බිදෙන් බිද ගැනීම

ස්ත්‍රීන් පිළිම ලෙස නෙළූ කල ඔවුනගේ බොහෝ රසයන් අඩුවේ. ස්ත්‍රීන් යනු පිළිම නොවේ. බොහෝ කවීන් ස්ත්‍රීන්ගේ කොන්ඩය තොල් සුදු මුහුන පුක බඩ තන් වර්ණනා කලද ඔවුහු ස්ත්‍රීන්ගේ චලනය සහ ජීවමාන ගතිය උකහා ගන්නේ අඩුවෙනි. ස්ත්‍රිය යනු සක්‍රිය වස්තුවකි. පිරිමි ඇග ඒ වෙත ඇදෙන සුළු නොයෙක් අභිනයන් ගෙන් ස්ත්‍රී සිරුර සමන්විත වෙයි.

කතාවෙන් අංග චලනයෙන්, අභීනයෙන්, ගැස්සීමෙන් පැද්දීමෙන් කෝල කිරීමෙන් ආඩම්බර දැක්වීමෙන් , සෙල්ලක්කාර ගතියෙන් , විහිලුවෙන් තහලුවෙන්, ඇඩීමෙන් සිනාසීමෙන් ස්ත්‍රීහු ප්‍රාන සහිත බාදුරාවෝ බවට පත්වෙති. රූපයේත් සිරුරේ හැඩයේත් ලක්ෂණ ඇති කාන්තාවන් සැම විටම පිරිමි ආකර්ශනය ලබන කාන්තාවන් බවට පත් නොවෙති. පිරිමින්ගේ ආකර්ශනය වීම වනාහී ස්ත්‍රී රූප සෝබාවෙන් මදක් ඈත් වූ වෙනමම කාරණාවකි.

මාගේ මතක විජිතයට කල්පනී වෙනුවට වෙනත් කිසිදු ස්ත්‍රියක් ආදේශ කරගත නොහැක්කේ එබැවිනි. මා ඇයට ආදරය කරන්නට හෝ ඇයට ලොල් කරන්නට වූ හේතුව මෙයයැයි මට වැටෙහෙන්නේ නැත. එය එයටම ආවේනික වූ සම්බන්ධයකි. අවාසනාව මගින් ඇය ගැන මට සිතන්නට වී ඇත්තේ ඈත සිටය. නමුත් සෑම දිනකම මෑත දුරින් ඈ මා වටා ඇමිණේ.. එය මනසට වදයකි. නමුත් වදයක් වුවත් එය මිහිරකි.

කොළඹදී දාහේ පටි කිහිපයකට මිලදී ගන්නා යුවතිය බොහෝවිට මට ලැබෙන්නේ පෑ දෙකකටය. මේ වත්තේ සිටින ලස්සන යුවතියක් වුවද ඈත දොල අයිනේ ඇති කුඩා , ලෑලි බංගලාව වෙතට ඇදගෙන යන්නට මට එතරම් මහන්සි විය යුතු නොවේ. නමුත් ඒ අවස්ථාවන්  දෙකේදීම ඒ මට අසුවල් කාර්යය පිණිස ලැබෙන ස්ත්‍රිය අඥාතය. ඈ හට මා අවශ්‍ය වන්නේ වාණිජ උවමනාවකට පමනි. වත්තේදී නම් ඇයට දෙන රුපියල් දාහකට හා බය පක්ෂපාත කම පිණිසත්, නගරයේදී නම් ඇයට ලැබෙන දාහෙ පටි කිහිපයටත් පැයක දෙකක සිරුරු ස්පර්ශයක් ලැබේ. නමුත් එය ස්ත්‍රී සමාගමයක් නොවේ. හුදෙක් ක්ෂණීක ස්පර්ශ වින්දනයක් පමණි. නැති කලට එයද වටී. නමුත් කල්පනී ගැන එසේ සිතන්නට මට නොහැක.

ඇතැම් විට කල්පනීට කොල්ලන් කිහිප දෙනෙකු සිටිනවා යැයි මා හොදින්ම දන්නා නිසා මා යම්තාක් දුරට ඉල්ලීමක් කලොත් ඇය මාගේ සයනය මත දැවී යන්නට ඉඩ තිබේ. නමුත් ඇය දැවී ගිය පසු මා හට ඒ ක්‍රීඩාව අවසානයේ අත් වන්නේ පෙර තිබූ තත්වයම පමණි.

