ටැබ්

ඉස්කෝලෙ වල ඉගෙනගන්න දරුවන්ට ටැබ්ලට් පරිගනක දෙනෝ කියල කතාවක් ඇදිල ආවා. හිතුවෙ නැති විදියට මිනිස්සු ඒක ට විරුද්ධයි..අපි මේ ගැන කාරණා කාරණා සලකා බලමු.. 

වැල බලාවි ස්කෝලෙත්. 
අසභ්‍ය දේවල් වලට දරුවන්‍කොයි කාලෙදිත් ආසයි..වීඩියෝ තිබුන කාලේ වීඩියෝ පීස් සහ සීඩි ජනප්‍රිය වුනා..දැන්න්ම පෙන් ඩ්‍රයිව් සහ අන්තර්ජාලය..ඊට කලිං යුගවල වල් පත්තර සහ පිංතුර ආදිය ජනප්‍රිය වුනා. ඉතිං මේ ළමෝ මොන ක්‍රමයෙන් හරි ඔය අවශ්‍යතාවය සම්පූර්ණකරගන්න වා නේ.. ටැබ් තිබුනා කියලා ඕකේ ටිකක් පැතිරීමක් තියේවි..එ්ත් ලිංගික ආසාව කියන දේ නැතිකරන්න අමාරුයි..ටැබ් වලින් ගන්න ඇහැක් හොද එක්ක බැලුවාම වැල බැලීමේ අවධානම කියන්නෙ තරමක් නොසලකා හරින්න පුලුවන් දෙයක්. 

ඈත ඉස්කෝලෙට පුටු නෑ..මුන් ටැබ් කතාව
හැම ස්කෝලෙටම හැම ලමයටම සමාන අයිතිය තියෙන්න ඔනි පොතේ විදියට. ඒත් ප්‍රායෝගිකව යම් යම් දුර්වලතා තිබෙනවා..ඈත සෑම ස්කෝලෛකටම ඔක්කෝම දීල අහක් වෙලා ටැබ් දෙන්න ගියොත් අපිට දෙදාස් කීයෙදි විතර ටැබ් දෙන්න පටන් ගන්න ඇහැක්‍ වෙයිද ආයිබොවන්ඩ? 

ආන්ඩුව ගසා කන්න හදන්නේ
ටැබ් ගන්න දෙන සල්ලි වලින් පුටු ගන්න හිතුවා කියමු. ආන්ඩුව පුටු වලින් ගසා කන්නේ නැද්ද? කනවා පිංවතුනි කනවා..දරුවන්ට රටට ජාතියට ආදරෙයි කියලා නිළධාරි බළධාරි කිව්වට ඇහැක් නං මුන් අපේ ඉහ මොල ටික හරි විකුනං උන්ගේ සැප පිණිස වැඩ කරනවා ඒක මෙහෙ අයගේ ජාතික ගතිය...ඉතිං ඔය ටැබ් ගන්න සල්ලි වෙන ඕනිම වැඩකට යෙදෙව්වත් කෑම සහ ගසාකෑම ස්ථිරයි. 

ටැබ්ලට් දීම ගැන තියෙන වැරදි මත නැතුව අපි දැන් සලකා බලමු ටිකක්හොද පැත්තකින්.. 

පොත් ප්‍රින්ට් කරන්න ආන්ඩුව වසරකට සෑහෙන මුදලක් වියදම් කරනවා.ඒ කලත් පොතක් කියන්නේ තරමක සීමිත අවකාශයක්.. පොතකට බෑ වීඩියෝ එකක් පෙන්වන්න..පොතකට බෑ යම්කිසි චලනයක් විදහා පෙන්වන්න. පොතකට බැහැ අපිට ඕඩියෝ මාර්ගෙන් දෙයක් කියාදෙන්න. 

