මා කල පිංකම් දෙකක්..

අපි ඕලෙවල් කරන කාලෙ කරපු පිංකම....

ඒක ඇවිල්ල දන්සැලක්..ලොකුවට කරපු එකක් නොව්..අවශ්‍ය උනේ ඇල්වතුර අයිස්,කලරින්,රසකාරක,අන්නාසි පමණයි..වෙසක් මහා ඇල්වතුර දන්සැල කියල ගහන්න බැරි නිසා නම දැන්මෙ වෙසක් මහා බීම දන්සැල කියල..ටිකක් කොලටියට බඩු තිබුන..වැඩේ බෝම යසට යන්න ඇති..ඒත් ඉතින් මොකටද අපිට ඒව..බස් නවත්තන එක කෙල්ලෙක් දැක්කොත් පැනල ගිහින් බීම අල්ලන එක කොඩි හොලවන එක වගේ අන්ඩර්වල්ඩ් වැඩ තමා කරන්නෙ එහෙ ගිහින්..ඔය පිංකමට පන්සලේ හාමුදුරුවොත් වැඩල සෝක් කිව්ව..ඇත්තටම දවල් නම් වැඩේ නැගල ගියා පස්සෙ ඉතින් අපේ ආතල් එකත් ගන්න ඕනි නිසා අපි 8.00ට විතර කැපුනා..කැපිල එහෙ මෙහෙ රස්තියාදු වෙවී පන්සල් යම්දෝ නොයම්දෝ කියල හිත හිත ඉන්නකොට අපිට පේනව අත් ටැට්ටර් වලින් කස්ටිය යනව වෙසක් බලන්න..ගෙවල් වල තියෙන මලකඩ වාහන ඔක්කොම එලියට එන්නෙ මේ කාලෙට තමයි..ඇවිත් වෙසක් බලල යන්න මලකඩ උඩ නැගන් ගෑනු ලමයි වයසක පිරිමි හැමෝම යනව..ඉතින් අපේ පාරෙ තියනව වෙල මැදින් පාර යන තැනක්..එතන්දි වෙල තියන්නෙ මීටරයක් විතර පහලින් පාරට වඩා...ඔයඕකයි ටැට්ටර ටිකයි දැකපු අපිට ආව ගෝල්ඩන් අයිඩියා එකක්...එකෙක් ගියා සොපින් බෑග් ගේන්න..එනගමන් සෙට් එකටම තව ටොපිත් ගෙනාව..ඒ අතරෙ තව එකෙක් නිල් බෝතලයක් ගෙනාව ලඟ තිබුන ගෙදරකින්...දැන් ඉතින් අපේ පින්බර අවි ටික ලෝඩ්කරන වෙලාව..ගියා ලඟ තියෙන ඇලට ගෙහුං වතුර පුරෝනව බෑග් ටිකට..පුරෝල පදමට අරනිල් බෝතලේ මිරිකල නිල් දාගන්නව අර බොරපාට වතුරට..දැන් ඉතින් හෙමීට අර වෙලේ තියෙන පාරෙ තාප්පෙට..ඒක මෙහමයි..වෙල මැද පාර තියෙන්නෙ තනිකර බැමි දෙකක් දෙපැත්තෙන්බැඳල ඒක උඩ..ඔන්න හොස හොස සද්දෙයක් එනව දැන් වැඩේ හරි...එකෙක් ඈත ඉඳන් සිග්නල් එක දුන්න..අතින් ගත්ත වතුර පාර්සල් ටික විද්ද අහසින් අර ටැට්ටරේ උඩට...ටික දුරක් ගිහින් ටැට්ටරේ නවත්තල කට්ටිය බැහැල එකෙක් දෙන්නෙක් කුනුහබ්බ කියනව..තව ගෑනු අය පිහිදානව වතුර..තව එකෙක් මේ වේ... පුතාල නිලුත් දාල...අම්.....හැමිනෙන්න කියල පින්දෙනව..අපි එතකොට ඒ අහලකවත් නෑ..බැම්ම අයිනෙන්ම දුවල ගිහින් අවසානෙ තියෙන කැලෑවෙ හැංගිල සිද්ධිය බලන් ඉන්නව...ඒත් එක අවුලක් අර බනින ඒව ටික ඇහෙනව මදි..