ලොකු නැන්දා මා හට මේ වතු පිටි පවරා ගෙවල් අස් කිරීමට කෙල්ලෙක් ද එවුවාය. මේ කල්පනී නම් කෙල්ල කලිං ලොකු නැන්දාගේ නිවස අස්පරස් කරන ලද එකීය. නමුත් මා ආ පසු මා නැමැති ගින්දරට කල්පනී නම් පුලුන් රොද හසුවන්නට ලොකු නැන්දා ඉඩ හසර ලබා දුන්නාය. මා බොහෝ කලක් නගරයේ ඇති දැඩි වූ අයෙකු නිසා ලොකු නාන්දා මා ගම කෙරෙහි අලවන්නට යෙදූ උපායක් ලෙසද කල්පනී විටෙක මට පෙනේ.. ලොකු නැන්දා සිතන්නේ යමක් සිදුවනු ඇතිය කියලා විය හැක. නමුත් ලොකු නැන්දා සහ අනෙක් මේ සිද්ධිය දන්නා ගම්මු සිතන කිසිවක් සිදු නොවූ අතර මා සහ කල්පනී අතර යම් සම්බන්ධයක් නම් ඇතිවිය. එය ඇතිවූ වේගයෙන්ම නැති විය.

ඇය අද ද පැමිණියේය. මා ඇය එතැයි දන්නා නිසා කලිං බොහෝවාරයක් පුරුදු වී ඇති පත්තර මුද්‍රාවට සමවැදුනෙමි. ජනේලය හැර ගතිමි.. හාන්සි පුටුව ජනේලයෙන් එලිය පේන සේ සකසා ගතිමි. දැන් ඇය ඇවිත් නිවෙස අස්පරස් කරයි. මාගේ ලියන කියන ලේඛන පිලිවෙලට තබයි..කෑම බදුන් පිලිවෙලට තබයිඇතැම් විට සබන් දා හෝදයි.

ඇය කටකාරය. මා ඇගෙන් මුලින්ම නම ගම විස්ත ර අසන ලද මුත් වඩාත් දොඩමලු වූයේ ඇයය. මගේ මතකය මසකට පෙර ඇය මේ නිවෙසට පැමිණ කෙරුම් කාරියක මෙන් අස්පරස් කරන්නට සැරසුන දිනය දක්වා දිව යයි.. ඇය දින දෙකතුනක් යන විට ඉබේම දොඩමලු විය. ඒ අතර තුර අප දෙදෙනා අතර බැල්මවල් කීපයක්ද හුවමාරු වී ගසා ගෙන ගියේය.

මහත්තය මේ පොත් ඔක්කොම කියෙව්වද? කල්පනී අැසුවාය..

නෑ කල්පනී... සමහර ඒවා මම කියවන්න ආසාවට ගත්තා..ඒත් තාම ඇල්ලුවෙ වත් නැති පොත් ගොඩක් තියෙනවා.. මා කීවේය.

මහත්තයා හෙන උගතලු නේ.. කැම්පසුත් ගියාලු නේ.. අපරාදෙ ඉස්කෝලේ මහත්තයෙක් වෙන්න තිබුනෙ. මං ආස නෑ වත්තෙ මහත්තුරුන්ට.. කල්පනී කීවාය.

හහ් හහ් හා.. කල්පනී එ් වුනාට වත්තට කැමති නේ.. වත්තෙ මහත්තුරුන්ට අකමැතී කීවෙ කල්පනී මටත් අකමැතිද? නැත්තං මං ඉස්කෝලෙ ගුරුවරයෙක් වුනානං කැමතිද? මා ඇයට නැවත පන්දුව බාර කලෙමි..

නෑ නෑ.. මහත්තය.. රෝන් මයි යන්නෙ.. එහෙම නෙවෙයි.. වත්තෙ මහත්තුරුන්ට බිව්වම නාකි ආච්චියෙක් වුනත් කමක් නෑලු.. මං දන් නෑ ඕවා .. ගමේ කට්ටිය කියන්නෙ.. මං ආසම නෑ එහෙම අයට.. කල්පනී කීවාය.

