ ගත්තෝතින් තායිලන්තයේ වගේ දෙකහමාර ගුනයක් මිනිස්සු ලංකාවේ වර්ග කිලෝමීටරයක වැඩවාසය කරනවා.

Landscape Seens from bus 

බස් ගමන තේ වතුර බීම

බස් ගමනේදී තේ බොන්න සහ කන්න කඩයක් ගාව නැවැත්තුවා. ඒක ලොකු තැනක්. හුජ්ජ කරන පෝච්චිම තිබුනා බර තොගයක්. හැබැයි අපරාදේ කියන්න බැහැ වැසිකිලි පිරිසිදුව තියෙනවා දේවාල වගේ. කන්න ගියාම මරු ආතල් එක්ක වුනේ. කන්න දැන් ඔන්න එකෙක් මොනාද නුඩ්ල්ස් වගයක් අරගෙන. මාත් ඒ ජාතියම ගත්තා. අරන් කන්න හැදි නැහැ. හැදි සහ අර නූඩ්ල්ස් කන කූරු ඉල්ලාගන්න ඕනි කවුන්ටරයකින්. කෙල්ලෙක් කවුන්ටරයක ඉස්සරහ ටොපිබෝතල තියෙන හරියෙන් වගේ හැදි ගෑරුප්පු ගොඩක් ගොඩගහගෙන. ඒකිෆෝන් එකේ. මම ගිහින් දඩස් ගාලා හැදි ගෑරුප්පු ගන්නගියා. මෙන්න මේකි මගේ අතින් ඇල්ලුවා. හුටස්. ඒ තැනදි සල්ලි දීලා තමයි හැදි ගෑරුප්පු ගන්න ඕනා. ඒ කියන්නේ කලින් අපි නූඩුල්ස් එක ගන්නවා පස්සේ ඒවා කන්න හැදි ගන්න තැනදි ගාස්තු ගෙවලා හැදි ගෑරුප්පු ආදිය ගන්න ඕනා. අපරාදේ කියන්න බැහැ නපුරු පෙනුමට රැව්වා වුනත් සීදේවි ගෑල්ලමෙක් තමයි කවුන්ටරේ උන්නේ.

Noodle Plate 

ගත්ත වලාම කන්න බැහැ. නූඩ්ල්ස් දිගයි අපේ අත පයටත් වඩා. ඒවා ගෑරුප්පුවේන එන්නෙත් නැැහ. ගත් මෝඩකමට ටිකක් සුප් එක වගේ එක බිව්වා. තවතිබුන රබර් කෑලි වගේ ඒව ටිකකුත් කෑවා. තව එලෝලුත් කෑවා. මේ ලොකු උස බස් මම හිතන්නේ ආන්ඩුවේ බස්.බස් එකේ ගියා ටික්ක මහත කොන්දොස්තර වරියක්. ඒකි නැග්ග ජාමේ බෙස් සීට් එකයිඅඩුම කුඩුම ටිකයිදෙනවා. ඉන් පසසෙ කොහෙ තොලොංජි වෙනවාද මන්දා. මට තේ වතුර හදාගන්න උනුවතුර ටිකක් ගන්න සැර උවමනාවක් තිබ්බා. ඒත් අහන්න එකෙක් නැහැ. වටේ පිටේ උනුත් ඒ තේ වතුර එක හදාගන්න පාටක් පෙනුනෙත් නැහැ. ඔන්නොහෙ කරබාන හිටියා. දවසටම පැය 14ක් විතර බස් එක ගියා. එකම එක තැනයි නැවැත්තුවේ. සමහරවිට තායි බසින් කියන්නත් ඇති මෙතන විතරයි ඔන්න නවත්වන්නෙ දවසටම හරියන්න කාපල්ලා. බැරිනම් පාර්ස්ල් කරලා අරගල්ලා කියලා. ඒත් මම දන්නවය තායි.

බස් එක ගියේ පැයට කිලෝමීටර 80ක ස්ථාවර වගෛන්. බස් එකේ රියදුරු ඉන්න තැනම වගේ උඩ හරියේ ගියර පෙට්ටිය දිහයින් එල් ඊ ඩී පැනලෙක යන වේගේ පෙන්වනවා. අපේ බස් වගේ සියට පාගලා අයේ තිහට හතලිහට අඩු කරගන්න වෙන්නේ ඉතාම කලාතුරකන්. 80 නම් ඔහේ කිලෝමීටර පනහක ්හැටක් අසූවටම අදිනවා කිසිම ගේමක් නැතුවම.

අමතර පිංතුර කතා

මේ හොටලේ තමයි මුලින්ම කාමර හෙව්වේ. මේක ටිකක් ජනප්‍රිය තැනක්. හොද මට්ටමේ නන් ඒසී ඩබල් රූමක් බාත් දෙසියකට ගන්න පුලුවන්. ගොඩක් වෙලාවට ට්‍රාන්ග් එන්න සුද්දන්ට තියෙන සැරම හේතුවක් තමයි බජට් එක. ස්ටේශන් එක ඉස්සරහින් බැහැලා විනාඩි දහයක් විතර වටේ කැරකෙද්දි සැප තැනක් සෙට් කරගන්න පුලුවන් නවාතැන් වලට ට්‍රාන්ග් වලින්. 

 තායි බස් එකේදි බෙස්සීට් එකක් දෙනවා. ඒක තමයි ඔය මම පොරවන් ඉන්නේ. ඒ බෙස්සීට් එක සීතලට මරු. නැත්නම් පැය පහ හයක් නෙමෙ පෑ දොලහක් මේ සැර සීතලේ ගිහින් වෙනමම අමාරුවෙක් හැදෙනවා. මේ සැප ස් වුනත් මේවෑ යට තට්ටුව තමයි හොද. මම එද්දි ආවේ යට තට්ටුවක. ඒකේ ගැස්සෙවා අඩුයි. උඩ පොඩ්ඩක් ගැස්සීමත් වැඩියි. ඒසී එකත් පොඩ්ඩක් වැඩියිද මන්දා?. එත් උඩ යද්දි ගොඩක් ඈත පේනව. 

මේ බස් ගමනේ පොටෝ දැම්මාම යාලුවෝ ඇහුවේ මේ ලංකාවෙ නේද බං කියලා. ඇත්තටම මිනිස්සු පෙවුන් නැත්තං ලංකාවේ වගේම තමයි. ගමනේ යද්දි උක් වගාවල් පේනවා. එලෝලු වගාවල් පේනවා. කදුවැටි පේනවා. ටවුන් කඩමන්ඩි ආදිය තිබුනත් මෙහෙ තරම් මිනිස්සු වැඩිය නැහැ ඒවයේ.