විධායකයා ගේ වල් සිත 01

කෝ දෙන්න සර්. මගේ කාර් රිය ළඟට ආ පියන් ශාලිත අත පාන්නට වූයේ මාගේ බ්‍රීෆ් කේසයටයි. මා ලොක්කෙකු වූ මුල් දිනවල මාගේ බ්‍රීෆ් කේසය ගෙනයෑම මට එතරම් අමාරු කාරියක් වූයේ නැත. නමුත් මේ බ්‍රීෆ් කේස් එක හා මගේ කෑම එක ඔසවාගන යාම ශාලිත ඇතුලු මයිනර ස්ටාෆ් එකේ සමහර අයට පුදුමාකාර සැනසීමක් ඇති වැඩකි. එය ඔවුන්ට ගෞරවය දනවන වැඩකි. මා එය තනිව ඔසවාගෙන යනවිට එය ඔවුනට කරන අගරුවක් බවද සමහර පියන් ඇත්තෝ සිතති.

අවසාන විදෙස් සංචාරය තිබුනේ මීට මාසයකටත් අඩු කාලයකදීය. ජපානයට ගොස් එනවිට සිංගප්පූරුවෙන් මිලදී ගත් නවතම මාදිලියේ මියුසික් ප්ලේයරය ඇද එහි කන් දෙකට ගහන කෑලි දෙක ගසා මාගේ ප්‍රියතම ජොතිපාලගේ සින්දු පෙළ දමන්නට විය. පෙර කාලේ නම් දුවගෙන ගොස් පොතේ අස්සන් කිරීමට ඉවසිල්ලක නැත. නමුත් දැන් අප වැනි විධායක ශ්‍රේණියේ ඉහල නිළධාරින්ට පොත් අස්සන් කිරීමට නැත. මේ ප්ලේයරය රැගෙන දින දෙකතුනක් ගියතැන මා කාමරේ මෙය ගසාගෙන සැප පුටුවේ අඩනින්දේ සිටින විට බොහෝ ලක්ෂණ තරුණියක් ආවාය.

අප විසින් අපට අවැසි අමුද්‍රව්‍ය ලබාගන්නා කොන්ත්‍රාක්කාර සමාගම් විවිධාකාරයේ උපක්‍රම කොන්ත්‍රාත් පාස්කර ගැන්මට යොදා ගනී. එයින් එක ක්‍රමයකි යොවුන් වයසේ කෙළවර සිටින කාමුක පෙනුමක් ඇති යුවතියන් වැඩට ගෙන අප හමු වීමට එවීම. මේ ආයතනයේම සමහර ලොකු තැන් මෙවන් යුවතියක් ඈතින් දුටුවත් පැණි පෙරන්නට පටන් ගන්නේ කිසිදා නොදුටු නාරි රූප දුටුවාක් මෙනි. අප සඳහා පවතින බොහෝ විදෙස් සංචාර නමට ට්‍රේනින්, ඉන්ඩක්ෂන් ප්‍රෝග්‍රැම්ස්, හෝ වෙනත් නම් වලින් හැඳින්වුවත් පසුව ලංකාවේදි තිබෙන පාටිවල අපේ මිතුරන් හමුවූ තැන පටන් කතා කරන්නේ ඒ ඒ රටවල ඇති සැප පිළිබඳවයි. බොහෝ විට කම් සැප ගැනද කථා කරයි. සිය දුවනියන්ටත් වඩා අඩු වයසේ සිටින යුවතියන් හා රිසිසේ බුදියාගන්නට ලැබීම මහත් වූ සැපයක් ලෙස මේ සමාගමේ නිලලත් ලොකු අයවලුන් සිතති. මේ දිරන කුනුකය කුමටදැයි පෝ දින ආසන්නයේ මෙහි ඇති බනේදී හාමුදුරුවන් කියන බරසාර වාක්‍ය වලටද මේ ඇත්තෝම සාදුනාද පවත්වති.