ඉතිං දැන් කල්පනී දවස් දෙක තුනක් මෙහෙ ආවනේ.. දැන් ඔයාට මොකක් හරි වුනාද? නෑනෙ.. අනික මම සමහර වෙලාවට පුටුවෙන් නැගිටින්නෙවත් නෑනෙ ඔයා ආවම.. මම පිළිතුරු දුනි..

හරි හරි.. හපෝ මෙයාගේ ලොකුකම.. අපි ආවම වෙනදටත් නැති වැඩ දාගෙන මේසෙට වාඩිවෙනවා නැත්තං අර පත්තරෙන් මූන වහගන්නවා.. හරියට මං මෙතන නාන්න යනව වගේ පත්තරෙන් මූන වහගන්නෙ.. ඇගේ ස්වරය අවසානයේ නොක්කාඩුවක් මෙන් විය..

හරි හරි කල්පනී..එහෙනං මං ඔයාට උදව් කරන්නම්..එතකොට හරිනෙ.. මා කීවෙමි..

ඔවු ඔවු.. මගේ තැනක් අස් කරනවෑ.. මේ ලොකු නෝන කිව්ව නිසා එනව මිසක.. තමුන් ඉන්න තැන අස්කරගන්න පුරුදු වෙන්න ඕනි..හැමදාම මහත්තයට හම්බෙන කට්ටිය මේ වගේ නෑනෙ.. ලොකු නෝන කියනවා රට ගියාම ලොකු මහත්තයට ඔක්කොම තනියම කරගන්න වෙනවලු.. මෙහෙදි අතට පයට කට්ටිය හිටියට.. කල්පනී කියාගෙන යයි.

මම ගොස් ඇය විසින් මොබ් කරන්නට හදන පොලව අතුගාන්ට පටන් ගත්තෙමි.. ඇය මා දෙස බැලුවාය..

කෝ ඉතිං විහිළුවක් වත් තේරෙනවෑ..බෝනික්ක පැටිය වගේ හැදිල තිබුනට.. කෝ ගන්න ඔය කොස්ස..කවුරු හරි දක්කොත් මහත්තය ලව්ව වැඩ ගන්නවා කියාවි.. කල්පනී මගේ අතින් කොස්ස උදුරා ගත්තාය.

ඇය මා ලොකු වැඩ කරනවාට කැමති නැත.. නමුත් ඇය වැඩකරද්දී ඈ සමග කතාකරන්නට මා ඇය ලගින් සිටිය යුතුය. ඇය වැඩ කරන විට මා වෙනත් වැඩක ට අවධානයක් දෙනවාට කල්පනී කැමති නැත.

මහත්තය හොද නිසා තමයි ලොකුනෝන මාව මෙහෙට එවුවෙ. අපේ තාත්තත් කිව්ව ලොකුනෝන හොදටම දන්නවාලු මහත්තයා හොද මිනිහෙක් කියලා.. ඒකලු මට මෙහෙට බයක් සැකක් නැතුව යන්න කිවෙ.. කල්පනී කීවාය.

ඒ වුනාට කල්පනී..මං හොද නෑ.. ඔයා කෝකටත් බය වෙලා ම ඉන්න..බය අතෑරගන්න එපා.. මුලින් බයවෙලා ඉන්න එක කෝකටත් හොදයි.. මා කීවේමි..

හපෝ මෙන්න මෙයා කියන කතා.. බය වෙලා ඉන්නලු අපිට.. අපි බයවෙයි ඔය මහත්තය පට්ටං වලට.. ඇය කොස්ස උස්සා මගේ හිස පිටුපසට පොඩි තට්ටුවක් දාන්නට හදයි.. නමුත් කලින් සිට මා එය ඇය කරන්නට හදන බව දන්නා නිසා පහසුවෙන් කොසු මිට අල්ලා ගෙන ඇය මා වෙත ඇද ගතිමි.. වරක් දෙකක් ඇස් හුවමාරු වන්ට විය..ඉන් පසු ඊයක වේගයෙන් දෙදෙනාම ඈතට දෙපැත්තට ඇදුනි..

කල්පනී.. මං ඔයාලයි තාත්ත එක්ක කතා කරන්නයි ඉන්නෙ අපි ගැන.. තාත්ත මට හම්බුවෙලාම නෑනෙ කලිං..මං ගැන නම් දන්නව ඇති නේ..

මා කීවෙමි..

අපේ තාත්ත බොනවා.. අපි දන්න කියන කාලෙ ඉදලා බොනවා.. ඒත් හොදයි.. වරදක් නෑ..

