පරණගම්වැවට ඩෙස්පුටු

 

ඉර උදාවෙනකොට ඒ පරණ වැව ලස්සනයි. ඒක නෙළුම් වැව කියලත් කියනවා. තව මොකක්ද වෙන නමකුත් තිබුනා. ඒ වෙනකොට අපි එතන කඩපිලට වෙලා පැය තුනක්. මහ පාන්දර තුනට තමයි අපි කොළඹ ඉදලා ජනකපුර ආපු බස් එකෙන් බැස්සේ. කෑම්ප් එක ගාව අපි බස්සලා බස් එක ගියා. බහින්න බහින්න කියලා අපිව බලෙන්ම වගේ කොන්දොස්තර මාමා බැස්සුවා. අපි කලින් අහල තිබුන විදිහට ඒ බස් එකේ රෑ ඉන්න පුලුවන්. ඒත් ඉන්න දුන්නේ නැහැ. ඉතින් බැස්සා. බැහැලා කෑම්ප් එක ඉස්සරහ තිබුන සුබසාදන කඩකෑල්ලේ අපි පැය තුනක් තැපුවා. 

මේ යන්නේ ඉස්කෝලෙකට බඩු දෙන්න. අර විනී ප්‍රඩක්ශන් කරන අයගේ ලොකේෂන් තියෙන  මුලතිව් වව්නියාව මායිමේ ස්කෝලෙයක්. ගජබාපුර පරණගම්වැව විද්‍යාලය. ඒක ඉස්සරහින් යන එකම බස් එක ජනකපුර කොළඹ බස් එක විතරයි. ඒකත් පාන්දර ට්‍රිප් එක ජනකපුරෙන් එනකොට විතරයි ඉස්කෝලේ ඉස්සරහින් එන්නේ. ඉතින් අපි රෑ අටට කොළඹ පිටකොටුවෙන් අදින ජනකප්‍රර බස් එකට ගොඩ වුනා. අනුරාධපුරය කැබිතිගොල්ලෑව සම්පත්නුවර පහු වෙලා අවසානේ ඔන්න මෙන්න තියල අපි දෙන්නව දාල බස් එක ගියා නිදාගන්න. 

බස් එකේ ටිකට් එක කොළඹ ඉදන් ජනකපුරට රුපියල් 1590ක් විතර. ඉතින් බස් එකක මේ දවස්වල කලෙක්ශන් එක වැඩියි. ඒ නිසා ආරක්ෂක හේතුන් මත අපිව තියාගන්න බැහැය කියලා පස්සේ අපිට රියදුරු මහත්තයා කිව්වා. අපි ගියේ පොතුත් අරගෙන. වැඩිය ගෙනියන්න බැහැ A5 ප්‍රමාණයේ පිටු 120 පොත් හාරසියක් තමයි අපි දාගත්තේ. ඉතින් ඒ ටිකත් බස් එකේම තියෙන්න ඇරලා අපි බැහැලා වේලි වේලි හිටියා. පාන්දරම ඉර පායන දර්ශනය ලස්සනයි. වැවක් ලග ඒක පාලු වැවක්. 

ඩෙස් වැඩේ 

අපේ #ස්කෝලාධාර වැඩසටහනේ මේ පරණගම්වැව පාසැලට තිබුනේ ඩෙස් පුටු හදාදෙන වැඩක්. ඒ ගොල්ල අපෙන් ඩෙස්පුටු 30ක් ඉල්ලුවා. පස්සේ ආරංචි කරලා අපි සල්ලි එකතුකරගෙනත් යද්දි හොයල බලද්දි ඩෙස් පුටු 15ක් වුනත් ඇතිය කිව්වා. පුංචි ඉස්කෝල නෙ. මේ හැදුව ඩෙස් තුන හතර පන්තිවලට ඕන ඒවා. පොඩිම එක ඒ ළෙමයිට අමාරු. කකුල් වදිනවා. ලොකු එක උස වැඩියි. මේ මැද සෙට් එකක්. 

වැඩේ බාර අරගෙන ඒ වැලිඔය කිට්ටුවෙන්ම හදාගන්න අපි උත්සාහ කලා. ඒත් බාසලා කිසිම උනන්දුවක් නැහැ. උන් ෆෝන් ආන්සර් කරන්නේ නැහැ දවසකට පසේස්. ඉන් පස්සේ ඒ වැඩේ බාරදෙන්න ගානක් කියන්න කිව්වහම හරියට ගානක් කියන්නෙත් නැහැ. මේ අර මිල වැඩිවෙන කාලේ 2022 මාර්තු ඉතින් ඒ නිසාත් සමහර විට වැඩේ ඇදෙන්න ඇති. ඒ ගමන අපි රට වටෙන්ම කෝටේශන් ගත්තා. මාතර සෙට් වුනා 8කට. කුරුණෑගල පැත්තේ ඩෙස්පුටු ස්කෝලවලට හදන ඩෑල් එකක් 14,000ක් ඉල්ලුවා. තව ඉනෙක්ස් එකේ මොරටුව එයාලත් 14,500ක් ඉල්ලුවා ඩෙස් පුටු වලට. අවසානේ මොරටුවේ පොඩි තැනක් සෙට් වුනා ඒක හම්බුනේ කට්ටිය දහයකට වඩා කෝල් කරාට පස්සේ. එතන ඉක්මන් එකේ තිබුනේ. රුපයල් 7500කට පොරොන්දු වුනා. ප්සසෙ ්බඩු හදනකොට මිල වැඩිවුනා ඒ නිසා 8500කට ශේප් වුනා. 