මේ කොන්තරක් කාරයන් විසින් දඩමීමා පිණිස එවූ තොල් රතු, ස්ෙට්‍රට් කෙස්, සායම් මුහුන අතරින් මඳ සිනාවක් පෑ යුවතිය. එනවිට මා එක කනක ඉයර පෝනය ගලවා ගුඩ් මෝනින් කීවෙමි. එවිට ඇය මගෙන් බොහෝ සාරසුබාවට ඉංගිරිසි වියත් උච්චාරනයෙන් ඇසුවේ. සර් අහන්නෙ ක්ලැසිකල් මියුසික්ද? කියාය. මා හට එය හරියට ඇසුන මුත් මා පොඩි විහිලුවකටත් එක්ක "නෑ අනේ මං මේ ජෝතිපාලගේ සින්දු අහන්නෙ. කලිං බෙග් මාස්ටර් ගෙ සිංදු ඇහුවා දැං ඒව එච්චර අල්ලන්නෙ නෑ." කියලා සිංහලෙන් කීවෙමි. මඳක් ඇඹරෙමින් සිට මා ටේක් අ සිට් කිව් පසු ඇය අසුන් ගත්තාය.

මෙ ලක්ෂණ යුවතියගේ කථාන්දරය සමඟ මට තවත් කථාන්දරයක් මතක් වෙයි. අපගේ නිෂ්පාදන ව්‍යාප්ත කිරිමට එකවරක් පෝසටරයක් හරහා නවතම වෙළඳ දැන්වීමක් නිර්මාණය කිරීමට අවැසි විය. බොහෝවිට ඒ දැන්වීමට ගෑනු ලමයකුද අන්තරගත විය යුතු බැව් ලොක්කාගේ කථාවෙන් පැහැදිලි විය. මා කන්තොරුවට පැමිණ එක්තරා නිලධාරියෙකුට මේ බව කීවෙමි. ඔහුට කාටවත් කියන්න එපා යැයි කියා යමක් කීවොත් එය මුලු කන්තෝරුවම විතරක් නොව ඉඳහිට සිගරට් එකක් බොන්න යන කඩවල අයද ඒවා දනී. ටික වෙලාවකින් මුලු කන්තෝරුවම එය දැනගන්නට ඇත. නිකම් කිසිදු අංග චලනයක් වත් නැති පෝසටරයක දැන්වීමකට නිලියකට දාස් ගානක් ගෙවීම අපරාදේ යැයි මගේ කුණු මොලයට වැටහුනි. ඒත් ඒ සඳහා සුදුසු යුවතියන් කෙතෙක් සිතුවත් මේ කන්තෝරුවේ මට අල්ලන අය මතක් වෙන්නේ නැත. රූපයෙන් බොහෝ අය ලක්ෂණ වුවත් ඔවුන්ගේ කුඩුකේඩුකම් කේලාම් කීම්, කිසිම අනුන් ගැන සිතීමක් ආදිය නැති නිසා කාලාන්තරයක් තිස්සේ මට ඔවුන් පේන්නේ කැතටය.ඉන් පසු දිනවල ඒ කිහිප පොළක්ම මා හා වැඩිපුර සිනාසුන අයුරක්ද මට මතක ඇත. ඒ අතර මට මතක් වූයේ ලඟදී පත්වීම් ලැබී පැමිණි පැහැයෙන් කළු යුවතියකි. ඇය මා දුන් වැඩ කටයුතු බොහෝවිට නිවැරදි වෙලාවට දෙන්නට සමත් වූවාය. එසේම දුන් වැඩය ගැන මනා අවබෝධයක්ද ඇයට තිබුනි. මා තරුණ වයසේ වූවානම් සමහර විට ඇයට ලයින් දමන්නට වුව ඉඩකඩ තිබුනි. මන්ද මා ගේ විධික්‍රමය අල්වාගෙන ඒ අනුව වැඩ කිරීමේ හැකියාවකුත් අනෙක් අය සමඟ ඉතා ඉක්මනින් ගනුදෙනු කිරීමේ හැකියාවකුත් ඇයට තිබුන බැවිනි.