මහත්තය දැන් මොනවද අපේ තාත්තගෙන් අහන්නෙ.. කල්පනී ඇසුවාය..

ඔයාලයි තාත්තයට ඉන්නවා නේ වැස්සියෙක්.. ඒකි ඇවිල්ල මගේ ගෙදර නටනවා.. දැන් මට ඒකිව අල්ලගන බැදගන්නයි හිතිල තියෙන්නෙ.. වැස්සි නං උඩින්ම කැමති ඇති.. ඒත් තාත්ත ගෙන් අහන්න එපැයි.. මා කීවෙමි..

ආ එහෙමද? වැස්සි කැමති නෑ මං හිතන්නෙ.. ඒකි කැමති නිදහසේ ඉන්න...ඔය කනුවල බැන්දා වගේ නෙමෙයි කනු ගැලවිලා යන්න ගියාම ආයෙත් අයාලෙ යන්න වෙනවා.. කල්පණී කීවාය..

මේ ක නං වැස්සෙයක් නෙමෙයි ගොං කෙල්ලෙක්.. මේ පැහෙන්නෙ නැතුව කියනවා තාත්ත එක්ක මං ඔයා ගැන කතා කරගන්න ඕනි..ඒකට තාත්තව හම්බෙන්නෙ කොහේදිද? මං කල්පනී ගෙන් ඇසුවාය..

එයාව අල්ලගන්න පුලුවන් හවසට රා බොන තැනදි.. මහත්තය රා මුට්ටියක් අරං දුන්නොත් මගෙන් පලුවක් වුනත් දේවි අපේ පියානෝ..ආන්න එහෙමයි අපේ පියානෝ දාන පාරමිතාව පුරන්නෙ.. කල්පනී කීවේ සිනාමුසු මුහුනෙනි.

ඒත් මහත්තයා..අනේ මන්දා.. මට බයයි. ඒත්..මහත්තයා ඉක්මන් වැඩිද මන්ද.. ආ එකක් මහත්තයා..අපේ තාත්තට වැඩිය ඇස් පේන් නෑ..

කල්පනී කීවාය..
2

මහත්තයා ආවෙ අපේ දුව කල්පනී ගැන කාත කරගන්න කිව්ව නේද? මමත් මහත්තය කාලයක් තිස්සෙ ත්‍රී විල් වලට ආසයි.. කොහෙද ඉතිං අපිට සල්ලි වීල් එකක් ගන්න..දන්න කියන කාලෙ ඉදලා වන් වීල් එක ඒ කිව්වෙ වීල් බැරෝ එක තමයි එලවන්නෙ..

අපේ දුව වීල් කාරයෙක් එක්ක යනවට මගේ කිසි අමනාපයක් නෑ.. මට මතක විදියට පුතාගේ නම අසංග..නේහ්..වීල් කාරයෙක් කියල කීවට සොරි වෙන්න ඕනි.?

මාගේ ඇගපුරා විදුලියක් දිව ගියා මෙන් විය.. සැබැවින්ම මා අසංග හෝ වීල් එලවන බුවෙක් හෝ නොවේ..

මා එහෙත් වත්තේ භාරකාර තනතුරේ ගරුත්වය පවත්වා ගත යුතුව ඇත. මාගේ කෝපය පිට යන්නට ඉඩ දිය යුතු නොවේ.

නෑ නෑ තාත්තෙ මම අර ලගදි වත්ත දිහා ආපු.. කියන විට ම තාත්තා පැන්නාය..

ආ සිල්ලර කඩේ සයිමන් නේ ඔයාලයි තාත්ත..අපේ දුව කිව්ව පුතා හරිම කරුණාවයි කියල.. පුතා කිරනවත් හොදයිලු..හොරත් නෑලු..හරිම හොදයි කියලයි දුව කිව්වෙ.. මගේ නං අකමැත්තක් නෑ..ඒත් සයිමන් මුදලාලි නං කැමති වේද සැකයි.. මේ පුතා මෙහෙම ආපු එක හොදයි.. දැං කාලෙ ඉතිං කෙල්ල මුලින් උස්සලා පස්සෙ වෙඩින් නේ.. හහ් හහ ්හා..

සැබැවින්ම මා සයිමන්ගේ පුතාද නොවෙමි..

