කොටා බාරු වල

 

කොටා බාරු වල නවාතැන ්ගත්ත තැනින් ඒලියට බහිනකොට පොඩි වැස්සක් වැටෙනවා. වැස්ස නිසා ඇවිදින්න කලියෙන් කාලම ඉන්න ඔ්නි කියල පොඩි පෙට්ටි කඩේකට ගියා. ඒ් පෙට්ටි කඩේ තිබුන කෑම වල මිල දර්ශනය තමයි ඔය තියෙන්නේ. කඩේ චූටි වුනාට කෑම ජාති මහ ගොඩක් ඒයාල ලග තියෙනවා. ඒතනින් කාල අහක් වෙලා මම ගූගල් මැප් ඒකේ නියර්බයි ඇටෑක්ෂන් බැලුවා. කලින් දවසේ බැලුව මියුසියම් ඒකට අමතරව තවත් ප්‍රසිද්ධ මියුසියම් ඒකක් පෙන්නුම් කරනවා. ඒ්ක බලන්න යන්න හිතුවා. 

 ඒ් යනකොට හෑයිය නේද කියල හිතෙන කඩයක් දැක්කා. ඒ්කත් කෑම කඩයක්. මම උදේම කාල තිබුන නිසා රෙස්ටොරන් පකයා කඩෙන් කන්න ගියේ නැහැ. කෙලින්ම මියුසියම් ඒක බලන්න ගියා. 

මේ තියෙන්නෙ ්ඒ් මියුසියම් ඒක. මියුසියම් ඒකේ වෙන ප්‍රදර්ශනයක් තිබුනා. උරග ආදී සතුන් තමයි වැඩිපුර දකින්නට හිටියේ. ඒ්කේ ඒ් සත්තු ප්‍රදර්ශනය බො‌ොහම ජනප්‍රිය ඒකක් වුනා. අපි බලමු දැන් මියුසියම් ඒකේ තිබුන අයිතම මොනවද කියලා. පහල වීඩියෝ ඒකේ ඒ් අයිතම තියෙනවා. 

 මේ කෙලන්තාන් මැලේසියාවේ වෙනම පලාතක්. ඒ්කේ තියෙන පැරනි දේවල් හට්ටි මුට්ටි ඇද ඇතිරිලි බෙර ඔරු ආදී ඒකී මෙකී නොකී දේවල් ඒයාල මියුසියම් වල දාල පෙන්වනවා. ඇත්තටම ඒ්වා දැකගන්න ලැබෙන ඒක ලොකු දෙයක් නෙව. 

කලින් වතාවකත් මියුසියම් ඒකක් බැලුව නිසා අපි දැන ්බලමු සත්තු. ඒ් සත්තු මරු. මට ඇත්තටම වීඩියෝ පොටෝ වලින් කියන්න තේරුමක් නැහැ. සාමාන්‍යයෙන් ඒ් හිටපු උරග සතුන් කටුස්සන්ට වඩා ලොකුයි. තලගොයින්ට වඩා පොඩියි. ලංකාවේ දකින්න නොලැබෙන සත්තු ගොඩක් හිටියා. අපි ඒයින් කිපයක් සහ වීඩියෝ බලමු. මෙතනදි තව ආතල් ඒකක් වුනා. මම ඉතින් හැම ඒකම පොටෝ ගහගෙන යද්දි මේසයක් උඩ කෙල්ලො දෙන්නෙක් පනුවො තියන් ඉන්නවා. අඩේ ඒ කෙල්ලෝ ඒ් හෙම කැත නම්බර් නෙමෙයි වාත්තු කරපු වගේ බටර් පාට හැඩ නම්බර් දෙකක්. ඉතින් මුන් මේ පණුවෝ කන්නද හදන්නේ කියල හිතුනා. මොකද පනුවෝ ඒයාල භාජනයකින් භාජනයකට දානවා. ටික වෙලාවකින ්තමයි මීටර් වුනේ ඒයාල ඒ් සර්පයින්ට සහ උරගයින්ට පනුවන් දෙනවා. ඒ් කියන්නේ පනු කප් ඒකක් රිගිට් ඒකකට අරගෙන අපිට ඒ් සතුන්ට දෙන්න පුලුවන්. තව පොඩ්ඩෙන් අර කෙල්ලො ්ඒ් පනුවෝ කනවා කියල මම වැරදි නිගමනයකට ඒනවා. 