සැබැවින්ම පොත් වලට වඩා වැඩි යමක් කරන්න හැකියාව තියෙනවා ටැබ් එකෙන්..පිංතුර චලන චිත්‍ර, ඕඩියෝ වැනි දේ හරහා අපිට පුලුවනි සම්පූර්ණ මල්ටිමීඩියා වලින් දරුවා ට අවැසි දේ ලබාදෙන්න.. සරලවම හිතමු ලක්ෂණ කවි පංති අපේ සිංහල‍පොත් වල තිබුනා..ලස්සන ගායනා තිබුනා..අපේ පංතිවල කවි කියන්න දන්න මම වගේ පොරවල්..(ඇත්තටම මම ඉස්සර සිංහල ‍ පොතේ කවි ගායනා කරපු ඩෑල් එකක් ) අපිට හිතුන තාලෙකට කවි කියනවා..ඒක කියන්න ඕනි කරන තාලේ.. අපිට වැටෙන්නේ නැ හරියට.. සිංහල ගුරා දන්නවයි සංගීතයක් ඉතිං..

ඔය වගේ දෙයක් වුනත් ඕඩියෝ ක්ලිප් එකකින් ලේසියෙන්ම දරුවන්ට කවන්න හැකියාව තියෙනවා ටැබ්ලට් හරහා අධයාපනය කටයුතු කලොත්.. 

අනාගතයට සිංකි කිරිල්ල.. 

අද වෙද්දි ලංක බැංකුව බොහොමයක් ශාඛා වල ඔවුන්ගේ සල්ලි දාන මැසින් හයි කරලා ඉවරයි..ඒ කියන්නෙේමීඨ කලිං කාඩ් එකනේ සල්ලි ගන්න විතරක් පුලුවන් වුනාට දැන් සල්ලි දාන්නත් හැකියාව ලැබෙනවා ලංකා බැංකුවේදි..ඒක ඔපරේට් කරන්න ිතයෙන්නෙත් බොත්තම් ඔබලා..මේක හැමදාම එතන ඉන්න සිකුරිටි ට කියා දෙන්න අමාරුයි.. මේ වගේ ‍දැන් දැන් හැමදේම ලෝකය තුල ඩිජිටල් වේගෙන එනවා..පොත් පත් ඈත් වෙනවා වැසිකිලි යනකොටත් ඉස්සරහට ටච් ස්කිරින් එකකින් ඔබලා සල්ලි දාන්න තිබුනොත් අපි ඒ ගැන පුදුම වෙන්න දෙයක් නෑ.. 

දියුනු රටවල් එක්ක අපි මුහුන් වෙන්න නං අපෙ දරුවන්ට ටැබ්ලොට් එකක් වත් ඕන..නැත්තං ඉස්සර අර බැද්දේගම එකේ සිලිදු වගේ කොම්පියුටර ටැබ් පාවිච්චි කරන අස්සේ අපේ පොත් පාඩං කරපු අය ගිහින් නිකාං පීච්චං වෙලා වගේ තමයි ඉන්න වෙන්නේ. 

අලුතින් එන හැමදේම අවුල් කියල හිතන්න නරකයි..ඕක දැන් කොළඹ 7 රෝයල් එකේ වත් පටන් ගත්තෝතින් ලබන අවුරුද්ද වෙද්දි ඕක පොලොන්නරුව රෝයල් එකට යාවි..ඉන් පස්සේ තා අවුරුදු තුනකින් වත් ගොංකටුආර කනිෂ්ඨ විද්‍යාලයේ දරුවන් දෙතුන් දෙනෙක්ට එක ගානෙවත් ටැබ්ලට් ලැබෙයි..එහෙම නැතුව හැමදාම ගල් යුගේ වගේ පොත් බදාන ස්කෝලෙ යන්න බලාන හිටියොත් ලෝකේ එහේ යනෝ අපේ පොඩි උන් කිලෝ පාලහේ මල්ලක් කරගහං පරණ ස්කෝලේට යනෝ.. 

දැන් මම සිංහල රෝර් සයිට් එකටත් ලියනවා.එතන ගුණාත්මක ලිපි යනවා. කැමති කෙනෙක්ට ඒතැනට ඇවිත් ඒවත් බලාගන්න පුලුවනි. 
http://sinhala.roar.lk/