අංකල් එහෙනං මං යන්නං.. මට හදිසි වැඩක් ඇවිත් කෝල් එකක් ආව.. මං අලුතින් ආපු වත්තෙ මහත්තයා.. කල්පනී මගේ ගෙදර අස් කරන්න එනවා.. වෙන මොකුත් නෑ..තාත්ත හම්බෙන්න ආවෙ නිකමට වගේ.. මං යන්නං මට හදිසියි.. මා ඉක්මනින් එන්ට විය..

ආ මහත්තයද? ලොකුනෝන එක්ක හොදින් ඉන්න බලන්න මහත්තයා.. බායි මහත්තයා බායි... කල්පනීගේ තාත්තා එසේ කියන්නට විය.

කුමකින් කුමක් සිදුවෙනවා දැයි මා දැන සිටියේ නැත.

පසු දිනද කිසිදු වෙනසක් නැතුව කල්පනී ආවාය. ඇය වෙනදා පරිදි වැඩ කරන්නට විය.. මා පුටුවේ වැදී පත්තරය ගෙන ජනේලය ඉදිරිපට හාංසි පුටුවේ වාඩි විය..

ඔන්න ඉතිං ආයිත් පරණ පුරුද්දටම ඇවිත්.. කල්පනී පෙර පරිදිම වාද කරන්නට එයි..

කල්පනී.. මෙ ්මම හුරු වුන විදිය... ඔයා ට අප්සට් වගේ නං ඔයා ඊලග දවසෙ එන්න ඕනි නෑ.. මට අලුතින් ආපු අකමැත්තක් නෙමෙයි..ඒත් මම කැමති නෑ මාව වෙනස් කරගන්න.. කල්පනී ප්ලීස් ...

හරි මහත්තයල ඉක්මනට වෙනස් වෙනව කියල දන්නවා.. ඒත් කමන් නෑ ඉතිං..මගේ රස්සාව මම කරල යන්නං..

ඇය ඉන් පසු දවස් දෙක තුනක්ම ආවාය..වෙනදාට වඩා සද්දෙන් ඇය වැඩ කරන්නට වෙයි.. ඇය නැමෙන හැරෙන අතුගාන සෑම ඉරියව්වක්ම මට පත්තරේ ඔබාගත් හිසින් කල්පනා වෙයි..

මෛ් ජනෙල් මෙහෙම තිබිල බෑ..මේව හෝදන්න ඕනි.. ඇය මා එලිය බලා සිටින ජනේලය එලියෙන් වැසුවාය..ඇය පැමිණ එය අතුලතින් ලොක් කලාය.. ඇය දොරද තදින් වසාගෙන ආවාය..

හැමදාම වාඩිවෙල ඉන්නව පිහිදාගන්නවත් හිතනවයැ.. ඔතන හාංසි පුටුව පිහිදාන්න ඕනි ..ඉක්මන්ට නැගිටින්න.. මා පත්තරය බලාගත් වනම නැගිට්ටෙමි.. ඇය පිටුපසින් විත් මාව වැලදගත්තාය.. මා ඇයව තල්ලු කල යුතුය..නමුත් ඒ කුඩා තන් මාගේ පිටෙහි වදින සනීපය.. ඇය මා වෙලාගෙන ඇය ලබන සතුට.. ආදී බොහෝ දේ නිසා මා එකවර ගල් ගැසී ගියේය..

කල්පනී.. මා ඇයට කතා කලාය..

වැඩක් නෑ..ඔයා කතාකරන්න එපා මාත් එක්ක.. මහත්තයල ඔක්කෝම එකයි..හරියට මම නිකං මෙයාගේ බූදල ලියාගෙන වගේ මාත් එක්ක මූනවත් බලන්නෙ නැත්තෙ..තාත්ත හම්බෙන්න යනකොටම මම කිව්වෙ හදිසි වැඩියි කියල..පැනගෙන ගියානෙ ජගත වගේ.. ඇය ඉකිගසමින් කියාගෙන යයි.. මා හට උත්තර නැත..

කල්පනී ඔයා අර වීල්කාරයා එක්ක හරි කඩේ මුදලාලි ගෙ පුතා එක්ක හරි සෙට් වෙන්න.. මාව ඔයාට ඕනි නෑනෙ..තාත්තට ඔයා කියල තියෙන්නෙ එයාල ගැනනේ.. මං ගැන කියල නෑනෙ.. ඔවු ඉතිං මං ඕනත් නෑනෙ.. මෙතන නැලවි නැලවි ඉන්න විතරයි නෙ මාව ඕනි..