ඉතින් උරග ප්‍රදර්හනය බලල අහක් වෙලා ඒ් ශාලාවේ උඩතට්ටුවේ තිබුන පරණ කෞතුකාගාරයක් බලන්න ගියා. ඒ්කේ තිබුනා රැෆල් ඩ්‍රො ඒකක් ටිකට් ඒක විස්තර ෆිල් කරලා දාන්න ඔ්නි ඇතුලට. මම ඒතනට වෙලා ඒ්ක පුරව පුරව ඉද්දි මැලේ පොඩි ඒකෙක් ඇවිත් මට ටිකට් ඒක දික් කලා මම ටිකට් චෙක් කරන බුවා වෙන්න ඇති කියල. සමහරවිට අපේ මැලේ පෙනුමකුත් තියෙනවා ඇති කියල මට හිතුනා. 

ඒ්ක බලලා ඉවර වෙලා මම ආයේම රිවර් සයිඩ් ඒකට යන්න හිතුවා. මොකද වැඩි දුරක්නැහැ සහ ් පැත්ත් කඩ ආදිය කෑම කඩ ආදිය ඇරලද කියලා බලන්න මට උවමනාවක් ආවා. ඒ්හෙත් හැබැයි රිවර් සයිඩ් ඒක ඇවිදින්න පුලුවන් වෙන්න හොදට හදලා තියෙනවා. කුනු කසල මොනාවත් නැහැ. ගග නම් දුඹුරුම පාටයි. ඒ් කාලේ වැස්ස නිසා ගග දුඹුරු පාට වෙලා වගේ.මේ කෙලන්තාන් ගග මුහුදට වැටෙන්නේ මට මතක විදිහට ‌ෙකාටා බාරු ආසන්නයෙන්. 

‌ෙරිවර්සයිඩ ්ඒකේන් අැවිදගෙන ගියාම පුරාණ කාලේ ඉදන්කොටා බාරු වල තොටුපල කියල සලකන්න පුලුවන් තැනක් හමු වෙනවා. ඒතන තියෙනවා උස ටවර් ඒකක් වගේ ඒකක් හදලා. ඒ්ක උඩට නගින්න ඔ්නි කියල මම හිතුවා. ඒත් ඒදා ඉරිදා නිවාඩු දවසක් නිසා ඒතන පොඩි උත්සවයක් තියෙනවා. මට උඩට නගින්න උවමනා බව කෙනෙක්ට කිව්ව හම අදාල ටිකට් විකුනන කෙනා මගෙන් රිගිට් දෙකක් අරගෙන පරෙස්සමෙන් උඩට නැගල බලල ඒන්න කියල වගේ ටෝකක් දුන්නා. ඒ්ත් කිව්ව මෙලව හසරක්මට තේරුනේ නැහැ. මම හිමිහිට උඩට නැගල පහලට ආවා. ඒද්දි ඒ් අය කනවා. මටත් පැනල කන්න හිතුනා. ඒ්ත් ඒ්ක වැඩිහිටි සමිතියක් වගේ ඒකක්. නිකංවත් ඉන්වයිට් පාරක් තිබුන නම් මම කාල ඒනවා.ඒ් පලාතේ මොනාහරි වැඩිහිටි ඒකමුතුවක සෙට් ඒකක්. ඒ් අය අපේ ආච්චිල සීයල වගේම ඒකතු වෙලා ඒ් ස්මාරකය ලග රැස්වීමක් තියලා කාල බීල විසිරිලා යනවා වෙන්න ඔ්නි. ඉස්ලාමීය වුනා කියල ඒ්වායේ කිසි වෙනසක් වෙලා නැහැ. 

මේ තමයි නැග්ග ටවර් ඒක.