කෙසේ හෝ ඇයට ගිය සිත නතර වූ යේ ඇගේ කළු එතරම් ලස්සන නැති මුහුන පෝසටරයට එකතු වීමෙනි. එක් අතකින් අල්වාගෙන සිටින පිණි වැටී දිලෙන ඇහැල මල් පොකුරක් දෙස පුදුමයෙන් බලා සිටින ඇස් සහිත ඇගේ දැකුම්කළු රූපය බොහෝ කලක් අපගේ වෙළඳ දැන්වීමක් ලෙසද ප්‍රචාරය විය.

අපි දැන් කලින් තැනටම යමු. මගේ පියන් පැමිණ මගේ බ්‍රිෆ් කේසය ගන්නා ලද අතර මා කනේ ඉයරපෝනය ගසා ගන්නා ලදී..

සිහින අහසේ වසන්තේ

තාරකා මල් දිලිසුනා

රංචු ගැහිලා කුරුල්ලෝ

ඔහේ පියඹා ගියාවේ....

ජෝති ගැඹුරු කටහඩ නලවමින් තාලයට කියයි. මොනවා උනත් ජෝති අපේ ගමේ බාසාව ආරක්ෂා කර තිබෙන බවක් පෙනෙයි. වෙන කවුරු හෝ ගීතය ලීවා නම් ඔහේ යැයි කියන්නේ නැත. අපේ ගමේ නං එකල ඔයා මෙයා කියන්නෙ නැත කියන්නෙ ඔහේ යන පදයයි.. ."ඔහේ නාන්නෙයි යන්නෙ? මොකෝ අද දවාලියෙන්ම." ඒ වෙල ලඟ ලිඳට නාන්න ගිය අයෙකුට ඉඳහිට ලැබෙන ප්‍රශ්ණයකි.වෙනත් අයෙකු ගීය ලිව්වේ නම් ජෝති ගීයේ අවසාන පදය ඔයා පියඹා ගියාවේ කියා වෙනස් වෙනු ඇතිය. අපේ ගමේ නම් ඉන්න උන් තවමත් ඔයා යැයි නොකියනවා වෙන්නට ඇතිය. වෙන්නට ඇතිය කියන්නේ මා ගමේ ඉගෙනගත්තාට දැං මතක ඇති කාලෙක ගමේ පස් මොනපාටද කියා බලාන්ටවත් එහෙ නොගිය නිසාය. දෙමාපියන් මල පසු ඒවා නෑයින්ටම දී වත්තේ අයිතියද එහි සිටින අයියාටම ලියා දුන්නේ ලක්ෂ ගණනක සුලු මුදලකටය.

මේ ඔහේ කතාවට මටම හිනාගියේය. ලිෆ්ට් එකේ සිනාසෙමින් මා ඉයර පෝන කනේ ගහං යන විට මේ උන් හිතනවා ඇත්තේ මා හෙන පොස් ඉංගිරිසි ජෝක් එක්ක අහමින් සිනාසෙන බවකි. එහෙත් මා සිනාසුනේ හෙන ගොං ආතල් එකකටය. මිනිස්සුන්ට සල්ලි ලැබෙන විට උන් රංතලි වල කා රන්දිය පිරි කොතලවලින් වැටෙන මී පැණි වලිං අතහෝදා සියලු දේම වෙනස් විදියට කරගෙන අමුතුම දිවිය ලෝකෙක ඇතැයි මේ සමහර උදවිය සිතති. රජකාලේ පොත්පත්වල ඇති පරිදි මහා වස්තුවක් ගෙදර ඇතැයිද එය තව තවත් එක්රැස්කරගන්නවා ඇතැයිද සමහර අය සිතයි. ආයතනයේ යූනියන් කාලයේදී ලැබෙන පත්‍රිකා දැන්වීම් ආදිය උඩින් පල්ලෙන් කියවන මට සිතෙන්නේ අපි ධනපති පන්තිය ලෙස මේ අසරණ සේවකයින් සලකන බවකි. නමුත් කාර් එකක් ගත් පසු ඇති ආතල් එක තඩි ගෙයක් හදනා විට ගහන්න වෙන ලෝන් ගාන දන්නේ ඒවා කොරගන්නා උන්ම පමණි..