බඩු ඇදපු හැටි 

බඩු තියෙන්න් මොරටුවේ ඉස්කෝලේ මුලතිව් වව්නියාව කෙළවරේ. කෝච්චියේ බඩු යවන්න හිතුනත් පුලියන්කුලම තියා වව්නියාවටවත් බඩු යන්නේ නැහැ. අනුරාධපුරයෙන් උඩට කෝච්චියේ බඩු ගෙනියන්නේ නැහැ කොවිඩ් වලින් පස්සේ. ඒ විදිහට අනුරාධපුර ගෙනිච්චත් එතන ඉදලා තව කිලෝමීටර සීයක් විතර තියෙනවා ඉස්කෝලෙට. ඉන් පස්සේ ගියා පිටකොටුවේ තොග බඩු ගෙනියන අය බලන්න. ඒ තැන්වල යාපනේට මඩකලපුවට වගේ දුර තැන්වලට යන ලොරි තියෙනවා. ඒ එකක් වව්නියාවට කතා කරගත්තා කෑල්ල හයසීයකට. ඒත් ඩෙස් හදන්න ගිය කාලේ ඇතුලත තව ඩීෂල් වැඩි වුනා ඒ නිසා කෑල්ලක් 750කට තමයි අපිට යවන්න වුනේ. මොරටුවේ ඉදලා පෙටා වලට ඩිලිවරි ලොරියකින් ගෙනාවා එතන්ට පන්දහක් ගියා. ඉන් පස්සේ එතන ඉදලා වව්නියාවට යැව්වා. ඒ යැව්වාහම ඉස්කෝලේ තියෙන වැලි ඔය පලාතේ සැරට ඩීසල් හිගය. එ ඒගමන මොකො කරන්නේ සතියක් විතර ඉදලා ඔන්න යාන්තම් ලොරි කෑල්ලක් හොයාගෙන ටීචර් බඩු ටික ඉස්කෝලෙට ගෙනියාගෙන තිබුනා. 

ඒ  ඉස්කෝලේ 

මේක 2009 වෙනකල් කොටි පාලනයට තිබුන තැනක්. මේ ඉස්කෝලේ 1999-2009 කාලේ කොටි කෑම්ප් එකක් තිබිලා තියෙනවා. ඒ කාලේ කොටි හොද නැටුම් නටන්න ඇති. තාමත් මහ වලවල් එහෙම තියෙනවා ඒ අක්කර දහයක ඉස්කෝල ඉඩමේ. ඒක තමයි අපි ගිය ඉස්කෝලේ. මේක 2013 දි නැවත හදලා ඉස්කෝල බිල්ඩින් දෙකක්. ඉන් පස්සේ බඩු මුට්ටු එකතු කරගන දැනට ඉන්න විදුහල්පතිනිය ඇනට් ශ්‍රියාලතා මැඩම් ඉස්කෝලෙ පට්න අරගන තියෙනවා. ළමයි කිහිප දෙනෙක්ගෙන් පටන් ගත්ත පාසලේ මේ වනවිට ළමයි 180කට වඩා ඉන්නවා. 

පහසුකම් 

අපි ඉස්කෝලෙට ඩෙස් පුටු හදා දුන්නා. ඒ වගේම අපිට කලින් කට්ටිය ඇවිත් බොහොම උදව් උපකාර කරලා තියෙනවා. ඩෙස්බංකු පුටු හදාල දීල තියෙනවා. ලැබ් වලට බඩු දීලා තියෙනවා. කොම්පියුටර කාමරයක් බඩු එක්ක හදා දීලා තියෙනවා. බුදුපිලිමයක් එක්ක බුදු ගෙයක් හදාදීලා තියෙනවා. ඒ වගේම ගුරුවරුන්ට ඕන කරන ක්වාටස් ආදියත් මේ ස්කෝලෙ තියෙනවා. ගොඩනැගිලි ආදිය අලුත්. ඒ වගේම කුඩාවට පොඩි රැස්වීම් තියන්න ශාලාවක් හෙමත් තියෙනවා. ඉඩම ලොකු නිසා ක්‍රීඩා පිටියකටත් ඉඩ තියෙනවා. 