ඒක අපේ උන්ට අවුල්..ඒ පාර ගැහුව අලුත්ම ප්ලෑනක් මමයි තව කට තියෙන එකකුය් දැන් පාරෙ ඇවිදන් එනව..අපේ ඉස්සරහට ටැක්ටර් එනව..දැන් ඔය අතරෙ අපි අත උස්සල ටික වෙලාවකින් වතුර ටික වදිනව..ඒ ටැක්රේ ඉස්සරහ ගියෙ පොඩි මොන්ටිසෝරි වයසෙ ලමයෙක් අල්ලගත්ත ඇන්ටි කෙනෙක්..ඇන්ටි ඇඳන් හිටපු සුදු පාට බ්ලවුස් එක නිල්පාට දම්පාට වෙලා...හරියට සොට් එකක් ඇන්ටිට වැදිල..පොඩි එකා ඇහැරිලා ඌ අඬනව හෝ ගාල.ටැක්ටරේ නැවතුනා දැන් එලියට බහින එකාදෙන්න මවුපිය ගුන ගයනව..මං ගිහින් මොකදැ ඇන්ටි මොකද කියල ටැට්ටරේ ඉස්සරහ ඉඳපු ඇන්ටිගෙන් ඇහුව..ඒ ඇහුවට ඇන්ටිට සිහියක් නෑ ඒවට උත්තර දෙන්න..ඈ බොල බොන්ඩිගෙ පුතෝ තොපි හිතන්නෙ අපිට මීහරක් ගිනියම ගහල මේ පෝය දවසෙ යනව කියලද වතුර ගහන්නෙ? ගිහින් ගහපන් බොලයි ගෙදර ඉන්න අර වේ....දෙන්නට" අම්මප මේ වෙසක් පෝය දවසෙවත් මේ මීහරක් රෑන් හැදෙන්නෙ නැති හැටි...මට නම් මේ දැන් එන එවුන්වත් විස්සාස නෑ..අර වතුර ගහපු උන්ගෙ යාලු මොක්කුද කියල දන්නෙ නෑ..පස්සෙ මං ඒත් මගේ ප්ලොට් එක ඇරියෙ නෑ..වෙල පහුවෙල තියෙන ගෙදර තියෙන ටැප් එකක් තියෙන ගෙදරකින් වාහනේ නැවැත්තුව...ඒත් ගෙදර උන්නු අය ගිහින් පන්සල් පැන්න තාප්පෙන් පැනල ඒ අයගෙ වතුර බෝතල් ටිකට වතුර අරන් දීල වැඩේ ටිකක් ගොඩ දැම්ම..එතැන කොල්ලො හිටියෙ එකයි ඌත් තනි මාන්දමිකයි...ඌට තේරෙන කෙන්ගෙඩියක් නෑ..මං නිකන් මගේ ගෙදරින් වගේ වතුර අරන් එතන ඇන්ටිල ගෙයි කෙල්ලො සෙට් එකෙයි රෙදි වල නිල් අරින්න මහන්සි උනා...මට අපේ උන් කරපු අලුකුත්තේරු වැඩ ගැන අපසට් එකකුත් ආව.ඒත් ඉතින් හැම දාම නෑනේ මේ වගේ දවසක නේ මේ වගේ පෙනුමක් වත් දාගන්න ලැබෙන්නෙ මේ ටැක්ටර් ටුවර්ස්ලට...

ලොකු උනාම සිල් ගන්න ගිය හැටි....

ඉස්සර කොළඹ ඉගෙනගන්න ආවහම අපි ඉන්නෙ හොස්ටල් එකේ...ඒකෙ ඉන්නකොට මාර ප්‍රශ්ණයක් තමයි සති මැද නිවාඩු දවස් ගෙවාගන්න එක.මොකද එහෙම දවසට අපේ කැන්ටින් හෙම වහනව..ආයෙ එදාට විතරක් උයන එකත් පාඩුයි..එහෙම සෙට්වෙන දවසක් තමා පෝය දවස කියන්නෙ..ඉතින් අපේ ආයතනෙත් හිටිය ඔය සිල් ගන්න බැතිබර කුලුනුබර පොරවල් ටිකක්..එ අය ඇල්වතුරත් නිවල බොන ටයිප් එකක අය..අම්මෝ තියෙන සර්ධාව..මොනව හරි කේෂ් එකක් නිසා ඔය දෙතුන් දෙනෙක් මාත් එක්ක ෆිට් උනා...