 

ඉහලට පහල ගං ඉවුර පේන හැටි

මේ ඒ්කේ ඉදන් පහල බැලුවම පේන හැටි

ඉතින් ඒ්කෙත් උඩටම නැග්‌ගේ නැහැ. උඩම තියෙන මෙව්වා ඒකට  නගින්න බය හිතුනා. බැහාල අහක් වෙලා මේ කෙලන්තාන් දිසාවේ තියෙන බෞද්ධ සිද්ධස්ථානයක් බලන්න යන්න ඔ්න කියල හිතුවා. ග්‍රැබ් ඒකේ බැලුවම කිලෝමීටර 13ක විතර දුරට රිගිට් 24ක් විතර ඉල්ලනවා. ඒ්තත් ඉතින් මෙච්චර ලගට ඇවිත් මේ බෞද්ධ ිවෙහෙර ආරාම සුදුද කලුද කියල නොබල යන ඒක හරි නෑ වගේ නේ ඒ් නිසා ඒ්වා බලන්න යන්න හිතුවා. මේ කෙලන්තාන් කොටා බාරු කලිනුත් කිව්ව  වගේ තායි බෝඩරය. ඒ් නිසා මුස්ලිම් ගතිසිරිත් පල්ලි ආදිය තිබුනත් මෙහේ බෞද්ධ ජනතාවත් සුලු වශයෙන් ජීවත් වෙනවා. හැබැයි ටවුන් ඒක තියෙන හරියයි ඒ් බෞද්ධ හරියයි වෙනස්ඒ්රියා දෙකක්. මොනාහරි ඒ් කාලේ ඉදලා තියෙනමෙව්වා ඒකකට ඒ් දෙගොල්ලෝ දෙපැත්තක ඇති. 

ග්‍රැබ් ඒකක් සාමාන්‍යයෙන් මැලේසියාවෙදි විනාඩි දහයකින් විතර මට ආවා. කලාතුරකින් තමයි ඒ්ම නැතුව ටිකක් වාත වෙන්න වුනේ.ඉතින් ග්‍රැබ ආවා නැග්ගා යන තැන මැප් ඒකේ තියෙනවා ගියා. මේ පලාත් අයගේ භාෂා දැනුම කලින් කිව්වත් වගේ ටිකක් දුර්වලයි. ඉංගිරිසි බාසාවේ වචන් කිහිපයක් විතරය් වැඩිදෙනෙක් දැනගන හිටියේ. 

මේ පන්සල් වල ඇතුලට යද්දිම ගේට්ටුව ගාවදි සෙරප්පු ගලවන්න ඔ්න නැහැ. විහාර ගෙට යනකොට ගලවල ගියාම ඇති. ඒ් පන්සලේ මම බෝකොටුවක් දැක්කේ නැහැ. පිලිම වහන්සේට අමතරව බෝදිසත්ව පිලිමයකුත් පැත්තකින් තිබුනා. විහාර ගේ ඇතුලේ තිබුන හිදි පිලිමේ නම් ලංකාවේ වගේම බුදු පිලිමයක්. ඒ් විහාර ගේ ඉස්සරහ වාඩිවෙලා හිටපු හාමුදුරුවෝ නමක් හීනියට සිගරට් ඒකක් අදිනවා. සමහර විට මැලේසියාවේ ඒ් තියෙන බුදුදහම් සම්ප්‍රදායේ සංඝයා වහන්සේට සිගරට් ගහන ඒක පෞ නැති දෙයක් වෙන්නත් පුලුවන්.මට මැජික් නිසා මම හාමුදුරුවෝ සිගරට් ගහන ඒක වීඩියෝ කලා. 

මේ පන්සලේ පන්සල ඉඩම ඇතුලේම පිලිම වහන්ස‌ේ පේන තෙක් මානයේ කෑඹ බීම කඩ තියෙනවා. ඒ් ඒක කඩේක ඉස්සරහ මස් පුච්චනවත් ඒක්ක. චිකන් බාබකිව් දානවා.  අපේ වගේ දැඩි නීති නැති ඒ්කත් හොදයි ඉතින් ..බැතිමතුන්ට වැදලා පුදලා ඇවිත ්මහන්සියට හොදට කන්න බොන්න පුලුවන් ඒතන වාඩිවෙලා. මමත් චිකන් වින් ඒකකුත් පොල් කෝම්බේ පුරවල ලැබෙන අයිස් ක්‍රීම් ඒකකුයි බතුයි ගත්තා. අරං කෑවා. ආ ඊට අමතරව ගස්ලබු සලාදයකුත් ගත්තා. මොකද තායි කාරයෝ ගස්ලබු සලාද හදන්න දක්ෂයි ඒ්ක රසයි. 

