ගැමුනු මරමු ලාබෙට යමු

මා ඊයෙ පෙරයිදා රූපවාහිනියේ උදෑසන පුවත් විශ්ලේෂණයක් බැලුවෙමි. එයට සම්බන්ධ කරගත් ගැමුණු විජේරත්නගෙන් නිවේදකයා නොයෙක් හරක් (හරස් නොවේ) ප්‍රශ්ණ අසයි. ගැමුණුට සිය අදහස කියන්නට නොදෙන නිවේදකයා ඌටම ඕනි උත්තරය ගැමුනුගෙන් ගන්නට හදයි.

හොඳයි දැන් එතකොට ඔබට අවසාන වශයෙන් රජය ප්‍රතිඥා දීල ිතයෙනවාද ජූලි මාසෙ බස් ගාස්තු ඔබ කියන ප්‍රමාණයකින් වැඩිවෙනවා කියලා?

ඉතිං ඔය පස්නෙට ගැමුනු මහත්තයා දුන්නෙ ටිකක් දිග උත්තරයක්..ඒක දීල ඉවරකරන්නත් කලිං බොහොම ඉස්තුතියි කියලා නිවේදකයා ලයින් එක කට් කලා..

නිවේදකයාට ඕනි වුනේ ගැමුනුලා ස්ට්‍රයික් කරලා බස්ගාස්තු නග්ගගන්න හදනවා කියන උත්තරේ ගන්න..ඒ කියන්නෙ මේ අහිංසක රජය ජනතාවගේ බස්ගාස්තුව නංවනවාට කොතෙක් විරුද්ධ වුනත් දුෂ්ඨ ගැමුණු විසින් බස් සංගම් ඒකාරාශී කොටගෙන බස් ගාස්තු වැඩිකරන්න යන බව පෙන්වීම තමයි ඒ මීඩියා කාක්කගේ වැඩේ වුනේ. සමාරවිට සජීවි වුනත් ඉයර් පෝන් එකෙන් එහාපැත්තෙ හිටපු හාදයා කිය්නන ඇති ඔය ගැමුනුවා වැඩිය අවුස්සන්නෙ නැතුව ස්ටයික් කරන්න නේද හදන්නෙ කියලා විතරක් අහන්න කියලා.. 

බස් ගාස්තු වැඩිකරීමට ජාතික ප්‍රතිපත්තියක් ඇති අතර රටේ අනික් සංරචක වල මිල අගයන් වෙනස් වෙන විට බස් ගාස්තු ඒ අනුව වැඩිවීම සිදුවෙයි. උදාහරණ ලෙස විදුලිය බිල වැඩිවන විට බස් ගාස්තු වැඩි වීම විහිලුවක් ලෙස පෙනුනත් විදුලිය වැඩිවෙන විට ඒ අනුව මිල වැඩිවෙන අනෙකුත් සංරචක හේතුවෙන් බස් ගාස්තු වැඩිවිය හැකි බව රජයේ පාර්ශවය විසින්ද පිළිගෙන ඇති ජාතික ප්‍රතිපත්තියේ සඳහන් ව ඇතිවා වන්නට ඇත. එවන් ගිවිසුම් ඇත්නම් ඒවා සාකච්චා මාර්ගයෙන් මහජනයාට සහන ඇතිවෙන පරිදි වෙනස් කල හැකි මාර්ග ආදිය සාකච්චා කල යුතුය. එසේ නොමැතිව මාධ්‍ය ලව්වා ගැමුණුලාට බැට දීමෙන් ගමේ චන්ඩි පස්න විසඳන ආකාරයට පස්න විසඳීමට යෑමෙන් කිසිදු වාසියක් කිසිම පාර්ශවයකට ලැබෙන්නේ නැත. 