කඩේට ගිහින් බඩු අඩුකරල ගන්නයි..වීල් කාරය එක්ක රවුං ගහන්නයි මොකටද මම.. මහත්තය ඕනි මේ ගේ අතුගාන කොට තොදොල් වෙන්න විතරයි..

ඇය සැනෙකින් මා අත හැරියාය.. ඇය තරමක් තදින් අඩන්නට විය..

මහත්තය මේහ්.. නෝන කිව්ව නිසා ආව මිසක මම මේ වේස ගමනක් ආවෙ නෑ..අනික මහත්තය කියනව වගේ මම විල් කාරය එක්කවත් කඩේ ඉන්න සයිමන් මුදලාලියගේ පැණි පුතා එක්ක වත් සම්බන්ධයක් තියා වැඩි කතාවක් වත් නෑ.. මහත්තය ට එපා නං කියන්න..මං නෑවිත් ඉන්නං..ඒත් මේ එක එක මිනිස්සු එක්ක මාව අමුනන්න එපා.. අපි ඇවිල්ල නැමිල මේව අතුපතු ගාන්නෙ දුප්පත් කමට..එහෙම නැතුව නැමිල අහවල් කාරිය කරගන්න අපිට ඕිනි..නෑ.. මහත්තයල ලොකු උගත්තු වුනාට ගෑනුන්ට කතා කරන්නවත් දන්නෙ නෑ.. හිතන්නෙ ඕකකොම ටවුන් කෙල්ලො වගේ දැක්ක දැක්ක එකාට උස්සගෙන අල්ලගෙන යනව කියලා.. චී චී කැතයි මහත්තය.. අන්තිම කැතයි.. ඇය කීවාය..

එතකොට කල්පනී ඔයා කියන්නෙ ඔයාලයි තාත්ත කිව්ව ඒව බොරු..තාත්ත කියනව තමුන්ගේ දුව ගැන බොරු..අනේ කල්පනී ඔයයි මායි මෙතන ලොජික් දාන්න ඕනි නෑ.. ඇත්ත මං දන්නවා..

මා කිවෙමි..

ම්ම්.. මහත්තයා.. අපි පොඩ්ඩකට මේකතාව නවත්තමු.. මහත්තය මට තාත්ත හම්බුනු වෙලාවෙ කියපු ටික හරියටම කියන්න බලන්න..

කල්පනී මට ඇවටිලි කලාය..

හරි එහෙනම් මෙන්න මේකයි වුනේ. මා ඇයට කතාව කීවෙමි.



මහත්තයා මරි මෝඩයෙක්..අයියෝ..මේ මෝඩ ඩයල් එකට.. මහත්තය කියන එකත් පාඩුයි.. මහ ලොකු පන්ඩිතයා.. ඇය මගේ දෙකම්මුලෙන් අදින්නට විය.. මාගෙන් කෘතිම සිනාවක් ගන්නට ඇය වෑයම් කලාය.

මා පුදුම වී බලා සිටියෙමි..

අපේ තාත්ත කැමති නෑ මේ සම්බන්දෙට.. ලොකු නෝන එච්චර හොද නෑලු.. ඊටත් ඕව කෙරෙන වැඩ නෙමෙයි.. කියල තමයි තාත්ත කියන්නෙ.. මට හේතුවක් හිතාගන්න බෑ ඒත් තාත්ත නම් කැමති නෑ කියන එක මම දන්නවා..කල්පනී කීවාය..

අකමැතී කියල කෙලින්ම කිව්වොත් මාව උස්සන් යන්නත් මහත්තයට පුලුවන් කියල තාත්ත දන්නවා..ඒ නිසා තමයි ඔය කතාව අමුනල තියෙන්නෙ.. අපේ තාත්ත යක්ස කතා කාරයා..

කල්පනී කියන්නට විය..

කල්පනී.. මා ඇයට සිහින් හඩින් කතා කරන්නට විය..

මේ මොකද මේ.. අතාරින්න..කාරුහරි එයි..කල්පනී යාන්තම් නාමික විරෝධයක් පල කලාය..

එහෙත් ඔවුන් අතරට කිසිවෙකු පැමිණියේ නම් නැත..