නාටාමි මැතිතුමා...

ඇස් පියන් වැසී බාගෙට
රැස් වැදී දිලේ දාඩිය..
අස් සෙන් ඇදී වීදිය
දෙපලු කර දිවෙයි හෙමින්...

ගිලී ගොස් දෙඇස් ගැඹුරට
සැලී නෑ ඒත් හදවත
පෙලී මුත් දැවෙන හිරුරැස
මදක් වත් නැතේ විවේකේ..

ෆොක් ලිෆිට් බොහෝ තිබුනට
ක්‍රේන් යකඩ වැඩ තිබුනට
නාට් ආමි ලා විලසට..
රිංගන්නට බෑ.... .මාවතේ....
 
පෙට්ටි ගොඩක් උඩ පටවං..
කකුල් දෙකට දිරිය අරං
අමාරුවෙං තල්ලු කරං
ඉදිරියටම යයි.... කරත්තේ...

ඕටී නෑ ...බෝනස් නෑ..
වැහි දවසට සැප අඩු නෑ
වැටිල මලොත් වන්දිත් නෑ
බෝම සැහැල්ලුයි... ජීවිතේ...

නැමී ගිය නමුත් කොඳුඇට
වැනී කසිය බිව් පලියට
පෙනී ඉන්න දෙයි විලසට
හැමදාම පෙනේ උඹ මට තාත්තේ....

මෙහි ඇති හඬපටයද අසා යන්නේ නම් මැනවි..

Naataami by indika27