ඉතින් දැන් වැඩේ ගොඩ දාගත්ත පිංකමකට සහභාගි වෙන්න..පෝයට කලින් දවසෙ ගියා පොල්ගහවෙලට ගිහින් අපේ ඉන්න යාලුවගෙ ගෙදර නැවතිලා උදේ සිල් වැඩට යන්න තමයි හදන්නෙ...කොහොමත් පොඩිකාලෙ මට සිල් ෆෝමැට් එක ටිකක් තිබුන..බණගෙදරක් තිබුනත් කලිම්ම ගිහින් හාමුදුරුවන්ගෙ කුඩේ මුර කරන්න වගේ ඉඳගෙන බණ අහනව..ඉතින් මං හොස්ටල් එකේ ජඩ බාශාව ටිකක් අත ඇරල ගෙදර විදියට වචන ටික හදාගන අර තියෙන සූටි බණ පොත් හෙමත් දැන් කියවනව...හොස්ටල් එකේදිනම් අපිට හු යන්න නැතුව වාක්‍යක් කියනව කියන්නෙ අමාරු වැඩක් ....ඉතින් යාලුවගෙන් සරමකුත් ඉල්ලගෙන මායි යාලුවයි පාන්දරින්ම ගියා සිල්ගන්න..සිල්ගන්න යනකොට අතුරු පාරක පොඩි ජර්නි බස් එකකත් යන්න තියෙනව..වැඩේ කියන්නෙ ඒ බස් එකේ පෝය දවසට යන අයගෙ කකුල පෑගුවත් වචනයක් කියන්නෙ නෑ..හරිම සිල්වත්..මගේ කකුල උඩ මොකෙද්ද නැගල..මට ත් ඌරු ජුවල් නැග්ග..නැග්ග විදියට ම බස්ස ගෙන නිකම් හිටිය මොකද දැන් යන්නෙ උතුම් ශීල සමාදාන කාරියකට නොවැ...
ඉතින් ගිහිං වාඩිවෙලා පීකරේ කියන දේවල් එහෙම්ම කිව්ව..ඉන්පස්සෙ ඉතින් උදේ දානෙ..පෝලිමේ ගිහින් අරගත්ත..ඉතින් ඔය පෝලින් වලත් පැනිලි පොඩි පොඩි කතාහෙමත් යනව..ඒව සමහරක් ඉතාම ධාර්මිකයි..සිල් ගන්න ආව නිසා කවුරුත් එල්ලිලා යන්නෙ නෑ..අරන් හිටගෙන ගිලින්න හදනකොට මගේ යාලු පින්වතා කිව්ව..යකෝ සීලෙ කියල..මං බැලුව සීලෙ කොහෙහරි වැටුනද කියල වටපිට..ඒ පාර පොර අතින් කට වහගෙන..සිල් ගත්තම කන්නෙ වාඩිවෙල..යකෝ..එතන හරි සෝක් ඔක්කොම කතාකරන්නෙ අර හොඳ පැත්තට වැටුන ගිරව් වගේ ...එන්න මේ පැන් බොන්න,මේ දන් ගන්න,මහත්මය මේ පොත බලල තිෙය්ද,,අම්ම වාඩිවෙන්න කොලයක් ඕනිද..ඇත්තටම අමුත්තක් තියෙනව..මේක හරි මික්ස් අත්දැකීමක් අපේ පන්සලේසිල් ගත්ත වගේ නෙමෙ..විවධ පැතිවල විවිද අය ඇවිල්ල ඉන්නව..ඔය අතර විශේෂ රෝගාබාධ තියෙන අය විශේෂ කෑම ගේනව..පොඩ්ඩක් ආබාධයක් වෙලා හෙම තියෙනවනම් මේ වගේ තැනකට යන්න එපා උපස්ථායකයො වැඩි වෙලාම ආබාදෙ නැති වෙන්න පුලුවන්..එක වෙලාවක දලඹූවෙක් වැටිල උන්න පාරෙ..මං ගල් පඩියක් උඩට වෙලා වෙන තැනක හිටපු තරුණ උපාසිකා මාතාවකගෙ සීලය විමස විමස සංවරව වාඩිවෙල ඉන්නකොට එකෙක් පැන්න මගෙ ඉස්සරහට ..පැනල වහා බිමට නැමිල අර දලඹුව කොලේකට අරන් ගිහින් ඈතට දැම්ම...අනේ දලඹුවට ගිය කල..