ඉතින් ඒතනින් කකා බිබී ඉන්නකොට ඒ් යාබද මේසයේ හිටියේ මම හිතන්නෙ මියන්මාර කන්ඩායමක්. ඒ් අයත් හොද හැටි කකා බිබී කතා කර කර හීටියා.කඩේ මුදලාලි මගෙන් ඇහුවා මම මියන්මාරද කියලා. මම නැහැ සිරි ලංකන් කිව්වහම ඒයා සතුටු වුනා. ඒතන ඉදන් ග්‍රැබ් ඒකක් දැම්මා පලවෙනි වතාවේ මොකෙක් වත් ගන්න් නැහැ. ඒ් ගමන ඉතින් මොකෑ කරන්නේ ආයේම ට්‍රයි කලා. දෙතුන් ගමනක් ට්‍රයි කරාට පස්සෙ ඔ්න්න ඒකක් ආවා. ඇත්තටම ග්‍රැබ් ඒක ආවේ නැත්තං යන්න හැටියක් නැති වෙනාව. ටැක්සි කාරයෙක්ව සෙට් කරගන්න පුලුවන් වුනත් ටැක්සිවල ගාස්තුව ග්‍රැබ් වලට වැඩිය වැඩියි සාමාන්‍යයෙන්. මැලේසියාවේ මේ පලාත ගම්බද පලාතක් වුනත් බස් ගමනාගමනය සෑහෙන අඩුයි. හැමෝටම වගේ බයික් ඒකක් හරි තියෙනවා. ඉතින් ඔය නගරයක් නගරයක් යාකරන දුර බස් හැරුනාමඅපේ වගේ හක්මන මාතර බෙලිඅත්ත ඇඹිලිපිටිය පොලොන්නරුව නෙළුම්වැව වගේ ඈත ගම්මාන වලට යන බස් නැහැ. තිබුනත් සෑහෙන අඩුයි. මිනිස්සු වාහන වලින් බයික් වලින්ම තමයි මට පෙනුන විදිහට ගමන් පහසුව සලසා ගන්නේ. 

 ඒ් කරලා මම කොටා බාරු වල නවාතැනට ආවා. ඇවිත ්ලේට් චෙකවුට් ඒකක් ගහගත්තා. ඒ් කියන්නේ මම පරක්කු වෙලා නවාතැනින් පිටත් වෙන්න තීරණය කලා. ඒදා රෑ මම බස් ඒකක ආසනයක් වෙන් කලා ඔන්ලයින්. මොකද කලින් වතාවේ ඔන්ලයින් බුක් නොකර ගිහින් ටිකක් පරක්කු වෙන්න වෙච්ච නිසා. ඉතින් හවස ටිකක් විවේක අරං ඇගපත හෝදලා නිදාගෙන ඇහැරිලා හවස හයට විතර ඔන්න පාරට ආවා. 

හයට ආවට ම‌ොකද බස් ඒක තියෙන්නේ රෑ නමයට කිලෝමීටර තුනක් විතර ඈත ලොකේශන් ඒකක් තමයි පෙන්වන්නේ මහා බස් නැවතුමට. මට යන්න ඔ්නි වෙල තිබුනේ කුවාලා පර්ලිස් වලට. ඒ් ලංකාවි දූපතට යන්න. ඉතින් මම ලංකාවේ විදිහට පයින් ගමන පටන් ගත්තා.ඒ්කොටා බාරු වල මම කලින් කිව්වත් වගේපදිකයෝ අඩුයි සෑහෙන. 

ඇක්සිඩන් ඒක 

ඔලුවෙ තුවාලෙ

 ඉතින් බස් නැවතුම්ප‌ොල කිට්ටුවෙද්දි පාරවල් මහා විසාල වෙනවා. ලේන් 6 පාරක් බවට පත් වුනා මම පයින් යමින් හිටිය පාර. දැන් හුටා. පෙන්නුම් කරන විදිහට මම බස් ඒක ගන්න යන්න නම්  අනෙක් පැත්තට පනින්න ඔ්නි. කලර් ලයිට් ඒකක් ඈත පෙනුනත් ඒතනින් පනින් පුලුවන්ද කියලා සැකයි. මොකද මෙහේ පදිකියෝ අඩු නිසා පදික මාරුත් නැහැ ඒ් තරම්. 