කොහොම වුනත් මා ලිපියට දැම්ම මාතෘකාව අනුව අපේ රාජ්‍ය මාධ්‍ය සහ අනෙක් රජයට අනුබද්ධ සියලු මාධ්‍ය විසින් පෙන්වන්න යන චිත්‍රය වන මේ ගැමුනු ඇතුලු බස් නායකයින් මරා දැමුවොත් රජයට බස් ගාස්තු වැඩිකරන්න ඕනි නැහැ කියන තියරි ය නිරූපනය වේ. ඒ කියන්නෙ ඩීසල්, විදුලිය, අමතර කොටස්, බලපත් ගාස්තු සියල්ල වැඩිකලත් ජාතිය උදෙසා(වෙළඳ සලකුණකි) බස්කරුවන් මගීන් පැරණි ගාස්තුවලටම එක්කරන් යා යුතුයි කියන මතය රජය දරනවා කියලා තමයි බැලූ බැල්මට පේන්න තියෙන්නෙ. ඒ අනුව රජය අමාරුවෙන් බස් ගාස්තු වැඩිකලත් එය වැඩිවූයේ රජයේ ඩීසල් විදුලිය ජීවන වියදම් වල මිල ඉහලයෑමේ හේතුව නිසා නොව ගැමුණු විජේරත්නලාගේ උද්ගෝෂණ නිසා බව මහජනයාට පෙන්වීමට රජයේ මාධ්‍ය ටික උත්සාහ ගනී.

පසුගිය වතාවන් වලදි ගැමුනු විජේරත්නලා සිය කර්මාන්තය කඩා වැටෙන්නට නොදී වෘත්තිය අරගල කරනවිට ඩී ඇස් ගුණසේකර කොම්පැනිය සහ ලංගම බස් ඒ ස්ට්‍රයික් එකට සහයෝග නොදී සිටියෝය. නමුත් අර බස් ගාස්තු වැඩිකල විට සියලු ලංගම වලත් ඩීඇස් බස් වලත් ගාස්තු ඉබේම වැඩිවිය. අඩුතරමේ ලංගමේ හෝ අඩුවට දුවන්න කැමති වූයේ නැත.

රජයේ විකල්ප. 

අපේ රජයට පුද්ගලික බස් හැරුන විට විකල්ප දෙකකි. ඒ දුම්රිය සහ බස්.ඒ සේවා දෙකම රජයට දැඩි බරක් වෙන ලෙස පාඩු ලබයි. නමුත් පුද්ගලික බස් සුවපහසුව අතින් යම්තාක් හොඳ මෙන්ම ලංගමට වඩා ගුණාත්මක සේවාවක් ලබාදෙන අතර බොහෝ පුද්ගලික බස් හිමියෝ ලාබ ලබනු පිණිස බස් කර්මාන්තය කරගෙන යයි. සේවකයින් විසාල ප්‍රමාණයක් ගාල් කරගෙන කිසිදු වැඩපිලිවෙලක් නැතිව පාඩු ලබන ලංගම අයිති රජයම, වසර ගනනක් සිට පාඩුලබන දුම්රිය සේවයක් ඇති රජයම බස් ගැමුණු ලා යමක් කියන විට හදන්නේ හරහට යන්නටය. 

අපේ බහුතර පිංවත් මහජනයා හිතන ලෙස පුද්ගලික බස් සේවාද මහජනයාට සහන දී මගී දන්සැල් මෙන් මුදල් නොගෙන එහෙට මෙහෙට ප්‍රවාහනය කලොත් වන්නේ අපිට යන්නට එන්නට තියෙන පුද්ගලික බස් සේවාවද ඇන හිටීමය. එනිසා කොහේ හරි යන නන්නත්තාර මිඩියා අනාතයෙක් මයික් එකක් ඇල්ලුව පලියට සකල සරුවාංගයෙන්ම රාජපාක්ෂික වී ගැමුණුලා තලන්නට යෑම වගකිව යුතු මහජනයා විසින් නොකළ මනා කාරණාවකි. යම් වෘත්තිය කන්ඩායමක් යම් යම් ඉල්ලීම් ඉල්ලන අතර ඒවා අතර සාධාරන මෙන්ම අසාධාරන ඒවාද තිබිය හැක. නමුත් ඒ කර්මාන්තය වෙනුවෙන් කරන ඉල්ලීම් ඉටු නොවුනහොත් වන්නේ ඒ වෘත්තිය කන්ඩායම් විසින් සපයන සේවා ඇනහිටීමයි. නැතහොත් ඒ සේවාවහන්හි ගුණාත්මක අගය පහල යාමයි. 