දැන් දවල් වෙලා ටිකක් සංවරව ඈනුමක් දෙකක් ගිහිං දවල් උනා ඔන්න උදේ තේ දෙනව..අපි තරුණ පින්වතුන් නිසා අපිට තියෙන්නෙ තේ බෙදන්න...මාත් එක්ක ගිය යාලුව පැන පැන පින් ගන්න හදන කෙනෙක්.. ඉතින් එයා ගිහින් තේ පෝච්චි දෙකක් අරන් මට එකක් දීල අනික එයා අරන් මට ටිකක් කඳුගැටයක් හරියෙ කකුල් අමාරුව නිසා කයියක් ගහන් ඉන්න උපාසක මහත්තුරු ටිකකට ගිලන් පස දෙන්න කියල නියම කරා..මං ගියා එතනට කස්ටිය ඉන්නව..දැන් කෝප්ප එලියට දමන්...කයිය නවත්තල බෝම සංසුන් විදියට උන්න මං යනකොට ඒ අය..මහ වැඩැක්යැ..මං උතුරු සලුව පොඩ්ඩක් පැත්තක්ට කරගෙන නැමිල දාගෙන දාගෙන දාගෙන ගියා..පුතේ මොනාද කියල ඇහුවම තේ කියාගෙන වක්කොරගෙන යනව..ඒ අස්සෙ සමහරු බෙලිමල් හෙම නැත්ද දන්නෙ නෑ කියල අහනව..මං ඉතින් කාලයක් හිටපු බුවා වගේ නෑ  සීයෙ අද නෑ කියනව..
මං ඉතින් විනාඩියෙන් පෝචිචිය ඉවර කරල දැන් එනව පහලට..තේ දෙන තැන ඉන්න එකෙක් අහනව..උපාසක මහත්තය ගිලන්පස ඒ  පැත්තට පූජ කරල ඉවරද??මමත් ඉතින් ටැලන්ට් එක පෙන්නනත් එක්ක "ආයෙත් අහල නිකම් ඩයලොග් කවර් කලා වගේ."කියල උත්තර දුන්න.කී ප දෙනෙක් මගේ දිහා බලල අහක බලාගන්නව පෙනුන..මං ගානක් නැතුව හිටිය..එතන හිටපු පොර උපාසක උන්නැහේ කෙනෙක් ඒ කතාව සීලයට ගැලපෙන්නෙ නෑ කියලමගේ යාලුවට කියල තිබුන..
අනේ මන්ද ඉතින් ඔයතරන් කොරන්න පුලුවනැයි නේද??
ඒක නෙමෙයි ලස්සන කතාව ආවෙ ඉට පස්සෙ දවසෙ ඉන්ස්ටිටියුට් ඇවිත් ක්ලාස් එකට ආවහම හැමෝම,,කෙල්ලො පවා..මගේ දිහා බලල..ආ .............. සිල් අරගත්තලු නේ කියල කියෙනව..
මට මාර පස්නෙ..මෙතන මොකක් හරි කේෂ් එකක් තියෙනව කියල තේරුන මට..මං ටිකක් දවල් වෙන්න සිද්ධිය දැනගත්ත මේකයි කේෂ් එක..
අපි ඊයෙ රෑ සිල් ඉවරවෙල කොළඹ එන්න ආපු ට්‍රේන් එක හරිම තදේට පිරිනු එකක්....මටත් ලොකු බයක් තිබුන මගේ සිල් කැඩෙයි කියල..ඒත් මං ගෑනු ලමෝ අඩු තැනක ගිහින් හිටිය..ඒත් මට අනික් යාලුව පේනව ...ඌට මාව පේනුනෙ නෑ අවසාන වෙනකල්...ටික වෙලාවකින් මගේ යාලුව වෙච්චි අපේ මේ දවල් සිල්ගත්ත ස්ර්දාවන්ත බමුන ඇන්ටි කෙනෙකුට හේත්තු වෙල යසට එනව..මං ඉතින් නොදැක්ක ගාන්ට ඉඳල කොටුවට ආවම ඇහුව.."පට්ට පින්කඳක් නේ කියල"..හුම් කියල පොර අහක බලාගෙන හිටිය...
මේ බමුනු තකතීරුව උදේ පාන්දර ඇවිත් ඉන්ස්ටිටියුට් එක පුරා ගිනිතියල මං දවල් සිල් අරන් හැන්දෑවෙ කෝච්චියෙ ජැක් ගගහ ආව කියල..අවුලක් නෑ..අපේ කෙල්ලො ඔක්කොම දන්නව මංදෝත්සාහි වගේ උණාට අර බමුන වගේ නෙමෙ කියල..මං ඉතින් පස්සෙ ඒක මතක තියන් ඉඳල දුන්න බමුණ කරපට් වෙන්න මඩ සොට් එකක් පස්සෙ කාලෙක....