ඒ් නිසා ට්‍රැෆික් ඒකේ වාහන නැවැත්තුවම මම පනින්න ගියා. ඒ් පනින පැත්ත හරිද කියලා බලන්න ෆෝන් ඒකේ මැප් ඒකත් බල බල. වාහන ට්‍රැෆික් තියෙන ලේන් තුනම පැනලා ඊලග පාරට පැන්න විතරයි  කලින් නවතා තිබුන වාහන වලට ඉස්සර කරගෙන ආපු බයික් ඒකක් ඇවිත් දඩෝං ගාල මගේ ඇගේ වැදුනා. මම වැටුනා. 

වැටුන ගමන්ම මම ෆෝන් ඒක සංග්ලාස් දෙක දාල තිබුන පටේටිය ඇතුලු බඩු අහුලගෙන නැගිට්ටා. කකුල තුවාල වෙලා ඔලුව බිම වැදිලා පාරේ ඔලුවෙන් ලේ ගලනවා. ඒ් මට වෙච්ච දේවල්. බයික් ඒක පදවගෙන ආපු මහත්මයට කකුල කේස්. ඒයා පාර මැද බිම වාඩි වෙලා. කට්ටිය වට වෙලා ඒයාව ඔසවලා පැත්තකින් තිබ්බා. බයික් ඒකේ පිටුපස්සේ ආපු යුවතිය ඔ්ලෙවල් වයසේ වගේ ලමයෙක්. ඒයාට ඉංගිරිසි පුලුවන්. ඒයා මුලින්ම තරහින් වගේ කතා කලත් පස්සේ ඒයා ශේප් වුනා. 

ඒතන ට්‍රැෆික් ඒක තියෙද්දි රෝන් සයිඩ ්ඒකෙන් ඉස්සර කරගෙන කරගෙන ආපු බයික් ඒකද? ඒහෙම නැත්නම් ට්‍රැෆික් ඒකට වාහන නැවැත්තුවම පාර පැනපු මමද වැරදි කියල හිතාගන්න අමරුයි. කොහොම වුනත් මට වෙච්ච අලාබ ටිකක් දරුනු පෙනුමක් ගත්තා. මූනේ උඩ හරියෙ ්නලල තුවාල වෙච්ච නිසා ලේ ගලන්න ගත්තා. මම තනියම. ඒ් අය විස්තර ඇහුවම ඒයාල මගෙන් අලාබ අයකරගන්න සහ නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග මම හිතන්නේ අතෑරගත්තා. බයික් ඒකේ පිටිපස්සේ ආපු යුවතිය මට ලගම තියෙන ඉස්පිරිතාලයකට ග්‍රැබ් ඒකක් දාල දුන්නා. 

බෙහෙත් දැම්මට පස්සේ

 විනාඩි පහක් විතර යන්න ඇති. කට්ටිය ඔක්කම විසිරුනා.මගේ කලිසම ඉරිලා. මම ග්‍රැබ් ඒක ඒනකල් බලා ඉන්නවා පාර අයිනට වෙලා. ඒ් වෙලාවේ මට කෙනෙක් වතුර බෝතලයක් දුන්නා මුන හෝදගන්න. මොකද මූනේ ලේ ගෑවිල තිබුනා. ග්‍රැබ් ඒක ආවත් හරි මම පිටිපස්සෙන්ම ගොඩ වුනා. මොකද තුවාල කාරය නේ. ගොඩවුනාට පස්සේ මම ඇක්සිඩන් වුනා කිව්වහම ඒ් ඩ්‍රයවර් මල්ලි ඒයාගාව තිබුන ටිශු ඇද ඇද දුන්නා මගේ ලේ පිහිදාගන්න. මම ඒ්වයෙන් පිහිදාගත්තා. 