නැති දේවල් 

මේ ඉස්කෝලේ ඉන්නේ දැනට ස්ථිර ගුරුවරුන් 9යි. මේ වගේ 1-11 පන්ති පැවැත්වෙන පාසැලට අවම වශයෙන් ඉස්කෝලේ ස්මූත්ව රන් වෙන්න ගුරුවරු 14ක් ඕනි වෙනවා. ඉන්න ස්ථිර ගුරුවරු 9 යෙනුත් දැන් ස්කෝලේ එන්නේ 6යි. ඉතුරු කට්ටිය ඔක්කම ස්වේච්චා ගුරුවරු. ස්වේච්චා ගුරුවරු 8ක් ඉන්නවා. ඒ අයට වැටුප දිමනාවක් ලැබෙන් නැහැ. කවදාහරි ස්ථිර වෙයිය කියන බලාපොරෝතතුවකින් එයාල උගන්වනවා. මේ දවස්වල ඉස්කෝලේ එන්නත් රුපියල් දෙතුන්සීයක් වියදම් වෙනවා. ඉන්ධන නැති කාලේ ස්කෝලේ ආවේ ගියේ ඩිමෝ බට්ටෙක් කතාකරගෙන. ඒකේ පිටිපස්සේ නැගලා හිටගෙන යනවා. ඒකටම දවසට රුපියල් තුන්සීයක් විතර වියදම් වෙනවා. 

අමතර විස්තර 

පලාත ලස්සනයි. සමහර විට වැස්ස තිබුන කාලයක් නිසා වෙන්න ඇති. ගොඩනැගිලි ගෙවල් අඩුයි. පේන තෙක් මානේ වගා බිම් සහ වනාන්තරය. මුලතිව් මහ වනය කිව්වට සිංහරාජය වගේ එකක් නෙමෙයි. ටිකක් වෙනස් අත්දැකීමක්. යාල පැත්තට වඩා වෙනස් තත්වයක්. සංචාරක වැඩකට හෙමත් අලුතින් හිතන කෙනෙක්ට වැව්ක අයිනේ හෝටලයක් අටවගන්න පුලුවන් නම් බොහොම වටීවි. ඒ වගේම මේ ගම යාබදව තමයි විනී ප්‍රඩක්ශන් යූ ටියුබ් කන්ඩායම ඉන්නේ. 

දෙමල සිංහල කේස් එක 

යුද්දේ ඉවර වෙලා අවුරුදු 12ක්. ඒත් තාමත් මේ සිංහල ගම්මාන සහ දෙමල ගම්මාන අතර එකතුවීමක් නැහැ. දෙමලඅයට බඩු එන්නේ වවුනියා පැත්තෙන්. ඒ අය යන්නේ දෙමල කඩවලට. සිංහල අයට වැලිඔය සම්පත්නුවර බස් එන්නේ කැබිතිගොල්ලෑව පැත්තෙන්. බස් වැඩකර්නනේ අනුරාධපුරයේ ඉදලා. මුලතිව් ලග වුනාට දිස්ත්‍රික්කය වව්නියා වුනාට ඔක්කොම සම්බන්ධතා බස් ගමන් තියෙන්නේ අනුරාධපුර කැබිතිගොල්ලෑව එක්ක. 

ඉතින් වෙනම පාසැල්.. වෙනම සිද්ධස්ථාන, වෙනම වෙලදපොල. කොටින්ම චන්දයෙන් පත්වෙන්නේ දෙමල මුස්ලිම් මන්ත්‍රිවරුන් වුනත් මේ සිංහල ගම් වලට එයාල එන්නේම ැනති තරම්. ප්‍රමාණය අඩු නිසා සිංහල ජනතාවට මහජන නියෝජිතයින් නැහැ. ඒත් උතුරු පලාතේ ආධාර ලැබෙද්දි ඉන්දියාවෙන් ගෙවල් ආදිය ලැබිලා තියෙනවා. බස් ගමනාගමන කටයුතු වගේම වෙනත් අවශ්‍යතාවයන් එක්ක බලද්දි මේ වෙන වී සිටීම වෙනස් වෙනවා නම් හොදයි. දැන්වත්. 

ඉතින් අපි ගමන ගිහින් එද්දි ආයේ නැදුන්කර්නි පැත්තෙන්. එතනින් පුලියන්කුලමට ඇවිත් එතනින් කෝච්චියට නැග්ගා. නැගලා හැන්දෑ වෙනකල් ආවා යාල්දේවි එකේ. දවස් දෙකක් වෙහෙසකර ගමනක් වුනත් ස්කෝලාධාර යටතේ බඩු මුට්ටු දෙන්න ඒ අයට සවියක් වෙන්න අපිට හැකි වුනා. වාහන යන්න පුලුවන් ඩීසල් පෙට්‍රල් තියෙන කාලෙක වුනා නම් අපිට වාහනේක ගොඩ වෙලා යන්න තිබුනා. ඒත් අපි ගිය දවස් වෙද්දි පෙට්‍රල ඩීසල් ඒ ගම් වලට නැහැ. කුරුණෑගල දිහාටත් නැහැ.