බෙලිහුල් ඔය සිට නග්‍රාක් වලට (Belihuloya to Nagrak Division)

අපි බෙලිහුල් ඔය සිට ලෝකාන්තය හරහා පයිං ඇවිත් ඔහියට දවසකින් ආවා. ඒ ගැන පොඩි විස්තරයක් කලින් සඳහන් කලා. දැන් අපි ඒකෙ පිංතූර චාරිකාවක යන්නයි යන්නෙ. 

අපි ගිය දවසේ බෙලිහුල් ඔය සිට ලෝකාන්ත පැත්ත බලනාකොට කදු වල කිහිප තැනක් ගිනිගනිමින් පැවතුනා. මේ කඳු වල ගිනි වලට හේතුවෙන්නෙ තණකොළ සහ පයිනස් වගාවේ ගිනිගන්නා සුළු අපද්‍රව්‍ය කියලයි ගමේ අය කියන්නෙ. මිනිස්සු හිතාමතාම ගිනි තියෙනවා කියල තමයි අපි නැවතුන නවාතැන් පොලේ මහත්මයෙක් මේ ගැන අපිට කාරණා දැක්වුවෙ. ෆයිනස් කියන්නෙ මේ කඳු කර බිම්වල තියෙන සාරවත් පස නිසරු කරන කිසිම වැදගත් කමක් නැති ගසක් කියලා අපි දන්න කියන කාලෙ ඉදලා දන්නවා. නමුත් පයිනස් අයින් කරන එක ගැන කිසිම වැඩසටහනක් සාර්ථකව ක්‍රියාත්මක වෙලා නැති ගානක් තමයි අපිට කඳුකර පැතිවල පයිනස් වතු දැක්කාම පේන්නෙ. හිටවන්න සුද්දො වගයක් ආදාර දීපු නිසා අපේ අය තාමත් හිටවලා අවුරුදු ගානක් ගිහිනුත් සුද්දන්ට බැන බැන ඉන්නවා. 

බෙලිහුල් ඔය රෙස්ට් හවුස් එක ලගින් උඩට තියෙන පාරෙ කිලෝමීටර තුනක් විතර ගියාම මේන්න මේ හංදිය හමු වෙනවා. ඒ හන්දියෙන් අර පිරිසක් ඉන්න පැත්තට හැරිලා අපි වෙලක් මැදින් යන්න ඕනි. ඒ ගියාම තමයි ඉතිරි පාර අපිට හමු වන්නෙ. අපි මේ යන්නෙ මුලින්ම නන්පේරියල් වත්තට. පස්සෙ තමයි ඒක හරහා ලෝකාන්ත බලන්න යන්නෙ. 

අපි දකින මේ තැන ගොවියෙක් සහ ගෙවිලියක් උදෙන්ම වැඩ පටන් අරන් තිබුනා. මේ අය මෙතන බටු මිරිස් තක්කාලි වාගේ ගොඩ බෝග ජාති වගාකරලා තිබුනා කියලයි පෙනුනෙ. අපි මෙතන ඉදලත් තැනිතලා බිම වෙල මැදින් පහු කරලා ඉදිරියට යන්න ඕනි. මේ පැත්තෙ හමුවන මිනිසුන් බෙහෙවින් සුහදශීලි අය. කතාබහ කලාම බොහොම ගරුසරු ඇතිව උත්තර දෙනවා. 

මෙන්න මේ වගේ අඩිපාරකින් තමයි අපිට පයිනස් කැලේට ඇතුල්වෙන්න තියෙන්නෙ. මෙතන සොයාගන්න ටිකක් අමාරුයි. කිහිප දෙනකුගෙන්ම අහල තමයි උපි උඩට නගින්න ඕනි නියම තැන සොයාගත්තෙ. 

මේ කැලෑව මැදින් යන්න තියෙන්නෙ ටිකක් බෑවුම් සහිත බිමක් ඔස්සේ තමයි. ෆයිනස් කොළ උඩ ඇවිදිනකොට ලිස්සනවා. ගල්වැටි, ආදියත් හමු වෙනවා. ටිකක් ප්‍රෙව්සම හිතට අරං යන්න ඕනි හරියක් තමයි මේ පයිනස් කැලේ හරහා ගමන. 

එක යාලුවෙක් කටුවක් ඇනගෙන. ඉතිං අපිත් ඒ කටුවෙ පැත්තට සපෝට් එක දීගෙන පොඩි වෙලාවක් එතන නැවතුනා. මෙහම කිව්වට වතුර බොන්න ටිකක් රෙස්ට් කරන්න පාන් කන්න අපි තැන් තැන්වල නැවතුනා. නැවතිල ගල් උඩ ඉදන් කාල බීල ආයෙත් ගමන පටන් ගත්තා. 

මේ පේන කඳුවැටි කෑල්ල ගින්නට පෙර ලක්ෂණට නිල්පාටට තියෙන්න ඇති. දැන් ගින්නට කන්දෙ පලාතක් සම්පූර්ණයෙන්ම පිළිස්සිල ගිහින්. ගිනි අගුරු ගොඩක් වාගේ තමයි ඈතට පෙනුනෙ. මේ කන්ද වටේ දිය සෙවල බැදිච්චි වගේ කොළපාට තනකොල වලින් වටවුනු පින්තූර කලින් මේ පාරෙන් ගිහිපු අයට හමුවෙල තිබුනා. නමුත් අපිට ලැබුනෙ මේ ජාතියෙ පිලිස්සුනු කන්දක් තමයි. 