ඉස්පිරිතාලේට ගියාම මගේ විස්තර අහල පාස්පෝට් ඒක බලලා වාඩිවෙලා ඉන්න කියලා කිව්වා. මම හිතන්නේ ඔලුව වැදුන නිසා වාඩිවෙල ඉන්න කියන්න ඇති. ඊට අමතරව කෙල්ලෙක් තුවාල තියෙන තැන් අහලා ඒ් තැන් පිරිසිදු කලා ගෝස් වලින් සහ ලික්විඩ් ඒකකින් පිසදාලා. ඒ් අතර මට රිගිට් සීයක් ගෙවන්න කියලත් බිලක් ආවා. මම රිගිට් සීය ගෙව්වා. ගෙවලත් පැය බාගයකට වඩා බලං ඉදලා බැරිම තැන මම රෑ බස් ඒකේ යන්න තියනෙ බවක් ඇගෙව්වා කවුනටරේ කෙනාට. ඒ් ගමන ඔන්න දොස්තර ගාවට දැම්ම. 

ඔලුව දිහා බලලා බෙහෙත් ටිකක් ලියපු දොස්තර මහත්තාය මාව බෙහෙත් දමන තැනට යොමු කලා. ඒතනින් ඔලුවේ තිබුන තුවාලෙටත් කකුලේ තිබුන තුවාලෙටත් බෙහෙත් දැම්මා. කකුලේ සෙරප්පුව දාන තැන සුලැගිල්ලට ඒහා පැත්තේ තුවාලයක් සෙට් වුනා. ඒ්ක මේ ලියන මොහොත වනවිටත් දවස් 14කට පස්සෙත් තවම හොද නැහැ. තව ටිකකින් යන්න ඔ්නි ආයෙම මේක පෙන්නල බෙහෙත් ගන්න. 

බෙහෙත් දාගත්තට පස්සේ

බෙහෙත් දාගෙන බොන බෙහෙතුත් අරගෙන ඒ්වත් ඒක වේලක් බීල මම හෙමිහිට බස් නැවතුම්පොලට ඒන්න ගත්තා. ඒ් පාර නම් පයින් කොටන්න යන්න නැතුව ග්‍රැබ් ඒකක් දාගත්තා. ආ ඊට කලින් කවුන්ටරේන් බොන බෙහෙත් ආදියත් ගත්තා බොන් තියෙන. පුදුමයකට වගේ තුවාල ගනනාවක් තිබුනත් ඇන්ටිබයටික් ලියල තිබුන් නැහැ. ලියල තිබුනේ වේදනා නාශක සහ පැනඩෝල් විතරයි. 

බස් ඒක කොටා බාරු සිට ක්වාලා පර්ලිස් වලට. බස් ඒකට නගින්න ඉනන් මම දනිස්ස ගාවින් ඇක්සිඩ්න වෙලා ඉරුන කලිසමක් ඇදගෙන. ඔලුවට ප්ලාස්ටර දාල. තව තැන් කීපයක්ම තුවාල වෙලා. බොහොම අබල දුබල වෙලා. සාමාන්‍යයෙන් මැලේසියාවේ මිනිස්සු හොදට අදිනවා පලදිනවා. ගමනක් යන්න නීට් ඒකට ඇදලා කරලා පිරිසිදුවට ඒ් අය සැරසෙනවා. ඉතින ්ඒහෙම ගොඩක් අස්සේ තුවාල කාරයා වගේ ලේ ගෑවුනු ෂර්ට් කලිස්ම් පිටින් හිටිය මම කැපිල පේන්න ඇති. ඉතින් අපිට පුක්‍යැ කියල මම අදාල සීට් ඒකේ වාඩි වුනා. 

ගමන 

කොටා බාරු වලින් ගිය තට්ටු දෙකේ සැප බස් ඒක

 කොටා බාරු ඉදලා ක්වාලා පර්ලිස් යන ගමනේ ලස්සන කදුකර සහ වනාන්තර පරිසරයක් සෙට් වෙනවා වෙන්න ඔ්නි. කොහෙද ඉතින් ඒ්වා බලන්න බැරි වුනො. මොකද රෑ නේ. පේන් නැහැ. කන්න කියල තැනක නැවැත්තුවා මට කන්න වැඩිය පිරියක් තිබුන ්නැති නිසා කෑම ස්කිප් කලා. ඒ්ත් මොනාහරි සුලු බිස්කට් වර්ගයක්ද මන්දා කාල බෙහෙත් ටික නම් බිව්ව. 