වෘත්තිය සමිති යනු මහා කරදරකාරී දෙයක් ලෙස සමාජගත මතයක් මේ ක්‍රමය තුල නිර්මාණය කොට ඇත. ඒ තුල සිය අයිතිවාසිකම් ලබා ගෙන ඒ තුලින් මහජනයාට වඩාත් හොඳ ලෙසසේවය කිරීමට ඉඩ සැලසීමට යම් වෘත්තිය සමිතියක් සිතාගෙන සිටියද ඔවුන්ටද සිදුවන්නේ රජයේ නෝන්ජල් පක්කිලි කතා වලට අහුවෙන්නටය.

උදාහරණ ලෙස ලංගම සේවකයින් ඉතාම සුලු වැටුපක් ලබාගෙන එයද නියමිත දිනට නොලැබෙන කල ලංගම ලොක්කන් ලොකු සල්ලි කුට්ටි පිල්ලි යවනවා නම් අර පහල සේවකයින්ගෙන් සුපිරි සේවයක් අපේක්ෂා කල නොහැකි බව චූටි බබකුට බවා තේරුං යන කරුණකි. එවන් විටක ලංගම සේවකයින් පඩිය වෙනුවෙන් පොඩි උද්ගෝෂණයක් කරන විට හෝ වෘත්තිය අරගල දිගින් දිගමටම  කරන විට ඔවුන්ට හැමදාම සොච්චම් පඩි ලැබෙනවා නම් බස් කොච්චර ලංකාවට ආවත් ණය කොච්චර ලැබුනත් හැමදාම ලංගම පාඩුය.

පුද්ගලික බස් රියදුරන් කොන්දොස්තරවරුන් සෘජුව හෝ වක්‍රව දාස් ගනන් මුදල් දිනකට උපයයි. එසේම බස් හිමිටද විසල් මුදලක් ලබාදෙයි. නමුත් ලංගම වල බස් වල වැඩකරන කොන්දොස්තර රියදුරු මහත්වරු ඉතා අඩු වැටුප් ලබද්දී උපයන සියල්ල ඩිපෝවට ලබාදෙයි. ඉන් පසු ඒ සල්ලි වලට වන්නේ කුමක්ද? රජයෙන් වසර ගණනාවක් ආධාර දීලාත් ලංගම එකතැන පල්වෙන්නේ ඇයි. රජයක් සහ වගකිව යුතු මාධ්‍යයන් විසින් ඉලිප්පිය යුතු වන්නේ එවන් කාරණාය. නමුත් සිදුවන්නේ එහි අනෙක් පසය.

මේ බස්වල කිසිම අවුලක් තියෙන බවක්වත් දුම්රිය සේවා බස් සේවා ලංගම වල ප්‍රශ්ණ තිබෙන බවක්වත් කිසිදිනෙක දිවයින පත්තරේ යන්නේ නැත. සමහර විට දිවයින පත්තරේ ඇත්තන් හෙලිකොප්ටරෙන් ඇවිත් බහින නිසා එසේ වෙනවා වෙන්නට ද ඇත. 

නමුත් තව ටික දිනකින් පුද්ගලික බස් සංගම් වර්ජනයට සැරසුනොත් එයට එරෙහිව පිටපත් ලියන්නට කතුවැකි ගහන්නට නම් මාධ්‍ය සෙනග අඩු නොවනු ඇත. අහෝ මෙතරම් ලෙවකාලත් මුංට රසඇති  නොවෙන සැටි.