පාපුවරුවල ඇණ පරීක්ෂා කිරීමට කමිටුවක් පත්කෙරේ

පසුගිය දිනෙක දුම්රිය පාපුවරුවක් කැඩී තරුණයෙකු දෙකට කැපී ගිය අතර ඒ ගැන අවධානය යොමුකල රජය මෙවැන් කමිටුවක් පත් කරනු ඇතැයි මට සිතේ..බස් රියේ රුපියල නොලැබෙන බවට ජනතාව මැසිවිලි කියන විට ඒ බව දැන්වීමට අපේ රජයේ ගරු මැතිතුමන්ලා අපිට නොම්මරයක් ලබා දුනි. ඒවැනි වැඩවලට ප්‍රසිද්ධ බුද්ධිමත් රජයේ මහ පුටු එවන් විසඳුමක් ගෙන ආවොත් අපි ඒ ගැන අාඩම්බර විය යතුය.
ඒ 1990 දශකයේ මුල් භාගයයි බහුතරයක් අපේ පැත්තේ තිබුනේ රතුපාට ලොකු අසෝක් ලේලන්ඩ් බස් රථයි. ඒවා බොහොමයක් ලංගම විය. ඒ ලංගම බස් බොහොමයක බස් රියෙන් බැසීමේදී රියදුරු මහතා විසින් විවෘත කල යුතු දොරක් විය. එනම් සීනුව නාද කර බස්රිය නැවැතුන විට රියදුරු විසින් අර කී දොර ඇර බසින්නට අවකාශ සලසයි. ඉස් පසු කලෙක පැමිනි ඔටෝ බස් නැමැති පිටුපස එංජිම ඇති අලංකාර බස් වල දොරවල් පාලනය කල හැකි බොත්තම්ද තිබුනි. එතකොට ජනතාව නගින විටත් බහින විටත් දොරවල් ඇරීම සිදුවන්නේ රියදුරු තුමා අතිනි. බස්රියේ පාපුවරුවේ ගමන් කරන්නන් ඒ බස් රියවල යායුතු වන්නේ ඇතුලෙනි. මල් වටිටයක් වැනිව මිනිසුන් ගොඩක් එලියට පේන්න ලොකු පාපුවරුවක් ඒවායේ තිබිය නොහැක. මන්ද දොරවල් වසා ඇති බැවිනි.
එය කාලයත් සමග අතුරුදහන් විය. දැන් රිසි සේ මහජනතාවට පා පුවරුවේ යෑමට නිදහස ඇත. කාලයක් පොලිසිය විසින් රියදුරුට දඩ ගස න අතර පසු කලෙක එය මගීනට යොමු විය. නමුත් බස් වල දොරවල් වත් දුම්රිය වල දොරවල් වත් වැසුනේ නැත. මේන් දොරක් තියනවා යැයි කීමටත් වැස්ස වෙලාවට වසා ගැන්මටත් හැර දුම්රිය වල බස් වල දොරවල් තිබුනාට වැඩක් නැත. ඒවා වැසෙන්නේ නැත. බස් රියවල දොරවල් වසාගෙන මගින් ගෙන යා යුතුයැයි නීති රෙගුලාසි ඇතත් ඒවා ක්‍රියාත්මක තත්වයේ නැත..එහෙත් පොඩියක් ලයිසන් එක නොගෙනාවොත් හෝ ඉන්සුරන්ස් එක දිනක් පැන්නොත් මහ වරදක් සේ ගෙන උසාවි දාන්නට හෝ දාස් ගානක දඩ ගසන්නට නම් අපේ පොලීසිය කාරුණික වෙයි.


මගේ යාලුවෙක් ටික කලකට පෙර ඉංදියාවේ ගියේය. එහිනම් බස් රියවල දොරවල් ඇරගෙන යෑම සමහර ප්‍රාන්තවල සපුරා තහනම් බව ඔහු කියන ලදී. මා අන්තර්ජාලයේ වීඩියෝ වල දැක ඇති පරිදි සමහර පිටරට කෝච්චි වල කෙතරම් සෙනග වැඩි වූවත් කෝච්චිය ඉදිරියට යන්න නම් අනාවාර්යෙන් සියලු දොරවල් වසා තිබිය යුතුය. ලංකාවට චීනයෙන් සහ ඉන්දියාවෙන් ආනයන කරන ලද නව දුම්රිය වල එවන් පහසුකම් තිබෙන්නට ඇත. නමුත් අපේ උන්දැලා ඒවා ගලවා දමා ඇත්තේ සමහර විට එවන් පද්ධති නඩත්තු කිරීමට ටිකක් ඔලුව කල්පනා කල යුතු නිසා විය හැක. නැත්නම් එවන් සිස්ටම් එපා යැයි කියා තවත් රුපියල් ලස්සයක් දෙකක් ඉතිරි කර රට දියුනු කිරීමට ඔවුන් සිතුවා වන්නට පුලුවන. ලඟදී ලංකාවේ දැයට කිරුල නමින් අනුරාධපුරය දක්වා ධාවනය වූ දුම්රියේ ඒ දුම්රිය සැලසුම් කොට තිබු පරිදි වායුසමනය කිරීමේ හැකියාවක් තිබි ඇත. නමුත් ලංකාවේ ඒවා ධාවනය වන්නේ අඩියෙන් අඩිය ෆෑන් සවිකරලාය. අඩියෙන් අඩිය ෆෑන් සවිකර එයට යන විදුලිය බලයෙන් සමහර විට තවත් උපක්‍රම භාවිත කොට දුම්රියම වායුසමන කිරීමට හැකියාවක් තිබෙන්නට ඇත. නමුත් තිබෙන දෙයක් තවත් අඩුකොට සරල කොට ගෙන තබා ගන්නවා විනා නවදෙයක් ගැන සීනෙන්වත් නොසිතන අපේ පාලකයෝ සහ නිලධාරිහු ඒවා නොසිතති.
දුම්රිය නැවැත්වීමට ප්‍රථම දොරවල් නොඇරෙන පරිදි නව දුම්රිය ටික වත් සකස් කරන්නේ නම් වර්ෂයකට අපිට නැතිවෙන සහ කෑලි අඩුවෙන ජීවිත කීපයක් ආරක්සා කරගන්නට හැකියාව ඇති බව මගේ හැඟීමයි..
නව දුම්රියන් වේදිකාවට එන විට අනාරක්ෂිතව කරන පොරකෑම කෙතරම් අවධානම් දැයි ඔබට අද වුව කොටුව හෝ වෙනත් ජනාකීර්ණ දුම්රිය පොලකට ගොඩ වීමෙන් දැනගත හැක..මිනිසුන් ක්‍රමයට අනුගත වෙනවා විනා මිනිසුන් වෙනුවෙන් ක්‍රමය වෙනස් වන්නේ කවදාද??