උදේ 

බස් ඒක ක්වාලා පර්ලිස් වලට ආවා. කුවාලා පර්ලිස ්කියන්නේ ලංකාවි කියන දූපතට යන්න තියෙන ඒක මූලික තොටුපලක්. තව තොටුපලවල් දෙකකින් ඒ් ලංකාවි දූපතට යන්න පුලුවන්. වලාමේ මම කුකුලා අතින් අරන් ඉර පායන්නත් කලින් ජැටියට ආවට මොකද මගී බෝට්ටු තියෙන්නේ හවසලු. මුල්ම ඒක හවස තුනට. 

ඉතින් මුලින්ම ලග කඩෙන් කෑවා. ඒ්කේ සිරාම කියන්නත් බැරි මූන පොඩ්ඩක් කචල් ඒ්ත් ඇග සුරතල් ගෑල්ලමයෙක් හිටියා. ඒයා ඉතින ්ඒහෙට ගියා මෙහෙට ගියා. අපි නැවතිලා හිටිය බස් නැවතුම්පොල වගේ තියෙන විශාල අංගනය මැදිනුත් ගියා. මොනා කරන්නද ඉතින් ටෝක් කරනන් බාසාව බැහැ නෙව ඇරත් අමු තුවාල කාරය වෙලා නෙ මම. 

උදේම ජැටිය අසල

 ගිහින් මුලින්ම කලේ තොටුපලට යන ඒක. මේ හූවක දුර මීටර දෙසීයක් විතර තියෙන්නේ බස් නැවතුම ඉදලා තොටුපලට. ඒ් ටික කාර් ඒකක යමුද කියලා අහන බුවාල හිටියා. ඒහෙම බුවාල ඇවිත් අහනවා කියල මම කලින් අන්තර්ජාලයේ කියවල තිබුනා. ඒ නිසා මම පයින්ම ගියා. අනේ පිටකොටුවේ ඉදන් කොටුවට තියෙන දුරවත් නැහැ. මීටර් දෙසීයක් විතර. ඉතින් මම තොටුපලට ගිහින් මුලින්ම ඒ්කේ ලැට් ඒකට ගියා. ලැට් ඒක කිව්වහම කැතයි නේද? වොශ් රූම් ඒකට ගියා. ඒ්වා ඇරලවත් නැහැ මහ පාන්දර පහට විතර නෙ. 

ඒ්ත් ඒතන හිටපු සිකුරිටි මහත්තයා ආබාධිත අයගේ ටොයිලට් ඒක මට ඇරලා දුන්නා විශේස සැලකිල්ලක් වශයෙන්. මම ඒ්කට ගිහින් ඉරුන කලිසම ගලවල අරගෙන කුනු බාල්දියට දැම්මා. දනිස්ස ගාවින් හිල් වෙලා. අගල් දෙකක් විතර පැල්මක්. ඔ්ක හදන්න බැහැ නෙ. ඒ්ක අයින් කලා. ඊට පස්සේ වෙන ශර්ට් කකුත් දාගත්තා. ඒ් කරලා ඇවිත් දැන් බංකුවේ වාඩිවෙල ඉන්නවා. 

ඒතකොට ඒතන හිටිය සුද්දියෝ ටිකක් මම දිහා බැලුවා. බලල ආවුස් මූ ඇදුම් මාරුකරල තියෙන්නේ අපි විතරයිද මන්දා හඩුපිට ඉන්නේ කියල හිතලද මන්දා උන් නවාතැනක් හොයන්න ගියා. මම ඉතින ්ටිකැට් කවුන්ටර් අරිනකල් හිටියා. ටිකට් කවුන්ටරේ ගාව තව අංකලයෙක් හිටියා. ඌමේ දූපතට යන මගියෙක් නෙ. ඒන හැමෝටම විස්තර කියන්නේ බුවා. කොහොම හරි ඔන්න ඒලි වෙලා අට හමාරට විතර කවුන්ටර ඇරිය කියන්ඩකෝ.. ඒ් ඇරල ඒතන්ට ගියාම කියනවා හවස 3 ෆෙරි ඒකේ ටිකට් ඉවරයිලු.. ඊලගට තියෙන්නේ 4ට ලු.. 

ඉතින් අපි ඊලග ඒපිසෝඩුවකින් නැවත හමුවෙමු නේද?