මේ පේන හරියට ආවෙ අපි කලින් කිව්ව පයිනස් කැලය පසු කරලා. මේ හරියෙ කුඩා පදුරු වගේ ඒවා තැන් තැන්වල තිබුනාට ඝන කැලෑවක් හෝ ඝනට පැතිරුනු පඳුරු නැහැ. මේ හරියත් කාලෙකට කලින් පිළිස්සිලා තිබුනා කියලා තමයි අපට පෙනුනෙ. මේ හැම වතාවෙම අපේ එක් පසකින් අපිට සමනල වැව ජලාශය දර්ශනය වුනා. 

මේම මේම උඩට ආවම අපිට පාර හොයාගන්න බැරි තැනක් ආවා. එතනින් එහාට පාර නැහැ. නමුත් අපි කන්දක් උඩට ඇවිත් වටපිට බැලුවාම කන්දේ කොනකින් ඈත තියෙනවා පෙනුනා වත්තක්. ඒ වත්ත ඇවිල්ල තේ වවපු වත්තක්. ඒ වත්ත නන්පේරියල් වත්තේ කොටසක් වෙන්න ඇති කියලා හිතලා අපි ඒ පැත්තට ගියා. වෙලාවට වැඩේ හරිගියා. මේ යාලුවා කරන්නෙ මොබයිල් සිග්නල් ඩිංගක් තියෙද කියාල හොයාල බලන එක. සිග්නල් ආදිය තිබුනා නම් මැප් එක ලෝඩ් වෙලා අපිට අර ගූගල මැප්ස් වලිං වැඩක් ගන්න පුලුවන් නේ. අපරාදෙ කියන්න බෑ මේ හරියෙ අඩිපාරවල් සමහරක් ගූගල් මැප් එකේ තිබුනා. ලෝඩ් වෙච්චි ටිකෙන් අපි සුළු ප්‍රෙයා්ජනයකුත් ගත්තා. 

පිරිසිදුයි කියලා හිතන්න පුලුවන් වතුර පාරක් ගලාගෙන ගිය දොළපාරකුත් ඒ ළගින්ම අපිට හමු වුනා. අපි වතුර පිරිසිදු වෙන්න ඇති කියලා හිතලා වතුර බිව්වා. නමුත් අපිට ටික දුරක් ඉහලට ඇවිදන් ගියාම තේරුනා අපි වතුර බිව්ව දියපාරට උඩින් ලැයිම් වතු හෙමත් තියෙනවා කියලා. ඒත් ඉතිං අපි බඩට ඒ වග නොතේරෙන්න ඇරලා නිකං උන්නා. ලක්ෂණට විනිවිද පේන විදියට ගලාගෙන ගියාට මේ කඳුකර දියපාරවල් හැම එකම වතුර බොන්න හොද නැතුව ඇති කියලා මට නම් හිතුනා. 

පැයක් හමාරක් විතර අපි අතරමං වෙලා එහෙ මෙහෙ ගිහින් යන්තම් දෙමල අයියා කෙනෙක්ගෙන් පාර අහගෙන නියම තැනට ආවා. මේ තමයි මේ සයිට් එකේ තියෙන එඑක ලෑන්ඩ් මාක් එකක්. 

මෙතනින් අපි ලෝකාන්ත පිවිසුම තියෙන පැත්තට යනකොට හමු වුනා පොඩි ලැයිමක්. ඒකෙ කඩයක් තියෙනවා කියලා මාක් එකක් තිබුනාට මොකද ඒක කන්දක් උඩ කඩයක් දාගන්න සිහින මවපු පුරාණ කපල් එකකගේ සිහිවටනයක් වාගේ පෙනුනෙ. මේ ලැයිමෙ හිටපු බල්ලා අපිට ඔරවගෙන හිටියා. ඔරවං හිටියට හෙන ස්වීට් බල්ලෙක් නේ? 

මේ ඉන්න අම්මාගෙන් ඇහුවා නිකමට එක පුංචි බබෙක්ගේ පිංතූරුවක්ගන්නද කියලා. එඒ පාර ඒක නොතේරුනද මන්දා අම්මාගිහිං අනික් පොඩි අයත් සෙට් කරගෙන ඇවිත් මේ විදියට ලස්සනට පිංතූරයට හිටියා. මගෙ කැමර් එක සමාරවෙලාවට ටික වෙලාවක් යනවා පොටෝ එක ඇතුලට දා ගන්න. ඒ නිසා හිනාව නම් පහු වෙලා ගිහින් මේ පොටෝව වදිනකොට. 

මේ තියෙන්නෙ මැනේජරයාගේ බංගලාව කියලා හදුන්වන තැන. මෙතන්ට පෝ වීල් වාහන කිහිපයකින් සෙනග ආවා. ඒ අය හමුදාවෙ කියලා අපිට ඇතුල බලන්න නම් ලැබෙන්න නැහැ කියලා සේවක මහතෙක් බොහොම කරුණාවෙන් අපිට පැහැදිලි කරලා දුන්නා. ඉන් පස්සෙ අපිට එතුමා පිට පාරෙන් ලෝකාන්තයට යන අඩිපාර පෙන්වලා දුන්නා..ඒ මහත්මයා එතැනදි අපිට බොහොම හොදට කතාකරලා අඩිපාර පෙන්වලා ඒකෙ බයවෙන්න යන්න කියලත් දැනමුතුකම් දුන්නා. බොහොම කෙටිවට මෙතන කිව්වට උදේ අටට විතර බෙලිහුල් ඔය ටවුමින් පටන් ගත්ත අපිට මෙතනට එනකොට හවස දෙක විතර වෙලා තිබුනා.